По Луке 23 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Все участники совета встали и повели Иисуса к Пилату.

Паднялася ўся грамада іх, і павялі Яго да Пілата.

Они принялись обвинять Иисуса, говоря: — Этот человек подрывает наши обычаи. Он против уплаты податей Цезарю и объявляет Себя Помазанником, то есть царем.

Пачалі абвінавачваць Яго, кажучы: «Мы выкрылі, што Ён бунтуе народ наш і забараняе плаціць падатак цэзару, і гаворыць, што Ён Месія, кароль».

Пилат спросил Его: — Ты действительно царь иудейский? Иисус ответил: — Это твои слова.

Пілат жа спытаўся ў Яго: «Ты кароль юдэйскі?» Ён сказаў яму: «Ты кажаш».

Пилат сказал первосвященникам и народу: — Я не нахожу за этим человеком никакой вины.

Тады Пілат сказаў першасвятарам і народу: «Я не знаходжу ніякай віны ў гэтым чалавеку».

Но они настаивали: — Он сеет своей проповедью смуту по всей Иудее. Мало Ему Галилеи, теперь Он пришел и сюда!

Але яны настойвалі, кажучы: «Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Юдэі, пачаўшы ад Галілеі аж дасюль!»

Услышав это, Пилат спросил, действительно ли Иисус галилеянин.

Калі Пілат пачуў пра Галілею, спытаўся, ці гэты чалавек галілеец?

И, узнав, что Он из владений Ирода, отослал Его к Ироду, который в те дни тоже был в Иерусалиме.

Даведаўшыся, што Ён з краіны Ірада, адаслаў Яго да Ірада, які ў гэтыя дні таксама быў у Ерузалеме.

Увидя Иисуса, Ирод очень обрадовался, так как давно искал встречи с Ним и, будучи о Нём много наслышан, надеялся увидеть от Него какое-нибудь чудо.

Ірад, калі ўбачыў Езуса, вельмі ўзрадаваўся, бо даўно жадаў убачыць Яго, таму што чуў пра Яго і спадзяваўся ўбачыць які-небудзь Ягоны знак.

Он долго расспрашивал Иисуса, но Тот молчал.

Задаў Яму шмат пытанняў, але Ён нічога яму не адказаў.

Между тем первосвященники и книжники, стоявшие рядом, яростно Его обвиняли.

А першасвятары і кніжнікі стаялі і заўзята вінавацілі Яго.

Тогда Ирод со своими воинами стал издеваться над Иисусом и, смеха ради облачив Его в роскошный наряд, отослал Его обратно к Пилату.

Тады Ірад са сваімі жаўнерамі зняважыў Яго і насмяяўся над Ім, апрануў Яго ў шыкоўнае адзенне і адаслаў да Пілата.

С того дня Ирод и Пилат подружились, а раньше они враждовали.

У той дзень Пілат і Ірад сталі сябрамі паміж сабой, бо раней яны мелі варожасць адзін да аднаго.

Пилат, созвав первосвященников, старейшин и народ,

Пілат, паклікаўшы першасвятароў, начальнікаў і людзей,

объявил им: — Вы привели ко мне этого человека как виновного в подстрекательстве к мятежу. Я допросил Его в вашем присутствии и не нашел за Ним преступления, в котором вы Его обвиняете.

сказаў ім: «Вы прывялі да мяне гэтага чалавека, як таго, хто бунтуе народ. Вось я перад вамі дапытаў Яго і не знайшоў у гэтым чалавеку ніякай віны, у якой вы Яго вінаваціце.

Не нашел за Ним вины и Ирод, а потому отослал Его к нам обратно. Итак, Его не за что приговаривать к смерти.

Таксама Ірад, бо адаслаў Яго да нас. Ён не ўчыніў нічога вартага смерці.

Я велю бичевать Его, а затем отпущу.

Таму я, пасля бічавання, адпушчу Яго».

[отсутсвует]

Тут все как один закричали: — Смерть Ему! Отпусти нам лучше Бар-Аббу.

Але яны закрычалі ўсе разам: «На смерць гэтага, адпусці нам Барабу!»

Бар-Абба этот был арестован за подстрекательство к беспорядкам в городе и за убийство.

