По Луке 7 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Васіля Сёмухі

Закончив эту речь, обращенную к народу, Иисус пошел в Кфар-Нахум.

Калі Ён скончыў усе словы Свае люду, які слухаў, дык увайшоў у Капернаум.

У одного центуриона тяжело больной слуга, очень им ценимый, был при смерти.

У аднаго сотніка слуга, якім ён даражыў, быў хворы пры сьмерці.

Узнав об Иисусе, центурион послал к Нему еврейских старейшин, умоляя прийти и спасти слугу.

Пачуўшы пра Ісуса, ён паслаў да Яго юдэйскіх старэйшынаў — прасіць Яго, каб прыйшоў ацаліць слугу ягонага.

Придя к Иисусу, старейшины стали Его упрашивать: «Этому человеку надо помочь,

І яны, прыйшоўшы да Ісуса, прасілі Яго моцна, кажучы: ён варты, каб Ты зрабіў дзеля яго гэта,

он любит евреев и даже построил нам синагогу».

бо ён любіць народ наш і збудаваў нам сынагогу.

Иисус пошел с ними, и когда Он уже подходил к дому центуриона, тот выслал ему навстречу друзей, чтобы передать: — Господин мой, не трудись! Я недостоин принять Тебя под своим кровом.

Ісус пайшоў зь імі. І калі Ён недалёка ўжо быў ад дома, сотнік прыслаў да Яго сяброў сказаць Яму: ня турбуйся, Госпадзе, бо я ня варты, каб Ты ўвайшоў пад мой дах;

Я даже прийти к Тебе не осмеливаюсь. Скажи только слово, и мой слуга исцелится!

таму і сябе самога не палічыў я вартым прыйсьці да Цябе; але скажы слова, і паправіцца слуга мой;

Ведь и сам я служу, и солдаты мне подчиняются. Я говорю одному «иди» — и он уходит, другому «приди» — и он приходит, говорю слуге «сделай» — и он делает.

бо я і падуладны чалавек, але, маючы ў сябе ў падначаленьні вояў, кажу аднаму: «ідзі», і ідзе; і другому: «прыйдзі», і прыходзіць; і слузе майму: «зрабі тое», і робіць.

Услышав это, Иисус удивился и, обернувшись к сопровождавшей Его толпе, сказал: —Воистину, такой веры Я не видел даже в Израиле!

Пачуўшы гэта, Ісус зьдзівіўся яму і, павярнуўшыся, сказаў народу, які ішоў за Ім: кажу вам, што і ў Ізраілі не знайшоў Я такое веры.

И когда посланные вернулись домой, они узнали, что слуга исцелился.

Пасланцы, вярнуўшыся ў дом, знайшлі хворага слугу здаровым.

Затем Иисус отправился в город Наин, и с Ним — ученики и множество народа.

Пасьля гэтага Ісус пайшоў у горад, які называўся Наін, і зь Ім ішлі многія вучні Ягоныя і мноства людзей.

Подходя к городским воротам, Он встретил толпу горожан, несших хоронить единственного сына одной вдовы.

Калі ж Ён наблізіўся да гарадзкое брамы, тут выносілі памерлага, адзінага сына ў маці, а яна была ўдава; і шмат людзей ішло зь ёю з горада.

Увидев её, Господь сжалился и сказал ей: — Не плачь.

Убачыўшы яе, Гасподзь умілажаліўся зь яе і сказаў ёй: ня плач.

Подойдя, Он коснулся гроба, и носильщики остановились. Затем Он сказал: — Юноша, приказываю тебе, встань!

І падышоўшы, дакрануўся да мараў; тыя, што несьлі, спыніліся; і Ён сказаў: хлопча! табе кажу, устань.

Покойник сел и заговорил; Иисус передал его матери.

Мёртвы, падняўшыся, сеў і пачаў гаварыць; і аддаў яго Ісус маці ягонай.

Страх охватил присутствующих, и они восславили Бога, восклицая: «Великий пророк появился у нас! Бог вспомнил о Своём народе!»

І ўсіх апанаваў страх, і славілі Бога, кажучы: вялікі прарок паўстаў сярод нас, і Бог наведаў народ Свой.

Весть об Иисусе разнеслась по всей Иудее и даже за её пределами.

Такая пагалоска пра Яго разышлася па ўсёй Юдэі і па ўсім навакольлі.

Ученики Иоанна рассказали ему обо всем этом, и он, призвав двух учеников своих,

І абвясьцілі Яну вучні ягоныя пра ўсё тое.

