«Сын человеческий, пой эту печальную песнь о фараоне, царе Египта, скажи ему: „Ты считал себя львом молодым, гордо шествующим между народами, но на самом деле ты подобен дракону, живущему в озёрах. Ты фыркаешь своими ноздрями, своими ногами воду мутишь, возбуждаешь реки Египта”».
«Сын чалавечы, галасі над фараонам, царом Егіпецкім, ды скажы яму: “Леў сярод народаў, прапаў ты, а быў ты, як кракадзіл на моры; пускаў ты бурбалкі ў рэках сваіх, і муціў ваду сваімі лапамі, ды рабіў мутнымі рэкі іх”.