Деяния 23 глава

Деяния Святых Апостолов
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Анатоля Клышкi

Посмотрев на членов синедриона, Павел сказал: "Братья мои! До сегодняшнего дня я жил перед Богом с чистой совестью и всегда поступал, как считал правильным".

І Павел, пільна паглядзеўшы на сінедрыён, сказаў: Мужы браты, я з усім добрым сумленнем жыў перад Богам да гэтага дня.

Услышав это, первосвященник Анания приказал стоящим рядом с Павлом бить его по губам.

І першасвятар Ананія загадаў тым, хто стаялі пры ім, біць яго па вуснах.

Павел же сказал ему: "Бог поразит тебя, стена побелённая! Ты сидишь здесь, чтобы судить меня по закону, и всё-таки противозаконно приказываешь бить меня".

Тады Павел сказаў яму: Цябе будзе біць Бог, сцяна пабеленая! І ты сядзіш, каб судзіць мяне паводле закона, і, насуперак закона, загадваеш, каб мяне білі?

Стоявшие рядом с ним сказали: "Ты оскорбляешь Первосвященника Божьего!"

Тыя ж, што стаялі пры ім, сказалі: Першасвятара Божага лаеш?

Павел сказал: "Братья, я не знал, что он первосвященник. Написано: "Не говори плохо о правителе народа твоего".

І сказаў Павел: Я не ведаў, браты, што ён першасвятар; бо напісана: «Пра начальніка твайго народа не кажы дрэнна».

Когда Павел понял, что одни из собравшихся там были саддукеи, а другие фарисеи, он громко сказал: "Братья! Я фарисей, сын фарисея! И на суд привели меня за то, что надеюсь на воскресение людей из мёртвых".

І Павел, уведаўшы, што тут адна частка з фарысеяў, а другая з садукеяў, усклікнуў у сінедрыёне: Мужы браты, я фарысей, сын фарысеяў; за надзею і за ўваскрэсенне мёртвых судзяць [мяне].

Когда он сказал это, поднялся спор между фарисеями и саддукеями, и собрание разделилось.

І, калі ён сказаў гэта, узнік разлад паміж фарысеямі і садукеямі і ўсё мноства іх падзялілася.

Ибо саддукеи говорят, что ни воскресения, ни ангелов, ни духов нет, а фарисеи признают всё это.

Бо садукеі кажуць, што няма ні ўваскрэсення, ні Анёла, ні духа; а фарысеі прызнаюць і тое і другое.

Все стали громко кричать, и некоторые законники из фарисеев заспорили, говоря: "Ничего плохого мы не находим в этом человеке. Что, если дух или ангел говорил с ним?"

Усчаўся вялікі крык і, устаўшы, некаторыя з кніжнікаў фарысейскага боку, моцна спрачаліся, кажучы: Нічога дрэннага мы не знаходзім у гэтым чалавеку. А калі з ім гаварыў дух альбо Анёл? [Не будзем змагацца з Богам].

Спор перешёл в драку, и военный трибун, опасаясь как бы они не растерзали Павла, приказал солдатам спуститься вниз и увести его от них в крепость.

Калі ж дайшло да вялікага ўзбурэння, тысячаначальнік, спалохаўшыся, як бы яны не разарвалі Паўла, загадаў атраду воінаў спусціцца і выхапіць яго між іх, і весці ў крэпасць.

На следующую ночь Господь предстал перед Павлом и сказал: "Мужайся, ибо так, как ты свидетельствовал обо Мне в Иерусалиме, будешь свидетельствовать и в Риме".

А наступнай ночы Госпад, стаўшы каля яго, сказаў: Будзь мужны, [Паўле]! Бо як ты цвёрда сведчыў пра Мяне ў Іерусаліме, так табе трэба сведчыць і ў Рыме.

Когда наступил день, иудеи сговорились между собой и дали клятву не есть и не пить до тех пор, пока не убьют Павла.

А калі настаў дзень, іудзеі зрабілі зборышча і заклялі сябе, сказаўшы, што не будуць ні есці, ні піць, пакуль не заб’юць Паўла.

Участвовавших в заговоре было более сорока человек.

І было больш за сорак тых, хто ўчынілі гэтую змову.

Они пошли к первосвященникам и старейшинам и сказали: "Мы поклялись ничего не есть и не пить до тех пор, пока не убьём Павла.

Яны, прыйшоўшы да першасвятароў і старэйшынаў, сказалі: Мы закляліся клятваю нічога не есці, пакуль не заб’ем Паўла.

Так пошлите теперь, вы и синедрион, к начальнику стражников приказ, чтобы его привели к вам, якобы для того, чтобы рассмотреть дело ещё раз. Мы же готовы убить его по дороге сюда".

Дык цяпер вы разам з сінедрыёнам аб’явіце тысячаначальніку, каб ён [заўтра] прывёў яго да вас, нібы вы збіраецеся больш дакладна разгледзець яго справу, а мы, перш чым ён наблізіцца, гатовы забіць яго.

Но об этом заговоре услышал племянник Павла. Он пошёл в крепость и предупредил об этом Павла.

Але сын Паўлавай сястры, пачуўшы пра засаду, прыйшоў і, увайшоўшы ў крэпасць, паведаміў Паўлу.

