По Луке 23 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

Все участники совета встали и повели Иисуса к Пилату.

І, калі ўзнялася ўсё мноства іх, павялі Яго да Пілата.

Они принялись обвинять Иисуса, говоря: — Этот человек подрывает наши обычаи. Он против уплаты податей Цезарю и объявляет Себя Помазанником, то есть царем.

І пачалі Яго вінаваціць, кажучы: «Мы выявілі, што Ён бунтуе наш народ, і забараняе плаціць падатак цэзару, і называе сябе Хрыстом Царом».

Пилат спросил Его: — Ты действительно царь иудейский? Иисус ответил: — Это твои слова.

Дык спытаўся ў Яго Пілат, кажучы: «Ты — Цар Юдэйскі?» А Ісус, адказваючы, гаворыць: «Ты кажаш».

Пилат сказал первосвященникам и народу: — Я не нахожу за этим человеком никакой вины.

І гаворыць Пілат першасвятарам і народу: «Я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку».

Но они настаивали: — Он сеет своей проповедью смуту по всей Иудее. Мало Ему Галилеи, теперь Он пришел и сюда!

Але яны настойвалі, кажучы: «Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі аж дасюль».

Услышав это, Пилат спросил, действительно ли Иисус галилеянин.

А Пілат, чуючы гэта, спытаўся, ці Гэты Чалавек галілеец,

И, узнав, что Он из владений Ирода, отослал Его к Ироду, который в те дни тоже был в Иерусалиме.

і, калі даведаўся, што Ён з уладанняў Ірадавых, адаслаў Яго да Ірада, які сам быў тымі днямі ў Ерузаліме.

Увидя Иисуса, Ирод очень обрадовался, так как давно искал встречи с Ним и, будучи о Нём много наслышан, надеялся увидеть от Него какое-нибудь чудо.

Ірад, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся: бо ад даўняга часу прагнуў убачыць Яго, бо многа пра Яго чуў і спадзяваўся ўбачыць, што Ім будзе зроблены які-небудзь знак.

Он долго расспрашивал Иисуса, но Тот молчал.

І задаваў Яму многа пытанняў, але Ён яму нічога не адказаў.

Между тем первосвященники и книжники, стоявшие рядом, яростно Его обвиняли.

А першасвятары і кніжнікі стаялі там, вінавацячы Яго.

Тогда Ирод со своими воинами стал издеваться над Иисусом и, смеха ради облачив Его в роскошный наряд, отослал Его обратно к Пилату.

Тады Ірад выказаў Яму пагарду разам з жаўнерамі сваімі і пасмяяўся, апрануўшы Яго ў белыя шаты, і адправіў да Пілата.

С того дня Ирод и Пилат подружились, а раньше они враждовали.

І сталіся ў той дзень Ірад і Пілат сябрамі, бо перад тым варагавалі між сабой.

Пилат, созвав первосвященников, старейшин и народ,

А Пілат, пазваўшы першасвятароў, начальнікаў і народ,

объявил им: — Вы привели ко мне этого человека как виновного в подстрекательстве к мятежу. Я допросил Его в вашем присутствии и не нашел за Ним преступления, в котором вы Его обвиняете.

сказаў ім: «Вы выдалі мне Гэтага Чалавека, быццам Ён бунтуе народ, і вось, я, распытваючы ў вашай прысутнасці, не знайшоў у Гэтым Чалавеку ніякай віны ў тым, у чым вы вінаваціце Яго;

Не нашел за Ним вины и Ирод, а потому отослал Его к нам обратно. Итак, Его не за что приговаривать к смерти.

таксама і Ірад, бо адаслаў Яго да вас. І вось, не даведзена Яму нічога, вартага смерці.

Я велю бичевать Его, а затем отпущу.

Таму, пакараўшы, я адпушчу Яго».

А яму трэба было дзеля свята адпусціць ім аднаго з вязняў.

Тут все как один закричали: — Смерть Ему! Отпусти нам лучше Бар-Аббу.

Дык увесь натоўп закрычаў: «Забі Яго, а адпусці нам Барабу»,

Бар-Абба этот был арестован за подстрекательство к беспорядкам в городе и за убийство.

а той быў кінуты ў вязніцу за паўстанне ў горадзе і забойства.

