По Луке 15 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Откупщики и грешники постоянно теснились вокруг Него, желая Его послушать.

Набліжаліся да Езуса ўсе мытнікі і грэшнікі, каб слухаць Яго.

Но фарисеи и книжники роптали: «Он общается с грешниками и даже ест с ними вместе».

А фарысеі і кніжнікі наракалі, кажучы: «Ён прымае грэшнікаў і есць з імі».

Иисус рассказал им такую притчу:

Тады Ён расказаў ім наступную прыпавесць, кажучы:

— Кто из вас, потеряв из сотни овец одну, не бросит девяносто девять остальных в пустыне, чтобы искать пропавшую, пока не отыщет ее?

«Хто з вас, маючы сто авечак і згубіўшы адну з іх, не пакіне дзевяноста дзевяці ў пустыні і не пойдзе шукаць згубленую, пакуль не знойдзе яе?

Отыскав, он обрадуется, взвалит ее на плечи,

А знайшоўшы, бярэ яе на плечы свае з радасцю

вернётся домой и, созвав друзей и соседей, скажет им: «Разделите со мною радость, ибо я отыскал заблудившуюся овечку!»

і, прыйшоўшы дадому, склікае сяброў і суседзяў, кажучы ім: “Радуйцеся са мною, бо я знайшоў маю згубленую авечку”.

Так и на небе, говорю вам, будут больше рады одному раскаявшемуся грешнику, чем девяноста девяти праведникам, которым нет нужды в покаянии.

Кажу вам, што таксама на нябёсах больш радасці будзе з аднаго грэшніка, які пакаяўся, чым з дзевяноста дзевяці праведнікаў, якія не патрабуюць пакаяння.

Какая хозяйка, потеряв из десяти драхм одну, не зажжет светильник и не станет, подметая пол, тщательно искать ее, пока не отыщет?

Або якая жанчына, маючы дзесяць драхмаў і згубіўшы адну драхму, не запальвае свечкі і не вымятае дом, і не шукае пільна, пакуль не знойдзе?

Отыскав, она созовет подруг и соседок и скажет им: «Разделите со мною радость, ибо я нашла пропавшую драхму!»

А знайшоўшы, склікае сябровак і суседак ды кажа: “Цешцеся са мною, бо я знайшла згубленую драхму”.

Так и у ангелов Божьих, говорю вам, бывает радость и об одном раскаявшемся грешнике.

Так, кажу вам, бывае радасць у анёлаў Божых за аднаго грэшніка, які каецца».

А ещё Он сказал: — У одного человека было двое сыновей.

І сказаў: «У аднаго чалавека было два сыны.

Младший однажды попросил: «Отец, выдели мне мою долю наследства». И тот поделил состояние между ними.

Малодшы з іх сказаў бацьку: “Ойча, дай належную мне частку маёмасці”. І той падзяліў паміж імі маёмасць.

Вскоре младший сын, собрав пожитки, отправился в дальние края и там промотал наследство, живя беспутно.

Праз некалькі дзён малодшы сын забраў усё, ад’ехаў у далёкі край і там растраціў сваю маёмасць, жывучы распусна.

А когда он всё прокутил, случился в той местности сильный голод, и тогда он узнал нужду.

А калі выдаў усё, настаў вялікі голад у тым краі, і ён апынуўся ў нястачы.

Он нанялся батраком к одному местному жителю, и тот послал его пасти свиней.

Тады пайшоў і наняўся да аднаго жыхара гэтага краю, а той паслаў яго на свае палі пасвіць свіней.

И он был бы рад вволю наесться хотя бы стручков, которые шли на корм свиньям, но ему не давали ничего.

Ён жадаў напоўніць жывот свой стручкамі, што елі свінні, але ніхто не даваў яму.

Наконец, опомнившись, он сказал себе: «Сколько батраков в доме отца моего едят досыта, а я здесь умираю от голода.

