Деяния 15 глава

Деяния апостолов
Русского Библейского Центра → Пераклад Анатоля Клышкi

Гости из Иудеи учили братьев: «Не обрежетесь по Моисееву обряду — не спасетесь».

І некаторыя, прыйшоўшы з Іудзеі, навучалі братоў: Калі не абрэжацеся паводле Маісеевага звычаю, не зможаце ўратавацца.

У Павла и Варнавы вышло с ними серьезное разногласие, и они заспорили. Было решено направить с этим в Иерусалим к апостолам и пресвитерам делегацию: Павла, Варнаву и других братьев.

І калі адбылося сутыкненне і немалая спрэчка ў Паўла і Варнавы з імі, то вырашылі, каб Павел і Варнава і некаторыя іншыя з іх пайшлі з гэтым пытаннем да Апосталаў і прасвітараў у Іерусалім.

Церковь их проводила, и они пошли через Финикию и Самарию, рассказывая об обращении язычников. Великую радость доставили они всем братьям.

Дык яны, выпраўленыя царквою, праходзілі праз Фінікію і Самарыю, расказваючы пра далучэнне язычнікаў, і вялікую радасць прыносілі ўсім братам.

В Иерусалиме они были радушно приняты церковью, апостолами и пресвитерами и всех там известили, как распорядился ими Бог.

І, калі прыйшлі ў Іерусалім, яны былі прыняты царквою, Апосталамі і прасвітарамі і абвясцілі ўсё, што Бог зрабіў з імі [і як адчыніў язычнікам дзверы веры].

При этом фарисеи, из тех, что поверили, выступили с требованием: «Язычникам — обрезываться, соблюдать Моисеев Закон».

Але паўсталі сярод іх некаторыя вернікі з секты фарысеяў, кажучы: Трэба абрэзваць іх і патрабаваць, каб выконвалі Маісееў закон.

Для рассмотрения дела собрались апостолы и пресвитеры.

І сабраліся Апосталы і прасвітары, каб разгледзець гэтую справу.

В завершение долгих прений Петр сказал: «Мужи братья! Вам известно, что Бог с первых дней усмотрел среди вас Свой выбор: язычникам услышать из моих уст слово евангелия и уверовать.

І калі адбылася вялікая спрэчка, устаў Пётр і сказаў ім: Мужы браты, вы ведаеце, што Бог з даўніх дзён выбраў сярод вас мяне, каб праз мае вусны язычнікі пачулі слова Дабравесця і ўверавалі.

Бог Провидец предъявил им и знак: наравне с нами даровал им Святого Духа.

І Сэрцазнаўца Бог засведчыў ім, даўшы [ім] Святога Духа так, як і нам;

Верой очистил Он их сердца, устранил всякое между нами различие.

і Ён не зрабіў ніякай розніцы між намі і імі, вераю ачысціўшы іх сэрцы.

Для чего же вы теперь искушаете Бога и ученикам на шею надеваете ярмо, оказавшееся не по силам ни нашим отцам, ни нам самим?

Дык чаму вы цяер выпрабоўваеце Бога, ускладаючы на шыю вучняў ярмо, якое ні нашы бацькі, ні мы не змаглі панесці?

Мы верим, что и нас, и их — всех спасет благодать Господа Иисуса».

Але мы верым, што ласкаю Госпада Ісуса мы будзем уратаваны такім жа чынам, як і яны.

В собрании наступила тишина. Все стали слушать рассказ Варнавы и Павла о том, какие дивные дела и чудеса сотворял их руками среди язычников Бог.

І ўвесь сход замоўк і слухаў Варнаву і Паўла, што расказвалі пра ўсе знакі і цуды, якія Бог зрабіў праз іх між язычнікаў.

Потом слово взял Иаков. Он сказал: «Слушайте, мужи братья!

Пасля ж таго, як яны змоўклі, у адказ Іякаў сказаў: Мужы браты, паслухайце мяне.

Симон напомнил вам, как Бог отнюдь не в последнюю очередь озаботился привлечением под Свое имя народа из язычников.

Сімяон42 расказаў, як Бог спачатку прыгледзеў узяць з язычнікаў народ для Свайго імя.

С этим согласуются слова Пророков, как написано:

І з гэтым згодныя словы прарокаў, як напісана:

“После этого вернусь и скинию Давидову павшую отстрою заново. Из руин подниму и поставлю, как было.

«Пасля гэтага Я вярнуся і адбудую заняпалую скінію Давідаву; Я адбудую яе руіны і ўзнясу яе,

И взыщут Господа все прочие люди, все язычники, собранные под Мое имя, — говорит Господь, возвестивший об этом

каб астатнія з людзей знайшлі Госпада і ўсе народы, якім абвешчана Маё імя, — кажа Госпад, Які творыць гэта

Еще в древности.”

вядомым спрадвеку»43.

Поэтому я рассудил не чинить преград язычникам, которые обращаются к Богу,

Таму я думаю, што не трэба абцяжарваць тых з язычнікаў, хто далучаецца да Бога,

А только написать им, чтобы воздерживались от идольской скверны, от разврата и от удавленины и крови.

а напісаць ім, каб яны ўстрымліваліся ад апаганенага ідаламі, ад распусты, ад задушанага і ад крыві [і каб не рабілі іншым таго, чаго не хочуць сабе].

Не зря же столько поколений подряд во всех городах по субботам звучат в синагогах голоса толкователей и чтецов Моисеева Закона».

Бо закон Маісея ад старажытных пакаленняў мае ў кожным горадзе тых, хто яго прапаведуе: яго штосуботы чытаюць у сінагогах.