Пилат, желая отпустить Иисуса, обратился к ним снова,

Затым паўторна прамовіў Пілат да іх, хочучы адпусціць Ісуса,

но они кричали: — Распни, распни Его!

але яны крычалі, кажучы: «Укрыжуй, укрыжуй Яго!»

Пилат в третий раз сказал им: — Ну что Он сделал плохого? У меня нет оснований Его казнить. Я велю бичевать Его, а затем отпущу.

Ён трэці раз сказаў ім: «Што Ён зрабіў благога? Не знайшоў я ў Ім нічога, вартага смерці; дык пакараю Яго і адпушчу».

Но они стояли на своем, с криками требуя, чтобы Иисуса распяли, и в конце концов они этого добились.

Ды яны настойвалі, патрабуючы з крыкам, каб быў укрыжаваны, і перамагаў гармідар іх і першасвятароў.

Пилат согласился исполнить их требование.

Тады Пілат прысудзіў выканаць іх просьбу:

Он освободил арестованного за мятеж и убийство, а Иисуса отдал в их полную власть.

адпусціў ім таго, хто за бунт і за забойства быў кінуты ў вязніцу, якога дамагаліся, а Ісуса выдаў на іх волю.

Когда солдаты вели Его на казнь, нести за Ним крест они заставили случайного прохожего, возвращавшегося с поля, некоего Симона из Кирены.

І, калі вялі Яго, спынілі нейкага Сімона з Цырэны, які ішоў з поля, і ўсклалі на яго крыж, каб нёс яго за Ісусам.

Вслед за Иисусом шла большая толпа, и женщины рыдали и плакали о Нём.

Ішоў за Ім вялікі натоўп людзей і жанчыны, якія плакалі і галасілі.

Иисус обернулся к ним и сказал: — Не плачьте обо Мне, женщины Иерусалима, плачьте о себе и о детях своих.

Ісус жа, павярнуўшыся да іх, сказаў: «Дочкі ерузалімскія, не плачце дзеля Мяне, але дзеля сябе саміх плачце ды дзеля дзяцей вашых,

Близится время, когда вы скажете: «Счастливы бездетные женщины, которые никогда не рожали и ни разу не кормили грудью!»

бо, вось, надыходзяць дні, калі будуць казаць: “Шчасныя няплодныя і ўлонні, што не нарадзілі, ды грудзі, якія не кармілі”.

Тогда горам скажут «обвалитесь на нас!» и холмам скажут «обрушьтесь на нас!»

Тады стануць казаць гарам: “Валіцеся на нас”, і ўзгоркам: “Схавайце нас”,

Если так поступают с зелёным деревом, то как же обойдутся с засохшим?

бо калі з зялёным дрэвам гэта робяць, што станецца з сухім?»

Вместе с Ним вели на казнь и двух преступников.

Вялі з Ім таксама іншых двух злачынцаў, каб забіць іх.

Придя на место, называемое Череп, они распяли там всех троих: Его посредине, а справа и слева — преступников.

І, калі прыйшлі на месца, якое называецца Чараповае, там укрыжавалі Яго і разбойнікаў, аднаго праваруч, а другога леваруч Яго.

Иисус говорил: — Отец, прости их, они не понимают, что делают! Бросая жребий, они делили одежды Его.

Ісус жа казаў: «Ойча, даруй ім, бо не ведаюць, што робяць». І, дзелячы адзенне Яго, кідалі жэрабя.

Народ, стоявший вокруг, смотрел, а старейшины, потешаясь над Иисусом, говорили: — Он спасал других, так пусть спасет и себя, если Он избранник и Помазанник Божий!

І народ стаяў, прыглядаючыся. Кпілі з Яго і начальнікі, кажучы: «Іншых ратаваў, хай і Сябе выратуе, калі Ён — Хрыстос, выбраннік Божы».

Измывались над Ним и солдаты. Они предлагали Ему прокисшее вино

Таксама і жаўнеры здзекаваліся з Яго, падыходзячы і падаючы Яму воцат,

и спрашивали: — Что же Ты не спасешь себя, царь иудейский?

і кажучы: «Калі Ты — Цар Юдэйскі, уратуй Сябе!»