Бараба ж быў пасаджаны ў вязніцу за бунт, які адбыўся ў горадзе, і за забойства.

Пилат, желая отпустить Иисуса, обратился к ним снова,

Пілат зноў прамовіў да іх, жадаючы адпусціць Езуса.

но они кричали: — Распни, распни Его!

Але яны крычалі: «Укрыжуй, укрыжуй Яго!»

Пилат в третий раз сказал им: — Ну что Он сделал плохого? У меня нет оснований Его казнить. Я велю бичевать Его, а затем отпущу.

Тады ён трэці раз сказаў ім: «Што дрэннага зрабіў Ён? Я не знайшоў у Ім нічога вартага смерці. Пасля бічавання я адпушчу Яго».

Но они стояли на своем, с криками требуя, чтобы Иисуса распяли, и в конце концов они этого добились.

Але яны і далей з вялікім крыкам дамагаліся, каб Яго ўкрыжавалі, і крык іх узрастаў.

Пилат согласился исполнить их требование.

Тады Пілат вырашыў споўніць іх просьбу.

Он освободил арестованного за мятеж и убийство, а Иисуса отдал в их полную власть.

Таму адпусціў ім кінутага ў вязніцу за бунт і забойства, якога яны прасілі, а Езуса аддаў іхняй волі.

Когда солдаты вели Его на казнь, нести за Ним крест они заставили случайного прохожего, возвращавшегося с поля, некоего Симона из Кирены.

Калі павялі Яго, схапілі нейкага Сымона Кірэнэйца, які вяртаўся з поля, і ўсклалі на яго крыж, каб нёс за Езусам.

Вслед за Иисусом шла большая толпа, и женщины рыдали и плакали о Нём.

Ішло за Ім вялікае мноства людзей і жанчын, якія плакалі і галасілі па Ім.

Иисус обернулся к ним и сказал: — Не плачьте обо Мне, женщины Иерусалима, плачьте о себе и о детях своих.

А Езус абярнуўся да іх і сказаў: «Дочкі ерузалемскія, не плачце па Мне, а плачце па сабе і па дзецях вашых,

Близится время, когда вы скажете: «Счастливы бездетные женщины, которые никогда не рожали и ни разу не кормили грудью!»

бо вось надыходзяць дні, калі скажуць: “Шчаслівыя бясплодныя і ўлонні, якія не радзілі, і грудзі, якія не кармілі!”

Тогда горам скажут «обвалитесь на нас!» и холмам скажут «обрушьтесь на нас!»

Тады пачнуць казаць гарам: “Упадзіце на нас!” і пагоркам: “Накрыйце нас!”

Если так поступают с зелёным деревом, то как же обойдутся с засохшим?

Бо калі гэта робяць з зялёным дрэвам, то што будзе з сухім?»

Вместе с Ним вели на казнь и двух преступников.

Вялі з Ім на смерць і двух іншых злачынцаў.

Придя на место, называемое Череп, они распяли там всех троих: Его посредине, а справа и слева — преступников.

Калі прыйшлі на месца, званае Чэрап, укрыжавалі там Яго і злачынцаў, аднаго з правага, другога з левага боку.

Иисус говорил: — Отец, прости их, они не понимают, что делают! Бросая жребий, они делили одежды Его.

А Езус сказаў: «Ойча, прабач ім, бо не ведаюць, што робяць».І, дзелячы вопратку Ягоную, кідалі лёсы.

Народ, стоявший вокруг, смотрел, а старейшины, потешаясь над Иисусом, говорили: — Он спасал других, так пусть спасет и себя, если Он избранник и Помазанник Божий!

А людзі стаялі і глядзелі. І кіраўнікі іхнія таксама насміхаліся, кажучы: «Іншых ратаваў, няхай сябе ўратуе, калі Ён Месія, выбраны Богам!»

Измывались над Ним и солдаты. Они предлагали Ему прокисшее вино

Жаўнеры таксама здзекаваліся з Яго, падыходзілі і падавалі Яму воцат,

и спрашивали: — Что же Ты не спасешь себя, царь иудейский?

