От Луки 5 глава

Евангелие от Луки
Синодальный перевод → Пераклад В. Гадлеўскага

Однажды, когда народ теснился к Нему, чтобы слышать слово Божие, а Он стоял у озера Геннисаретского,

І сталася, калі грамады напіралі на яго, каб паслухаць слова Божага, а ён стаяў каля возера Гэнэзарэт.

увидел Он две лодки, стоящие на озере; а рыболовы, выйдя из них, вымывали сети.

І ўбачыў дзьве лодкі, стаячыя на возеры, а рыбакі былі выйшаўшы і паласкалі сеці.

Войдя в одну лодку, которая была Симонова, Он просил его отплыть несколько от берега и, сев, учил народ из лодки.

І ўвайшоўшы ў вадну лодку, што была Сымонава, прасіў яго ад’ехаць трохі ад зямлі. І сеўшы, вучыў грамады з лодкі.

Когда же перестал учить, сказал Симону: отплыви на глубину, и закиньте сети свои для лова.

Калі-ж перастаў гаварыць, сказаў да Сымона: Едзь на глыбіню і закіньце сеці вашыя на лоў.

Симон сказал Ему в ответ: Наставник! мы трудились всю ночь и ничего не поймали, но по слову Твоему закину сеть.

І адказваючы Сымон сказаў яму: Вучыцель, праз усю ноч працуючы, мы нічога не злавілі, але на слова тваё закіну сець.

Сделав это, они поймали великое множество рыбы, и даже сеть у них прорывалась.

І калі гэта зрабілі, загарнулі вялікае мноства рыб, і рвалася іх сець.

И дали знак товарищам, находившимся на другой лодке, чтобы пришли помочь им; и пришли, и наполнили обе лодки, так что они начинали тонуть.

І далі знак таварышам, каторыя былі ў другой лодцы, каб прыбылі і памаглі ім. І прыбылі, і напоўнілі абедзьве лодкі, так што ледзь не танулі.

Увидев это, Симон Пётр припал к коленям Иисуса и сказал: выйди от меня, Господи! потому что я человек грешный.

Бачачы гэтае, Сымон Пётр упаў да кален Езуса, кажучы: Выйдзі ад мяне, Пане, бо я чалавек грэшны.

Ибо ужас объял его и всех, бывших с ним, от этого лова рыб, ими пойманных;

Бо агарнула яго вялікае зьдзіўленьне і ўсіх, што з ім былі, з ўлову рыб, які злавілі;

также и Иакова и Иоанна, сыновей Зеведеевых, бывших товарищами Симону. И сказал Симону Иисус: не бойся; отныне будешь ловить человеков.

а так-жа Якуба і Яна, сыноў Зэбэдэявых, каторыя былі таварышамі Сымона. І сказаў Езус да Сымона: Ня бойся, адгэтуль ужо людзей лавіць будзеш.

И, вытащив обе лодки на берег, оставили всё и последовали за Ним.

І выцягнуўшы лодкі на зямлю, пакінуўшы ўсё, пайшлі за ім.

Когда Иисус был в одном городе, пришёл человек весь в проказе и, увидев Иисуса, пал ниц, умоляя Его и говоря: Господи! если хочешь, можешь меня очистить.

І сталася, калі быў у вадным месьце, і вось чалавек поўны праказы; і ўбачыўшы Езуса і ўпаўшы на твар, прасіў яго, кажучы: Пане калі хочаш можаш мяне ачысьціць.

Он простёр руку, прикоснулся к нему и сказал: хочу, очистись. И тотчас проказа сошла с него.

І працягнуўшы руку, дакрануўся да яго, кажучы: Хачу, будзь ачышчаны. І зараз-жа праказа адыйшла ад яго.

И Он повелел ему никому не сказывать, а пойти показаться священнику и принести жертву за очищение своё, как повелел Моисей, во свидетельство им.

А ён загадаў яму, каб нікому не казаў, але: Ідзі, пакажыся сьвятару і ахвяруй за ачышчэньне тваё, як загадаў Майсей, на пасьведчаньне ім.

