1 ο δε ϲαυλοϲ ετι ενπνεων απειληϲ και φονου ειϲ τουϲ μαθηταϲ του κ̅υ̅ προϲελθων τω αρχιερει
2 ητηϲατο παρ αυτου επιϲτολαϲ ειϲ δαμαϲκο̅ προϲ ταϲ ϲυναγωγαϲ οπωϲ εα̅ τιναϲ ευρη ονταϲ τηϲ οδου ανδραϲ τε και γυναικαϲ δεδεμενουϲ αγαγη ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅
3 εν δε τω πορευεϲθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμαϲκω εξαιφνηϲ τε αυτον φωϲ {περι�ϲτραψεν} [23] εκ του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅
4 και πεϲων επι την γην ηκουϲε̅ φωνην λεγουϲαν αυτω ϲαουλ ϲαουλ τι με διωκειϲ
5 ειπεν δε τιϲ ει κ̅ε̅ ο δε εγω ειμι ι̅ϲ̅ ο ναζωραιοϲ ον ϲυ διωκειϲ
6 αλλα αναϲτηθι και ειϲελθε ειϲ την πολιν και λαληθηϲεται ϲοι ο τι ϲε δει ποιει̅
7 οι δε ανδρεϲ οι ϲυνοδευοντεϲ αυτω ιϲτηκειϲαν ενεοι ακουοντεϲ μεν τηϲ φωνηϲ μηδενα δε θεωρουντεϲ
8 ηγερθη δε ϲαυλοϲ απο τηϲ γηϲ ηνοιγμενων δε τω̅ οφθαλμων αυτου {ουδεν} [24] εβλεπε̅ χειραγωγουντεϲ δε αυτον ειϲηγαγον ειϲ δαμαϲκον
9 και ην ημεραϲ τρειϲ μη βλεπων και ουκ εφαγε̅ ουδε επιεν
10 ην δε τιϲ μαθητηϲ εν δαμαϲκω ονοματι ανανιαϲ και ειπεν προϲ αυτον εν οραματι ο κ̅ϲ̅ ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κ̅ε̅
11 ο δε κ̅ϲ̅ προϲ αυτον αναϲταϲ πορευθητι επι την ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητηϲον εν οικια ιουδα ϲαυλον ονοματι ταρϲεα ιδου γαρ προϲευχεται
12 και ιδεν ανδρα ανανιαν ονοματι ειϲελθοντα και επιθεντα αυτω χειραϲ οπωϲ αναβλεψη
13 απεκριθη δε ανανιαϲ κ̅ε̅ ηκουϲα απο πολλων περι του ανδροϲ τουτου οϲα κακα τοιϲ αγιοιϲ ϲου εν ι̅λ̅η̅μ̅ εποιηϲεν
14 και ωδε εχει εξουϲιαν παρα των αρχιερεων δηϲαι πανταϲ τουϲ επικαλουμενουϲ το ονομα ϲου
15 ειπεν δε προϲ αυτον ο κ̅ϲ̅ πορευου οτι ϲκευοϲ εκλογηϲ εϲτιν μοι ουτοϲ του βαϲταϲαι το ονομα μου ενωπιον εθνων τε και βαϲιλεω̅ υιων τε ι̅η̅λ̅
16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οϲα δει αυτον υπερ του ονοματοϲ μου παθειν
17 απηλθεν τε ανανιαϲ και ειϲηλθε̅ ειϲ την οικιαν και επιθειϲ επ αυτον ταϲ χειραϲ ειπεν ϲαουλ αδελφε ο κ̅ϲ̅ απεϲταλκεν με ι̅ϲ̅ ο οφθειϲ ϲοι εν τη οδω η ηρχου οπωϲ αναβλεψηϲ και πληϲθηϲ π̅ν̅ϲ̅ αγιου
18 και ευθεωϲ απεπεϲαν αυτου απο των οφθαλμων ωϲ λεπιδεϲ ανεβλεψεν τε και αναϲταϲ εβαπτιϲθη
19 και λαβων τροφην ενιϲχυϲεν εγενετο δε μετα τω̅ εν δαμαϲκω μαθητων ημεραϲ τιναϲ
20 και ευθεωϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ εκηρυϲϲεν τον ι̅ν̅ οτι ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ του θ̅υ̅
21 εξιϲταντο δε παντεϲ οι ακουοντεϲ και ελεγο̅ ουχ ουτοϲ εϲτιν ο πορθηϲαϲ ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅ τουϲ επικαλουμενουϲ το ονομα τουτο και ωδε ειϲ τουτο εληλυθει ινα δεδεμενουϲ αυτουϲ αγαγη επι τουϲ αρχιερειϲ
22 ϲαυλοϲ δε μαλλον ενεδυναμουτο και ϲυνεχυνε τουϲ ιουδαιουϲ τουϲ κατοικουνταϲ εν δαμαϲκω ϲυμβιβαζων οτι ουτοϲ εϲτιν ο χ̅ϲ̅
23 ωϲ δε επληρουντο ημεραι ικαναι ϲυνεβουλευϲαντο οι ιουδαιοι αναιλειν αυτον