Над Ним висела дощечка с надписью: «Это царь иудейский».

І быў над Ім надпіс напісаны грэцкімі, рымскімі і гебрайскімі літарамі: «Гэта Цар Юдэйскі».

Один из распятых преступников осыпал Его бранью и говорил: — Ты ведь Помазанник! Спаси же себя и нас!

А адзін з разбойнікаў, што былі ўкрыжаваны, блюзніў супраць Яго, кажучы: «Няўжо Ты, не Хрыстос? Уратуй Самога Сябе і нас!»

Но другой преступник упрекнул его: — Побойся Бога! Ты ведь сам на кресте.

А другі, адказваючы, сунімаў яго, кажучы: «Ты і Бога не баішся, хоць церпіш тую самую кару.

Мы-то терпим казнь по заслугам, а за Ним нет никакой вины.

І мы ж справядліва, бо атрымліваем вартае ўчыненага! А Ён нічога благога не зрабіў».

И ещё он сказал: — Иисус, не забудь обо мне, когда придёшь в Царство Своё!

І казаў Ісусу: «Госпадзе, узгадай мяне, калі прыйдзеш у Тваё Валадарства».

Иисус ответил: — Обещаю тебе, сегодня же ты будешь со Мной в раю.

І сказаў яму Ісус: «Сапраўды кажу табе: сёння будзеш са Мною ў раі».

Уже близился полдень, как вдруг над землей сгустилась тьма. Так было до трех часов пополудни,

І было блізу шостай гадзіны, і цемра сталася па ўсёй зямлі аж да дзявятай гадзіны,

из-за затмения солнца. И завеса в Храме разорвалась пополам.

і сонца знікла, і заслона святыні разадралася пасярэдзіне.

Иисус громко вскричал: — Отец, Тебе Я вручаю дух Мой! С этими словами Он скончался.

І, усклікаючы моцным голасам, Ісус гаворыць: «Ойча, у рукі Твае перадаю Дух Мой». І, сказаўшы гэта, сканаў.

Центурион, видевший это, восславил Бога и сказал: — Воистину, это был праведник.

Сотнік, бачачы, што сталася, уславіў Бога, кажучы: «Гэты Чалавек быў сапраўды Справядлівы».

Люди, пришедшие посмотреть на казнь, уходили, ударяя себя в грудь.

І ўвесь натоўп тых, што сабраліся на гэтае відовішча і бачылі, што сталася, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі.

Те же, кто знал Иисуса, и женщины, сопровождавшие Его от Галилеи, глядели на это, стоя поодаль.

А здалёк стаялі ўсе знаёмыя Яго і жанчыны, што ішлі следам за Ім ад Галілеі, гледзячы на гэта.

Был среди членов совета некто по имени Иосиф, человек добрый и праведный,

І вось, чалавек, імем Язэп, які быў членам рады, чалавек добры і справядлівы, —

который не был согласен с их решением и деянием. Он происходил из иудейского города Ариматея и ждал наступления Царства Божьего.

ён не прымаў ўдзел у радзе іх і учынках, — з Арыматэі, горада юдэйскага, які і сам чакаў Валадарства Божага,

Придя к Пилату и упросив отдать тело Иисуса,

ён прыйшоў да Пілата і прасіў цела Ісуса,

он снял Его, спеленал льняным полотном и положил в скальную гробницу, ещё ни разу не использованную для погребения.

і, зняўшы Яго, загарнуў Яго ў плашчаніцу і паклаў Яго ў магільне, высечанай у скале, у якой яшчэ ніхто не быў пакладзены.

Это был день Приготовлений, и совсем немного оставалось до начала субботы.

І быў гэта дзень прыгатавання, і надыходзіла субота.

Проследив за Иосифом, женщины, которые пришли из Галилеи вместе с Иисусом, запомнили, в какой гробнице Он был похоронен.

Падышлі таксама жанчыны, якія прыйшлі з Ім з Галілеі, і ўбачылі магілу і як пакладзена было цела Яго,

Возвратясь, они приготовили благовонное миро, а в субботу, как того требует заповедь, отдыхали.

і, вярнуўшыся, прыгатавалі духмянасці і алеек, і нічога не рабілі ў суботу паводле прыказання.

« 22 глава 24 глава »