кажучы: «Калі Ты кароль юдэйскі, уратуй сябе!»

Над Ним висела дощечка с надписью: «Это царь иудейский».

І быў над Ім надпіс: «Гэта кароль юдэйскі».

Один из распятых преступников осыпал Его бранью и говорил: — Ты ведь Помазанник! Спаси же себя и нас!

Адзін з павешаных на крыжы злачынцаў зневажаў Яго, кажучы: «Ці Ты не Хрыстус? Уратуй сябе і нас!»

Но другой преступник упрекнул его: — Побойся Бога! Ты ведь сам на кресте.

Але другі папракнуў яго, кажучы: «Нават Бога ты не баішся, хоць маеш тую самую кару?

Мы-то терпим казнь по заслугам, а за Ним нет никакой вины.

Мы асуджаны справядліва, бо атрымліваем належнае за нашыя ўчынкі. Ён жа нічога дрэннага не зрабіў».

И ещё он сказал: — Иисус, не забудь обо мне, когда придёшь в Царство Своё!

І сказаў: «Езу, узгадай мяне, калі прыйдзеш у сваё Валадарства».

Иисус ответил: — Обещаю тебе, сегодня же ты будешь со Мной в раю.

А Езус адказаў яму: «Сапраўды кажу табе: сёння будзеш са Мною ў раі».

Уже близился полдень, как вдруг над землей сгустилась тьма. Так было до трех часов пополудни,

Было ўжо каля шостай гадзіны, і цемра настала па ўсёй зямлі аж да гадзіны дзевятай.

из-за затмения солнца. И завеса в Храме разорвалась пополам.

Сонца зацьмілася, і заслона ў святыні разарвалася пасярэдзіне.

Иисус громко вскричал: — Отец, Тебе Я вручаю дух Мой! С этими словами Он скончался.

А Езус закрычаў моцным голасам: «Ойча, у рукі Твае аддаю дух Мой». І, сказаўшы гэта, сканаў.

Центурион, видевший это, восславил Бога и сказал: — Воистину, это был праведник.

Сотнік, убачыўшы, што сталася, славіў Бога і казаў: «Праўдзіва, чалавек гэты быў справядлівы!»

Люди, пришедшие посмотреть на казнь, уходили, ударяя себя в грудь.

І ўсе людзі, што сабраліся на гэтае відовішча, калі ўбачылі, што сталася, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі.

Те же, кто знал Иисуса, и женщины, сопровождавшие Его от Галилеи, глядели на это, стоя поодаль.

А здалёк стаялі ўсе, хто ведаў Яго, і жанчыны, якія прыйшлі з Ім з Галілеі, і глядзелі на гэта.

Был среди членов совета некто по имени Иосиф, человек добрый и праведный,

І вось чалавек, па імені Юзаф з Арыматэі, горада юдэйскага, член Сінэдрыёну, муж добры і справядлівы,

который не был согласен с их решением и деянием. Он происходил из иудейского города Ариматея и ждал наступления Царства Божьего.

які не згаджаўся з яго пастановай і ўчынкамі і чакаў Валадарства Божага,

Придя к Пилату и упросив отдать тело Иисуса,

прыйшоўшы да Пілата, папрасіў цела Езуса.

он снял Его, спеленал льняным полотном и положил в скальную гробницу, ещё ни разу не использованную для погребения.

Зняўшы, захінуў яго ў палатно і паклаў у высечанай магіле, у якой яшчэ ніхто не быў пахаваны.

Это был день Приготовлений, и совсем немного оставалось до начала субботы.

Быў гэта дзень прыгатавання, і надыходзіў шабат.

Проследив за Иосифом, женщины, которые пришли из Галилеи вместе с Иисусом, запомнили, в какой гробнице Он был похоронен.

Ішлі разам таксама жанчыны, якія прыбылі з Езусам з Галілеі, і яны бачылі магілу, і як было пакладзена цела Ягонае.

Возвратясь, они приготовили благовонное миро, а в субботу, как того требует заповедь, отдыхали.

Вярнуўшыся, яны прыгатавалі духмянасці і міра. І ў гэты шабат адпачывалі паводле запаведзі.

« 22 глава 24 глава »