1 ο δε ϲαυλοϲ οτι εμπνεων απειληϲ και φονου ειϲ τουϲ μαθηταϲ του κ̅υ̅ προϲελθω̅ τω αρχιερει
2 ητηϲατο παρ αυτου επιϲτολαϲ ειϲ δαμαϲκον προϲ τα ϲυναγωγαϲ οπωϲ εαν τιναϲ ευρη τηϲ οδου ο̅ταϲ ανδραϲ τε και γυναικαϲ δεδεμενουϲ αγαγη ειϲ ιερουϲαλημ
3 εν δε τω πορευεϲθαι εγενετο αυτον εγγιζειν τη δαμαϲκω εξεφνηϲ τε αυτον περιηϲτραψεν φωϲ εκ του ουρανου
4 και πεϲων επι την γην ηκουϲεν φωνην λεγουϲαν αυτω ϲαουλ ϲαουλ τι με διωκειϲ
5 ειπεν δε τιϲ ει κ̅ε̅ ο δε εγω ειμι ι̅ϲ̅ ον ϲυ διωκειϲ
6 αλλα αναϲτηθι και ειϲιθι ειϲ την πολιν και λαληθηϲεται ϲοι ο τι ϲε δει ποιειν
7 οι δε ανδρεϲ οι ϲυνοδευοντεϲ αυτω ειϲτηκειϲαν ενεοι ακουοντεϲ μεν τηϲ φωνηϲ μηδενα δε θεωρουντεϲ
8 ηγερθη δε ϲαυλοϲ απο τηϲ γηϲ ανεωγμενων δε των οφθαλμων αυτου ουδεν εβλεπεν χειραγωγουντεϲ δε αυτον ειϲηγαγον ειϲ δαμαϲκον
9 και ην ημεραϲ τρειϲ μη βλεπων και ουκ εφαγε̅ ουδε επιεν
10 ην δε τιϲ μαθητηϲ εν δαμαϲκω ονοματι ανανιαϲ και ειπεν προϲ αυτον εν οραματι ο κ̅ϲ̅ ανανια ο δε ειπεν ιδου εγω κ̅ε̅
11 ο δε κ̅ϲ̅ προϲ αυτον αναϲτα πορευθητι επι τη̅ ρυμην την καλουμενην ευθειαν και ζητηϲον εν οικια ιουδα ϲαυλον ονοματι ταρϲεα ιδου γαρ προϲευχεται
12 και ειδεν ανδρα εν οραματι ανανιαν ονοματι ειϲελθοντα και επιθε̅τα αυτω ταϲ χειραϲ οπωϲ αναβλεψη
13 απεκριθη δε ανανιαϲ κ̅ε̅ ηκουϲα απο πολλων περι του ανδροϲ τουτου οϲα κακα τοιϲ αγιοιϲ ϲου εποιηϲεν εν ιερουϲαλημ
14 και ωδε εχει εξουϲιαν παρα των αρχιερεων δηϲαι πανταϲ τουϲ επικαλουμενουϲ το ονομα ϲου
15 ειπεν δε προϲ αυτο̅ ο κ̅ϲ̅ πορευου οτι ϲκευοϲ εκλογηϲ εϲτιν μοι ουτοϲ του βαϲταϲαι το ονομα μου ενωπιον των εθνων τε και βαϲιλεων υιων τε ιϲραηλ
16 εγω γαρ υποδειξω αυτω οϲα δει αυτον υπερ του ονοματοϲ μου παθει̅
17 απηλθεν δε ανανιαϲ και ειϲηλθεν ειϲ την οικια̅ και επιθειϲ επ αυτον ταϲ χειραϲ ειπεν ϲαουλ αδελφε ο κ̅ϲ̅ απεϲταλκεν με ι̅ϲ̅ ο οφθειϲ ϲοι εν τη οδω η ηρχου οπωϲ αναβλεψηϲ και πληϲθηϲ πνευματοϲ αγιου
18 και ευθεωϲ απεπεϲαν αυτου απο των οφθαλμω̅ ωϲ λεπιδεϲ ανεβλεψε̅ τε και αναϲταϲ εβαπτιϲθη
19 και λαβων τροφη̅ ενιϲχυθη εγενετο δε μετα των εν δαμαϲκω μαθητων ημεραϲ τιναϲ
20 και ευθεωϲ εν ταιϲ ϲυναγωγαιϲ εκηρυϲϲε̅ τον ι̅ν̅ οτι ουτοϲ εϲτιν ο υιοϲ του θ̅υ̅
21 εξιϲταντοϲ δε παντεϲ οι ακουοντεϲ και ελεγον ουχ ουτοϲ εϲτιν ο πορθηϲαϲ εν ιερουϲαλημ τουϲ επικαλουμενουϲ το ονομα τουτο και ωδε ειϲ τουτο εληλυθει ινα δεδεμενουϲ αυτουϲ αγαγη επι τουϲ αρχιερειϲ
22 ϲαυλοϲ δε μαλλον ενεδυναμουτο και ϲυνεχυννεν ιουδαιουϲ τουϲ κατοικουνταϲ εν δαμαϲκω ϲυμβιβαζων οτι ουτοϲ εϲτιν ο χ̅ϲ̅
23 ωϲ δε επληρουντο ημεραι ικαναι ϲυνεβουλευϲα̅το οι ιουδαιοι ανελειν αυτον
