1 δικαιωθεντεϲ ουν εκ πιϲτεωϲ ειρηνην εχωμεν προϲ τον θ̅ν̅ δια του κ̅υ̅ ημω̅ ι̅υ̅ χ̅υ̅
2 δι ου και την προϲαγωγην εϲχηκαμεν ειϲ την χαριν ταυτην εν η εϲτηκαμεν και καυχωμεθα επ ελπιδι τηϲ δοξηϲ του θ̅υ̅
3 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν ταιϲ θλιψεϲι̅ ειδοτεϲ οτι η θλιψιϲ υπομονην κατεργαζεται
4 η δε υπομονη δοκιμην η δε δοκιμη ελπιδα
5 η δε ελπιϲ ου καταιϲχυνει οτι η αγαπη του θ̅υ̅ εκκεχυται εν ταιϲ καρδιαιϲ ημων δια πνευματοϲ αγιου του δοθε̅τοϲ ημιν
6 ει γε χ̅ϲ̅ οντων ημων αϲθενων ετι κατα καιρον υπερ αϲεβω̅ απεθανεν
7 μολιϲ γαρ υπερ δικαιου τιϲ αποθανειται υπερ γαρ του αγαθου ταχα τιϲ και τολμα αποθανειν
8 ϲυνιϲτηϲιν δε την εαυτου αγαπην ειϲ ημαϲ οτι ετι αμαρτωλων οντων ημων χ̅ϲ̅ υπερ ημων απεθανεν
9 πολλω ου̅ μαλλον δικαιωθεντεϲ νυν εν τω αιματι αυτου ϲωθηϲομεθα δι αυτου απο τηϲ οργηϲ
10 ει γαρ εχθροι οντεϲ κατηλλαγημεν τω θ̅ω̅ δια του θανατου του υιου αυτου πολλω μαλλον καταλλαγεντεϲ ϲωθηϲομεθα εν τη ζωη αυτου
11 ου μονον δε αλλα και καυχωμενοι εν τω θ̅ω̅ δια του κ̅υ̅ ημων ι̅υ̅ δι ου νυν την καταλλαγην ελαβομεν
12 δια τουτο ωϲπερ δι ενοϲ ανθρωπου η αμαρτια ειϲ το̅ κοϲμον ειϲηλθεν και δια τηϲ αμαρτιαϲ ο θανατοϲ και ουτωϲ ειϲ πανταϲ ανθρωπουϲ ο θανατοϲ διηλθεν εφ ω παντεϲ ημαρτον
13 αχρι γαρ νομου αμαρτια ην εν κοϲμω αμαρτια δε ουκ ελλογειται μη οντοϲ νομου
14 αλλα εβαϲιλευϲεν ο θανατοϲ απο αδαμ μεχρι μωυϲεωϲ και επι τουϲ μη αμαρτηϲανταϲ εν τω ομοιωματι τηϲ παραβαϲεωϲ αδαμ οϲ εϲτι̅ τυποϲ του μελλοντοϲ
15 αλλ ουχ ωϲ το παραπτωμα ουτωϲ το χαριϲμα ει γαρ τω του ενοϲ παραπτωματι οι πολλοι απεθανον πολλω μαλλον η χαριϲ του θ̅υ̅ και η δωρεα εν χαριτι τη του ενοϲ ανθρωπου ι̅υ̅ χ̅υ̅ ειϲ τουϲ πολλουϲ επεριϲϲευϲεν
16 και ουχ ωϲ δι ενοϲ αμαρτηϲαντοϲ το δωρημα το μεν γαρ κριμα εξ ενοϲ ειϲ κατακριμα το δε χαριϲμα εκ πολλων παραπτωματων ειϲ δικαιωμα
17 ει γαρ τω του ενοϲ παραπτωματι ο θανατοϲ εβαϲιλευϲεν δια του ενοϲ πολλω μαλλον οι την περιϲϲειαν τηϲ χαριτοϲ και τηϲ δικαιοϲυνηϲ λαμβανοντεϲ εν ζωη βαϲιλευϲουϲιν δια του ενοϲ χ̅υ̅ ι̅υ̅
18 αρα ου̅ ωϲ δι ενοϲ παραπτωματοϲ ειϲ πανταϲ ανθρωπουϲ ειϲ κατακριμα ουτωϲ και δι ενοϲ δικαιωματοϲ ειϲ πα̅ταϲ ανθρωπουϲ ειϲ δικαιωϲιν ζωηϲ
19 ωϲπερ γαρ δια τηϲ παρακοηϲ του ενοϲ ανθρωπου αμαρτωλοι κατεϲταθηϲαν οι πολλοι ουτωϲ και δια τηϲ υπακοηϲ του ενοϲ δικαιοι καταϲταθηϲονται οι πολλοι
20 νομοϲ δε παρειϲηλθε̅ ινα πλεοναϲη το παραπτωμα ου δε επλεοναϲεν η αμαρτια υπερεπεριϲϲευϲεν η χαριϲ
21 ινα ωϲπερ εβαϲιλευϲεν η αμαρτια εν τω θανατω ουτωϲ και η χαριϲ βαϲιλευϲη δια δικαιοϲυνηϲ ειϲ ζωην αιωνιον δια χ̅υ̅ ι̅υ̅ του κ̅υ̅ ημων
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.