По Луке 7 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Закончив эту речь, обращенную к народу, Иисус пошел в Кфар-Нахум.

Калі скончыў сваю прамову да народу, увайшоў у Кафарнаум.

У одного центуриона тяжело больной слуга, очень им ценимый, был при смерти.

У аднаго ж сотніка захварэў і быў пры смерці слуга, якім ён даражыў.

Узнав об Иисусе, центурион послал к Нему еврейских старейшин, умоляя прийти и спасти слугу.

Пачуўшы пра Езуса, ён паслаў да Яго юдэйскіх старэйшын, каб папрасілі Яго прыйсці і аздаравіць ягонага слугу.

Придя к Иисусу, старейшины стали Его упрашивать: «Этому человеку надо помочь,

Тыя прыйшлі да Езуса і настойліва прасілі Яго, кажучы: «Ён варты, каб Ты зрабіў яму гэта,

он любит евреев и даже построил нам синагогу».

бо ён любіць наш народ і нават пабудаваў нам сінагогу».

Иисус пошел с ними, и когда Он уже подходил к дому центуриона, тот выслал ему навстречу друзей, чтобы передать: — Господин мой, не трудись! Я недостоин принять Тебя под своим кровом.

І Езус пайшоў з імі. А калі Ён быў ужо недалёка ад дому, сотнік паслаў сяброў сказаць Яму: «Пане, не турбуйся, бо я не варты, каб Ты ўвайшоў пад дах мой.

Я даже прийти к Тебе не осмеливаюсь. Скажи только слово, и мой слуга исцелится!

Таму я не палічыў сябе вартым прыйсці да Цябе. Але скажы слова, і будзе аздароўлены слуга мой.

Ведь и сам я служу, и солдаты мне подчиняются. Я говорю одному «иди» — и он уходит, другому «приди» — и он приходит, говорю слуге «сделай» — и он делает.

Бо і я чалавек падуладны, сам маю ў падначаленні жаўнераў, і кажу аднаму: “Ідзі”, і ідзе; а другому: “Прыйдзі”, і прыходзіць; а слугу майму: “Зрабі тое”, і робіць».

Услышав это, Иисус удивился и, обернувшись к сопровождавшей Его толпе, сказал: —Воистину, такой веры Я не видел даже в Израиле!

Пачуўшы гэта, Езус дзівіўся яму і, павярнуўшыся да натоўпу, які ішоў за Ім, сказаў: «Кажу вам: нават у Ізраэлі Я не знайшоў такой вялікай веры!»

И когда посланные вернулись домой, они узнали, что слуга исцелился.

Калі ж пасланцы вярнуліся дадому, яны засталі слугу здаровым.

Затем Иисус отправился в город Наин, и с Ним — ученики и множество народа.

На наступны дзень Езус пайшоў у горад, які называўся Наін, і разам з Ім ішлі вучні Ягоныя і вялікі натоўп.

Подходя к городским воротам, Он встретил толпу горожан, несших хоронить единственного сына одной вдовы.

Калі ж Ён наблізіўся да гарадской брамы, выносілі з яе памерлага, адзінага сына ў маці, якая была ўдавою. Шмат людзей з горада ішло разам з ёю.

Увидев её, Господь сжалился и сказал ей: — Не плачь.

Убачыўшы яе, Пан злітаваўся над ёю і сказаў: «Не плач!»

Подойдя, Он коснулся гроба, и носильщики остановились. Затем Он сказал: — Юноша, приказываю тебе, встань!

І, падышоўшы, дакрануўся да насілак. Тыя, хто нёс, спыніліся, а Ён сказаў: «Хлопча, кажу табе, устань!»

Покойник сел и заговорил; Иисус передал его матери.

Мёртвы сеў і пачаў гаварыць. І аддаў яго Езус маці ягонай.

Страх охватил присутствующих, и они восславили Бога, восклицая: «Великий пророк появился у нас! Бог вспомнил о Своём народе!»

Усіх жа ахапіў страх, і славілі Бога, кажучы: «Вялікі прарок паўстаў сярод нас» і: «Бог наведаў свой народ».

Весть об Иисусе разнеслась по всей Иудее и даже за её пределами.

Так разышлася гэтая навіна пра Яго па ўсёй Юдэі і па ўсёй ваколіцы.

Ученики Иоанна рассказали ему обо всем этом, и он, призвав двух учеников своих,

І расказалі Яну вучні яго пра ўсё гэта.