Но тем более распространялась молва о Нём, и великое множество народа стекалось к Нему слушать и врачеваться у Него от болезней своих.

І болей разыходзілася гутарка аб ім; і зыходзіліся вялікія грамады, каб паслухаць і быць аздароўленымі ад сваіх немачаў.

Но Он уходил в пустынные места и молился.

Ён-жа адыходзіў на пустыню і маліўся.

В один день, когда Он учил, и сидели тут фарисеи и законоучители, пришедшие из всех мест Галилеи и Иудеи и из Иерусалима, и сила Господня являлась в исцелении больных, —

І сталася аднаго дня, і ён сядзеў навучаючы, і сядзелі фарызэі і вучыцялі закону, якія былі прыйшоўшы з усіх мястэчак Галілеі і Юдэі і з Ерузаліму. А моц Пана была да аздараўленьня іх.

вот, принесли некоторые на постели человека, который был расслаблен, и старались внести его в дом и положить перед Иисусом;

І вось людзі, што нясьлі на пасьцелі чалавека, які быў спаралізаваны, і стараліся ўнясьці яго і палажыць перад ім.

и, не найдя, где пронести его за многолюдством, влезли на верх дома и сквозь кровлю спустили его с постелью на средину пред Иисуса.

І дзеля народу, не знайшоўшы, кудою-б яго ўнясьці, узыйшлі на дах і праз сталаваньне спусьцілі яго з пасьцеллю ў сярэдзіну, перад Езусам.

И Он, видя веру их, сказал человеку тому: прощаются тебе грехи твои.

Ён, бачачы іх веру, сказаў: Чалавеча, адпушчаюцца табе грахі твае.

Книжники и фарисеи начали рассуждать, говоря: кто это, который богохульствует? кто может прощать грехи, кроме одного Бога?

І пачалі думаць кніжнікі і фарызэі, кажучы: Хто ён такі, што гаворыць блюзьнерствы? Хто можа адпушчаць грахі, апроч аднаго Бога?

Иисус, уразумев помышления их, сказал им в ответ: что вы помышляете в сердцах ваших?

А Езус, пазнаўшы думкі іх, адказваючы сказаў ім: Што вы думаеце ў сэрцах вашых?

Что легче сказать: «прощаются тебе грехи твои», или сказать: «встань и ходи»?

Што лягчэй: сказаць «Адпушчаюцца табе грахі», ці сказаць «Устань і хадзі»?

Но чтобы вы знали, что Сын Человеческий имеет власть на земле прощать грехи, — сказал Он расслабленному: тебе говорю: встань, возьми постель твою и иди в дом твой.

Але каб вы ведалі, што Сын чалавечы мае ўладу на зямлі адпушчаць грахі — сказаў спаралізаванаму: Табе кажу, устань, вазьмі тваю пасьцель і ідзі ў дом твой.

И он тотчас встал перед ними, взял, на чём лежал, и пошёл в дом свой, славя Бога.

І ён, зараз-жа ўстаўшы перад імі, узяў пасьцель, на каторай ляжаў, і пайшоў у свой дом, славячы Бога.

И ужас объял всех, и славили Бога и, быв исполнены страха, говорили: чудные дела видели мы ныне.

І агарнула ўсіх вялікае зьдзіўленьне, і славілі Бога, і напоўнены былі страхам, кажучы: Што мы відзелі сяньня дзіўныя рэчы.

После сего Иисус вышел и увидел мытаря, именем Левия, сидящего у сбора пошлин, и говорит ему: следуй за Мною.

І пасьля гэтага выйшаў і ўбачыў мытніка, на імя Левія, сядзячага пры мытніцы, і сказаў яму: Ідзі за мною.

И он, оставив всё, встал и последовал за Ним.

І ён пакінуўшы ўсё, устаўшы, пайшоў за ім.

И сделал для Него Левий в доме своём большое угощение; и там было множество мытарей и других, которые возлежали с ними.

