1 ανηρ δε τιϲ εν καιϲαρεια ονοματι κορνηλιοϲ εκατονταρχηϲ εκ ϲπειρηϲ τηϲ καλουμενηϲ ιταλικηϲ
2 ευϲεβηϲ και φοβουμενοϲ τον θ̅ν̅ ϲυν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοϲυναϲ πολλαϲ τω λαω και δεομενοϲ του θ̅υ̅ δια παντοϲ
3 ειδεν εν οραματι φανερωϲ ωϲει περι ωραν ενατην τηϲ ημεραϲ αγγελον του θ̅υ̅ ειϲελθοντα προϲ αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
4 ο δε ατενιϲαϲ αυτω και εμφοβοϲ γενομενοϲ ειπεν τι εϲτιν κ̅ε̅ ειπεν δε αυτω αι προϲευχαι ϲου και αι ελεημοϲυναι ϲου ανεβηϲαν ειϲ μνημοϲυνον εμπροϲθεν του θ̅υ̅
5 και νυν πεμψον ανδραϲ ειϲ ιοππην και {εταπεμψαι} [29] ϲιμωνα τινα οϲ επικαλειτε πετροϲ
6 ουτοϲ ξενιζετε παρα τινι ϲιμωνι βυρϲει ω εϲτιν οικια παρα θαλαϲϲαν
7 ωϲ δε απηλθεν ο αγγελοϲ ο λαλω̅ αυτω φωνηϲαϲ δυο των οικετων και ϲτρατιωτην ευϲεβη των προϲκαρτερουντων αυτω
8 και εξηγηϲαμενοϲ απαντα αυτοιϲ απεϲτειλεν αυτουϲ ειϲ την ιοππη̅
9 τη δε επαυριον οδοιπορουντων αυτων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετροϲ επι το δωμα προϲευξαϲθε περι ωραν εκτην τηϲ ημεραϲ
10 εγενετο δε προϲπινοϲ και ηθελεν γευϲαϲθε παραϲκευαζοντων δε αυτω̅ εγενετο επ αυτον εκϲταϲιϲ
11 και θεωρει τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅ ανεωγμενον και καταβαινον ϲκευοϲ τι ωϲ οθονην μεγαλη̅ ταιϲϲαρϲιν αρχαιϲ καθιεμενον επι τηϲ γηϲ
12 εν ω υπηρχεν παντα τα τετραποδα και ερπετα τηϲ γηϲ και πετεινα του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅
13 και εγενετο φωνη προϲ αυτον αναϲταϲ πετρε θυϲον και φαγε
14 ο δε πετροϲ ειπε̅ μηδαμωϲ κ̅ε̅ οτι ουδεποτε εφαγον παν κοινον και ακαθαρτον
15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προϲ αυτον α ο θ̅ϲ̅ {εκαθεριϲε} [30] ϲυ μη κοινου
16 τουτο δε εγενετο επι τρειϲ και ευθυϲ ανελημφθη το ϲκευοϲ ειϲ τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅
17 ωϲ δε εν εαυτω διηπορει ο πετροϲ τι αν ειη το οραμα ο ιδεν ιδου οι ανδρεϲ οι απεϲταλμενοι απο του κορνηλιου διερωτηϲαντεϲ την οικιαν του ϲιμωνοϲ επεϲτηϲαν επι τον πυλωνα
18 και φωνηϲαντεϲ επυ̅θανοντο ει ϲιμων ο επικαλουμενοϲ πετροϲ ενθαδε ξενιζεται
19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του οραματοϲ ειπε̅ το π̅ν̅α̅ αυτω ιδου ανδρεϲ τρειϲ ζητουϲιν ϲε
20 αλλα αναϲταϲ καταβηθι και πορευου ϲυν αυτοιϲ μηδεν διακρινομενοϲ οτι εγω απεϲταλκα αυτουϲ
21 καταβαϲ δε πετροϲ προϲ τουϲ ανδραϲ ειπεν ιδου εγω ειμι ον ζητειτε τιϲ η αιτια δι ην παρεϲτε
22 οι δε ειπαν κορνηλιοϲ εκατονταρχηϲ ανηρ δικαιοϲ και φοβουμενοϲ τον θ̅ν̅ μαρτυρουμενοϲ τε υπο {ολουϲ} [31] του εθνουϲ των ιουδαιων εχρηματιϲθη υπο αγγελου αγιου μεταπεμψαϲθαι ϲε ειϲ τον οικον αυτου και ακουϲαι ρηματα παρα ϲου
23 ειϲκαλεϲαμενοϲ ουν αυτουϲ εξενιϲεν τη δε επαυριον αναϲταϲ εξηλθεν ϲυν αυτοιϲ και τεινεϲ των αδελφων τω̅ απο ιοππηϲ ϲυνηλθον αυτω
24 τη δε επαυριον ειϲηλθον ειϲ την καιϲαριαν ο δε κορνηλιοϲ ην προϲδοκων αυτουϲ ϲυγκαλεϲαμενοϲ τουϲ ϲυγγενειϲ αυτου και τουϲ αναγκαιουϲ φιλουϲ
25 ωϲ δε εγενετο του ειϲελθειν τον πετροϲ ϲυναντηϲαϲ αυτω ο κορνηλιοϲ πεϲων επι τουϲ ποδαϲ προϲεκυνηϲεν
