1 Царств 22 глава

Первая книга Царств
Библейской Лиги ERV → Пераклад Чарняўскага 2017

Давид ушёл из Гефа и скрылся в Одолламской пещере. Братья его и все родственники услышали, что он находится там, и пошли туда повидаться с ним.

І пайшоў Давід адтуль, і ўцёк у пячору Адалам; калі аб гэтым даведаліся браты яго і ўвесь дом бацькі яго, яны пайшлі за ім туды.

К Давиду примкнули все те, кто были в беде, должники и те люди, которые были разочарованы жизнью. Давид стал над ними начальником, и было с ним около четырёхсот человек.

І сабраліся да яго ўсе тыя, хто цярпеў нястачы і меў даўгі, і засмучаныя духам; і ён стаўся іх кіраўніком, і было з ім каля чатырох сотняў чалавек.

Оттуда Давид пошёл в Мицфу моавскую и сказал царю, правившему в той земле: «Разреши моему отцу и моей матери остаться у тебя, пока я не узнаю, что сделает со мной Бог».

І адтуль накіраваўся Давід у Міцпу, што ў Маабе, і сказаў цару Мааба: «Ці маглі б прабываць у вас бацька мой і маці мая, пакуль выявіцца, што хоча Бог зрабіць са мною?»

И оставил он родителей у царя моавского, и жили они там, пока Давид находился в укреплении.

І ён пакінуў іх у цара Мааба; і яны заставаліся ў яго ўвесь час, калі Давід хаваўся ў недасяжным месцы.

Но пророк Гад сказал Давиду: «Не оставайся в крепости. Иди в землю Иудейскую». И Давид ушёл оттуда и пришёл в лес Херет.

А прарок Гад раіў Давіду: «Не заставайся ў сховішчы. Збярыся і ідзі ў зямлю Юды». І, вырушыўшы, Давід прыбыў у лес Гарэт.

Когда Саул был в Гиве, ему сообщили, где находился Давид и верные ему люди. Царь сидел тогда под деревом на горе, с копьём в руке, а все слуги стояли вокруг него.

І пачуў Саўл, што выяўлены Давід і людзі, якія былі з ім. А Саўл, калі быў у Габе і сядзеў пад дубам на гары, трымаючы дзіду ў руцэ, і калі ўсе паслугачы яго акружалі яго,

Саул сказал слугам, окружавшим его: «Слушайте, сыновья Вениамина! Неужели вы думаете, что сын Иессея Давид даст вам поля и виноградники, что он сделает вас тысячниками и начальниками над сотнями?

сказаў паслугачам сваім, што былі з ім: «Слухайце, сыны Бэньяміна! Сын Ясэя дасць таксама і вам усім палі і вінаграднікі, і вас усіх ён зробіць тысячнікамі і сотнікамі,

Нет! Так почему же все вы устраиваете заговор против меня? Никто из вас не сказал мне о моём сыне Ионафане, о том, что он заключил соглашение с сыном Иессея! Никто не сказал мне, что Ионафан подстрекал Давида напасть на меня! Именно так Давид сейчас и поступает!»

бо вы ўсе пакляліся супраць мяне. І ніхто не перасцярог мяне, што сын мой заключыў саюз з сынам Ясэя; ніхто з вас не спачуваў мне і не паведаміў мне, што сын мой падгаварыў паслугача майго супраць мяне, каб ён рабіў засаду на мяне, як сёння».

Там со слугами Саула находился также и Доик идумеянин. Он сказал: «Я видел, как сын Иессея приходил в Номву к священнику Ахимелеху, сыну Ахитува.

На гэта адказаў Даэг ідумеец, які быў з паслугачамі Саўла: «Я ўбачыў сына Ясэя ў Нобе ў Ахімэлеха, сына Ахітуба;

Ахимелех молился Господу о Давиде, дал ему еды и отдал ему меч филистимлянина Голиафа».

ён раіўся з Госпадам наконт яго, і даў яму ежу, але даў яму і меч Галіята філістынца».

Тогда царь Саул велел привести к нему священника Ахимелеха, сына Ахитува, и всех его родственников, которые служили священниками в Номве. И все они пришли к царю.

Тады цар паслаў паклікаць святара Ахімэлеха, сына Ахітуба, і ўвесь дом бацькі яго, значыць святароў, якія былі ў Нобе; усе яны прыбылі да цара.

