Пасланне Іакава 1 глава

Саборнае Пасланне святога апостала Іакава
Пераклад праваслаўнай царквы → New King James Version

Іакаў, раб Бога і Госпада Іісуса Хрыста, — двана́ццаці кале́нам, якія ў рассе́янні: ра́давацца.

James, a bondservant of God and of the Lord Jesus Christ, To the twelve tribes which are scattered abroad: Greetings.

За вялікую радасць прыма́йце, браты мае́, калі трапля́еце ў розныя спаку́сы,

My brethren, count it all joy when you fall into various trials,

ве́даючы, што выпрабава́нне вашай веры ўтвара́е цярплівасць;

knowing that the testing of your faith produces [a]patience.

цярплівасць жа павінна мець вынік даскана́лы, каб вы былí даскана́лымі і беззага́ннымі, не ма́ючы ні ў чым недахопу.

But let patience have its perfect work, that you may be [b]perfect and complete, lacking nothing.

Калі ж каму з вас не хапа́е мудрасці, няхай про́сіць у Бога, Які дае ўсім шчодра і без папрокаў, — і будзе да́дзена яму́.

If any of you lacks wisdom, let him ask of God, who gives to all liberally and without reproach, and it will be given to him.

Але няхай просіць з вераю, ніколькі чым не сумнява́ючыся, бо хто сумнява́ецца, той падобны да марской хва́лі, якую вецер гоніць і шпурля́е;

But let him ask in faith, with no doubting, for he who doubts is like a wave of the sea driven and tossed by the wind.

няхай жа не спадзяе́цца такі чалавек атрыма́ць нешта ад Госпада.

For let not that man suppose that he will receive anything from the Lord;

Чалавек з раздво́енай душою — няўсто́йлівы на ўсіх шляха́х сваіх.

he is a double-minded man, unstable in all his ways.

Няхай жа ганары́цца брат прынíжаны ўзвы́шанасцю сваёю,

Let the lowly brother glory in his exaltation,

а багаты — прынíжанасцю сваёю, бо ён знікне, як кве́цень на траве;

but the rich in his humiliation, because as a flower of the field he will pass away.

узышло́ спякотнае сонца і ссушы́ла траву, і кве́цень яе апа́ла, і хараство́ вы́гляду яе знікла; так і багаты на шляха́х сваіх звя́не.

For no sooner has the sun risen with a burning heat than it withers the grass; its flower falls, and its beautiful appearance perishes. So the rich man also will fade away in his pursuits.

Блажэ́нны чалавек, які вы́трывае спакусу, бо, прайшоўшы выпрабава́нне, ён атрыма́е вянец жыцця́, які паабяца́ў Гасподзь тым, хто лю́біць Яго.

Blessed is the man who endures temptation; for when he has been approved, he will receive the crown of life which the Lord has promised to those who love Him.

Пры спакушэ́нні няхай ніхто не кажа: «Бог мяне спакуша́е»; таму што Бог не можа быць спаку́шаны злом, і Сам не спакуша́е нікога,

Let no one say when he is tempted, “I am tempted by God”; for God cannot be tempted by evil, nor does He Himself tempt anyone.

а кожны спакуша́ецца сваёю пажа́днасцю, якая яго прыва́блівае і зама́ньвае;

But each one is tempted when he is drawn away by his own desires and enticed.

потым пажа́днасць, зача́ўшы, нараджа́е грэх, а ўчы́нены грэх нараджа́е смерць.

Then, when desire has conceived, it gives birth to sin; and sin, when it is full-grown, brings forth death.

Не абма́нвайцеся, браты́ мае́ ўзлю́бленыя:

Do not be deceived, my beloved brethren.

усякае добрае дая́нне і ўсякі даскана́лы дар сыходзіць звыш, ад Айца свяцíлаў, у Якога няма змяне́ння і нават це́ню пераме́нлівасці.

Every good gift and every perfect gift is from above, and comes down from the Father of lights, with whom there is no variation or shadow of turning.

Ён пажада́ў і нарадзíў нас сло́вам ісціны, каб мы сталі нейкім пача́ткам Яго стварэ́нняў.

Of His own will He brought us forth by the word of truth, that we might be a kind of firstfruits of His creatures.

Дык вось, браты мае́ ўзлю́бленыя, няхай кожны чалавек будзе хуткі да слу́хання, няспе́шны да гаварэ́ння, няспе́шны да гневу,

[c]So then, my beloved brethren, let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath;

бо гнеў чалавека не робіць яго праведным перад Богам.

for the wrath of man does not produce the righteousness of God.

Таму, адкла́ўшы ўсякую нечыстату́ і празме́рную зло́бу, лагодна прымíце пасе́янае слова, якое можа спасцí ду́шы вашы.

Therefore lay aside all filthiness and [d]overflow of wickedness, and receive with meekness the implanted word, which is able to save your souls.

Будзьце ж выкана́ўцамі слова, а не толькі слухача́мі, якія ашу́кваюць саміх сябе.

But be doers of the word, and not hearers only, deceiving yourselves.

Бо хто слу́хае слова і не выко́нвае, той падобны да чалавека, што разгляда́е ў люстэ́рку свой твар, які ма́е ад нараджэ́ння:

For if anyone is a hearer of the word and not a doer, he is like a man observing his natural face in a mirror;

ён паглядзе́ў на сябе і адышо́ў — і адразу забыў, які ён.

for he observes himself, goes away, and immediately forgets what kind of man he was.

Але хто спасцíгне закон даскана́лы — закон свабоды — і застане́цца ў ім, той, стаўшы не слухачо́м забы́ўлівым, а выкана́ўцам справы, блажэ́нны будзе ў дзе́йнасці сваёй.

But he who looks into the perfect law of liberty and continues in it, and is not a forgetful hearer but a doer of the work, this one will be blessed in what he does.

Калі хто з вас думае, што ён набо́жны, і не стры́млівае свайго языка, а падма́нвае сэ́рца сваё, то набо́жнасць яго ма́рная.

If anyone [e]among you thinks he is religious, and does not bridle his tongue but deceives his own heart, this one’s religion is useless.

Набо́жнасць чы́стая і беззага́нная перад Богам і Айцом — у тым, каб дагляда́ць сірот і ўдоў у го́ры іх і захо́ўваць сябе неапага́неным ад свету.

Pure and undefiled religion before God and the Father is this: to visit orphans and widows in their trouble, and to keep oneself unspotted from the world.

« 28 глава 2 глава »