Апамятаўшыся, ён сказаў: “Колькі наймітаў у майго бацькі маюць удосталь хлеба, а я гіну тут з голаду.

Вот встану, пойду к отцу и скажу: «Отец, виноват я пред Небом и пред тобою

Устану і пайду да айца майго, і скажу яму: Ойча, я зграшыў супраць неба і перад табою.

и больше недостоин зваться твоим сыном. Возьми меня к себе в батраки».

Я ўжо не варты называцца тваім сынам. Прымі мяне як аднаго з наймітаў тваіх”.

И, встав, он пошел к своему отцу. ещё издали отец увидел его и, охваченный жалостью, побежал навстречу, бросился ему на шею и расцеловал его.

І ён ўстаў, і пайшоў да свайго бацькі.А калі быў яшчэ далёка, убачыў яго бацька ягоны і зжаліўся; і, пабегшы, кінуўся яму на шыю, і пацалаваў яго.

И сын сказал ему, «Отец, виноват я пред Небом и пред тобою, и больше недостоин зваться твоим сыном».

А сын сказаў яму: “Ойча, зграшыў я супраць неба і перад табою. Я ўжо не варты называцца тваім сынам”.

А отец сказал слугам: «Живо несите самую лучшую одежду и оденьте его, наденьте ему перстень и обувь.

Бацька ж сказаў слугам сваім: “Прынясіце хутчэй найлепшую вопратку і апраніце яго, і надзеньце пярсцёнак на руку яго і сандалі на ногі.

Зарежьте откормленного теленка, устроим праздник,

Прывядзіце адкормленае цяля і зарэжце. Будзем есці і весяліцца,

ибо сын мой был мертв, но вернулся к жизни, пропал, но теперь нашелся». И начался пир.

бо гэты сын мой быў мёртвы і ажыў, прапаў і знайшоўся”. І пачалі весяліцца.

А старший сын работал в поле. Возвращаясь домой, он услышал музыку с пением

А яго старэйшы сын быў на полі. Калі, вяртаючыся, падышоў да дому, пачуў музыку і танцы.

и, подозвав слугу, спросил, что это значит.

Паклікаўшы аднаго са слугаў, спытаўся, што гэта такое.

Тот ответил: «Твой брат вернулся, и отец заколол откормленного теленка, радуясь, что сын жив и невредим».

Той адказаў яму: “Брат твой вярнуўся, і бацька твой зарэзаў адкормленае цяля, бо атрымаў яго назад здаровым”.

Разгневался старший брат и отказался войти в дом. Тогда отец вышел и стал упрашивать его.

Ён жа разгневаўся і не хацеў уваходзіць. Тады выйшаў бацька ягоны і пачаў прасіць яго.

Но он ответил отцу: «Уже столько лет я служу тебе, как раб, и ни разу не ослушался твоего приказа, но ты ни разу не дал мне даже козленка для пирушки с друзьями.

Але ён адказаў свайму бацьку: “Вось я столькі гадоў служу табе і ніколі не парушыў загаду твайго, але ты ніколі не даў мне нават казляняці, каб я павесяліўся з маімі сябрамі.

А когда вернулся этот твой сын, спустивши все деньги на непотребных девок, ты зарезал для него откормленного теленка!»

А калі вярнуўся гэты сын твой, які змарнаваў тваю маёмасць з распусніцамі, ты зарэзаў для яго адкормленае цяля”.

Отец сказал: «Сынок, ты ведь всегда со мной, и все моё принадлежит тебе.

Ён жа адказаў яму: “Дзіця, ты заўсёды са мною, і ўсё маё — тваё.

А без веселья и пира как обойтись теперь? Ведь брат твой был мертв, а теперь снова жив, пропал, а сейчас нашелся».

А цешыцца і весяліцца трэба было таму, што гэты брат твой быў мёртвы і ажыў, прапаў і знайшоўся”».

« 14 глава 16 глава »