послал их к Господу с вопросом: «Ты ли Тот, кто должен явиться, или нам следует ждать другого?»

Ян, паклікаўшы двух вучняў сваіх, паслаў да Ісуса спытацца: ці Той Ты, Які павінен прыйсьці, ці чакаць нам другога?

Представ перед Иисусом, те сказали: — Иоанн Креститель послал нас к Тебе с вопросом: «Ты ли Тот, Кто должен явиться, или нам следует ждать другого?»

Яны, прыйшоўшы да Ісуса, сказалі: Ян Хрысьціцель паслаў нас да Цябе спытацца: ці Той Ты, Які мае прыйсьці, ці чакаць нам другога?

А к тому времени Иисус уже многих исцелил от болезней, недомоганий, злых духов, многим слепым даровал зрение.

А тым часам Ён многіх ацаліў ад хваробаў і немачаў і ад злых духаў, і многім сьляпым даў зрок.

Поэтому Он ответил посланцам: — Ступайте и расскажите Иоанну то, что видели и слышали: Слепые прозревают, хромые ходят, прокаженные очищаются, глухие слышат, мертвые воскресают, и к бедным приходит Добрая Весть.

І сказаў ім Ісус у адказ: ідзеце, скажэце Яну, што вы бачылі і чулі: сьляпыя робяцца відушчымі, кульгавыя ходзяць, пракажоныя ачышчаюцца, глухія чуюць, мёртвыя ўваскрасаюць і ўбогім абвяшчаецца дабравесьце;

Счастлив тот, кто Меня не отвергнет!

і дабрашчасны, хто не спакусіцца празь Мяне.

Когда посланцы Иоанна ушли, Иисус заговорил о нём, обращаясь к народу: — На что вы ходили смотреть в пустыню? Не на тростник же, колеблемый ветром!

І калі пайшлі пасланцы Янавыя, Ён пачаў гаварыць людзям пра Яна: што глядзець хадзілі вы ў пустыню? ці ня трысьцінку, ветрам калыханую?

Тогда на что вы ходили смотреть? На человека в тонких одеждах? Но тех, кто носит дорогие одежды и живет в роскоши, надо искать во дворце.

што ж глядзець хадзілі вы? ці не чалавека, у мяккія шаты апранутага? Але тыя, хто апранаецца пышна і раскошна жыве, яны пры дварах царскіх.

Так кого же вы хотели увидеть? Пророка? Да, и это не просто пророк!

Што ж глядзець хадзілі вы? ці не прарока? Таму, кажу вам, нават больш, чым прарока.

Он тот, о ком в Писании сказано: Посылаю перед Тобой вестника: он проложит Тебе путь.

Гэта той, пра якога напісана: «вось, Я пасылаю анёла Майго перад абліччам Тваім, які падрыхтуе шлях Твой перад Табою».

Поверьте, нет среди всех рожденных большего пророка, чем Иоанн, но даже наименьший в Царстве Божьем — превосходит его.

Бо кажу вам: сярод народжаных жанчынамі няма ніводнага прарока большага за Яна Хрысьціцеля; але найменшы ў Царстве Божым большы за яго.

(Услышав это, весь народ и даже откупщики воздали хвалу Богу за то, что были омыты Иоанном.

І ўвесь народ, які слухаў, і мытнікі ўзьнесьлі Богу славу, ахрысьціўшыся хрышчэньнем Янавым;

Только фарисеи и законники отвергли Божью волю, не приняв от него омовение.)

а фарысэі і законьнікі адверглі волю Божую пра сябе, ня хрысьціўшыся ў яго.

С кем Мне сравнить поколение это, на кого похоже оно?

Тады Гасподзь сказаў: з кім параўнаю людзей роду гэтага? і да каго яны падобныя?

Оно — словно дети на площади, которые говорят другим детям: Мы играли на флейте, а вы не плясали, Мы пели печальное, а вы не плакали!

яны падобныя да дзяцей, якія сядзяць на рынку, клічуць адно аднаго і кажуць: мы гралі вам на жалейцы, а вы не скакалі; мы сьпявалі вам песьні журботныя, а вы не галасілі.

Пришел Иоанн Креститель, который не ест и вина не пьет, и вы говорите: «В нём демон».

Бо прыйшоў Ян Хрысьціцель, ні хлеба ня есьць, ні віна ня п’е; і кажаце: «у ім дэман».