Саул сказал Ахимелеху: «Слушай меня сейчас, сын Ахитува». И тот ответил: «Да, господин мой».

І сказаў Саўл: «Слухай, сын Ахітуба!» Ён адказаў: «Вось я, гаспадару мой».

Затем Саул спросил его: «Почему ты сговорился с сыном Иессея против меня? Почему ты дал ему хлеб и меч и молился о нём Богу? А сейчас Давид восстал против меня и ждёт удобного момента, чтобы напасть!»

І сказаў яму Саўл: «Чаму пакляліся вы супраць мяне, ты і сын Ясэя, і даў ты яму хлябы і меч, і раіўся наконт яго з Госпадам, каб ён, знаходзячыся ў засадзе, паўстаў супраць мяне, як гэта адбываецца сёння?»

Ахимелех ответил: «Давид очень предан тебе. Он преданнее любого из твоих слуг. Он твой зять и начальник твоих телохранителей, и вся семья твоя уважает его.

І ў адказ цару сказаў Ахімэлех: «І хто з усіх паслугачоў тваіх такі верны, як Давід: і зяць цара, і кіраўнік варты тваёй, і шанаваны ў доме тваім?

Я и прежде молился Богу о Давиде. Не обвиняй меня и моих родственников. Мы — слуги твои, и я ничего не знаю о том, что происходит».

Ці ж толькі сёння раіўся я наконт яго з Богам? Ніякім чынам, хай цар не падазрае ў гэтай справе паслугача свайго і ўсю сям’ю бацькі майго; бо паслугач твой нічога не ведае ў гэтай справе, ані малога, ані вялікага».

Но царь сказал: «Ахимелех, ты и все твои родственники должны умереть!» —

Але цар сказаў: «Ты мусіш памерці, Ахімэлех, ты і ўвесь дом бацькі твайго».

и приказал телохранителям, стоявшим возле него: «Идите и убейте священников Господа, потому что они тоже на стороне Давида. Они знали, что он убежал, но не сказали мне!» Но слуги царя отказались поднять руку на священников Господа.

І загадаў цар паслугачам, якія акружалі яго: «Ідзіце і забіце святароў Госпада, бо рука іх з Давідам; ведаючы, што ён уцёк, яны не паведамілі мне». Паслугачы ж цара не хацелі падняць руку сваю на святароў Госпада.

Тогда царь сказал Доику: «Иди и убей священников». Доик пошёл и убил священников. В этот день было убито восемьдесят пять человек, носивших льняной ефод.

І сказаў цар Даэгу: «Ты ідзі і ўдар святароў». І Даэг ідумеец, пайшоўшы, ударыў святароў; і знішчыў у той дзень восемдзесят пяць чалавек, апранутых у льняны эфод.

Доик убил также всех жителей Номвы, города священников. Мечом своим он поразил всех мужчин, женщин, детей и младенцев и убил всех их коров, ослов и овец.

А святарскі горад Ноб ударыў ён вастрыём меча, пазабіваў мужчын і жанчын, дзяцей і немаўлят, валоў, аслоў і авечак.

Но Авиафар, сын Ахимелеха, сына Ахитува, спасся и присоединился к Давиду.

Уратаваўся ж толькі адзін сын Ахімэлеха, сына Ахітуба, на імя Абіятар, які ўцёк да Давіда

Авиафар рассказал Давиду, как Саул убил священников Господа.

і паведаміў яму, што Саўл забіў святароў Госпада.

И сказал Давид Авиафару: «Я видел в тот день там Доика идумеянина. Я знал, что он донесёт Саулу! Я виновен в смерти всей семьи твоего отца.

І Давід сказаў Абіятару: «Я ведаў ужо тады, калі быў там Даэг ідумеец, што ён напэўна паведаміць аб гэтым Саўлу. Я адказчык за ўсе душы дому бацькі твайго.

Тот человек (Саул), который хочет убить тебя, также хочет убить и меня. Оставайся у меня и не бойся; здесь ты будешь в безопасности».

Заставайся са мною, не бойся! Бо хто шукае жыцця майго, той шукае і твайго жыцця, і са мною ты будзеш уратаваны».

« 21 глава 23 глава »