По Луке 7 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Антонія Бокуна

Закончив эту речь, обращенную к народу, Иисус пошел в Кфар-Нахум.

Калі ж Ён скончыў [гаварыць] усе словы Свае ў вушы народу, увайшоў у Капэрнаум.

У одного центуриона тяжело больной слуга, очень им ценимый, был при смерти.

У аднаго ж сотніка слуга, якога той цаніў, быў хворы пры сьмерці.

Узнав об Иисусе, центурион послал к Нему еврейских старейшин, умоляя прийти и спасти слугу.

Пачуўшы пра Ісуса, ён паслаў да Яго старшыняў Юдэйскіх прасіць Яго, каб прыйшоў аздаравіць слугу ягонага.

Придя к Иисусу, старейшины стали Его упрашивать: «Этому человеку надо помочь,

І яны, прыйшоўшы да Ісуса, дужа прасілі Яго, кажучы: «Ён варты, каб Ты зрабіў для яго гэтае,

он любит евреев и даже построил нам синагогу».

бо ён любіць народ наш і пабудаваў нам сынагогу».

Иисус пошел с ними, и когда Он уже подходил к дому центуриона, тот выслал ему навстречу друзей, чтобы передать: — Господин мой, не трудись! Я недостоин принять Тебя под своим кровом.

Ісус пайшоў з імі. А калі Ён быў ужо недалёка ад дому, сотнік прыслаў да Яго сяброў сказаць Яму: “Не турбуйся, Госпадзе! Бо я ня варты, каб Ты ўвайшоў пад дах мой,

Я даже прийти к Тебе не осмеливаюсь. Скажи только слово, и мой слуга исцелится!

бо і сябе самога я не палічыў вартым прыйсьці да Цябе. Але скажы слова, і будзе аздароўлены слуга мой.

Ведь и сам я служу, и солдаты мне подчиняются. Я говорю одному «иди» — и он уходит, другому «приди» — и он приходит, говорю слуге «сделай» — и он делает.

Бо і я чалавек, які маю над сабою ўладу, і маю пад сабою жаўнераў; і кажу аднаму: “Пайдзі”, — і ён ідзе; і другому: “Прыйдзі”, — і ён прыходзіць; і слузе майму: “Зрабі тое”, — і ён робіць».

Услышав это, Иисус удивился и, обернувшись к сопровождавшей Его толпе, сказал: —Воистину, такой веры Я не видел даже в Израиле!

Пачуўшы гэтае, Ісус зьдзівіўся з яго і, павярнуўшыся, сказаў натоўпу, які ішоў за Ім: «Кажу вам, што нават у Ізраілю не знайшоў Я гэткае веры».

И когда посланные вернулись домой, они узнали, что слуга исцелился.

І вярнуўшыся ў дом, пасланыя знайшлі хворага слугу паздаравеўшым.

Затем Иисус отправился в город Наин, и с Ним — ученики и множество народа.

І сталася пасьля гэтага, пайшоў Ён у горад, называны Наін; і з Ім ішлі многія з вучняў Ягоных і шматлікі натоўп.

Подходя к городским воротам, Он встретил толпу горожан, несших хоронить единственного сына одной вдовы.

Калі ж Ён наблізіўся да брамы гораду, вось, выносілі памёршага, адзінароднага сына ў маці сваёй, а яна была ўдава; і вялікі натоўп з гораду ішоў з ёю.

Увидев её, Господь сжалился и сказал ей: — Не плачь.

І, убачыўшы яе, Госпад зьлітаваўся над ёю і сказаў ёй: «Ня плач».

Подойдя, Он коснулся гроба, и носильщики остановились. Затем Он сказал: — Юноша, приказываю тебе, встань!

І, падыйшоўшы, дакрануўся да пахавальных насілак; а тыя, што несьлі іх, затрымаліся, і Ён сказаў: «Юнача, табе кажу: "Устань!"»

Покойник сел и заговорил; Иисус передал его матери.

І сеў мёртвы, і пачаў гаварыць; і Ён аддаў яго маці ягонай.

Страх охватил присутствующих, и они восславили Бога, восклицая: «Великий пророк появился у нас! Бог вспомнил о Своём народе!»

І ўсіх ахапіў страх, і яны славілі Бога, кажучы: «Вялікі прарок паўстаў між намі», і: «Бог адведаў народ Свой».

Весть об Иисусе разнеслась по всей Иудее и даже за её пределами.

І разыйшлося слова гэтае пра Яго па ўсёй Юдэі і па ўсёй ваколіцы.

