Деяния 8 глава

Деяния апостолов
Русского Библейского Центра → Пераклад Анатоля Клышкi

Савл оправдывал это убийство. С того дня в Иерусалиме началось жестокое гонение на церковь. Люди бежали в Иудею, в Самарию. Остались одни апостолы.

А Саўл ухваляў яго забойства. І ў той дзень адбылося вялікае ганенне на царкву, якая была ў Іерусаліме, і ўсе, акрамя Апосталаў, рассеяліся па абшарах Іудзеі і Самарыі.

Стефана с великим плачем похоронили богобоязненные люди.

А Стэфана пахавалі набожныя людзі і наладзілі па ім вялікае галашэнне.

Савл терзал церковь. Переходя из дома в дом, он выволакивал мужчин, женщин и гнал их в тюрьму.

А Саўл знішчаў царкву, уваходзячы ў дамы і цягнучы мужчын і жанчын, аддаваў іх у турму.

Тем временем бежавшие ходили по городам с проповедью Слова.

Рассеяныя ж разышліся, добравесцячы слова.

Филипп пришел в Самарию и возвещал Христа горожанам.

А Філіп пайшоў у самарыйскі горад і прапаведаваў ім Хрыста.

Толпа слушала. Люди видели, какие чудеса совершает Филипп, и прониклись к нему доверием.

І натоўпы аднадушна прымалі тое, што казаў Філіп, слухаючы і бачачы знакі, якія ён рабіў.

С неистовым воплем выходили из одержимых нечистые духи и к паралитикам и хромым калекам возвращалось здоровье.

Бо ў многіх з тых, у кім былі нячыстыя духі, гэтыя духі выходзілі, крычачы гучным голасам, і шмат спаралізаваных і кульгавых выздаравелі.

В городе поселилась великая радость.

І была вялікая радасць у тым горадзе.

Там все знали мага Симона. Он выдавал себя за какого-то божка, и до последнего времени его искусство повергало в изумление весь самаритянский люд.

А адзін чалавек імем Сіман жыў у горадзе, займаючыся раней вядзьмарствам і здзіўляючы народ Самарыі, кажучы, што ён сам хтосьці вялікі,

Стар и млад, все доверчиво слушали его и говорили: «Вот она, великая Божья сила».

яго слухалі ўсе ад малога да вялікага, кажучы: Гэты чалавек — сіла Божая, якая завецца Вялікаю.

Колдовское искусство Симона пользовалось успехом уже много лет, и до сих пор его авторитет был непререкаем.

А слухалі яго таму, што ён даволі доўгі час здзіўляў іх вядзьмарствам.

Но когда Филипп возвестил о Божьем Царстве и Иисусе Христе, поверили Филиппу. Мужчины и женщины стали приходить и принимать крещение.

А калі яны паверылі Філіпу, які добравесціў пра Царства Божае і імя Ісуса Хрыста, то хрысціліся і мужчыны і жанчыны.

Поверил и Симон, принял крещение и больше уже не отходил от Филиппа. Он все забывал, когда на его глазах происходили явления нездешней силы и чудеса.

А Сіман і сам паверыў і, ахрышчаны, трымаўся Філіпа, і, бачачы, што творацца знакі і вялікія сілы, дзівіўся.

Апостолам в Иерусалиме стало известно, что Самария приняла Божье Слово, и они послали туда Петра и Иоанна.

А Апосталы ў Іерусаліме, пачуўшы, што Самарыя прыняла слова Божае, паслалі да іх Пятра і Іаана,

Те пришли и стали в молитвах просить за самаритян о даровании им Святого Духа:

якія, прыйшоўшы, памаліліся аб іх, каб тыя атрымалі Святога Духа;

После крещения во имя Господа Иисуса ни на кого из самаритян Дух еще не сходил.

бо Ён яшчэ не зыходзіў ні на кога з іх — яны толькі былі ахрышчаны ў імя Госпада Ісуса.

Петр и Иоанн возложили на них руки — и людям был дарован Святой Дух.

Тады яны ўскладалі рукі на іх, і тыя атрымлівалі Святога Духа.

Симон увидел, что возложением апостольских рук дается Святой Дух, принес им денег

А Сіман, убачыўшы, што праз ускладанне Апосталавых рук даецца [Святы] Дух, прынёс ім грошы,

И говорит: «Дайте и мне такие полномочия. Пусть при возложении моих рук людям даруется Святой Дух».

кажучы: Дайце і мне гэтую ўладу, каб той, на каго я ўскладу рукі, атрымаў Святога Духа.

Но Петр сказал ему: «На погибель тебе твое серебро, потому что задумал приобрести Божий дар за деньги.

Але Пётр сказаў яму: Серабро тваё няхай з табою будзе ў пагібель, бо ты задумаў дар Божы набыць за грошы;

Тут тебе не рынок и не прилавок. Ты насквозь неправ перед Богом.

няма табе ў гэтым ні часткі, ні ўдзелу, бо тваё сэрца не шчырае перад Богам.

Покайся в своем бесчинстве и моли Господа: может быть, отпустится тебе недомыслие разума.

