2 да Цімафея 1 глава

Другі ліст да Цімафея
Пераклад Чарняўскага 2017 → Синода́льный перево́д

Паўла, Апостал Хрыста Ісуса, з волі Бога, паводле абяцання жыцця, якое ёсць у Хрысце Ісусе,

Па́вел, во́лею Бо́жиею Апо́стол Иису́са Христа́, по обетова́нию жи́зни во Христе́ Иису́се,

Цімафею, улюбёнаму сыну: ласка, міласэрнасць і супакой ад Бога Айца і Хрыста Ісуса, Госпада нашага.

Тимофе́ю, возлю́бленному сы́ну: благода́ть, ми́лость, мир от Бо́га Отца́ и Христа́ Иису́са, Го́спода на́шего.

Дзякую Богу, Якому служу ад прабацькоў з чыстым сумленнем, што ў маіх малітвах уночы і днём без перапынку маю ў памяці цябе,

Благодарю́ Бо́га, Кото́рому служу́ от прароди́телей с чи́стою со́вестью, что непреста́нно вспомина́ю о тебе́ в моли́твах мои́х днём и но́чью,

і прагну ўбачыць цябе, памятаючы твае слёзы, каб напоўніцца радасцю,

и жела́ю ви́деть тебя́, вспомина́я о слеза́х твои́х, дабы́ мне испо́лниться ра́дости,

і прыпамінаю веру не фальшывую, якая ёсць у табе, якая жыла найперш у бабулі тваёй Лаідзе і маці тваёй Эўніцы, ды я перакананы, што і ў табе.

приводя́ на па́мять нелицеме́рную ве́ру твою́, кото́рая пре́жде обита́ла в ба́бке твое́й Лои́де и ма́тери твое́й Евни́ке; уве́рен, что она́ и в тебе́.

Дзеля гэтай прычыны нагадваю табе, каб узграваў ты дар Божы, які ёсць у табе праз ускладанне рук маіх.

По сей причи́не напомина́ю тебе́ возгрева́ть дар Бо́жий, кото́рый в тебе́ че́рез моё рукоположе́ние;

Бо не даў нам Бог духа страху, але сілы, любові і цвярозага мыслення.

и́бо дал нам Бог ду́ха не боя́зни, но си́лы и любви́ и целому́дрия.

Дык не саромейся тады сведчання Госпада нашага, ані мяне, вязня Яго, але працуй дзеля Евангелля моцы Бога,

Ита́к, не стыди́сь свиде́тельства Го́спода на́шего Иису́са Христа́, ни меня́, у́зника Его́; но страда́й с благове́стием Христо́вым си́лою Бо́га,

Які збавіў нас і паклікаў святым пакліканнем не паводле нашых спраў, але паводле пастановы Сваёй і ласкі, якая дадзена нам у Хрысце Ісусе спрадвеку,

спа́сшего нас и призва́вшего зва́нием святы́м, не по дела́м на́шим, но по Своему́ изволе́нию и благода́ти, да́нной нам во Христе́ Иису́се пре́жде вековы́х времён,

а цяпер аб’явілася праз з’яўленне Збаўцы нашага Ісуса Хрыста, Які знішчыў смерць і асвяціў жыццё і несмяротнасць праз Евангелле,

откры́вшейся же ны́не явле́нием Спаси́теля на́шего Иису́са Христа́, разру́шившего смерть и яви́вшего жизнь и нетле́ние че́рез благове́стие,

дзеля якога я пастаўлены прапаведнікам, і Апосталам, і вучыцелем паганаў.

для кото́рого я поста́влен пропове́дником и Апо́столом и учи́телем язы́чников.

З гэтай прычыны пераношу цярпенні, але не саромеюся, бо ведаю, Каму паверыў, і маю пэўнасць, што Ён мае моц захаваць уклад мой на той дзень.

По сей причи́не я и страда́ю так; но не стыжу́сь. И́бо я зна́ю, в Кого́ уве́ровал, и уве́рен, что Он силён сохрани́ть зало́г мой на о́ный день.

За ўзор вазьмі здаровыя словы, якія чуў ты ад мяне, адносна веры і любові, што ў Хрысце Ісусе.

Держи́сь образца́ здра́вого уче́ния, кото́рое ты слы́шал от меня́, с ве́рою и любо́вью во Христе́ Иису́се.

Беражы добры ўклад Духа Святога, Які прабывае ў нас.

Храни́ до́брый зало́г Ду́хом Святы́м, живу́щим в нас.

Ці ведаеш тое, што ўсе, што ў Азіі, між імі Фігел і Гермаген, адвярнуліся ад мяне?

Ты зна́ешь, что все Аси́йские оста́вили меня́; в числе́ их Фиге́лл и Ермоге́н.

Хай дасць міласэрнасць Госпад дому Анэсіфора, бо часта ён мяне падмацоўваў і не саромеўся кайданоў маіх,

Да даст Госпо́дь ми́лость до́му Ониси́фора за то, что он многокра́тно поко́ил меня́ и не стыди́лся уз мои́х,

але, прыбыўшы ў Рым, пільна шукаў мяне і знайшоў.

но, быв в Ри́ме, с вели́ким тща́нием иска́л меня́ и нашёл.

Хай дасць яму Госпад знайсці міласэрнасць у Госпада ў той дзень. А колькі ён служыў у Эфесе, ты лепей ведаеш.

Да даст ему́ Госпо́дь обрести́ ми́лость у Го́спода в о́ный день; а ско́лько он служи́л мне в Ефе́се, ты лу́чше зна́ешь.

« 6 глава 2 глава »