Ученики Иоанна рассказали ему обо всем этом, и он, призвав двух учеников своих,

І паведамілі Яну вучні ягоныя пра ўсё гэтае.

послал их к Господу с вопросом: «Ты ли Тот, кто должен явиться, или нам следует ждать другого?»

І, паклікаўшы двух з вучняў сваіх, Ян паслаў іх да Ісуса, кажучы: «Ці Ты Той, Які прыходзіць, ці чакаць нам іншага?»

Представ перед Иисусом, те сказали: — Иоанн Креститель послал нас к Тебе с вопросом: «Ты ли Тот, Кто должен явиться, или нам следует ждать другого?»

А мужы [гэтыя], прыйшоўшы да Яго, сказалі: «Ян Хрысьціцель паслаў нас да Цябе, кажучы: “Ці Ты Той, Які прыходзіць, ці чакаць нам іншага?”»

А к тому времени Иисус уже многих исцелил от болезней, недомоганий, злых духов, многим слепым даровал зрение.

У гэтую гадзіну Ён многіх аздаравіў ад хваробаў і немачаў, і ад злых духаў, і многім сьляпым вярнуў зрок.

Поэтому Он ответил посланцам: — Ступайте и расскажите Иоанну то, что видели и слышали: Слепые прозревают, хромые ходят, прокаженные очищаются, глухие слышат, мертвые воскресают, и к бедным приходит Добрая Весть.

І, адказваючы, Ісус сказаў ім: «Пайдзіце, паведаміце Яну, што вы бачылі і чулі, што сьляпыя бачаць, кульгавыя ходзяць, пракажоныя ачышчаюцца, глухія чуюць, мёртвыя ўваскрасаюць, убогім дабравесьціцца.

Счастлив тот, кто Меня не отвергнет!

І шчасьлівы той, хто ня згоршыцца праз Мяне».

Когда посланцы Иоанна ушли, Иисус заговорил о нём, обращаясь к народу: — На что вы ходили смотреть в пустыню? Не на тростник же, колеблемый ветром!

Калі ж пасланцы Яна пайшлі, Ён пачаў гаварыць да натоўпаў пра Яна: «Што глядзець хадзілі вы ў пустыню? Ці трысьціну, якую вецер хістае?

Тогда на что вы ходили смотреть? На человека в тонких одеждах? Но тех, кто носит дорогие одежды и живет в роскоши, надо искать во дворце.

Але што хадзілі вы ўбачыць? Ці чалавека, апранутага ў мяккія шаты? Вось, тыя, што ў пышным адзеньні і жывуць раскошна, знаходзяцца пры дварох валадарскіх.

Так кого же вы хотели увидеть? Пророка? Да, и это не просто пророк!

Але што хадзілі вы ўбачыць? Прарока? Так, кажу вам, і больш за прарока.

Он тот, о ком в Писании сказано: Посылаю перед Тобой вестника: он проложит Тебе путь.

Ён ёсьць той, пра якога напісана: “Вось, Я пасылаю анёла Майго перад абліччам Тваім, які пракладзе шлях Твой перад Табою”.

Поверьте, нет среди всех рожденных большего пророка, чем Иоанн, но даже наименьший в Царстве Божьем — превосходит его.

Бо кажу вам: "Сярод народжаных жанчынамі няма ніводнага прарока, большага за Яна Хрысьціцеля; але меншы ў Валадарстве Божым большы за яго".

(Услышав это, весь народ и даже откупщики воздали хвалу Богу за то, что были омыты Иоанном.

І ўвесь народ, які слухаў яго, і мытнікі аддалі хвалу Богу, хрысьцячыся хрышчэньнем Янавым;

Только фарисеи и законники отвергли Божью волю, не приняв от него омовение.)

а фарысэі і законьнікі адкінулі параду Божую для іх, не ахрысьціўшыся ў яго».

С кем Мне сравнить поколение это, на кого похоже оно?

Госпад жа сказаў: «З кім параўнаю людзей пакаленьня гэтага? І да каго яны падобныя?

Оно — словно дети на площади, которые говорят другим детям: Мы играли на флейте, а вы не плясали, Мы пели печальное, а вы не плакали!

Яны падобныя да дзяцей, якія сядзяць на вуліцы, і клічуць адзін аднаго, і кажуць: “Мы гралі вам на жалейцы, і вы не скакалі; мы галасілі, і вы ня плакалі”.

Пришел Иоанн Креститель, который не ест и вина не пьет, и вы говорите: «В нём демон».

Бо прыйшоў Ян Хрысьціцель, ані хлеба ня есьць, ані віна ня п’е, і вы кажаце: “Дэмана мае”.

