Деяния 23 глава

Деяния Святых Апостолов
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Чарняўскага 2017

Посмотрев на членов синедриона, Павел сказал: "Братья мои! До сегодняшнего дня я жил перед Богом с чистой совестью и всегда поступал, как считал правильным".

Паўла ж, гледзячы адважна на раду, гаворыць: «Мужы браты! Да сённяшняга дня я жыў на віду Бога з заўсёды чыстым сумленнем».

Услышав это, первосвященник Анания приказал стоящим рядом с Павлом бить его по губам.

Тады першасвятар Ананія загадаў тым, што пры ім стаялі, ударыць яго па вуснах.

Павел же сказал ему: "Бог поразит тебя, стена побелённая! Ты сидишь здесь, чтобы судить меня по закону, и всё-таки противозаконно приказываешь бить меня".

Дык Паўла сказаў яму: «Хай ударыць цябе Бог, сцяна падбеленая! Бо ты сеў мяне судзіць паводле закону, а загадваеш мяне біць насуперак закону».

Стоявшие рядом с ним сказали: "Ты оскорбляешь Первосвященника Божьего!"

А тыя, якія пры ім стаялі, сказалі: «Першасвятара Божага абражаеш?»

Павел сказал: "Братья, я не знал, что он первосвященник. Написано: "Не говори плохо о правителе народа твоего".

Сказаў Паўла: «Не ведаў, браты, што гэта першасвятар. Бо напісана: “Кіраўніка народа твайго не абражай”».

Когда Павел понял, что одни из собравшихся там были саддукеи, а другие фарисеи, он громко сказал: "Братья! Я фарисей, сын фарисея! И на суд привели меня за то, что надеюсь на воскресение людей из мёртвых".

І Паўла, ведаючы, што тут адна частка садукеяў, а другая — фарысеяў, закрычаў перад радай: «Я — фарысей, мужы браты, і сын фарысееў! Стаю перад судом за надзею на ўваскрэсенне з мёртвых».

Когда он сказал это, поднялся спор между фарисеями и саддукеями, и собрание разделилось.

Калі гэта сказаў, узнялася звадка паміж фарысеямі і садукеямі, і грамада раздзялілася.

Ибо саддукеи говорят, что ни воскресения, ни ангелов, ни духов нет, а фарисеи признают всё это.

Бо садукеі кажуць, што няма ўваскрэсення, ані анёла, ані Духа, а фарысеі прызнаюць адно і другое.

Все стали громко кричать, и некоторые законники из фарисеев заспорили, говоря: "Ничего плохого мы не находим в этом человеке. Что, если дух или ангел говорил с ним?"

І зрабіўся вялікі лямант, і, ускочыўшы, кніжнікі з фарысейскага боку зацята крычалі: «Нічога благога ў гэтым чалавеку не знайшлі мы. Можа, сапраўды гаварыў да яго Дух або анёл, дык не будзем змагацца супраць Бога».

Спор перешёл в драку, и военный трибун, опасаясь как бы они не растерзали Павла, приказал солдатам спуститься вниз и увести его от них в крепость.

І, калі дайшло да вялікага забурэння, трыбун, баючыся, каб яны не разарвалі Паўлу, загадаў жаўнерам сысці, і забраць яго ад іх, і завесці ў крэпасць.

На следующую ночь Господь предстал перед Павлом и сказал: "Мужайся, ибо так, как ты свидетельствовал обо Мне в Иерусалиме, будешь свидетельствовать и в Риме".

У наступную ноч аб’яўляецца яму Госпад і гаворыць: «Будзь мужны! Паўла, трэба, каб ты і ў Рыме сведчыў пра Мяне падобным чынам, як у Ерузаліме».

Когда наступил день, иудеи сговорились между собой и дали клятву не есть и не пить до тех пор, пока не убьют Павла.

А як настаў дзень, некаторыя юдэі ўчынілі змову і пакляліся, што не будуць есці і піць, пакуль не заб’юць Паўлу.

Участвовавших в заговоре было более сорока человек.

І было больш за сорак чалавек, што ўчынілі гэтакую прысягу.

Они пошли к первосвященникам и старейшинам и сказали: "Мы поклялись ничего не есть и не пить до тех пор, пока не убьём Павла.

Яны пайшлі да першасвятароў і старэйшын і сказалі: «Мы пакляліся клятваю нічога не браць у вусны, пакуль не заб’ём Паўлу.

Так пошлите теперь, вы и синедрион, к начальнику стражников приказ, чтобы его привели к вам, якобы для того, чтобы рассмотреть дело ещё раз. Мы же готовы убить его по дороге сюда".

Цяпер вы, разам з радай, паведаміце трыбуну, каб ён заўтра прывёў яго да вас, нібыта каб лепш даследаваць нешта пра яго, а мы гатовы забіць яго перш, чым ён дойдзе».

Но об этом заговоре услышал племянник Павла. Он пошёл в крепость и предупредил об этом Павла.

Калі пра змову пачуў сын сястры Паўлы, прыйшоў ды ўвайшоў у крэпасць, і абвясціў пра гэта Паўлу.

Тогда Павел подозвал одного из центурионов и сказал ему: "Отведи этого юношу к трибуну, потому что он хочет сказать ему что-то важное".

