Деяния 14 глава

Деяния апостолов
Русского Библейского Центра → Пераклад Анатоля Клышкi

В Иконии они вдвоем пришли в иудейскую синагогу и говорили так, что многие и многие — как иудеи, так и эллины — приняли веру.

І сталася, што ў Іконіі яны разам увайшлі ў іудзейскую сінагогу і прамаўлялі так, што ўверавала вялікае мноства і іудзеяў і элінаў.

Но те иудеи, что были не согласны, сумели враждебно настроить язычников против братьев.

Але іудзеі, якія не ўверавалі, узбудзілі і ўзлавалі душы язычнікаў супроць братоў.

Все-таки Павел и Варнава пробыли здесь довольно долго. Они смело говорили о Господе, а Он их речам сообщал Свою благодатную силу и их руками совершал дивные дела и чудеса.

Дык яны правялі даволі доўгі час, адважна кажучы пра Госпада, Які сведчыў [пра] слова Сваёй ласкі, даючы, каб знакі і цуды рабіліся іх рукамі.

Город разделился надвое: одни взяли сторону иудейскую, другие — апостольскую.

Але ўсё мноства людзей у горадзе падзялілася, і адны былі з іудзеямі, а другія — з Апосталамі.

Язычники, иудеи и местная власть сговорились было учинить над ними расправу: побить камнями.

Калі ж у язычнікаў і іудзеяў з іх начальнікамі ўзнікла памкненне зняважыць і ўкаменаваць іх,

Почуяв это, апостолы бежали в ликаонские города Листру и Дербу и в тех краях

яны, даведаўшыся, уцяклі ў лікаонскія гарады Лістру і Дэрвію і іх ваколіцы

Продолжали возвещать евангелие.

і там дабравесцілі.

В Листре сидел и никогда от рождения не ходил некий калека с отнявшимися ногами.

А ў Лістры сядзеў адзін чалавек, які не валодаў нагамі, кульгавы ад улоння сваёй маці, ён ніколі не хадзіў.

Павел говорил, он слушал, и Павел, пристально глядя на него, увидел в нем для исцеления достаточно веры

Гэты чалавек пачуў, як гаварыў Павел, які, угледзеўшыся ў яго і ўбачыўшы, што ён мае веру, каб быць выратаваным39,

И крикнул: «А ну-ка, вставай!». Тот вскочил и пошел.

сказаў гучным голасам: [Табе кажу імем Госпада Ісуса Хрыста]. Устань проста на свае ногі. — І той [адразу] ускочыў і стаў хадзіць.

Павел сделал это у всех на глазах, и толпа ликаонян начала выкрикивать на своем языке: «Сошли к нам в образе человеческом боги!».

І натоўпы, убачыўшы, што зрабіў Павел, узвысілі свой голас, кажучы па-лікаонску: Багі, прыпадабніўшыся да людзей, зышлі да нас.

Ликаоняне называли Варнаву Зевсом, а Павла — за его веское слово — Гермесом.

І яны назвалі Варнаву Дзеўсам, а Паўла Гермесам, бо пераважна прамаўляў ён.

Жрец Зевса — идола, установленного на окраине города, — пригнал к воротам быков, увешанных венками. Здесь перед толпой он стал готовиться принести им жертву.

І жрэц Дзеўса, святыня якога была перад [іх] горадам, даставіў да брамы валоў і вянкі і хацеў разам з натоўпамі прынесці ахвяру.

Когда это дошло до Варнавы и Павла, апостолы разодрали на себе одежду и с громкими криками выбежали к толпе. Они говорили:

Але Апосталы Варнава і Павел, пачуўшы пра гэта, разадралі на сабе адзенне і кінуліся ў натоўп, усклікваючы

«Что вы делаете? Мы такие же люди, как вы, а только пришли к вам с добрым словом: от этих безделиц обратитесь к Богу Живому, сотворившему и небо, и землю, и море, и все, что в них.

