Деяния 8 глава

Деяния Святых Апостолов
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Анатоля Клышкi

Савл одобрил убийство Стефана. В тот день началось великое гонение на церковь в Иерусалиме, и все, кроме апостолов, рассеялись по Иудее и Самарии.

А Саўл ухваляў яго забойства. І ў той дзень адбылося вялікае ганенне на царкву, якая была ў Іерусаліме, і ўсе, акрамя Апосталаў, рассеяліся па абшарах Іудзеі і Самарыі.

Преданные люди похоронили Стефана и громко оплакали его.

А Стэфана пахавалі набожныя людзі і наладзілі па ім вялікае галашэнне.

Савл же стал пытаться уничтожить церковь; переходя от дома к дому, он брал под стражу мужчин и женщин и бросал их в темницу.

А Саўл знішчаў царкву, уваходзячы ў дамы і цягнучы мужчын і жанчын, аддаваў іх у турму.

Рассеявшиеся же ходили повсюду и благовествовали.

Рассеяныя ж разышліся, добравесцячы слова.

Филипп пришёл в город Самарию и провозглашал учение о Христе.

А Філіп пайшоў у самарыйскі горад і прапаведаваў ім Хрыста.

Услышав Филиппа и увидев чудеса, которые он творил, народ стал единодушно внимать ему.

І натоўпы аднадушна прымалі тое, што казаў Філіп, слухаючы і бачачы знакі, якія ён рабіў.

Ибо из многих одержимых выходили с громкими воплями нечистые духи, и множество немощных и хромых было исцелено.

Бо ў многіх з тых, у кім былі нячыстыя духі, гэтыя духі выходзілі, крычачы гучным голасам, і шмат спаралізаваных і кульгавых выздаравелі.

И великая радость была в том городе.

І была вялікая радасць у тым горадзе.

Но был там человек по имени Симон, занимавшийся и прежде волшебством, и поражавший этим самаритян. И выдавал он себя за кого-то великого.

А адзін чалавек імем Сіман жыў у горадзе, займаючыся раней вядзьмарствам і здзіўляючы народ Самарыі, кажучы, што ён сам хтосьці вялікі,

Все, от самого малого до самого великого, слушали его, говоря: "В этом человеке — сила Божья, называемая "Великой Силой".

яго слухалі ўсе ад малога да вялікага, кажучы: Гэты чалавек — сіла Божая, якая завецца Вялікаю.

А слушали его потому, что долгое время он изумлял их своим волшебством.

А слухалі яго таму, што ён даволі доўгі час здзіўляў іх вядзьмарствам.

Но когда поверили Филиппу, проповедовавшему благую весть о Царстве Божьем и о величии Иисуса Христа, крестились и мужчины, и женщины.

А калі яны паверылі Філіпу, які добравесціў пра Царства Божае і імя Ісуса Хрыста, то хрысціліся і мужчыны і жанчыны.

Уверовал и сам Симон, крестившись, и был всё время с Филиппом, и, видя совершающиеся великие знамения и чудеса, изумлялся.

А Сіман і сам паверыў і, ахрышчаны, трымаўся Філіпа, і, бачачы, што творацца знакі і вялікія сілы, дзівіўся.

Услышав, что жители Самарии приняли слово Божье, апостолы, которые всё ещё были в Иерусалиме, послали к ним Петра и Иоанна.

А Апосталы ў Іерусаліме, пачуўшы, што Самарыя прыняла слова Божае, паслалі да іх Пятра і Іаана,

Прибыв туда, они помолились за верующих, чтобы на них снизошёл Дух Святой,

якія, прыйшоўшы, памаліліся аб іх, каб тыя атрымалі Святога Духа;

ибо, хотя они уже были крещены во имя Господа Иисуса, но Святой Дух ни на кого из них ещё не снизошёл.

бо Ён яшчэ не зыходзіў ні на кога з іх — яны толькі былі ахрышчаны ў імя Госпада Ісуса.

Тогда Пётр и Иоанн стали возлагать на них руки, и Святой Дух снисходил на них.

Тады яны ўскладалі рукі на іх, і тыя атрымлівалі Святога Духа.

Симон же, увидев, что Святой Дух снисходит, когда апостолы возлагают на них руки, предложил им денег, говоря:

А Сіман, убачыўшы, што праз ускладанне Апосталавых рук даецца [Святы] Дух, прынёс ім грошы,

"Дайте и мне эту власть, чтобы на кого бы я ни возложил руки, на того снизошёл Святой Дух".

кажучы: Дайце і мне гэтую ўладу, каб той, на каго я ўскладу рукі, атрымаў Святога Духа.

Пётр сказал ему: "Пусть сгинут твои деньги вместе с тобой самим, ибо подумал ты, что сможешь купить за деньги дар Божий.

Але Пётр сказаў яму: Серабро тваё няхай з табою будзе ў пагібель, бо ты задумаў дар Божы набыць за грошы;

Нет тебе ни части, ни доли в трудах наших, ибо сердце твоё неправедно перед Богом.

няма табе ў гэтым ні часткі, ні ўдзелу, бо тваё сэрца не шчырае перад Богам.

Так раскайся же в этом зле и моли Господа, может быть, Он простит тебе твои помыслы.

Дык пакайся ў гэтым сваім зле і малі Госпада28 — ці не даруецца тады табе намер твайго сэрца,

Ведь я вижу, что ты полон горькой зависти и находишься в плену у греха".