Паўла ж паклікаў аднаго з сотнікаў і сказаў: «Завядзі гэтага юнака да трыбуна, бо мае нешта яму паведаміць».

И тот привёл юношу к трибуну и сказал: "Узник Павел позвал меня и попросил привести этого юношу к тебе, так как он хочет сказать тебе что-то".

Дык той узяў яго з сабой, завёў да трыбуна і гаворыць: «Вязень Паўла пазваў мяне і папрасіў, каб я завёў да цябе гэтага юнака, які мае нешта табе сказаць».

Командир взял его за руку и, отведя в сторону, спросил: "Что ты хочешь сказать мне?"

Трыбун узяў яго за руку і, адышоўшы з ім на бок, запытаўся: «Што маеш мне сказаць?»

Тот ответил: "Иудеи сговорились просить тебя привести Павла завтра в синедрион, якобы для более подробного расследования.

Ён сказаў: «Юдэі вырашылі прасіць цябе, каб заўтра прывёў Паўлу ў раду, нібыта каб лепш даследаваць нешта пра яго.

Не слушай их, потому что больше сорока человек ждут его в засаде. Они поклялись не есть и не пить до тех пор, пока не убьют его. И теперь они готовы, и ожидают твоего согласия".

Ты, аднак, не вер ім, бо болей сарака з іх цікуе на яго. Яны пакляліся клятвай не есці і не піць, пакуль не заб’юць яго, і ўжо прыгатаваліся, чакаючы твайго дазволу».

Тогда военачальник отпустил юношу, приказав ему: "Никому не говори о том, что ты рассказал мне об этом".

Дык трыбун адпусціў юнака і загадаў: «Нікому не гавары тое, што ты мне паведаміў».

Затем он позвал двух своих центурионов и сказал: "Подготовьте двести солдат для перехода в Кесарию, а также семьдесят всадников и двести копьеносцев и будьте готовы к девяти часам вечера.

І, паклікаўшы двух сотнікаў, сказаў: «Прыгатуйце дзвесце жаўнераў, каб ішлі ў Цэзарэю, а таксама семдзясят коннікаў ды дзвесце дзіднікаў а трэцяй гадзіне ночы.

Приготовьте также лошадей, чтобы в целости и сохранности доставить Павла к правителю Феликсу".

Прыгатуйце і жывёлу да язды, каб, пасадзіўшы Паўлу на яе, здаровага даставілі намесніку Фэліксу».

Кроме того, он написал письмо такого содержания:

Напісаў прытым ліст такога зместу:

"Клавдий Лисий Его Превосходительству Правителю Феликсу шлёт приветствия.

«Клаўдзій Лісій найдастойнейшаму намесніку Фэліксу — радавацца.

Этого человека схватили иудеи и чуть было не убили его, но я пришёл с солдатами и, узнав, что он римский гражданин, спас его.

Гэтага чалавека схапілі юдэі і хацелі забіць. Я ж, паспяшаўшы з войскам, вырваў яго, даведаўшыся, што ён — рымлянін.

Желая узнать причину, по которой его обвиняют, я привёл его в синедрион

Хочучы ведаць прычыну, дзеля якой яго вінавацілі, я адвёў яго ў іх раду

и выяснил, что все обвинения против него касаются их же собственного закона, но ни в чём, заслуживающем смерти или заключения, он не повинен.

і знайшоў, што вінавацяць яго ў спрэчных пытаннях іх закону, але ні ў якім злачынстве, вартым смерці або астрога.

Когда же мне сказали, что против этого человека готовится заговор, я тотчас послал его к тебе и приказал его обвинителям представить их дело против него на рассмотрение тебе".

Калі ж мне паведамілі, што мела стацца ад юдэяў, аб змове, што рыхтуецца супраць [гэтага] чалавека, я выслаў яго безадкладна да цябе, паведамляючы абвінаваўцам, каб выказваліся супраць яго перад табой. Бывай здароў».

И солдаты выполнили приказ: взяли Павла и в тот же вечер привели его в Антипатриду, а

Дык жаўнеры паводле загаду ўзялі Паўлу і ўночы прывялі яго ў Антыпатрыду.

на следующий день всадники отправились с Павлом в Кесарию, остальные же возвратились в крепость.

Назаўтра, адправіўшы коннікаў, каб пайшлі разам з ім, самі вярнуліся ў крэпасць.

Прибыв в Кесарию, охрана Павла доставила письмо правителю и передала Павла в его руки.

Тыя ж, калі прыбылі ў Цэзарэю, аддалі ліст намесніку ды паставілі Паўлу перад ім.

Феликс прочёл письмо и спросил, из какой Павел провинции. Узнав, что из Киликии,

А намеснік, прачытаўшы, спытаў, з якой ён правінцыі. Калі ж даведаўся, што з Цыліцыі,

Феликс сказал: "Я выслушаю тебя, когда явятся твои обвинители". И приказал держать Павла под стражей во дворце Ирода.

сказаў: «Выслухаю цябе, калі прыбудуць твае абвінаваўцы». І загадаў пільнаваць яго ў прэторыі Ірада.

« 22 глава 24 глава »