Пришел Сын Человеческий, который ест и пьёт, и вы говорите: «Это обжора и пьяница, приятель откупщиков и грешников».

Прыйшоў Сын Чалавечы, есьць і п’е, і вы кажаце: “Вось, чалавек — абжора і п’яніца, сябра мытнікаў і грэшнікаў”.

Но правота Мудрости доказана теми, кто последовал за Нею.

І апраўдана мудрасьць усімі дзецьмі яе».

Один из фарисеев пригласил Иисуса отобедать, и вот Он, придя в дом к тому фарисею, возлег за обеденный стол.

Нехта з фарысэяў прасіў Яго паесьці разам з ім, і Ён, увайшоўшы ў дом фарысэя, узьлёг.

А одна грешница, жившая в том городе, узнала, что Он пирует у фарисея, принесла алебастровый сосуд с благовонием

І вось жанчына з таго гораду, якая была грэшніцай, даведаўшыся, што Ён узьлягае ў доме фарысэя, прынесла алябастравы збанок міра,

и, став позади, у Него в ногах, с плачем начала омывать ему ноги слезами, отирать волосами, целовать и умащать благовонием.

і, стаўшы ззаду каля ног Ягоных і плачучы, пачала абліваць ногі Ягоныя сьлязьмі, і выцірала валасамі галавы сваёй, і цалавала ногі Ягоныя, і мазала мірам.

Видя это, фарисей, пригласивший Его, подумал: «Если бы человек этот был пророком, Он бы знал, какая грешница прикасается к Нему».

Бачачы гэтае, фарысэй, які быў запрасіў Яго, сказаў сам у сабе: «Калі б Ён быў прарок, дык ведаў бы, хто і якая жанчына дакранаецца да Яго, бо яна — грэшніца».

Тогда Иисус обратился к нему: — Симон, Я хочу тебе кое-что рассказать. Тот ответил: — Расскажи, Учитель.

І, адказваючы, Ісус сказаў яму: «Сымоне, Я маю нешта сказаць табе». Ён жа кажа: «Кажы, Настаўнік».

— Было у ростовщика двое должников: один задолжал ему пятьсот денариев, а другой пятьдесят.

[Ісус сказаў]: «У аднаго пазычальніка былі два даўжнікі: адзін быў вінен пяцьсот дынараў, а другі — пяцьдзясят.

Видя, что платить им нечем, тот простил долг им обоим. Кто из них больше ему благодарен?

А як яны ня мелі, чым заплаціць, ён дараваў абодвум. Скажы, каторы з іх больш узьлюбіць яго?»

Симон ответил: — Думаю, тот, кому он больше простил. Иисус сказал: — Ты совершенно прав!

Адказваючы, Сымон сказаў: «Думаю, што той, якому больш дараваў». Ён жа сказаў яму: «Слушна ты пастанавіў».

Затем, взглянув на ту женщину, Он сказал Симону: — Видишь её? Я пришел к тебе в гости, и ты не дал Мне воды, чтобы омыть ноги. А она омыла Мне ноги слезами и вытерла волосами своими.

І, павярнуўшыся да жанчыны, сказаў Сымону: «Ці бачыш ты гэтую жанчыну? Я прыйшоў у дом твой, і ты вады Мне на ногі ня даў; а яна сьлязьмі абліла ногі Мае і валасамі галавы сваёй выцерла.

Ты не удостоил меня поцелуя, а она, с тех пор как Я вошел, не перестает целовать Мне ноги.

Ты пацалунку Мне ня даў, а яна, як толькі Я прыйшоў, не перастае цалаваць ногі Мае.

Ты не умастил Мне голову маслом, а она полила благовонием ноги Мои.

Ты галавы Мне алеем не памазаў; а яна мірам памазала ногі Мае.

Поэтому, говорю тебе, прощаются ей многие грехи, ибо она и любит много. А кому мало прощается, тот и любит мало.

Дзеля гэтага кажу табе: даруюцца многія грахі яе за тое, што яна шмат узьлюбіла; а каму мала даруецца, той мала любіць».

Женщине Иисус сказал: — Твои грехи прощены.

А ёй сказаў: «Адпускаюцца табе грахі».

Пирующие стали между собой шептаться: «Кто Он такой, что даже грехи прощает?»

І тыя, што ўзьлягалі з Ім, пачалі гаварыць у сабе: «Хто Ён ёсьць, што і грахі адпускае?»

А Он сказал женщине: — Вера спасла тебя. Иди с миром.

А Ён сказаў жанчыне: «Вера твая збавіла цябе; ідзі ў супакоі».

« 6 глава 8 глава »