І зрабіў яму Левій вялікі пачастунак у сваім доме; і была вялікая грамада мытнікаў і іншых, якія з імі сядзелі.

Книжники же и фарисеи роптали и говорили ученикам Его: зачем вы едите и пьёте с мытарями и грешниками?

І наракалі фарызэі і кніжнікі іх, кажучы да вучняў ягоных: Чаму вы з мытнікамі ясьцё і п’яцё?

Иисус же сказал им в ответ: не здоровые имеют нужду во враче, но больные;

І адказваючы Езус сказаў да іх: Не патрабуюць лекара здаровыя, але тыя, што дрэнна маюцца.

Я пришёл призвать не праведников, а грешников к покаянию.

Ня прыйшоў я клікаць справядлівых, але грэшных да пакуты.

Они же сказали Ему: почему ученики Иоанновы постятся часто и молитвы творят, также и фарисейские, а Твои едят и пьют?

А яны сказалі яму: Чаму вучні Янавы часта посьцяць і адпраўляюць малітвы, таксама і фарызэявы, а твае ядуць і п’юць?

Он сказал им: можете ли заставить сынов чертога брачного поститься, когда с ними жених?

Ён сказаў ім: Ці можаце зрабіць, каб госьці маладога пасьцілі, пакуль з імі ёсьць малады?

Но придут дни, когда отнимется у них жених, и тогда будут поститься в те дни.

Але прыйдуць дні, калі забяруць ад іх маладога, тады будуць пасьціць у тыя дні.

При сём сказал им притчу: никто не приставляет заплаты к ветхой одежде, отодрав от новой одежды; а иначе и новую раздерёт, и к старой не подойдёт заплата от новой.

А казаў да іх і падабенства: Што ніхто не кладзе латы ад новае вопраткі да старое вопраткі, бо інакш і новае рве, і да старога не падходзіць лата з новага.

И никто не вливает молодого вина в мехи ветхие; а иначе молодое вино прорвёт мехи, и само вытечет, и мехи пропадут;

І ніхто ня лье новага віна ў старыя мяхі, бо інакш новае віно разарве мяхі, і віно разальецца, і мяхі прападуць.

но молодое вино должно вливать в мехи новые; тогда сбережётся и то и другое.

Але новае віно трэба ліць у новыя мяхі, і адно і другое астаюцца цэлымі:

И никто, пив старое вино, не захочет тотчас молодого, ибо говорит: «старое лучше».

і ніхто, п’ючы старое, не адразу хоча новага, бо кажа: Старое лепшае.

Примечания:

Пераклад В. Гадлеўскага

3 Сьвятыя Айцы Касьцёла зварочваюць тут увагу, што не ў чыю іншую лодку ўвайшоў Езус, а ў лодку Сымона-Пятра, хочучы гэтым паказаць, што лодка духовая Пятра будзе лодкай усяго Касьцёла.

8 Пётр, сам будучы рыбаком, адразу зразумеў, што стаўся цуд і ў гарачыні сваей душы прасіць Езуса, каб выйшаў і пакінуў яго грэшнага, бо ён ня варты быць блізка Езуса.

10 Езус на просьбу Пятра адказвае, што ён, Пётр, будзе лавіць г. зн. наварочваць людзей да Хрыста і валадарства Божага.

14 Гл. Мт. 8:4.

17 Моц Божая была гатова навярнуць нават іх сэрцы, калі-б яны гэтага хацелі.

19 Гл. Мк. 2:4.

23 Гл. Мк. 2:9.

27 Зваўся ён так-жа Матэуш. У жыдоў два імёны здараліся даволі часта.

37 Гл. Мт. 9:17.

39 Гэтай прыказкай Езус хоча павучыць, што людзі часам так прывыкаюць да сваіх старадаўных практык і спосабу жыцьця, што ім трудна ацаніць новую навуку, якую вясьціў Хрыстус. Яны так прывыклі да старога, што ня хочуць нават папробаваць новага.

« 4 глава 6 глава »