Притчи 12 глава

Книга Притчи Соломона
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Чарняўскага 2017

Кто хочет быть мудрым, принимает поучение с радостью, тот же, кому ненавистно обличение, — глупец.

Хто любіць настаўленне — любіць веды; а хто ненавідзіць папрокі, той неразумны.

Господь счастлив благословить доброго человека, а злого Господь осудит.

Хто добры — знойдзе ласку ад Госпада; а чалавека хітрага Сам Ён асудзіць.

Зло не утвердит человека; корень же праведного не завянет.

Не ўзмацніцца чалавек з бязбожнасці, а корань справядлівых не пахіснецца.

Благородной женой муж гордится, а позорящая женщина — словно смертельная болезнь.

Дабрадзейная жонка — вянец для свайго мужа; і быццам гніенне ў касцях яго — тая, што несумленная.

Добрые люди честны в своих планах, но не доверяй планам коварных.

Думкі справядлівых — разважлівасць; а парады бязбожнікаў — мана.

Злые люди причиняют боль своими словами, слова достойного человека способны спасти от опасности.

Словы бязбожнікаў учыняюць засаду дзеля забойства, а вусны справядлівых вызваляюць іх.

От злого человека ничего не остаётся после крушения, доброго человека люди помнят долго после его ухода.

Знішчаюцца бязбожнікі — і ўжо няма іх, а дом справядлівых застанецца.

Мудрого все восхваляют, и не уважают глупца.

Пахваляць чалавека за яго веды; а той, хто дрэнны ў сэрцы, будзе занядбаны.

Лучше быть никому неизвестным и иметь слугу, чем выдавать себя за знатного, но не иметь еды.

Лепей быць бедным, але працаваць на сябе, чым фанабэрыстым і не мець хлеба.

Добрый человек всегда заботится о своей скотине, злой же жесток даже в своей самой великой доброте.

Справядлівы рупіцца аб жыцці жывёлы сваёй; а нутро бязбожнікаў — лютае.

Кто трудится на своей земле, будет иметь много хлеба, глупцы же теряют время на бессмысленные выдумки.

Хто сваю зямлю апрацоўвае — насыціцца хлебам, а хто ганяецца за прывідамі — неразумны.

Злые люди всегда хотят сделать что-нибудь злое, но у добрых много сил, уходящих в глубину, словно корни.

Бязбожнік жадае пасткі найгоршых, а корань справядлівых палепшыцца.

Злобный ловится на глупости собственных слов, добрый всегда избежит любой беды.

Ліхі чалавек трапляе ў пастку з-за грахоў сваіх вуснаў, а справядлівы пазбегне няшчасця.

Добрый человек насытится плодами сказанного им. Человек будет вознаграждён за свои труды!

З плода вуснаў сваіх кожны напоўніцца дабром, і паводле ўчынкаў рук яго адплоціцца яму.

Глупец считает свой путь лучшим, мудрый прислушивается к советам других.

Шлях бязглуздага — роўны ў вачах яго, а хто мудры — слухае парады.

Быстро в гнев впадает глупец, но мудрый прощает ошибки других.

Неразумны адразу выяўляе гнеў свой, а разумны ўтойвае гнеў.

Сказанному добрым человеком можно доверять, свидетельство же лжецов — обман.

Хто гаворыць праўду, той — вяшчун справядлівасці, а лжэсведка — маны.

Слова говорящего бездумно ранят, как меч. Мудрый осторожен со словом, и слова его могут вылечить раны.

Ёсць той, што гаворыць неабдумана, і ён, быццам мечам, ударае, а язык мудрых — здароўе.

Слова лжеца исчезают быстро, слова правды будут жить вечно.

Вусны праўды будуць трывалымі ў вечнасці, а язык хлуслівы — у моманце.

Злые стремятся к коварству, но счастлив будет тот, кто сеет мир.

Хітрасць у сэрцы тых, хто задумвае ліха; а хто абдумвае мірныя парады, за тымі следам ідзе радасць.

Добрые люди будут сохранены Богом, но злых людей ожидают препятствия.

Ніякая загуба не здарыцца са справядлівымі, а бязбожнікі напоўняцца ліхам.

Господь ненавидит лжецов и счастлив, когда звучит правда.

Агіднасць для Госпада — вусны лжывыя, а тыя, што робяць сумленна, — падабаюцца Яму.

Разумный не выставляет напоказ свои знания, слова глупца говорят о его глупости.

Разумны чалавек свае веды хавае, а сэрца неразумных падбухторвае да бязглуздасці.

Кто много трудится, будет управлять другими, ленивый будет работать, как раб.

Рука моцных будзе ўладарыць, а тая, што апусцілася, будзе ў паслушэнстве.

Заботы могут лишить человека счастья, но доброе слово способно сделать его счастливым.

Сум у сэрцы чалавека будзе прыгнятаць яго, а развесяліць яго добрая размова.

Добрый человек осторожен в выборе друзей, злые выбирают себе подобных.

Справядлівы вядзе сябра да праўды, а шлях бязбожнікаў падмане іх.

Ленивый не пойдёт за тем, о чём мечтает, но к тому, кто трудится много, приходит успех.

Не засмажыць лянота здабычу сваю, а ў чалавека руплівага будзе каштоўная маёмасць.

Тропа добродетели ведёт к жизни — это путь к бессмертию!

На сцежцы справядлівасці — жыццё, але ёсць таксама шлях, што адкрыты для смерці.

« 11 глава 13 глава »