1 ανηρ δε τιϲ ονοματι ανανιαϲ ϲυν ϲαπφειρη τη γυναικι αυτου επωληϲεν κτημα
2 και ενοϲφιϲατο απο τηϲ τιμηϲ ϲυνιδυιηϲ και τηϲ γυναικοϲ και ενεγκαϲ μεροϲ τι παρα τουϲ ποδαϲ των αποϲτολων εθηκε̅
3 ειπεν δε ο πετροϲ ανανια δια τι επληρωϲεν ο ϲαταναϲ την καρδιαν ϲου ψευϲαϲθαι ϲε το π̅ν̅α̅ το αγιον και νοϲφιϲαϲθε απο τηϲ τιμηϲ του χωριου
4 ουχι μενον ϲοι εμενεν και πραθεν εν τη ϲη εξουϲια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη καρδια ϲου το πραγμα τουτο ουκ εψευϲω α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ αλλα τω θ̅ω̅
5 ακουων δε ο ανανιαϲ τουϲ λογουϲ τουτουϲ πεϲων εξεψυξεν και εγενετο φοβοϲ μεγαϲ επι πανταϲ τουϲ ακουονταϲ
6 αναϲταντεϲ δε οι νεωτεροι ϲυνεϲτειλα̅ αυτον και εξενεγκαντεϲ εθαψα̅
7 εγενετο δε ωϲ ωρων τριων διαϲτημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονοϲ ειϲηλθεν
8 απεκριθη δε προϲ αυτην πετροϲ ειπε μοι ει τοϲουτου το χωριον απεδοϲθαι η δε ειπεν {} [9] τοϲουτου
9 ο δε πετροϲ ειπεν προϲ αυτην τι οτι ϲυνεφωνηθη υμιν πειραϲαι το π̅ν̅α̅ κ̅υ̅ ιδου οι ποδαιϲ των θαψαντων τον ανδρα ϲου επι ταιϲ θυραιϲ και εξοιϲουϲιν ϲε
10 επεϲεν δε παραχρημα προϲ τουϲ ποδαϲ αυτου και εξεψυξεν ειϲελθοντεϲ δε οι νεανιϲκοι ευραν αυτην νεκραν και εξενεγκαντεϲ εθαψαν προϲ τον ανδρα αυτηϲ
11 και εγενετο φοβοϲ μεγαϲ εφ ολην την εκκληϲιαν και πανταϲ τουϲ ακουονταϲ ταυτα
12 δια δε των χειρων των αποϲτολων εγεινετο ϲημεια και τερατα πολλα εν τω λαω και ηϲαν ομοθυμαδον παντεϲ εν τη ϲτοα ϲολομωντοϲ
13 των δε λοιπων ουδειϲ ετολμα κολλαϲθαι αυτοιϲ αλλ εμεγαλυνεν αυτουϲ ο λαοϲ
14 μαλλον δε προϲετιθεντο οι πιϲτευοντεϲ τω κ̅ω̅ πληθη ανδρω̅ τε και γυναικων
15 ωϲτε και ειϲ ταϲ πλατειαϲ εκφερειν τουϲ αϲθενειϲ και τιθεναι επι των κλιναριων και κραβαττων ινα ερχομενου πετρου καν η ϲκια επιϲκιαϲη τινι αυτων
16 ϲυνηρχετο δε και το πληθοϲ τω̅ περιξ πολεων {} [10] φεροντεϲ αϲθενειϲ και οχλουμενουϲ υπο π̅ν̅ω̅ν̅ ακαθαρτων οιτεινεϲ εθεραπευοντο απαντεϲ
17 αναϲταϲ δε ο αρχιερευϲ και παντεϲ οι ϲυν αυτω η ουϲα αιρεϲειϲ των ϲαδδουκαιω̅ επληϲθηϲαν ζηλου
18 και επεβαλλον ταϲ χειραϲ επι τουϲ αποϲτολουϲ και εθεντο αυτουϲ εν τηρηϲει δημοϲια
19 αγγελοϲ δε κ̅υ̅ δια νυκτοϲ ανοιξαϲ ταϲ θυραϲ τηϲ φυλακηϲ εξαγαγω̅ τε αυτουϲ ειπεν
20 πορευεϲθε και ϲταθεντεϲ λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα τηϲ ζωηϲ ταυτηϲ
21 ακουϲαντεϲ δε ειϲηλθον υπο τον ορθρον ειϲ το ιερον και εδιδαϲκον παραγενομενοϲ δε ο αρχιερευϲ και οι ϲυν αυτω ϲυνεκαλεϲαν το ϲυνεδριον και παϲαν την γερουϲιαν των υιων ι̅η̅λ̅ και απεϲτειλαν ειϲ το δεϲμωτηριον αχθηναι αυτουϲ
22 οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρον αυτουϲ εν τη φυλακη αναϲτρεψα̅τεϲ δε απηγγειλαν
23 λεγοντεϲ οτι το δεϲμωτηριον ευρομεν κεκλειϲμενον εν παϲη αϲφαλεια και τουϲ φυλακαϲ εϲτωταϲ επι των θυρων ανοιξαντεϲ δε εϲω ουδενα ευρομεν
