По Луке 18 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Чарняўскага 2017

Затем Иисус рассказал ученикам притчу о том, что они должны постоянно молиться и не терять надежды.

Таксама расказваў ім прыпавесць аб тым, што заўсёды трэба маліцца і не ўкідацца ў роспач,

Он сказал: — В одном городе жил судья, который Бога не чтил и с людьми не считался.

кажучы: «У адным горадзе быў суддзя, што Бога не баяўся і не саромеўся людзей.

И жила там вдова, которая ходила к нему и просила рассудить её тяжбу с противником.

Была ў гэтым горадзе ўдава і прыйшла да яго, кажучы: “Абарані мяне ад майго супраціўніка”.

Долго он отказывался ей помочь, но однажды подумал: «Хоть я Бога не чту и с людьми не считаюсь,

А ён не хацеў доўгі час, а пасля таго сказаў сам у сабе: “Хоць я Бога не баюся і чалавека не шаную,

ладно уж, чтобы эта вдова мне больше не докучала, рассмотрю её дело, не то она меня замучит вконец».

аднак, паколькі надакучыла мне гэтая ўдава, абараню яе, каб ізноў, прыйшоўшы, не надакучала мне”».

И Господь прибавил: — Слышали, что сказал несправедливый судья?

Дык гаворыць Госпад: «Паслухайце, што кажа несправядлівы суддзя;

Так неужели Бог не рассудит Своих избранников, которые денно и нощно взывают к Нему? Неужели Он затянет их дело?

а ці ж Бог не возьмецца бараніць выбраннікаў Сваіх, якія днём і ўночы прызываюць Яго да сябе, ды ці будзе мець абыякавасць да іх?

Говорю вам, Он быстро рассудит их. Но когда Сын Человеческий придёт на землю, найдёт ли Он здесь веру?

Кажу вам: хутка ўчыніць ім абарону. Але, прыйшоўшы, Сын Чалавечы ці знойдзе веру на зямлі?»

А тем, кто считал себя праведником и свысока смотрел на других, Иисус рассказал такую притчу:

Некаторым, якія былі ўпэўнены ў сабе, што яны справядлівыя, а іншымі пагарджалі, сказаў Ён таксама такую прыпавесць:

— Два человека пришли в Храм помолиться, один — фарисей, а другой — откупщик.

«Два чалавекі ўвайшлі ў святыню, каб памаліцца: адзін — фарысей, а другі — мытнік.

Фарисей встал в стороне и молился так: «Благодарю тебя, Боже, за то, что я не похож на других — на всех этих грабителей, злодеев, развратников или на таких откупщиков, как этот.

Фарысей, стоячы, так маліўся ў сабе: “Божа, дзякую Табе, што я не такі, як іншыя людзі: рабаўнікі, несправядлівыя, чужаложнікі або як гэты мытнік.

Я соблюдаю пост дважды в неделю и плачу десятину со всех доходов».

Пошчу два разы на тыдзень, даю дзесяціну з усяго, што прыдбаю”.

А откупщик, стоявший вдали от него, не смел даже глаз возвести к небу. Он лишь ударял себя в грудь, восклицая: «Боже, смилуйся надо мной, грешным!»

А мытнік, стоячы здалёку, не адважваўся нават падняць вочы ў неба, але біў сябе ў грудзі, кажучы: “Божа, будзь літасцівы да мяне, грэшнага”.

Так вот, говорю вам, именно он вернется домой оправданным перед Богом, ибо каждый возвышающий себя будет унижен, а унижающий себя будет возвышен.

Кажу вам: гэты вярнуўся дамоў больш апраўданым, чым той: бо кожны, хто ўзвышаецца, будзе прыніжаны, а хто прыніжаецца, будзе ўзвышаны».

К нему приносили и младенцев, чтобы Он прикоснулся к ним, и ученики, видя это, пытались этому помешать.

Прыносілі да Яго таксама дзетак, каб дакрануўся да іх; бачачы гэта, вучні забаранялі ім.

Тогда Иисус подозвал детей и сказал: — Пусть дети приходят ко Мне. Не препятствуйте им, ибо Царство Божье — для таких, как они.

Але Ісус, паклікаўшы іх да Сябе, сказаў: «Дазваляйце дзецям прыходзіць да Мяне і не ўзбараняйце ім; бо такіх ёсць Валадарства Божае.

Говорю вам истину: кто не примет Царство Божье так, как ребенок, тот не войдёт туда.

Сапраўды кажу вам: хто не прыме Валадарства Божага як дзіця, не ўвойдзе ў яго».

Один начальник спросил Иисуса: — Добрый учитель, как мне обрести вечную жизнь?

І спытаўся ў Яго нейкі начальнік, кажучы: «Вучыцель добры, што маю рабіць, каб здабыць жыццё вечнае?»

Иисус сказал: — Не называй меня добрым. Добр один только Бог.

А Ісус яму сказаў: «Чаму Мяне завеш добрым? Ніхто не добры, адзін толькі Бог.

Ты знаешь заповеди: «Не прелюбодействуй, не убивай, не кради, не лжесвидетельствуй, почитай отца и мать».

Ведаеш прыказанні: не чужалож, не забівай, не крадзі, не сведчы фальшыва, паважай бацьку твайго і маці тваю?»

