Деяния 8 глава

Деяния апостолов
Русского Библейского Центра → Пераклад праваслаўнай царквы

Савл оправдывал это убийство. С того дня в Иерусалиме началось жестокое гонение на церковь. Люди бежали в Иудею, в Самарию. Остались одни апостолы.

Саўл жа згаджа́ўся з забо́йствам яго. І пачало́ся ў той дзень вялікае гане́нне на царкву ў Іерусаліме; і ўсе, акрамя́ Апосталаў, рассе́яліся па зе́млях Іудзеі і Самары́і;

Стефана с великим плачем похоронили богобоязненные люди.

а Сцяфана пахава́лі мужы́ богабая́зныя і спра́вілі вялікае галашэ́нне па ім.

Савл терзал церковь. Переходя из дома в дом, он выволакивал мужчин, женщин и гнал их в тюрьму.

Саўл жа нíшчыў царкву; уваходзячы ў дамы́ і выця́гваючы мужчын і жанчын, ён аддава́ў іх у цямніцу.

Тем временем бежавшие ходили по городам с проповедью Слова.

А тыя, што рассе́яліся, хадзілі і дабраве́сцілі слова.

Филипп пришел в Самарию и возвещал Христа горожанам.

Так, Філіп, прыйшоўшы ў горад Самары́йскі, прапаве́даваў там Хрыста;

Толпа слушала. Люди видели, какие чудеса совершает Филипп, и прониклись к нему доверием.

натоўпы народу аднаду́шна ўспрыма́лі тое, што гаварыў Філіп, чу́ючы і ба́чачы знаме́нні, якія ён рабіў;

С неистовым воплем выходили из одержимых нечистые духи и к паралитикам и хромым калекам возвращалось здоровье.

бо нячы́стыя ду́хі з многіх, хто меў іх, выхо́дзілі, ускліка́ючы моцным го́ласам, і многія спаралізава́ныя і кульга́выя ацалíліся;

В городе поселилась великая радость.

і была́ радасць вялікая ў тым горадзе.

Там все знали мага Симона. Он выдавал себя за какого-то божка, и до последнего времени его искусство повергало в изумление весь самаритянский люд.

Чалавек жа нейкі, па імені Сíман, быў у гэтым горадзе і займаўся раней чарадзе́йствам, здзіўля́ючы народ Самары́йскі і выдаючы́ сябе за кагосьці вялікага;

Стар и млад, все доверчиво слушали его и говорили: «Вот она, великая Божья сила».

і слухалі яго ўсе ад малога да вялікага, ка́жучы: гэта сіла Божая вялікая.

Колдовское искусство Симона пользовалось успехом уже много лет, и до сих пор его авторитет был непререкаем.

А слухалі яго таму, што ён доўгі час чарадзе́йствам здзіўля́ў іх.

Но когда Филипп возвестил о Божьем Царстве и Иисусе Христе, поверили Филиппу. Мужчины и женщины стали приходить и принимать крещение.

Калі ж паве́рылі Філіпу, які дабраве́сціў пра Царства Божае і пра імя́ Іісуса Хрыста, то хрысцíліся мужчыны і жанчыны.

Поверил и Симон, принял крещение и больше уже не отходил от Филиппа. Он все забывал, когда на его глазах происходили явления нездешней силы и чудеса.

І сам Сíман уве́раваў і, ахрысцíўшыся, застава́ўся пры Філіпе; і, ба́чачы тыя цу́ды і знаме́нні вялікія, што адбываліся, ён дзíву дава́ўся.

Апостолам в Иерусалиме стало известно, что Самария приняла Божье Слово, и они послали туда Петра и Иоанна.

Апосталы ж, якія былí ў Іерусаліме, пачуўшы, што Самара́не прынялí слова Божае, паслалі да іх Пятра і Іаана,

Те пришли и стали в молитвах просить за самаритян о даровании им Святого Духа:

якія, прыйшо́ўшы, памалíліся за іх, каб тыя прынялí Духа Святога;

После крещения во имя Господа Иисуса ни на кого из самаритян Дух еще не сходил.

бо Ён ні на каго з іх яшчэ не сышоў, а толькі ахры́шчаны былí яны ў імя́ Госпада Іісуса;

Петр и Иоанн возложили на них руки — и людям был дарован Святой Дух.

тады яны ўскла́лі ру́кі на іх, і тыя прынялí Духа Святога.

Симон увидел, что возложением апостольских рук дается Святой Дух, принес им денег

Сіман жа, уба́чыўшы, што праз усклада́нне рук Апосталаў дае́цца Дух Святы́, прынёс ім грошы,

И говорит: «Дайте и мне такие полномочия. Пусть при возложении моих рук людям даруется Святой Дух».

ка́жучы: дайце і мне ўладу гэтую, каб той, на каго я ўскладу ру́кі, атры́мліваў Духа Святога.

Но Петр сказал ему: «На погибель тебе твое серебро, потому что задумал приобрести Божий дар за деньги.

Але Пётр сказаў яму: серабро тваё няхай будзе з табою на пагíбель, бо ты заду́маў за грошы здабы́ць дар Божы;

Тут тебе не рынок и не прилавок. Ты насквозь неправ перед Богом.

няма табе ні часткі, ні ўдзелу ў справе гэтай, бо сэрца тваё няшчы́рае перад Богам;

Покайся в своем бесчинстве и моли Господа: может быть, отпустится тебе недомыслие разума.