Пришел Сын Человеческий, который ест и пьёт, и вы говорите: «Это обжора и пьяница, приятель откупщиков и грешников».

Прыйшоў Сын Чалавечы, есьць і п’е; і кажаце: «вось чалавек, які любіць есьці і піць віно, прыяцель мытнікаў і грэшнікаў».

Но правота Мудрости доказана теми, кто последовал за Нею.

І апраўдана мудрасьць усімі дзецьмі яе.

Один из фарисеев пригласил Иисуса отобедать, и вот Он, придя в дом к тому фарисею, возлег за обеденный стол.

Нехта з фарысэяў прасіў Яго паесьці зь ім ежы; і Ён, увайшоўшы ў дом фарысэя, узьлёг.

А одна грешница, жившая в том городе, узнала, что Он пирует у фарисея, принесла алебастровый сосуд с благовонием

І вось, жанчына з таго горада, якая была грэшніца, даведаўшыся, што Ён узьляжыць у доме ў фарысэя, прынесла алавастравы посуд зь мірам;

и, став позади, у Него в ногах, с плачем начала омывать ему ноги слезами, отирать волосами, целовать и умащать благовонием.

і, стаўшы ззаду каля ног Ягоных і плачучы, пачала абліваць ногі Ягоныя сьлязьмі і абціраць валасамі галавы сваёй, і цалавала ногі Яму, і мазала мірам.

Видя это, фарисей, пригласивший Его, подумал: «Если бы человек этот был пророком, Он бы знал, какая грешница прикасается к Нему».

Бачачы гэта, фарысэй, які запрасіў Яго, сказаў сам сабе: калі б Ён быў прарок, дык ведаў бы, хто і якая жанчына дакранаецца да Яго, бо яна грэшніца.

Тогда Иисус обратился к нему: — Симон, Я хочу тебе кое-что рассказать. Тот ответил: — Расскажи, Учитель.

Зьвярнуўшыся да яго, Ісус сказаў: Сымоне! Я маю нешта сказаць табе. Ён кажа: скажы, Настаўнік.

— Было у ростовщика двое должников: один задолжал ему пятьсот денариев, а другой пятьдесят.

Ісус сказаў: у аднаго пазыкоўца было два даўжнікі: адзін вінен быў пяцьсот дынараў, а другі пяцьдзясят;

Видя, что платить им нечем, тот простил долг им обоим. Кто из них больше ему благодарен?

але як што яны ня мелі чым заплаціць, ён дараваў абодвум. Дык скажы, каторы зь іх болей палюбіць яго?

Симон ответил: — Думаю, тот, кому он больше простил. Иисус сказал: — Ты совершенно прав!

Сымон адказаў: думаю, той, каму больш даравана. Ён сказаў яму: правільна ты разважыў.

Затем, взглянув на ту женщину, Он сказал Симону: — Видишь её? Я пришел к тебе в гости, и ты не дал Мне воды, чтобы омыть ноги. А она омыла Мне ноги слезами и вытерла волосами своими.

І абярнуўшыся да жанчыны, сказаў Сымону: ці бачыш ты гэтую жанчыну? Я прыйшоў у дом твой, і ты вады Мне на ногі ня даў: а яна сьлязьмі абліла Мне ногі і валасамі галавы свае абцерла.

Ты не удостоил меня поцелуя, а она, с тех пор как Я вошел, не перестает целовать Мне ноги.

Ты цалаваньня Мне ня даў; а яна, з той хвіліны, як Я прыйшоў, не перастае цалаваць Мне ногі.

Ты не умастил Мне голову маслом, а она полила благовонием ноги Мои.

Ты галавы Мне алеем не памазаў; а яна мірам намасьціла Мне ногі.

Поэтому, говорю тебе, прощаются ей многие грехи, ибо она и любит много. А кому мало прощается, тот и любит мало.

А таму кажу табе: даруюцца грахі ёй многія за тое, што яна палюбіла многа: а каму мала даруецца, той мала любіць.

Женщине Иисус сказал: — Твои грехи прощены.

А ёй сказаў: даруюцца табе грахі.

Пирующие стали между собой шептаться: «Кто Он такой, что даже грехи прощает?»

І тыя, што ўзьляжалі зь Ім, пачалі гаварыць самі сабе: хто гэта, што і грахі даруе?

А Он сказал женщине: — Вера спасла тебя. Иди с миром.

А Ён сказаў жанчыне: вера твая ўратавала цябе; ідзі зь мірам.

« 6 глава 8 глава »