Деяния 23 глава

Деяния Святых Апостолов
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Посмотрев на членов синедриона, Павел сказал: "Братья мои! До сегодняшнего дня я жил перед Богом с чистой совестью и всегда поступал, как считал правильным".

Павел уважліва паглядзеў на Сінэдрыён і сказаў: «Браты, я да сённяшняга дня жыў перад Богам з чыстым сумленнем».

Услышав это, первосвященник Анания приказал стоящим рядом с Павлом бить его по губам.

Першасвятар Ананія, які стаяў перад ім, загадаў біць яго па вуснах.

Павел же сказал ему: "Бог поразит тебя, стена побелённая! Ты сидишь здесь, чтобы судить меня по закону, и всё-таки противозаконно приказываешь бить меня".

Тады Павел сказаў яму: «Бог ударыць цябе, сцяна пабеленая. Ты ж сядзіш, каб судзіць мяне паводле Закону, а загадваеш біць мяне супраць Закону?»

Стоявшие рядом с ним сказали: "Ты оскорбляешь Первосвященника Божьего!"

Тыя, што стаялі побач, сказалі: «Першасвятара Божага зневажаеш?»

Павел сказал: "Братья, я не знал, что он первосвященник. Написано: "Не говори плохо о правителе народа твоего".

Павел адказаў: «Я не ведаў, браты, што ён першасвятар. Бо напісана: “Не будзеш зласловіць кіраўніку народу свайго”».

Когда Павел понял, что одни из собравшихся там были саддукеи, а другие фарисеи, он громко сказал: "Братья! Я фарисей, сын фарисея! И на суд привели меня за то, что надеюсь на воскресение людей из мёртвых".

Заўважыўшы, што адна частка — гэта садукеі, а другая — фарысеі, Павел усклікнуў у Сінэдрыёне: «Браты, я фарысей, сын фарысея; мяне судзяць за надзею і ўваскрашэнне памерлых».

Когда он сказал это, поднялся спор между фарисеями и саддукеями, и собрание разделилось.

Калі ён сказаў гэта, паміж фарысеямі і садукеямі пачалася спрэчка, і сход падзяліўся.

Ибо саддукеи говорят, что ни воскресения, ни ангелов, ни духов нет, а фарисеи признают всё это.

Бо садукеі сцвярджаюць, што няма ні ўваскрашэння, ні анёла, ні духа, а фарысеі прызнаюць адно і другое.

Все стали громко кричать, и некоторые законники из фарисеев заспорили, говоря: "Ничего плохого мы не находим в этом человеке. Что, если дух или ангел говорил с ним?"

Падняўся вялікі крык. Некаторыя кніжнікі з фарысейскага боку спрачаліся, кажучы: «Нічога дрэннага ў гэтым чалавеку мы не знаходзім. А што калі дух ці анёл прамаўлялі да яго?»

Спор перешёл в драку, и военный трибун, опасаясь как бы они не растерзали Павла, приказал солдатам спуститься вниз и увести его от них в крепость.

Паколькі спрэчка нарастала, тысячнік, баючыся, каб не разарвалі Паўла, загадаў жаўнерам пайсці і забраць яго ад іх ды адвесці ў крэпасць.

На следующую ночь Господь предстал перед Павлом и сказал: "Мужайся, ибо так, как ты свидетельствовал обо Мне в Иерусалиме, будешь свидетельствовать и в Риме".

У наступную ноч Пан з’явіўся перад ім і сказаў: «Бадзёрся! Бо як ты сведчыў пра Мяне ў Ерузалеме, так належыць табе сведчыць і ў Рыме».

Когда наступил день, иудеи сговорились между собой и дали клятву не есть и не пить до тех пор, пока не убьют Павла.

Калі настаў дзень, некаторыя юдэі пакляліся не есці і не піць, пакуль не заб’юць Паўла.

Участвовавших в заговоре было более сорока человек.

Было больш за сорак тых, што так пакляліся.

Они пошли к первосвященникам и старейшинам и сказали: "Мы поклялись ничего не есть и не пить до тех пор, пока не убьём Павла.

Яны прыйшлі да першасвятароў і старэйшын і сказалі: «Мы пакляліся нічога не есці, пакуль не заб’ём Паўла.

Так пошлите теперь, вы и синедрион, к начальнику стражников приказ, чтобы его привели к вам, якобы для того, чтобы рассмотреть дело ещё раз. Мы же готовы убить его по дороге сюда".

Таму цяпер вы разам з Сінэдрыёнам дайце знаць тысячніку, каб заўтра прывёў яго да вас, як быццам вы хочаце дакладней даведацца пра яго справу. А мы гатовыя забіць яго, перш чым ён наблізіцца».

Но об этом заговоре услышал племянник Павла. Он пошёл в крепость и предупредил об этом Павла.

Калі пра гэты подступ пачуў сын Паўлавай сястры, ён прыйшоў у крэпасць і паведаміў пра гэта Паўлу.

Тогда Павел подозвал одного из центурионов и сказал ему: "Отведи этого юношу к трибуну, потому что он хочет сказать ему что-то важное".