бо бачу я, што ты поўны жоўці гаркоты і ў путах няпраўды.

Тогда Симон ответил: "Помолитесь Господу за меня, чтобы меня не постигло ничего из сказанного вами".

А Сіман сказаў у адказ: Памаліцеся вы за мяне Госпаду, каб не прыйшло на мяне нічога з таго, што вы сказалі.

Апостолы же, рассказав людям обо всём, чему были свидетелями, и провозгласив слово Господне, вернулись в Иерусалим; на пути туда они благовествовали во многих самаритянских селениях.

Яны ж, засведчыўшы і сказаўшы слова Гасподняе, вярталіся ў Іерусалім і дабравесцілі многім самарыйскім сёлам.

Ангел Господний сказал Филиппу: "Соберись, и иди на юг, на дорогу, что ведёт из Иерусалима в Газу через пустыню".

Анёл жа Гасподні прамовіў да Філіпа, кажучы: Устань і ідзі на поўдзень на дарогу, якая спускаецца з Іерусаліма ў Газу, яна пустэльная.

И он собрался, и пошёл. Один эфиоп, евнух, вельможа при дворе Кандакии, царицы Эфиопской, хранитель её казны, побывавший в Иерусалиме на поклонении,

І ён устаў і пайшоў. І вось, адзін эфіоп, еўнух, вяльможа Эфіопскай царыцы Кандакі, які быў пастаўлены над усімі яе скарбамі, прыязджаў для пакланення ў Іерусалім,

возвращался по той дороге домой. Он сидел в своей колеснице и читал пророка Исайю.

і цяпер вяртаўся і, седзячы ў сваёй калясніцы, чытаў прарока Ісаію.

Тогда Дух сказал Филиппу: "Подойди к колеснице и останься там".

І Дух сказаў Філіпу: Падыдзі і прымкні да гэтай калясніцы.

Подбежав, Филипп услышал, как евнух читает пророка Исайю. И он спросил его: "Понимаешь ли ты, что читаешь?"

І Філіп, падбегшы, пачуў, што той чытае прарока Ісаію, і запытаўся: Ці ты сапраўды разумееш тое, што чытаеш?

"Как мне понять? — ответил евнух. — Разве что кто-нибудь объяснит мне". И он пригласил Филиппа подняться на колесницу и сесть с ним рядом.

І ён сказаў: Як жа я магу разумець, калі хто-небудзь не растлумачыць мне? — І ён папрасіў Філіпа падняцца і сесці з ім.

Вот какое место из Писания он читал: "Как овцу, на заклание вели Его, и, как ягнёнок перед стригущими его безгласен, так и Он не открывал уст Своих.

А месца з Пісання, якое ён чытаў, было такое: «Як авечку на зарэз, вялі Яго і як ягня безгалосае перад тым, хто стрыжэ яго, так Ён не раскрывае Сваіх вуснаў.

Его унижали и отказывали Ему в правосудии. И никто не сможет рассказать о Его потомках, ибо жизнь Его на земле закончена".

У [Яго] прыніжэнні Яго суд быў адняты; род жа Яго хто вызначыць? Бо забіраецца з зямлі Яго жыццё».

И спросил евнух Филиппа: "Прошу тебя, скажи мне, о ком говорит пророк: о себе или о ком-то другом?"

І, адказваючы, еўнух сказаў Філіпу: Прашу цябе, пра каго прарок кажа гэта? Пра самога сябе ці каго іншага?

Тогда Филипп начал говорить, и, начав с этого Писания, стал благовествовать ему об Иисусе.

І Філіп адкрыў вусны свае і, пачаўшы з гэтага Пісання, дабравесціў яму Ісуса.

Продолжая свой путь, они приехали к воде, и евнух сказал: "Посмотри, вот вода, что препятствует мне принять крещение?"

І, едучы дарогаю, яны пад’ехалі да нейкай вады, і еўнух кажа: Вось вада, што перашкаджае мне хрысціцца?

И Филипп сказал: "Если веруешь ты всей душой своей, то можешь быть крещён". И тот сказал: "Я верую, что Иисус Христос — Сын Божий".

[І Філіп сказаў яму: Калі верыш ад усяго сэрца, то дазваляецца. — І ён сказаў у адказ: Веру, што Ісус Хрыстос — Сын Божы.]

И он приказал остановить колесницу. И оба они, Филипп и евнух, сошли в воду, и Филипп крестил его.

І ён загадаў спыніць калясніцу і абодва зышлі ў ваду: і Філіп, і еўнух, — і ён ахрысціў яго.

Когда же они выходили из воды, Дух Господний унёс Филиппа, и евнух больше не видел его, но радостно продолжал свой путь.

І калі яны выйшлі з вады, Дух [Святы зышоў на еўнуха, а Анёл] Гасподні забраў Філіпа, і еўнух больш не бачыў яго, бо ён паехаў сваёю дарогаю, радуючыся.

Филипп же очутился в Азоте и, переходя из города в город, продолжал проповедовать благую весть, пока не пришёл в Кесарию.

А Філіп апынуўся ў Азоце і, праходзячы, дабравесціў усім гарадам, пакуль не прыйшоў у Кесарыю.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

22 28: У некат. рукап.: Бога.

« 7 глава 9 глава »