1 ηκουϲαν δε οι αποϲτολοι και οι αδελφοι οι οντεϲ κατα την ιουδαια̅ οτι και τα εθνη εδεξαντο τον λογον του θ̅υ̅
2 οτε δε ανεβη πετροϲ ειϲ ι̅λ̅η̅μ̅ διεκρινοντο προϲ αυτον οι εκ περιτομηϲ
3 λεγοντεϲ οτι ειϲηλθεϲ προϲ α̅δραϲ ακροβυϲτειαν εχονταϲ και ϲυνεφαγεϲ αυτοιϲ
4 αρξαμενοϲ δε πετροϲ εξετιθετο αυτοιϲ καθεξηϲ λεγων
5 εγω {ειμην} [33] εν πολει ιοππη προϲευχομενοϲ και ειδον εν εκϲταϲει οραμα καταβαινων ϲκευοϲ τι ωϲ οθονην μεγαλην τεϲϲαρϲι̅ αρχαιϲ καθιεμενην εκ του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ και ηλθεν αχρι εμου
6 ειϲ ην ατενιϲαϲ κατενοουν και ειδον τα τετραποδα τηϲ γηϲ και τα θηρια και τα ερπετα και τα πετεινα του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅
7 ηκουϲα δε και φωνηϲ λεγουϲηϲ μοι αναϲταϲ πετρε θυϲον και φαγε
8 ειπον δε μηδαμωϲ κ̅ε̅ οτι κοινον η ακαθαρτον ουδεποτε ειϲηλθεν ειϲ το ϲτομα μου
9 απεκριθη δε φωνη εκ δευτερου εκ του ο̅υ̅ν̅ο̅υ̅ α ο θ̅ϲ̅ εκαθεριϲε ϲυ μη κοινου
10 τουτο δε εγενετο επι τρειϲ και ανεϲπαϲθη παλιν απαντα ειϲ τον ο̅υ̅ν̅ο̅ν̅
11 και ιδου εξαυτηϲ τρειϲ ανδρεϲ επεϲτηϲαν επι τη̅ οικιαν εν η ημεν απεϲταλμενοι απο καιϲαριαϲ προϲ με
12 ειπεν δε το π̅ν̅α̅ μοι ϲυνελθειν αυτοιϲ μηδεν διακριναντα ηλθον δε ϲυν εμοι και οι εξ αδελφοι ουτοι και ειϲηλθομεν ειϲ τον οικον του ανδροϲ
13 απηγγειλεν δε ημιν πωϲ ιδεν τον αγγελον εν τω οικω αυτου ϲταθεντα και ειποντα αποϲτειλον ειϲ ιοππην και μεταπεμψαι ϲιμωνα τον επικαλουμενον πετρον
14 οϲ λαληϲη ρηματα προϲ ϲε εν οιϲ ϲωθηϲη ϲυ και παϲ ο οικοϲ ϲου
15 εν δε τω αρξαϲθαι με λαλειν επεπεϲεν το π̅ν̅α̅ το αγιον επ αυτουϲ ωϲπερ και εφ ημαϲ εν αρχη
16 εμνηϲθημεν δε του ρηματοϲ του κ̅υ̅ ωϲ ελεγεν ιωαννηϲ με̅ εβαπτιϲεν υδατι υμειϲ δε βαπτιϲθηϲεϲθαι εν π̅ν̅ι̅ αγιω
17 ει ουν την ιϲην δωρεαν εδωκεν αυτοιϲ ο θ̅ϲ̅ ωϲ και ημιν πιϲτευϲαϲιν επι τον κ̅ν̅ ι̅ν̅ χ̅ν̅ εγω τιϲ ημην δυνατοϲ κωλυϲαι τον θ̅ν̅
18 ακουϲαντεϲ δε ταυτα ηϲυχαϲαν και εδοξαζον τον θ̅ν̅ λεγοντεϲ αρα και τοιϲ εθνεϲιν ο θ̅ϲ̅ την μετανοιαν ειϲ ζωην εδωκεν
19 οι μεν ουν διαϲπαρεντεϲ απο τηϲ θλιψεωϲ τηϲ γενομενηϲ επι ϲτεφανου διηλθον εωϲ φοινικηϲ και κυπρου και αντιοχειαϲ μηδενι λαλουντεϲ τον λογον ει μη μονον ιουδαιοιϲ
20 ηϲαν δε τινεϲ εξ αυτων ανδρεϲ κυπριοι και κυρηναιοι οιτεινεϲ ελθοντεϲ ειϲ αντιοχιαν ελαλουν και προϲ τουϲ ελληναϲ ευαγγελιζομενοι τον κ̅ν̅ ι̅ν̅
21 και ην χειρ κ̅υ̅ μετ αυτων πολυϲ τε αριθμοϲ ο πιϲτευϲαϲ επεϲτρεψεν επι τον κ̅ν̅
22 ηκουϲθη δε ο λογοϲ ειϲ τα ωτα τηϲ εκκληϲιαϲ τηϲ εν ι̅λ̅η̅μ̅ περι αυτων και εξαπεϲτειλαν βαρναβαν εωϲ αντιοχειαϲ
23 οϲ παραγενομενοϲ και ιδων την χαριν την του θ̅υ̅ εχαρη και παρεκαλει πανταϲ τη προθεϲει τηϲ καρδιαϲ προϲμενειν τω κ̅ω̅
24 οτι ην ανηρ αγαθοϲ και πληρηϲ π̅ν̅ϲ̅ αγιου και πιϲτεωϲ και προϲετεθη οχλοϲ ικανοϲ τω κ̅ω̅
25 εξηλθεν δε ειϲ ταρϲον αναζητηϲαι ϲαυλον
26 και ευρων ηγαγεν ειϲ αντιοχειαν εγενετο δε αυτοιϲ και ενιαυτο̅ ολον ϲυναχθηναι εν τη εκκληϲια και διδαξαι οχλον ικανο̅ χρηματιϲαι τε πρωτον ειϲ αντιοχειαν τουϲ μαθηταϲ χριϲτιανουϲ
27 εν ταυταιϲ δε ταιϲ ημεραιϲ κατηλθον απο ιεροϲολυμων προφηται ειϲ αντιοχειαν
28 αναϲταϲ δε ειϲ εξ αυτων ονοματι αγαβοϲ εϲημανεν δια του π̅ν̅ϲ̅ λιμο̅ μεγαλην μελλειν εϲεϲθαι εφ ολην την οικουμενην ητιϲ εγενετο επι κλαυδιου
29 των δε μαθητων καθωϲ ευπορειτο τιϲ ωριϲεν εκαϲτοϲ αυτων ειϲ διακονιαν πεμψαι τοιϲ κατοικουϲιν εν τη ιουδαια αδελφοιϲ
30 ο και εποιηϲαν αποϲτειλα̅τεϲ προϲ τουϲ πρεϲβυτερουϲ δια χειροϲ βαρναβα και ϲαυλου
Примечания:
5 [33] {ημην}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 11 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.