послал их к Господу с вопросом: «Ты ли Тот, кто должен явиться, или нам следует ждать другого?»

Паклікаўшы дваіх з вучняў сваіх, Ян паслаў іх да Пана спытацца: «Ты той, які мае прыйсці, ці чакаць нам іншага?»

Представ перед Иисусом, те сказали: — Иоанн Креститель послал нас к Тебе с вопросом: «Ты ли Тот, Кто должен явиться, или нам следует ждать другого?»

Калі яны прыйшлі да Езуса, сказалі: «Ян Хрысціцель паслаў нас да Цябе спытацца: “Ці Ты той, які мае прыйсці, ці чакаць нам іншага?”»

А к тому времени Иисус уже многих исцелил от болезней, недомоганий, злых духов, многим слепым даровал зрение.

У той самы час Езус шмат каго вылечыў ад хвароб, немачаў і ад злых духаў і многіх сляпых адарыў зрокам.

Поэтому Он ответил посланцам: — Ступайте и расскажите Иоанну то, что видели и слышали: Слепые прозревают, хромые ходят, прокаженные очищаются, глухие слышат, мертвые воскресают, и к бедным приходит Добрая Весть.

І Ён сказаў ім у адказ: «Ідзіце, раскажыце Яну, што вы бачылі і чулі: сляпыя зноў бачаць, кульгавыя ходзяць, пракажоныя ачышчаюцца і глухія чуюць, памерлыя ўваскрасаюць, убогім абвяшчаецца Добрая Навіна.

Счастлив тот, кто Меня не отвергнет!

І шчаслівы той, хто не спакусіцца праз Мяне».

Когда посланцы Иоанна ушли, Иисус заговорил о нём, обращаясь к народу: — На что вы ходили смотреть в пустыню? Не на тростник же, колеблемый ветром!

Калі ж пасланцы Яна адышлі, Ён пачаў гаварыць народу пра Яна: «На што выйшлі вы ў пустыню глядзець? На трысціну, якую вецер хістае?

Тогда на что вы ходили смотреть? На человека в тонких одеждах? Но тех, кто носит дорогие одежды и живет в роскоши, надо искать во дворце.

На што ж вы выйшлі глядзець? На чалавека, апранутага ў мяккія шаты? Тыя, хто багата апранаецца і раскошна жыве, знаходзяцца ў каралеўскіх палацах.

Так кого же вы хотели увидеть? Пророка? Да, и это не просто пророк!

На што выйшлі вы глядзець? На прарока? Так, кажу вам, нават больш, чым на прарока.

Он тот, о ком в Писании сказано: Посылаю перед Тобой вестника: он проложит Тебе путь.

Гэта той, пра каго напісана: “Вось пасылаю анёла Майго перад Табою,які падрыхтуе дарогу Тваю перад Табою”.

Поверьте, нет среди всех рожденных большего пророка, чем Иоанн, но даже наименьший в Царстве Божьем — превосходит его.

Кажу вам: сярод народжаных жанчынамі няма нікога большага за Яна. Але найменшы ў Валадарстве Божым большы за яго».

(Услышав это, весь народ и даже откупщики воздали хвалу Богу за то, что были омыты Иоанном.

Увесь народ, які слухаў яго, і мытнікі прызналі справядлівым Бога і ахрысціліся Янавым хростам.

Только фарисеи и законники отвергли Божью волю, не приняв от него омовение.)

А фарысеі і кніжнікі адкінулі волю Божую адносна сябе і не прынялі хросту ад яго.

С кем Мне сравнить поколение это, на кого похоже оно?

А Ён працягваў: «З кім параўнаю людзей гэтага пакалення? Да каго яны падобныя?

Оно — словно дети на площади, которые говорят другим детям: Мы играли на флейте, а вы не плясали, Мы пели печальное, а вы не плакали!

Яны падобныя да дзяцей, што сядзяць на рынку і аклікаюць адны другіх, кажучы: “Мы гралі вам на жалейцы, а вы не танцавалі,мы спявалі журботныя песні, а вы не плакалі!”

Пришел Иоанн Креститель, который не ест и вина не пьет, и вы говорите: «В нём демон».

Прыйшоў Ян Хрысціцель, які не еў хлеба і не піў віна, а вы кажаце: “У ім злы дух!”

Пришел Сын Человеческий, который ест и пьёт, и вы говорите: «Это обжора и пьяница, приятель откупщиков и грешников».