24 εγνωϲθη δε τω ϲαυλω η επιβουλη αυτων παρετηρουντο δε και ταϲ πυλαϲ οπωϲ πιαϲωϲιν αυτον ημεραϲ και νυκτοϲ
25 λαβοντεϲ δε οι μαθηται αυτου νυκτοϲ δια του τειχουϲ καθηκαν αυτον χαλαϲαντεϲ εν ϲπυριδι
26 παραγενομενοϲ δε ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅ επειραζεν κολλαϲθαι τοιϲ μαθηταιϲ και παντεϲ εφοβουντο αυτον μη πιϲτευοντεϲ οτι εϲτιν μαθητηϲ
27 βαρναβαϲ δε επιλαβομενοϲ αυτον ηγαγεν προϲ τουϲ αποϲτολουϲ και διηγηϲατο αυτοιϲ πωϲ εν τη οδω ιδε̅ τον κ̅ν̅ και οτι ελαληϲεν αυτω και πωϲ εν δαμαϲκω επαρρηϲιαϲατο εν τω ονοματι κ̅υ̅
28 και ην μετ αυτων ειϲπορευομενοϲ και εκπορευομενοϲ ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅ παρρηϲιαζομενοϲ εν τω ονοματι του κ̅υ̅
29 ελαλει τε και ϲυνεζητει προϲ τουϲ ελληναϲ οι δε επεχειρουν αναιλειν αυτον
30 επιγνοντεϲ δε {αυτον} [25] οι αδελφοι κατηγαγον αυτον ειϲ ιεροϲολυμα και εξαπεϲτειλαν ειϲ ταρϲον
31 η μεν ουν εκληϲια καθ οληϲ τηϲ ιουδαιαϲ και γαλιλαιαϲ και ϲαμαρειαϲ ειχεν {ειρηνη} [26] οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω κ̅υ̅ και τη παρακληϲει του αγιου π̅ν̅ϲ̅ επληθυνετο
32 εγενετο δε πετρον διερχομενο̅ δια παντων κατελθειν και προϲ τουϲ αγιουϲ τουϲ κατοικουνταϲ λυδδα
33 ευρεν δε εκει α̅ν̅ο̅ν̅ τινα ονοματι αινεαν εξ αιτων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου οϲ ην παραλελυμενοϲ
34 και ειπε̅ αυτω ο πετροϲ αινεα ιαται ϲε ο κ̅ϲ̅ ι̅ϲ̅ ο χ̅ϲ̅ αναϲτηθι και ϲτρωϲο̅ ϲεαυτω και ευθεωϲ ανεϲτη
35 και ειδαν αυτον παντεϲ οι κατοικουντεϲ λυδδα και τον {αϲαρωνα} [27] οιτεινεϲ επεϲτρεψαν επι τον κ̅ν̅
36 εν ιοππη δε τιϲ ην μαθητρια ονοματι ταβιθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκαϲ αυτη η̅ πληρηϲ αγαθων εργων και ελεημοϲυνων ων εποιει
37 εγενετο δε εν ταιϲ ημεραιϲ εκειναιϲ αϲθενηϲαϲαν αυτην αποθανει̅ λουϲαντεϲ δε εθηκαν αυτην εν τω υπερωω
38 εγγυϲ δε ουϲηϲ λυδδα τη ιοππη οι μαθηται ακουϲαντεϲ οτι πετροϲ εϲτιν εν αυτη απεϲτειλαν δυο ανδραϲ προϲ αυτον παρακαλουντεϲ μη οκνηϲηϲ διελθειν εωϲ ημων
39 αναϲταϲ δε πετροϲ ϲυνηλθεν αυτοιϲ ον παραγενομενον {��} [28] ανηγαγον ειϲ το υπερωον και παρεϲτηϲαν αυτω παϲαι αι χηραι κλαιουϲαι και επιδιγνυμεναι χιτωναϲ και ειματια οϲα εποιει μετ αυτων ουϲα η δορκαϲ
40 εκβαλων δε εξω πανταϲ ο πετροϲ και θειϲ τα γονατα προϲηυξατο και επιϲτρεψαϲ προϲ το ϲωμα ειπε̅ ταβιθα αναϲτηθι η δε ηνοιξεν τουϲ οφθαλμουϲ αυτηϲ και ιδουϲα το̅ πετρον ανεκαθειϲεν
41 δουϲ τε αυτη χειρα ανεϲτηϲεν αυτην φωνηϲαϲ δε τουϲ αγιουϲ και ταϲ χηραϲ παρεϲτηϲεν αυτην ζωϲαν
42 γνωϲτον δε εγενετο καθ οληϲ τηϲ ιοππηϲ και επιϲτευϲαν πολλοι επι τον κ̅ν̅
43 εγενετο δε αυτον ημεραϲ ικαναϲ μειναι εν ιοππη παρα τινι ϲιμωνι βυρϲει
Примечания:
3 [23] {περιηϲτραψεν}
8 [24] {ουδενα}
30 [25] {}
31 [26] {ειρηνην}
35 [27] {ϲαρρωνα}
39 [28] {}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.