Тот сказал: — Эти заповеди я соблюдаю с детства.

А ён гаворыць: «Я гэта ўсё выконваў ад маленства майго».

Услышав это, Иисус добавил: — Тогда тебе осталось одно. Продай всё, что имеешь, и раздай деньги беднякам, и взамен ты обретёшь на небе сокровище. А потом приходи и следуй за Мной.

Пачуўшы гэта, Ісус гаворыць яму: «Яшчэ аднаго табе не хапае: прадай усё тое, што маеш, і раздай убогім, і будзеш мець скарб на небе; і прыходзь, ідзі за Мной».

Услышав такое, тот глубоко огорчился, потому что был очень богат.

Той жа, пачуўшы гэта, засмуціўся, бо быў вельмі багаты.

Иисус взглянул на него и сказал: — Как трудно богатому войти в Царство Божье!

Ісус, бачачы, што ён зрабіўся сумным, сказаў: «Як цяжка тым, што маюць багацце, увайсці ў Валадарства Божае!

Легче верблюду пройти сквозь игольное ушко, чем богатому человеку войти в Царство Божье.

Бо лягчэй вярблюду прайсці праз вушка іголкі, чым багатаму ўвайсці ў Валадарства Божае».

Те, кто слышал это, спросили Его: — Кто же тогда может спастись?

Дык сказалі тыя, што слухалі: «Хто ж можа быць тады збаўлены?»

Он ответил: — Что невозможно людям, то возможно для Бога.

Ён жа сказаў: «Што немагчыма ў людзей, тое магчыма ў Бога».

Петр сказал: — Мы всё оставили и пошли за Тобой.

Гаворыць Пётра: «Вось жа, мы пакінулі ўсё і пайшлі за Табой».

Иисус сказал им: — Говорю вам истину: всякий, кто ради Царства Божьего отказался от дома или жены, братьев или сестер, родителей или детей,

Ён сказаў ім: «Сапраўды кажу вам: няма нікога, хто б пакінуў дом, або жонку, або братоў, або бацькоў, або дзяцей дзеля Валадарства Божага,

тот во много раз больше получит уже в этом веке, а в веке грядущем — вечную жизнь.

каб не атрымаў многа больш у гэты час, а ў веку будучым — жыццё вечнае».

Отозвав в сторону Двенадцать, Он сказал им: — Теперь мы пойдем в Иерусалим, где исполнится всё написанное пророками о Сыне Человеческом.

І ўзяў Ён з Сабой дванаццаць, і гаворыць ім: «Вось, ідзём у Ерузалім, і здзейсніцца ўсё, што напісана прарокамі пра Сына Чалавечага:

Его выдадут иноверцам, над Ним будут глумиться, Его будут оскорблять и оплёвывать,

бо будзе выдадзены паганам і высмеяны, і зняважаны ды апляваны,

Его бичуют и казнят, а на третий день Он воскреснет.

і, пасля таго, як убічуюць, заб’юць Яго, і на трэці дзень уваскрэсне».

Но ученики ничего не поняли. Смысл Его слов был сокрыт от них, они не знали, о чём Он говорит.

Але яны з гэтага нічога не зразумелі; і гэтае слова было схавана ад іх, і не разумелі, што гаварылася.

Иисус подходил к Иерихону, а у дороги сидел, прося милостыню, слепой.

І сталася, калі Ён падыходзіў да Ерыхона, нейкі сляпы сядзеў пры дарозе, жабруючы.

Услышав шум идущей толпы, он спросил, что происходит.

І, калі ён пачуў, што міма праходзіць натоўп, спытаўся, што гэта такое.

Ему объяснили, что идет Иисус Назаретянин.

І сказалі яму: «Ісус Назарэй праходзіць».

Тогда он вскричал: — Иисус, сын Давида, смилуйся надо мной!

Дык пачаў крычаць, кажучы: «Ісус, Сын Давідаў, злітуйся нада мной!»

Идущие в голове толпы велели ему замолкнуть, но он закричал ещё громче: — Сын Давида, смилуйся надо мной!

А тыя, што ішлі наперадзе, сварыліся на яго, каб маўчаў; але ён тым мацней крычаў: «Сыне Давідаў, злітуйся нада мной!»

Остановившись, Иисус велел подвести его и, когда тот приблизился, спросил:

Спыніўшыся, Ісус загадаў прывесці яго да Сябе. І, калі ён падышоў, спытаўся ў яго кажучы:

— Чего ты от Меня хочешь? Тот ответил: — Хочу быть зрячим, Господин мой.

«Што хочаш, каб Я зрабіў табе?» А ён сказаў: «Госпадзе, каб я бачыў».

Иисус сказал: — Taк будь же зрячим! Вера исцелила тебя.

Сказаў яму Ісус: «Праглянь! Вера твая збавіла цябе».

Тотчас глаза слепого открылись и он пошел вслед за Иисусом, восхваляя Бога, а весь народ, видя это, также восхвалил Бога.

І зараз стаў бачыць, ды ішоў за Ісусам, славячы Бога. І ўвесь народ, як убачыў гэта, аддаў хвалу Богу.

« 17 глава 19 глава »