Прыйшоў Сын Чалавечы, які есць і п’е, а вы кажаце: “Гэты чалавек абжора і п’яніца, прыяцель мытнікаў і грэшнікаў!”

Но правота Мудрости доказана теми, кто последовал за Нею.

І была апраўдана мудрасць усімі дзецьмі сваімі».

Один из фарисеев пригласил Иисуса отобедать, и вот Он, придя в дом к тому фарисею, возлег за обеденный стол.

Адзін з фарысеяў запрасіў Езуса паесці з ім. І Ён, увайшоўшы ў дом фарысея, заняў месца за сталом.

А одна грешница, жившая в том городе, узнала, что Он пирует у фарисея, принесла алебастровый сосуд с благовонием

І вось, жанчына, якая была грэшніцай у горадзе, даведаўшыся, што Ён заняў месца за сталом у доме фарысея, прынесла алебастравы флакон міра

и, став позади, у Него в ногах, с плачем начала омывать ему ноги слезами, отирать волосами, целовать и умащать благовонием.

і, стоячы ззаду каля ног Ягоных і плачучы, пачала абліваць ногі Ягоныя слязьмі і валасамі сваёй галавы выцірала і цалавала ногі Яму, і намашчвала мірам.

Видя это, фарисей, пригласивший Его, подумал: «Если бы человек этот был пророком, Он бы знал, какая грешница прикасается к Нему».

Убачыўшы гэта, фарысей, які запрасіў Яго, сказаў сам сабе: «Калі б Ён быў прарокам, то ведаў бы, хто гэта жанчына, якая дакранаецца да Яго, што яна грэшніца».

Тогда Иисус обратился к нему: — Симон, Я хочу тебе кое-что рассказать. Тот ответил: — Расскажи, Учитель.

Езус сказаў яму ў адказ: «Сымон, Я хачу нешта сказаць табе». Той прамовіў: «Скажы, Настаўнік».

— Было у ростовщика двое должников: один задолжал ему пятьсот денариев, а другой пятьдесят.

«У аднаго пазыкадаўцы былі два даўжнікі. Адзін вінен быў пяцьсот дынараў, а другі — пяцьдзясят.

Видя, что платить им нечем, тот простил долг им обоим. Кто из них больше ему благодарен?

Паколькі не мелі чым заплаціць, ён дараваў абодвум. Дык хто з іх больш палюбіць яго?»

Симон ответил: — Думаю, тот, кому он больше простил. Иисус сказал: — Ты совершенно прав!

Сымон адказаў: «Думаю, той, каму больш даравана». Ён сказаў яму: «Ты правільна разважыў».

Затем, взглянув на ту женщину, Он сказал Симону: — Видишь её? Я пришел к тебе в гости, и ты не дал Мне воды, чтобы омыть ноги. А она омыла Мне ноги слезами и вытерла волосами своими.

І, павярнуўшыся да жанчыны, сказаў Сымону: «Бачыш гэтую жанчыну? Я прыйшоў у твой дом, і ты не даў Мне вады для ног, а яна слязьмі абліла Мае ногі і выцерла сваімі валасамі.

Ты не удостоил меня поцелуя, а она, с тех пор как Я вошел, не перестает целовать Мне ноги.

Ты пацалунку Мне не даў, а яна з той хвіліны, калі ўвайшла, няспынна цалуе Мне ногі.

Ты не умастил Мне голову маслом, а она полила благовонием ноги Мои.

Ты галавы Мне алеем не намасціў, а яна мірам намасціла Мне ногі.

Поэтому, говорю тебе, прощаются ей многие грехи, ибо она и любит много. А кому мало прощается, тот и любит мало.

Дзеля гэтага кажу табе: даруюцца ёй грахі многія за тое, што яна вельмі палюбіла. А каму мала даруецца, той мала любіць».

Женщине Иисус сказал: — Твои грехи прощены.

А ёй сказаў: «Адпускаюцца табе грахі твае».

Пирующие стали между собой шептаться: «Кто Он такой, что даже грехи прощает?»

І тыя, хто быў за сталом разам з Ім, пачалі казаць самі сабе: «Хто Ён такі, што нават грахі адпускае?»

А Он сказал женщине: — Вера спасла тебя. Иди с миром.

А Ён сказаў жанчыне: «Вера твая ўратавала цябе, ідзі ў спакоі!»

« 6 глава 8 глава »