і кажучы: Мужы, што гэта вы робіце? І мы падобныя да вас людзі, дабравесцім вам, каб вы ад усяго гэтага марнага, звярнуліся да Жывога Бога, Які стварыў неба, і зямлю, і мора, і ўсё, што ў іх;

Он в первых поколениях позволил всем народам пройти их собственным путем,

Які ў мінулых пакаленнях дазволіў, каб усе народы хадзілі сваімі дарогамі;

Хотя и не прекращал напоминать о Себе благодеяниями: дождями с неба, обилием плодов ко времени, пищей у вас на столе, всей радостью жизни».

хоць Ён не пакідаў Сябе без сведчання, робячы дабро, даючы вам40 дажджы з неба і ўраджайныя поры, напаўняючы ежаю і радасцю вашы41 сэрцы.

Этими словами они, хоть и с трудом, но все-таки успокоили толпу, не позволив ей принести им жертву.

І, кажучы гэта, яны ледзь стрымалі натоўпы, каб не прыносілі ім ахвяраў, [а каб кожны ішоў дадому. Калі ж яны, застаючыся там, вучылі,]

Но пришли иудеи из Антиохии и Икония и переманили толпу. Павла побили камнями и, полагая, что он мертв, оттащили за город.

прыйшлі [некаторыя] іудзеі з Антыяхіі і Іканіі і, [калі Апосталы адкрыта прапаведавалі, яны ўзбудзілі натоўпы, каб тыя пакінулі іх, кажучы, што яны нічога праўдзівага не кажуць, а ўсё лгуць], і, падбухторыўшы натоўпы, укаменавалі Паўла і вывалаклі за горад, думаючы, што ён мёртвы.

Вокруг него собрались ученики. И тут он встал. В город он вернулся, но на другой день ушел с Варнавой в Дербу.

Але калі вучні акружылі яго, ён устаў і ўвайшоў у горад. І назаўтра ён выйшаў з Варнавам ў Дэрвію.

Возвестив евангельскую весть в этом городе, они приобрели много учеников и затем вернулись в Листру, Иконию и Антиохию.

І пасля таго як яны дабравесцілі таму гораду і прыдбалі даволі шмат вучняў, яны вярнуліся ў Лістру і ў Іконій і ў Антыёхію,

В учениках они поддерживали решимость никогда не терять веры и говорили им: «Путь в Божье Царство пролегает через многие страдания».

умацоўваючы душы вучняў, пераконваючы заставацца ў веры і навучаючы, што праз многія пакуты належыць нам увайсці ў Царства Божае.

Во главе каждой церкви они поставили пресвитеров и, помолившись, с постом, предали их Господу по своей в Него вере.

І, рукапаклаўшы ім у кожнай царкве прасвітараў, яны, памаліўшыся з постам, даручылі іх Госпаду, у Якога тыя ўверавалі.

Пройдя через Писидию, они пришли в Памфилию,

І, прайшоўшы Пісідыю, яны прыйшлі ў Памфілію,

Где проповедовали Слово в Перге. Спустились в Атталию.

і, прамовіўшы слова ў Пергіі, зышлі ў Аталію

Оттуда они отплыли в Антиохию, где по Божьей милости начинали дело, которое теперь исполнили.

і адтуль адплылі ў Антыёхію, адкуль яны былі аддадзены з ласкі Божай на працу, якую яны і выканалі.

По прибытии туда они собрали церковь и всех известили о том, как распорядился ими Бог и как язычникам Он отворил дверь веры.

І прыбыўшы і сабраўшы царкву, яны абвясцілі пра тое, што Бог зрабіў з імі і як Ён адчыніў язычнікам дзверы веры.

И не сразу закончился этот их визит к ученикам.

І яны правялі немалы час з вучнямі.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

9 39: Або: каб выздаравець.

17 40: У некат. рукап.: нам.

17 41: У некат. рукап.: нашы.

« 13 глава 15 глава »