таму пака́йся ў гэтым зле тваім і маліся Богу; можа, і будзе праба́чаны табе наме́р сэрца твайго;

Вижу в тебе горькую желчь, а сам ты в узах неправды».

бо я бачу, што ты ў горкай зло́бе і ў пу́тах няпра́ўды.

Тогда Симон сказал: «Помолитесь и вы за меня Господу, чтобы ничего из сказанного вами со мной не случилось».

Сіман жа сказаў у адказ: памалíцеся вы за мяне Госпаду, каб не спасцíгла мяне нішто з таго, аб чым вы сказалі.

Петр и Иоанн до всех донесли весть — Слово Господне — и на обратном пути в Иерусалим прошли с проповедью евангелия по многим селам Самарии.

Яны ж, засве́дчыўшы і прапаве́даўшы сло́ва Гасподняе, пайшлі назад у Іерусалім і ў многіх пасе́лішчах Самары́йскіх дабраве́сцілі.

А Филиппу ангел Господень сказал: «Знаешь на юге дорогу из Иерусалима на Газу? Ступай сейчас туда». (Этой дороги теперь нет).

Ангел жа Гасподні прамовіў да Філіпа, ка́жучы: устань і ідзі на по́ўдзень, на дарогу, што спуска́ецца з Іерусаліма ў Га́зу; яна пустэ́льная.

Филипп тут же пошел. Тем временем евнух-эфиоп, вельможа эфиопской царицы Кандаки и ее казначей, приезжавший в Иерусалим на поклонение,

І, уста́ўшы, ён пайшоў. І вось, чалавек Эфіо́п, е́ўнух, вяльможа Кандакíі, цары́цы Эфіо́пскай, паста́ўлены над усімі ска́рбамі яе, які ездзіў у Іерусалім на паклане́нне,

Ехал домой и, сидя в колеснице, читал пророка Исайю.

вярта́ўся назад і, се́дзячы на каляснíцы сваёй, чытаў прарока Іса́ію.

И Дух сказал Филиппу: «Поравняйся и иди рядом с колесницей».

І сказаў Дух Філіпу: падыдзí і будзь побач з каляснíцай гэтай.

Подбежав, Филипп услышал, что эфиоп читает пророка Исайю. Филипп спрашивает: «А ты все понимаешь, что читаешь?».

Падбе́гшы, Філіп пачуў, што той чытае прарока Іса́ію, і сказаў: ці разуме́еш ты тое, што чытаеш?

Тот ответил: «Куда мне! Разве что кто-нибудь подскажет» — и попросил Филиппа взобраться к нему и сесть рядом.

Ён жа сказаў: як я магу разумець, калі хто не наста́віць мяне́ І папрасіў Філіпа падня́цца і се́сці з ім.

Место из Писания, которое читал евнух, было такое: «Как овца, Он был приведен на заклание. И как агнец в руках стригущего безгласен, так и Он не разомкнул Своих уст.

А месца Пісання, што ён чытаў, было́ такое: як авечка, на закла́нне Ён быў прыве́дзены, і як ягня́ маўчы́ць перад тым, хто стрыжэ́ яго, так і Ён не адкрыва́е ву́снаў Сваіх;

Ему, уничиженному, было отказано в правосудии. Что будет с Его родословным древом? Пресеклась жизнь Его на земле».

у прыніжэ́нні Яго быў Ён пазба́ўлены правасу́ддзя; род жа Яго хто вы́тлумачыць? бо забіра́ецца з зямлі жыццё Яго.

И евнух спрашивает: «Скажи, о ком говорит пророк? О себе или о ком другом?».

І, звярта́ючыся да Філіпа, е́ўнух сказаў: прашу цябе, патлумач, пра каго прарок гаво́рыць гэта́ пра сябе само́га ці пра каго іншага?

Филипп ответил и начиная с этого места Писания подвел его к евангелию Иисуса.

Філіп жа, адкрыўшы ву́сны свае і пача́ўшы ад гэтага месца Пісання, дабраве́сціў яму Іісуса.

Так они ехали, пока не показался водоем. Евнух сказал: «Вот и вода. Почему бы нельзя мне креститься?» —

Калі ж яны е́халі па дарозе, прые́халі да нейкай вады́, і е́ўнух сказаў: вось вада; што́ перашкаджа́е мне ахрысцíцца?

[ отсутствует ]

І сказаў яму Філіп: калі ве́руеш ад усяго сэ́рца свайго, то можна. І ў адказ той сказаў: ве́рую, што Іісус Хрыстос ёсць Сын Божы.

И приказал остановить колесницу. Оба вошли в воду, и Филипп окрестил евнуха.

І загадаў спынíць каляснíцу; і сышлí або́два ў ваду́, Філіп і е́ўнух, і ён ахрысцíў яго.

Евнух ехал и радовался всю обратную дорогу. А Филиппа он больше не видел: когда они вышли из воды, его подхватил Господень Дух.

Калі ж яны выйшлі з вады, Дух Святы́ сышо́ў на е́ўнуха; Ангел жа Гасподні забра́ў Філіпа, і больш не бачыў яго е́ўнух, і праця́гваў шлях свой, ра́дуючыся.

Филипп появился в Азоте и оттуда с евангельской вестью прошел по всем городам до самой Кесарии.

А Філіп апынуўся ў Азоце і, прахо́дзячы, дабраве́сціў усім гарадам, пакуль не прыйшоў у Кесары́ю.

« 7 глава 9 глава »