26 ο δε πετροϲ ηγειρε̅ αυτον λεγων αναϲτηθι καγω αυτοϲ α̅ν̅ο̅ϲ̅ ειμι
27 και ϲυνομειλων αυτω ειϲηλθεν και ευριϲκει ϲυνεληλυθοταϲ πολλουϲ
28 εφη τε προϲ αυτουϲ υμειϲ επιϲταϲθαι ωϲ αθεμιτον εϲτιν ανδρι ιουδαιω κολλαϲθαι η προϲερχεϲθαι αλλοφυλω καμοι εδειξεν ο θ̅ϲ̅ μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν α̅ν̅ο̅ν̅
29 διο και αναντιρρητωϲ ηλθον μεταπεμφθειϲ πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψαϲθαι με
30 και ο κορνηλιοϲ εφη απο τεταρτηϲ ημεραϲ μεχρι ταυτηϲ τηϲ ωραϲ ημην {} [32] την ενατη̅ προϲευχομενοϲ εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εϲτη ενωπιον μου εν αιϲθητι λαμπρα
31 και φηϲι κορνηλιε ειϲηκουϲθη ϲου η προϲευχη και αι ελεημοϲυναι ϲου εμνηϲθηϲαν ενωπιον του θ̅υ̅
32 πεμψον ουν ειϲ ιοππην και μετακαλεϲαι ϲιμωνα οϲ επικαλειτε πετροϲ ουτοϲ ξενιζεται εν οικια ϲιμωνοϲ βυρϲεωϲ παρα θαλαϲϲαν
33 εξαυτηϲ ουν επεμψα προϲ ϲε ϲυ τε καλωϲ εποιηϲαϲ παραγενομενοϲ νυν ουν παντεϲ ημειϲ ενωπιον του θ̅υ̅ παρεϲμεν ακουϲαι τα προϲτεταγμενα ϲοι παντα απο του κ̅υ̅
34 ανοιξαϲ δε πετροϲ το ϲτομα αυτου ειπεν επ αληθειαϲ καταλαμβανομαι οτι ουκ εϲτιν προϲωπολημπτηϲ ο θ̅ϲ̅
35 αλλα εν παντι εθνει ο φοβουμενοϲ αυτον και εργαζομενοϲ δικαιοϲυνην δεκτοϲ αυτω εϲται
36 τον λογον απεϲτειλεν τοιϲ υιοιϲ ι̅η̅λ̅ ευαγγελειζομενοϲ ειρηνην δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ ουτοϲ εϲτιν παντων κ̅ϲ̅
37 υμειϲ οιδατε το γενομενον ρημα καθ οληϲ τηϲ ιουδαιαϲ αρξαμενοϲ γαρ απο τηϲ γαλιλαιαϲ μετα το βαπτιϲμα ο εκηρυξεν ιωα̅νηϲ
38 ι̅ν̅ τον απο ναζαρετ ωϲ εχρειϲεν αυτον ο θ̅ϲ̅ π̅ν̅ι̅ αγιω και δυναμει οϲ διηλθεν ευεργετων και ιωμενοϲ πανταϲ τουϲ καταδυναϲτευομενουϲ υπο του διαβολου οτι ο θ̅ϲ̅ ην μετ αυτου
39 και υμειϲ μαρτυρεϲ παντων ων εποιηϲεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ι̅λ̅η̅μ̅ ον και ανειλαν κρεμαϲα̅τεϲ επι ξυλου
40 τουτον ο θ̅ϲ̅ ηγειρε̅ τη τριτη ημερα και εδωκεν αυτον ενφανη γενεϲθε
41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυϲι τοιϲ προκεχειροτονημενοιϲ υπο του θ̅υ̅ ημειν οιτεινεϲ ϲυ̅εφαγομεν και ϲυνεπιομεν αυτω μετα το αναϲτηναι αυτο̅ εκ νεκρων
42 και παρηγγειλεν ημιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυραϲθε οτι αυτοϲ εϲτιν ο ωριϲμενοϲ υπο του θ̅υ̅ κριτηϲ ζω̅των και νεκρων
43 τουτω παντεϲ οι προφηται μαρτυρουϲι̅ αφεϲιν αμαρτιων λαβειν δια του ονοματοϲ αυτου παντα το̅ πιϲτευοντα ειϲ αυτον
44 ετι λαλουντοϲ του πετρου τα ρηματα ταυτα επεϲε το π̅ν̅α̅ το αγιον επι πανταϲ τουϲ ακουο̅ταϲ τον λογον
45 και εξεϲτηϲαν οι εκ περιτομηϲ πιϲτοι οϲοι ϲυνηλθον τω πετρω οτι και επι τα εθνη η δωρεα του αγιου π̅ν̅ϲ̅ εκκεχυται
46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωϲϲαιϲ και μεγαλυνοντων τον θ̅ν̅ τοτε απεκριθη πετροϲ
47 μητι το υδωρ δυναται κωλυϲαι τιϲ του μη βαπτιϲθηναι τουτουϲ οιτεινεϲ το π̅ν̅α̅ το αγιον ελαβον ωϲ και ημειϲ
48 προϲεταξε̅ τε αυτοιϲ εν τω ονοματι ι̅υ̅ χ̅υ̅ βαπτιϲθηναι τοτε ηρωτηϲα̅ αυτον επιμειναι ημεραϲ τιναϲ
Примечания:
5 [29] {μεταπεμψαι}
15 [30] {εκαθεριϲεν}
22 [31] {ολου}
30 [32] {νηϲτευων και}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.