Тогда Павел подозвал одного из центурионов и сказал ему: "Отведи этого юношу к трибуну, потому что он хочет сказать ему что-то важное".

І Павел, паклікаўшы аднаго з сотнікаў, сказаў: Адвядзі гэтага юнака да тысячаначальніка, бо ён мае штосьці яму паведаміць.

И тот привёл юношу к трибуну и сказал: "Узник Павел позвал меня и попросил привести этого юношу к тебе, так как он хочет сказать тебе что-то".

Той, узяўшы яго, прывёў да тысячаначальніка і кажа: Вязень Павел, паклікаўшы мяне, папрасіў прывесці да цябе гэтага юнака, які мае штосьці сказаць табе.

Командир взял его за руку и, отведя в сторону, спросил: "Что ты хочешь сказать мне?"

І тысячаначальнік, узяўшы яго за руку і, адвёўшы ўбок, спытаўся: Што такое ты маеш паведаміць мне?

Тот ответил: "Иудеи сговорились просить тебя привести Павла завтра в синедрион, якобы для более подробного расследования.

І ён сказаў: Іудзеі змовіліся папрасіць цябе, каб заўтра ты прывёў Паўла ў сінедрыён, нібы яны збіраюцца больш дакладна даведацца пра яго.

Не слушай их, потому что больше сорока человек ждут его в засаде. Они поклялись не есть и не пить до тех пор, пока не убьют его. И теперь они готовы, и ожидают твоего согласия".

Дык ты не давай ім пераканаць сябе, бо на яго робяць засаду больш за сорак чалавек з іх, якія пакляліся ні есці, ні піць, пакуль не заб’юць яго; і яны цяпер гатовы, чакаючы ад цябе распараджэння.

Тогда военачальник отпустил юношу, приказав ему: "Никому не говори о том, что ты рассказал мне об этом".

Тады тысячаначальнік адпусціў юнака, загадаўшы: Нікому не кажы, што ты мне даў знаць пра гэта.

Затем он позвал двух своих центурионов и сказал: "Подготовьте двести солдат для перехода в Кесарию, а также семьдесят всадников и двести копьеносцев и будьте готовы к девяти часам вечера.

І, паклікаўшы двух сотнікаў, ён сказаў: Падрыхтуйце дзвесце воінаў, каб ішлі ў Кесарыю, седзесят коннікаў і дзвесце дзіднікаў на тры гадзіны ночы;

Приготовьте также лошадей, чтобы в целости и сохранности доставить Павла к правителю Феликсу".

і даць верхавую жывёлу, каб пасадзіць Паўла і бяспечна давесці яго да намесніка Фелікса.

Кроме того, он написал письмо такого содержания:

І напісаў ліст такога зместу:

"Клавдий Лисий Его Превосходительству Правителю Феликсу шлёт приветствия.

«Клаўдзій Лісій — высокашаноўнаму намесніку Феліксу — радавацца.

Этого человека схватили иудеи и чуть было не убили его, но я пришёл с солдатами и, узнав, что он римский гражданин, спас его.

Гэтага чалавека, якога іудзеі схапілі і збіраліся забіць, я, прыйшоўшы з атрадам воінаў, выбавіў, калі даведаўся, што ён рымскі грамадзянін.

Желая узнать причину, по которой его обвиняют, я привёл его в синедрион

І, хочучы даведацца прычыну, з-за якой яны абвінавачваюць яго, я прывёў [яго] ў іх сінедрыён

и выяснил, что все обвинения против него касаются их же собственного закона, но ни в чём, заслуживающем смерти или заключения, он не повинен.

і выявіў, што яго абвінавачваюць у спрэчных пытаннях іх закона, але ён не абвінавачваецца ні ў якім злачынстве, вартым смерці ці ланцугоў.

Когда же мне сказали, что против этого человека готовится заговор, я тотчас послал его к тебе и приказал его обвинителям представить их дело против него на рассмотрение тебе".

А калі мне данеслі, што супроць гэтага чалавека існуе змова, я зараз жа адаслаў яго да цябе, загадаўшы і абвінаваўцам казаць супроць яго перад табою. [Бывай здаровы]».

И солдаты выполнили приказ: взяли Павла и в тот же вечер привели его в Антипатриду, а

Воіны ж, як ім было загадана, узяўшы Паўла, прывялі яго ўночы ў Антыпатрыду.

на следующий день всадники отправились с Павлом в Кесарию, остальные же возвратились в крепость.

І назаўтра, дазволіўшы коннікам ісці з ім, вярнуліся ў крэпасць.

Прибыв в Кесарию, охрана Павла доставила письмо правителю и передала Павла в его руки.

Тыя, прыйшоўшы ў Кесарыю і аддаўшы ліст намесніку, паставілі перад ім і Паўла.

Феликс прочёл письмо и спросил, из какой Павел провинции. Узнав, что из Киликии,

І ён, прачытаўшы, спытаўся, з якой ён правінцыі і, даведаўшыся, што з Кілікіі,

Феликс сказал: "Я выслушаю тебя, когда явятся твои обвинители". И приказал держать Павла под стражей во дворце Ирода.

сказаў: Я выслухаю цябе, калі прыйдуць і твае абвінаваўцы. — І загадаў, каб яго ахоўвалі ў Ірадавай прэторыі.

« 22 глава 24 глава »