24 ωϲ δε ηκουϲαν τουϲ λογουϲ τουτουϲ ο τε ϲτρατηγοϲ του ιερου και οι αρχιερειϲ διηπορουν περι αυτων τι αν γενοιτο τουτο
25 παραγενομενοϲ δε τιϲ απηγγειλεν αυτοιϲ οτι ιδου οι ανδρεϲ ουϲ εθεϲθε εν τη φυλακη ειϲιν εν τω ιερω εϲτωτεϲ και διδαϲκοντεϲ τον λαον
26 τοτε απελθων ο ϲτρατηγοϲ ϲυν τοιϲ υπηρεταιϲ ηγαγε̅ αυτουϲ ου μετα βιαϲ εφοβουντο γαρ τον λαον ινα μη λιθαϲθωϲιν
27 αγαγοντεϲ δε αυτουϲ εϲτηϲαν εν τω ϲυνεδριω και επηρωτηϲεν αυτουϲ ο αρχιερευϲ
28 λεγων παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη λαλειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου επληρωϲατε την ι̅λ̅η̅μ̅ τηϲ διδαχηϲ υμω̅ και βουλεϲθαι επαγαγειν εφ ημαϲ το αιμα {το αιμα} [11] του α̅ν̅ο̅υ̅ τουτου
29 αποκριθειϲ δε πετροϲ και οι αποϲτολοι ειπαν πειθαρχειν δει θ̅ω̅ μαλλον η α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅
30 ο δε θ̅ϲ̅ των π̅ρ̅ω̅ν̅ ημων ηγειρεν ι̅ν̅ ον υμειϲ διεχειριϲαϲθαι κρεμαϲαντεϲ επι ξυλου
31 τουτο̅ ο θ̅ϲ̅ αρχηγον και ϲωτηρα υψωϲεν τη δεξια αυτου δουναι μετανοιαν τω ι̅η̅λ̅ και αφεϲιν αμαρτιων
32 και ημειϲ μαρτυρεϲ εϲμε̅ των ρηματων τουτων και το π̅ν̅α̅ το αγιον ο εδωκεν ο θ̅ϲ̅ τοιϲ πειθαρχουϲιν αυτω
33 οι δε ακουϲαντεϲ διεπριοντο και εβουλοντο αναιλειν αυτουϲ
34 αναϲταϲ δε τιϲ εν τω ϲυνεδριω φαριϲαιοϲ ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδαϲκαλοϲ τιμιοϲ παντι τω λαω εκελευϲεν εξω βραχυ τουϲ α̅ν̅ο̅υ̅ϲ̅ ποιηϲαι
35 ειπεν τε προϲ αυτουϲ ανδρεϲ ιϲραηλειται προϲεχετε εαυτοιϲ επι τοιϲ α̅ν̅ο̅ι̅ϲ̅ τουτοιϲ τι μελλετε πραϲϲειν
36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεϲτη θευδαϲ λεγων ειναι τινα εαυτον {} [12] ω προϲεκλιθη ανδρων αριθμοϲ ωϲ τετρακοϲιων οϲ ανηρεθη και παντεϲ οϲοι επειθοντο αυτω διελυθηϲαν και εγενοντο ειϲ ουδεν
37 μετα τουτον ανεϲτη ιουδαϲ ο γαλιλαιοϲ εν ταιϲ ημεραιϲ τηϲ απογραφηϲ και απεϲτηϲε λαον {} [13] οπιϲω αυτου κακεινοϲ απωλετο και παντεϲ οϲοι επειθοντο αυτω διεϲκορπιϲθηϲαν
38 και τα νυν λεγω υμιν αποϲτητε απο των α̅ν̅ω̅ν̅ τουτων και αφετε αυτουϲ οτι εαν η εξ α̅ν̅ω̅ν̅ η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθηϲεται
39 ει δε εκ θ̅υ̅ εϲτι̅ ου δυναϲθε καταλυϲαι αυτουϲ μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε επειϲθηϲαν δε αυτω
40 και προϲκαλεϲαμενοι τουϲ αποϲτολουϲ δειραντεϲ παρηγγειλαν μη λαλειν αυτουϲ επι τω ονοματι του ι̅υ̅ και απελυϲαν
41 οι μεν ουν επορευοντο χαιροντεϲ απο προϲωπου του ϲυνεδριου οτι κατηξιωθηϲαν υπερ του ονοματοϲ ατιμαϲθηναι
42 παϲαν τε ημεραν εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδαϲκοντεϲ και ευαγγελιζομενοι τον χ̅ν̅ ι̅ν̅
Примечания:
8 [9] {ναι}
16 [10] {ι̅λ̅η̅μ̅}
28 [11] {}
36 [12] {μεγαν}
37 [13] {ικανον}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.