Дык пакайся ў гэтым сваім зле і малі Госпада28 — ці не даруецца тады табе намер твайго сэрца,

Вижу в тебе горькую желчь, а сам ты в узах неправды».

бо бачу я, што ты поўны жоўці гаркоты і ў путах няпраўды.

Тогда Симон сказал: «Помолитесь и вы за меня Господу, чтобы ничего из сказанного вами со мной не случилось».

А Сіман сказаў у адказ: Памаліцеся вы за мяне Госпаду, каб не прыйшло на мяне нічога з таго, што вы сказалі.

Петр и Иоанн до всех донесли весть — Слово Господне — и на обратном пути в Иерусалим прошли с проповедью евангелия по многим селам Самарии.

Яны ж, засведчыўшы і сказаўшы слова Гасподняе, вярталіся ў Іерусалім і дабравесцілі многім самарыйскім сёлам.

А Филиппу ангел Господень сказал: «Знаешь на юге дорогу из Иерусалима на Газу? Ступай сейчас туда». (Этой дороги теперь нет).

Анёл жа Гасподні прамовіў да Філіпа, кажучы: Устань і ідзі на поўдзень на дарогу, якая спускаецца з Іерусаліма ў Газу, яна пустэльная.

Филипп тут же пошел. Тем временем евнух-эфиоп, вельможа эфиопской царицы Кандаки и ее казначей, приезжавший в Иерусалим на поклонение,

І ён устаў і пайшоў. І вось, адзін эфіоп, еўнух, вяльможа Эфіопскай царыцы Кандакі, які быў пастаўлены над усімі яе скарбамі, прыязджаў для пакланення ў Іерусалім,

Ехал домой и, сидя в колеснице, читал пророка Исайю.

і цяпер вяртаўся і, седзячы ў сваёй калясніцы, чытаў прарока Ісаію.

И Дух сказал Филиппу: «Поравняйся и иди рядом с колесницей».

І Дух сказаў Філіпу: Падыдзі і прымкні да гэтай калясніцы.

Подбежав, Филипп услышал, что эфиоп читает пророка Исайю. Филипп спрашивает: «А ты все понимаешь, что читаешь?».

І Філіп, падбегшы, пачуў, што той чытае прарока Ісаію, і запытаўся: Ці ты сапраўды разумееш тое, што чытаеш?

Тот ответил: «Куда мне! Разве что кто-нибудь подскажет» — и попросил Филиппа взобраться к нему и сесть рядом.

І ён сказаў: Як жа я магу разумець, калі хто-небудзь не растлумачыць мне? — І ён папрасіў Філіпа падняцца і сесці з ім.

Место из Писания, которое читал евнух, было такое: «Как овца, Он был приведен на заклание. И как агнец в руках стригущего безгласен, так и Он не разомкнул Своих уст.

А месца з Пісання, якое ён чытаў, было такое: «Як авечку на зарэз, вялі Яго і як ягня безгалосае перад тым, хто стрыжэ яго, так Ён не раскрывае Сваіх вуснаў.

Ему, уничиженному, было отказано в правосудии. Что будет с Его родословным древом? Пресеклась жизнь Его на земле».

У [Яго] прыніжэнні Яго суд быў адняты; род жа Яго хто вызначыць? Бо забіраецца з зямлі Яго жыццё».

И евнух спрашивает: «Скажи, о ком говорит пророк? О себе или о ком другом?».

І, адказваючы, еўнух сказаў Філіпу: Прашу цябе, пра каго прарок кажа гэта? Пра самога сябе ці каго іншага?

Филипп ответил и начиная с этого места Писания подвел его к евангелию Иисуса.

І Філіп адкрыў вусны свае і, пачаўшы з гэтага Пісання, дабравесціў яму Ісуса.

Так они ехали, пока не показался водоем. Евнух сказал: «Вот и вода. Почему бы нельзя мне креститься?» —

І, едучы дарогаю, яны пад’ехалі да нейкай вады, і еўнух кажа: Вось вада, што перашкаджае мне хрысціцца?

[ отсутствует ]

[І Філіп сказаў яму: Калі верыш ад усяго сэрца, то дазваляецца. — І ён сказаў у адказ: Веру, што Ісус Хрыстос — Сын Божы.]

И приказал остановить колесницу. Оба вошли в воду, и Филипп окрестил евнуха.

І ён загадаў спыніць калясніцу і абодва зышлі ў ваду: і Філіп, і еўнух, — і ён ахрысціў яго.

Евнух ехал и радовался всю обратную дорогу. А Филиппа он больше не видел: когда они вышли из воды, его подхватил Господень Дух.

І калі яны выйшлі з вады, Дух [Святы зышоў на еўнуха, а Анёл] Гасподні забраў Філіпа, і еўнух больш не бачыў яго, бо ён паехаў сваёю дарогаю, радуючыся.

Филипп появился в Азоте и оттуда с евангельской вестью прошел по всем городам до самой Кесарии.

А Філіп апынуўся ў Азоце і, праходзячы, дабравесціў усім гарадам, пакуль не прыйшоў у Кесарыю.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

22 28: У некат. рукап.: Бога.

« 7 глава 9 глава »