Деяния 2 глава

Деяния апостолов
Русского Библейского Центра → Пераклад Анатоля Клышкi

Наступил день Пятидесятницы. Все собрались в одном месте.

І калі надышоў дзень Пяцідзесятніцы, яны ўсе былі [аднадушна] разам у адным месцы.

Внезапно с неба приблизился шум, как от мощного движения ветра, и заполнил весь дом, где они сидели.

І раптам з неба пачуўся шум, як ад парывістага моцнага подзьмуху, і ён напоўніў увесь дом, дзе яны сядзелі;

Появились огни, наподобие разделяющихся языков, и по одному сели на каждого из них.

і паказаліся ім падзеленыя языкі, нібы агнявыя, і селі па адным на кожнага з іх,

Все исполнились Святого Духа и заговорили не своими языками: Дух сообщил им всем способность так вещать.

і яны ўсе напоўніліся Святым Духам і пачалі гаварыць на іншых мовах, як Дух даваў прамаўляць ім.

Разноязычные благочестивые иудеи из иностранцев, оказавшиеся тогда в Иерусалиме,

А ў Іерусаліме былі іудзеі, набожныя людзі з усялякага народа, што пад небам.

Толпами пришли на шум. И никто не мог взять в толк, отчего каждому слышится свое наречие.

Калі ж пачуўся гэты гук, усё гэтае мноства зышлося і прыйшло ў замяшанне, бо кожны з іх чуў, што яны прамаўляюць на яго ўласнай гаворцы.

Это было невероятно, и они с удивлением говорили: «Все они галилеяне, разве нет? Как же они так говорят,

Яны ж уразіліся і здзіўляліся, кажучы [адзін аднаму]: Вось, усе гэтыя, што гавораць, хіба не галілеяне?

Что каждому из нас слышится свое родное наречие:

І як мы іх чуем кожны на сваёй уласнай гаворцы, у якой мы нарадзіліся?

Парфянам, и мидянам, и эламитам, и жителям Месопотамии, Иудеи и Каппадокии, Понта и Азии,

Парфяне, і мідзяне, і эламіты, і жыхары Месапатаміі, і Іудзеі, і Кападакіі, Понта і Азіі,

Фригии и Памфилии, Египта и граничащих с Киреной областей Ливии, и заезжим римлянам, иудеям и прозелитам,

і Фрыгіі, і Памфіліі, Егіпта і земляў Лівіі, сумежных з Кірэнаю, і прышлыя з Рыма,

Критянам и арабам? Каждому из нас на нашем языке они говорят о великих Божьих делах».

і іудзеі, і празеліты6, крыцяне і аравіцяне — мы чуем, як яны гавораць на нашых мовах аб велічы Бога.

Им это казалось удивительным, и они, недоумевая, спрашивали друг у друга: «Как это понимать?».

І ўсе ўражваліся і ў недаўменні казалі адзін аднаму: Што гэта значыць?

Но коекто с насмешкой говорил: «Это у них от сладкого вина».

Іншыя ж, насміхаючыся, казалі: Яны напіліся салодкага віна!

Вышел Петр и от других одиннадцати, возвысив голос, обратился к толпе: «Иудеи и все вы, жители Иерусалима! Вы все поймете, только выслушайте, что скажу.

Пётр жа, стаўшы з адзінаццаццю, узвысіў свой голас і прамовіў да іх: Мужы іудзейскія і ўсе жыхары Іерусаліма, няхай будзе вам гэта вядома, і ўслухайцеся ў мае словы.

Они не пьяны, как вы думаете, в этот девятый лишь час утра.

Бо гэтыя людзі не п’яныя, як вы думаеце, бо цяпер трэцяя гадзіна дня7,

А предречено через пророка Иоиля:

а гэта тое, што сказана праз прарока Іаіля:

“Будут последние дни, — говорит Бог. — Пролью Дух Свой на всех и каждого. Ваши сыновья и дочери будут пророчествовать. Юношей посетят видения и старцев — вещие сны.