24 εγνωϲθη δε τω ϲαυλω η επιβουλη αυτω̅ παρετηρουντο δε και ταϲ πυλαϲ ημεραϲ τε και νυκτοϲ οπωϲ αυτον ανελωϲιν
25 λαβοντεϲ δε οι μαθηται αυτου νυκτοϲ δια του τειχουϲ καθηκαν αυτον χαλαϲαντεϲ εν ϲπυριδι
26 παραγενομενοϲ δε ειϲ ιερουϲαλημ επειραζε κολλαϲθαι τοιϲ μαθηταιϲ και παντεϲ εφοβουντο αυτον μη πιϲτευοντεϲ οτι εϲτι̅ μαθητηϲ
27 βαρναβαϲ δε επιλαβομενοϲ αυτον ηγαγεν προϲ τουϲ αποϲτολουϲ και διηγηϲατο αυτοιϲ πωϲ εν τη οδω ειδεν τον κ̅ν̅ και οτι ελαληϲεν αυτω και πωϲ ε̅ δαμαϲκω επαρρηϲιαϲατο εν τω ονοματι ι̅υ̅
28 και ην μετ αυτων ειϲπορευομενοϲ και εκπορευομενοϲ ειϲ ιερουϲαλημ παρρηϲιαζομενοϲ εν τω ονοματι του κ̅υ̅
29 ελαλει τε και ϲυνεζητει προϲ τουϲ ελληνιϲταϲ οι δε επεχειρουν ανελει̅ αυτον
30 επιγνοντεϲ δε οι αδελφοι κατηγαγον αυτον ειϲ καιϲαρειαν και εξαπεϲτειλαν αυτον ειϲ ταρϲον
31 η μεν ου̅ εκκληϲια καθ οληϲ τηϲ ιουδαιαϲ και γαλειλαιαϲ και ϲαμαρειαϲ ειχεν ειρηνην οικοδομουμενη και πορευομενη τω φοβω του κ̅υ̅ και τη παρακληϲει του αγιου πνευματοϲ επληθυνετο
32 εγενετο δε πετρον διερχομενον δια παντω̅ κατελθειν και προϲ τουϲ αγιουϲ τουϲ κατοικου̅ταϲ λυδδα
33 ευρεν δε εκει ανθρωπον τινα ονοματι αινεαν εξ ετων οκτω κατακειμενον επι κραβαττου οϲ ην παραλελυμενοϲ
34 και ειπεν αυτω ο πετροϲ αινεα ειαται ϲε ι̅ϲ̅ χ̅ϲ̅ αναϲτηθι και ϲτρωϲον ϲεαυτω και ευθεωϲ ανεϲτη
35 και ειδαν αυτο̅ παντεϲ οι κατοικουντεϲ λυδδα και τον ϲαρωνα οιτινεϲ επεϲτρεψα̅ επι τον κ̅ν̅
36 εν ιοππη δε τιϲ ην μαθητρια ονοματι ταβειθα η διερμηνευομενη λεγεται δορκαϲ αυτη ην πληρηϲ εργων αγαθων και ελεημοϲυνων ων εποιει
37 εγενετο δε εν ταιϲ ημεραιϲ εκειναιϲ αϲθενηϲαϲαν αυτην αποθανει̅ λουϲαντεϲ δε εθηκα̅ εν υπερωω
38 εγγυϲ δε ουϲηϲ λυδδαϲ τη ιοππη οι μαθηται ακουϲαντεϲ οτι πετροϲ εϲτιν εν αυτη απεϲτειλαν δυο ανδραϲ προϲ αυτο̅ παρακαλουντεϲ μη οκνηϲηϲ διελθειν εωϲ ημων
39 αναϲταϲ δε πετροϲ ϲυνηλθεν αυτοιϲ ον παραγενομενον ανηγαγον ειϲ το υπερωο̅ και παρεϲτηϲαν αυτω παϲαι αι χηραι κλαιουϲαι και επιδικνυμεναι χιτωναϲ και ιματια οϲα εποιει μετ αυτων ουϲα η δορκαϲ
40 εκβαλω̅ δε εξω πανταϲ ο πετροϲ και θειϲ τα γονατα προϲηυξατο και επιϲτρεψαϲ προϲ το ϲωμα ειπεν ταβειθα αναϲτηθι η δε ηνοιξεν τουϲ οφθαλμουϲ αυτηϲ και ιδουϲα τον πετρον ανεκαθιϲεν
41 δουϲ δε αυτη χειρα ανεϲτηϲεν αυτην φωνηϲαϲ δε τουϲ αγιουϲ και ταϲ χηραϲ παρεϲτηϲεν αυτη̅ ζωϲαν
42 γνωϲτον δε εγενετο καθ οληϲ ιοππηϲ και επιϲτευϲαν πολλοι επι τον κ̅ν̅
43 εγενετο δε ημεραϲ ικαναϲ μειναι εν ιοππη παρα τινι ϲιμωνι βυρϲει
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 9 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.