Тады Павел паклікаў аднаго з сотнікаў і сказаў: «Завядзі гэтага юнака да тысячніка, бо ён мае яму штосьці сказаць».

И тот привёл юношу к трибуну и сказал: "Узник Павел позвал меня и попросил привести этого юношу к тебе, так как он хочет сказать тебе что-то".

Той узяў яго, прывёў да тысячніка і сказаў: «Вязень Павел паклікаў мяне і папрасіў прывесці да цябе гэтага юнака, бо ён мае табе штосьці сказаць».

Командир взял его за руку и, отведя в сторону, спросил: "Что ты хочешь сказать мне?"

Тысячнік узяў яго за руку, адвёў убок і спытаўся: «Што ты маеш сказаць мне?»

Тот ответил: "Иудеи сговорились просить тебя привести Павла завтра в синедрион, якобы для более подробного расследования.

Ён адказаў: «Юдэі змовіліся прасіць цябе, каб заўтра ты прывёў Паўла ў Сінэдрыён, быццам бы яны хочуць дакладней даведацца пра яго.

Не слушай их, потому что больше сорока человек ждут его в засаде. Они поклялись не есть и не пить до тех пор, пока не убьют его. И теперь они готовы, и ожидают твоего согласия".

Але не слухайся іх, таму што больш за сорак чалавек затаіліся супраць яго. Яны пакляліся ні есці, ні піць, пакуль не заб’юць яго. Яны ўжо напагатове і чакаюць твайго распараджэння».

Тогда военачальник отпустил юношу, приказав ему: "Никому не говори о том, что ты рассказал мне об этом".

Тады тысячнік адпусціў юнака, сказаўшы: «Нікому не кажы, што ты расказаў мне гэта».

Затем он позвал двух своих центурионов и сказал: "Подготовьте двести солдат для перехода в Кесарию, а также семьдесят всадников и двести копьеносцев и будьте готовы к девяти часам вечера.

І, паклікаўшы двух сотнікаў, сказаў: «Падрыхтуйце мне на трэцюю гадзіну ночы дзвесце жаўнераў, семдзесят коннікаў і дзвесце стральцоў, каб вырушыць у Цэзарэю».

Приготовьте также лошадей, чтобы в целости и сохранности доставить Павла к правителю Феликсу".

Падрыхтуйце таксама жывёл, каб пасадзіць Паўла і адвезці яго бяспечна да намесніка Фелікса».

Кроме того, он написал письмо такого содержания:

Напісаў таксама ліст такога зместу:

"Клавдий Лисий Его Превосходительству Правителю Феликсу шлёт приветствия.

«Клаўдзій Лізій вітае высокашаноўнага намесніка Фелікса.

Этого человека схватили иудеи и чуть было не убили его, но я пришёл с солдатами и, узнав, что он римский гражданин, спас его.

Юдэі схапілі гэтага чалавека і хацелі забіць яго, але, калі я даведаўся, што ён рымскі грамадзянін, умяшаўся са сваімі жаўнерамі і ўратаваў яго.

Желая узнать причину, по которой его обвиняют, я привёл его в синедрион

Жадаючы даведацца, з якой прычыны яго абвінавачваюць, я прывёў яго ў іхні Сінэдрыён

и выяснил, что все обвинения против него касаются их же собственного закона, но ни в чём, заслуживающем смерти или заключения, он не повинен.

і ўбачыў, што яго вінавацяць у спрэчных пытаннях іхняга Закону і што няма на ім ніякай віны, якая заслугоўвае смерці або кайданаў.

Когда же мне сказали, что против этого человека готовится заговор, я тотчас послал его к тебе и приказал его обвинителям представить их дело против него на рассмотрение тебе".

А калі мне данеслі, што юдэі ўчынілі змову супраць гэтага чалавека, я адразу паслаў яго да цябе, загадаўшы таксама абвінаваўцам выступіць супраць яго перад табою».

И солдаты выполнили приказ: взяли Павла и в тот же вечер привели его в Антипатриду, а

Тады жаўнеры на ягоны загад узялі Паўла і павялі ноччу ў Антыпатрыс.

на следующий день всадники отправились с Павлом в Кесарию, остальные же возвратились в крепость.

Назаўтра, пакінуўшы коннікаў ісці з ім, вярнуліся ў крэпасць.

Прибыв в Кесарию, охрана Павла доставила письмо правителю и передала Павла в его руки.

Тыя ж, прыйшоўшы ў Цэзарэю, перадалі намесніку ліст і паставілі перад ім Паўла.

Феликс прочёл письмо и спросил, из какой Павел провинции. Узнав, что из Киликии,

Прачытаўшы ліст, той спытаўся, з якой ён правінцыі. Даведаўшыся, што ён з Цыліцыі, сказаў:

Феликс сказал: "Я выслушаю тебя, когда явятся твои обвинители". И приказал держать Павла под стражей во дворце Ирода.

«Я выслухаю цябе, калі прыйдуць твае абвінаваўцы». І загадаў трымаць яго пад вартаю ў прэторыі Ірада.

« 22 глава 24 глава »