«І будзе ў апошнія дні, — кажа Бог, — Я вылью ад Майго Духа на кожнае цела, і будуць прарочыць вашы сыны і вашы дочкі; і вашы юнакі будуць бачыць з’явенні, а вашым старым будуць сніцца сны;

В те дни пролью Дух Свой на рабов и рабынь — и будут пророчествовать.

так, і на Маіх рабоў і на Маіх рабынь у тыя дні вылью ад Майго Духа, і яны будуць прарочыць.

Сотворю чудеса наверху в небе и знамения внизу на земле: кровь, и огонь, и пелена дыма.

І дам цуды ў небе ўгары і знакі на зямлі ўнізе — кроў, і агонь, і куродым.

Солнце обернется тьмой и луна — кровью. Придет День Господень, великий, бесподобный.

Сонца ператворыцца ў цемру і месяц — у кроў, перш чым прыйдзе дзень Гасподні, вялікі і слаўны.

И будет: кто воззовет к имени Господа — спасется.”

І будзе: кожны, хто пакліча імя Гасподняе, будзе ўратаваны».

Послушайте, что я скажу вам, израильтяне! Иисуса Назарянина, человека со всеми Его явными признаками силы, чудесами и знамениями от Бога и Богом через Него сотворенными у вас на глазах, — это вы должны помнить, —

Мужы ізраільскія, выслухайце гэтыя словы: Ісуса Назарэя, чалавека, Богам засведчанага для вас сіламі, цудамі і знакамі, якія Бог зрабіў праз Яго сярод вас, як вы [і] самі ведаеце,

Не Его ли, отданного вам по предначертанию и предвидению Божьему, вы руками язычников взяли и, распяв на кресте, убили?

Гэтага, выдадзенага паводле пэўнай задумы і прадбачання Божага, вы [ўзялі і,] рукою беззаконнікаў, прыбіўшы цвікамі, забілі.

Но Бог воскресил Его, разомкнув узы смерти, потому что удержать Его было не в ее власти.

Яго Бог уваскрэсіў, вызваліўшы з мукаў смерці, таму што не магло быць, каб яна ўтрымлівала Яго.

Давид говорит о Нем так: “Видел я перед собой Господа непрестанно. Он по правую мою руку — и не страшны мне страхи.

Бо Давід кажа пра Яго: «Бачыў я Госпада перад сабою заўсёды, бо Ён праваруч мяне, каб я не пахіснуўся.

Радость на сердце у меня и восторги на языке. Плоти моей подается живая надежда:

З-за гэтага ўзвесялілася маё сэрца і ўзрадаваўся мой язык, яшчэ ж і цела маё супакоіцца ў надзеі,

Душу мою Ты не оставишь в аду, не дашь Святому Твоему взяться тлением.

бо не пакінеш Ты маёй душы ў пекле і не дасі Твайму святому ўбачыць тленне.

Ты дал мне познание путей жизни. Ты исполнишь меня радостью перед Твоим лицом.”

Ты даў спазнаць мне дарогі жыцця; Ты напоўніш мяне радасцю перад Тваім абліччам».

Мужи братья! Заручившись вашим позволением, наберусь смелости сказать о патриархе Давиде: он умер и погребен, и его гробница по сей день тут с нами.

Мужы браты, дазвольце адкрыта сказаць вам пра патрыярха Давіда, што ён і памёр, і пахаваны, і яго магільня ў нас да гэтага дня.

Он был пророком и помнил, что от Бога получил с клятвой обещание: Восседающий на его престоле будет его потомком.

Будучы ж прарокам і ведаючы, што Бог клятваю пакляўся яму ад плоду яго паясніцы [узвесці Хрыста ў целе] і пасадзіць на яго трон,

Еще тогда он сказал наперед о воскресении Христа, что не оставлена Его душа в аду и плоть Его не взялась тлением.

ён, прадбачачы, сказаў пра ўваскрэсенне Хрыста, што і ў пекле Ён не быў пакінуты8, і цела Яго не ўбачыла тлення.

Этого Иисуса Бог воскресил, чему мы все свидетели.

Гэтага Ісуса ўваскрэсіў Бог, сведкамі чаго ўсе мы.