Тогда апостолы и пресвитеры и с ними вся церковь сошлись на том, чтобы выделить от себя посланцев: Иуду, по прозванию Варсава, и Силу, руководящих среди братьев, — и направить их с Павлом и Варнавой в Антиохию.

Тады Апосталам і прасвітарам з усёю царквою паказалася патрэбным, выбраўшы сярод сябе людзей, паслаць іх у Антыёхію з Паўлам і Варнавам: Іуду, званага Варсавам, і Сілу, людзей-правадыроў між братоў,

И передали с ними в письме следующее: «Братья апостолы и пресвитеры — братьям из язычников в Антиохии, Сирии и Киликии: приветствуем вас!

напісаўшы сваімі рукамі [гэта]: «Апосталы, і прасвітары, і браты — братам па ўсёй Антыхіі, Сірыі і Кілікіі, тым, хто з язычнікаў: радавацца.

Мы узнали, что некоторые из наших пришли и запугали вас своими запретами, обеспокоили ваши умы. Этого мы им не поручали.

Так як мы пачулі, што некаторыя [выйшаўшы] ад нас, устрывожылі вас сваімі словамі і захісталі вашы душы [кажучы, што трэба абразацца і трымацца закона], чаго мы ім не даручалі,

Мы теперь все вместе договорились послать к вам с дорогими нашими братьями Варнавой и Павлом, —

нам паказалася патрэбным, пасля таго як мы прыйшлі да аднадушнасці, выбраць людзей і паслаць іх да вас з нашымі ўлюбёнымі Варнавам і Паўлам,

Теми, кто жизни своей не щадит ради Господа нашего Иисуса Христа, —

людзьмі, якія аддалі свае душы за імя нашага Госпада Ісуса Хрыста.

Иуду и Силу, которые передадут вам это же на словах.

Дык мы паслалі Іуду і Сілу, якія самі абвесцяць вам тое ж самае на словах.

Угодно же Святому Духу и нам более не возлагать на вас бремени, а лишь необходимое:

Бо Святому Духу і нам паказалася патрэбным не ўскладваць на вас ніякага большага цяжару, акрамя гэтага неабходнага:

Воздерживаться от жертвоприношения идолам, от крови и удавленины и от разврата. Избегая всего этого, хорошо сделаете. Прощайте».

устрымлівацца ад ідалаахвярнага, і ад крыві, і ад задушанага, і ад распусты [і чаго не хочаце, каб было з вамі, не рабіце іншым]. Засцерагаючыся ад гэтага, вы добра зробіце. Бывайце здаровы!»

Их проводили в дорогу, и они пришли в Антиохию. Всех собрав, вручили письмо.

Дык яны, выпраўленыя ў дарогу, прыйшлі ў Антыёхію і, сабраўшы мноства людзей, перадалі ліст.

Письмо там прочитали и порадовались ободряющему наставлению.

І тыя, прачытаўшы, узрадаваліся іх суцяшэнню.

Иуда и Сила, сами пророки, еще больше подбодрили братьев, прибавили им решимости.

А Іуда і Сіла, самі будучы прарокамі, многімі словамі суцешылі братоў і ўмацавалі іх.

Некоторое время спустя братья с миром проводили их в обратный путь.

І, правёўшы там пэўны час, яны былі адпушчаны з мірам ад братоў да тых, хто паслаў іх44.

[ отсутствует ]

[Але Сілу здалося за лепшае застацца там. А Іуда адзін выправіўся ў Іерусалім]45.

Павел и Варнава остались и со многими другими братьями учили антиохийцев, опираясь на Слово Господне.

Павел жа і Варнава жылі ў Антыёхіі, навучаючы слову Гасподняму і дабравесцячы яго разам з многімі іншымі.

Прошло время, и Павел сказал Варнаве: «Пора нам вернуться в города, где мы возвещали Слово Господне, и навестить наших братьев: как они там?».

Але праз некалькі дзён Павел сказаў Варнаву: Вяртаймася, адведаем [нашых] братоў у кожным горадзе, у якіх мы абвясцілі слова Гасподняе, — як яны маюцца?

Варнава предложил взять с собой Иоанна Марка.

І Варнава хацеў узяць з сабою і Іаана, званага Маркам;

Но Павел посчитал за лучшее бросившего их в Памфилии и с их делом с ними не ходившего товарища не брать.

а Павел лічыў, што не трэба браць гэтага чалавека, які адступіў ад іх у Памфіліі і не пайшоў з імі на работу, [на якую яны былі пасланы].

Из-за этого произошла между ними размолвка. Они расстались, и Варнава отплыл с Марком на Кипр.

І адбылася вострая спрэчка, так што яны разышліся адзін з адным, і Варнава, узяўшы з сабою Марка, адплыў на Кіпр.

Павел, которого братья препоручили Божьей милости, остановил свой выбор на Силе. С ним и отправился он в путь

А Павел, выбраўшы Сілу, пайшоў, будучы даручаны братамі ласцы Гасподняй46.

По Сирии и Киликии, где укреплял церкви.

І ён праходзіў Сірыю і Кілікію, умацоўваючы цэрквы.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

14 42: Тут у гр. тэксце ўжыта іншая форма імя Сіман.

18 43: У некат. рукап.: 18 вядомыя Богу ад веку ўсе Яго справы.

33 44: У некат. рукап.: Апосталаў.

34 45: У некат. рукап. гэты верш апушчаны.

40 46: У некат. рукап.: Божай.

« 14 глава 16 глава »