Он был вознесен к правой руке Божьей и принял от Отца обещанный дар Святого Духа. Его излияние вы сейчас видите и слышите.

І вось Ён, узвышаны правай рукою Божай і атрымаўшы ад Бацькі абяцанне Святога Духа, выліў тое, што вы [і] бачыце і чуеце.

Нет, не Давид вознесся на небеса. Он сам говорит: “Сказал Господь Господу моему: “Сядь по правую Мою руку,

Бо Давід не ўзышоў у нябёсы, але сам ён кажа: «Сказаў Госпад майму Госпаду: Сядзі праваруч Мяне,

Пока не повергну Твоих врагов Тебе под ноги.”

пакуль не пакладу Тваіх ворагаў у падножжа Тваіх ног».

Знай же до конца, весь дом Израилев, что Бог сделал Господом и Христом того самого Иисуса, которого вы распяли».

Дык няхай непахісна ведае ўвесь дом Ізраілеў, што Бог зрабіў Яго і Госпадам і Хрыстом, — Гэтага Ісуса, Якога вы ўкрыжавалі.

Болью отозвались их сердца на эти слова, и они сказали Петру и другим апостолам: «Что нам делать, мужи братья?».

Яны ж, пачуўшы, былі ўражаны да глыбіні сэрца і сказалі Пятру і астатнім Апосталам: Што нам рабіць, мужы браты?

Петр ответил: «Пусть каждый покается и во имя Иисуса Христа примет крещение. Тогда с отпущением грехов будет вам дар — Святой Дух.

І Пётр кажа ім: Пакайцеся і няхай кожны з вас будзе ахрышчаны ў імя Ісуса Хрыста дзеля даравання вашых грахоў, і вы атрымаеце дар Святога Духа.

Обещание касается и вас, и ваших детей, и тех, кто далеко, — всех, кого бы ни призвал наш Господь Бог».

Бо вам належыць гэта абяцанне і вашым дзецям, і ўсім, хто далёка, каго б ні паклікаў Госпад, наш Бог.

Он привел немало других доводов в подтверждение сказанного и закончил призывом: «Спасайтесь от участи этого бесчестного поколения».

І многімі іншымі словамі ён сведчыў і пераконваў іх, кажучы: Ратуйцеся ад гэтага разбэшчанага пакалення.

Люди искренне прониклись его словом, приняли крещение. В тот день прибавилось около трех тысяч душ.

Тады тыя, хто [радасна] прыняў яго слова, былі ахрышчаны, і далучылася ў той дзень каля трох тысяч душ.

Учение апостолов и обычай товарищества, преломление хлеба и молитвы прочно вошли в их жизнь.

І яны непарушна трымаліся навучання Апосталаў і супольнасці, у пераламленні хлеба і ў малітвах.

Страх посетил каждого человека. Много славных дел и чудес совершили апостолы.

Быў жа ў кожнай душы страх; і шмат цудаў і знакаў рабілася праз Апосталаў [у Іерусаліме].

Все верующие держались вместе, и все у них было общее.

І ўсе вернікі былі разам, і ўсё у іх было супольнае.

Они продавали свою собственность и пожитки, и это делилось на всех, кто в чем нуждался.

І яны прадавалі ўладанні і маёмасць і дзялілі іх на ўсіх так, хто якую меў патрэбу;

Каждый день они все как один шли на молитву в Храме, а еще собирались по домам и принимали пищу с преломлением хлеба в беспечальной приятности и сердечной простоте.

і штодня, аднадушна шчыруючы ў святыні і пераламляючы хлеб па дамах, яны прымалі ежу ў радасці і сардэчнай прастаце,

И хвалили Бога. Они пользовались расположением всего народа. Господь каждый день прибавлял новых спасаемых.

хвалячы Бога і маючы любоў ва ўсяго народа. І Госпад штодня дадаваў да іх9 уратаваных.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

11 6: Нававерцы з язычнікаў, якія прынялі іудзейства.

15 7: Г. зн. дзевяць гадзін раніцы.

31 8: У некат. рукап.: Яго душа не была пакінута.

47 9: У некат. рукап.: да Царквы.

« 1 глава 3 глава »