1 ανηρ δε τιϲ ανανιαϲ ονοματι ϲυν ϲαπφειρα τη γυναικι αυτου επωληϲεν κτημα
2 και ενοϲφιϲατο απο τηϲ τιμηϲ ϲυνιδυιηϲ και τηϲ γυναικοϲ και ενεγκαϲ μεροϲ τι παρα τουϲ ποδαϲ των αποϲτολων εθηκε̅
3 ειπεν δε ο πετροϲ ανανια δια τι επληρωϲεν ο ϲαταναϲ την καρδια̅ ϲου ψευϲαϲθαι ϲε το πνευμα το αγιον και νοϲφιϲαϲθαι απο τηϲ τιμηϲ του χωριου
4 ουχι μενο̅ ϲοι εμενεν και πραθεν εν τη ϲη εξουϲια υπηρχεν τι οτι εθου εν τη καρδια ϲου το πραγμα τουτο ουκ εψευϲω ανθρωποιϲ αλλα τω θ̅ω̅
5 ακουων δε ο ανανιαϲ τουϲ λογουϲ τουτουϲ πεϲων εξεψυξεν και εγενετο φοβοϲ μεγαϲ επι πανταϲ τουϲ ακουονταϲ
6 αναϲταντεϲ δε οι νεωτεροι ϲυνεϲτειλαν αυτον και εξενεγκαντεϲ εθαψαν
7 εγενετο δε ωϲ ωρων τριων διαϲτημα και η γυνη αυτου μη ειδυια το γεγονοϲ ειϲηλθεν
8 απεκριθη δε προϲ αυτην πετροϲ ειπε μοι ει τοϲουτου το χωριον απεδοϲθε η δε ειπεν ναι τοϲουτου
9 ο δε πετροϲ προϲ αυτη̅ τι οτι ϲυνεφωνηθη υμιν πειραϲαι το πνευμα κ̅υ̅ ιδου οι ποδεϲ τω̅ θαψαντων τον ανδρα ϲου επι τη θυρα και εξοιϲουϲιν ϲε
10 επεϲεν δε παραχρημα προϲ τουϲ ποδαϲ αυτου και εξεψυξε̅ ειϲελθοντεϲ δε οι νεανιϲκοι ευρον αυτην νεκραν και εξενεγκαντεϲ εθαψαν προϲ τον ανδρα αυτηϲ
11 και εγενετο φοβοϲ μεγαϲ εφ ολην την εκκληϲιαν και επι πανταϲ τουϲ ακουονταϲ ταυτα
12 δια τε των χειρων των αποϲτολων εγεινετο ϲημεια και τερατα πολλα εν τω λαω και ηϲαν ομοθυμαδον παντεϲ εν τη ϲτοα ϲολομωνοϲ
13 των δε λοιπων ουθειϲ ετολμα κολλαϲθαι αυτοιϲ αλλ εμεγαλυνεν αυτουϲ ο λαοϲ
14 μαλλο̅ δε προϲετιθεντο πιϲτευοντεϲ τω κ̅ω̅ πληθη ανδρων τε και γυναικω̅
15 ωϲτε και ειϲ ταϲ πλατειαϲ εκφερειν τουϲ αϲθενειϲ και τιθεναι επι κλιναριων και κραβαττω̅ ινα ερχομενου πετρου καν η ϲκια επιϲκιαϲει τινι αυτων
16 ϲυνηρχετο δε και το πληθοϲ τω̅ περιξ πολεων ιερουϲαλημ φεροντεϲ αϲθενειϲ και οχλουμενουϲ υπο πνευματων ακαθαρτω̅ οιτινεϲ εθεραπευοντο απαντεϲ
17 αναϲταϲ δε ο αρχιερευϲ και παντεϲ οι ϲυν αυτω η ουϲα αιρεϲιϲ των ϲαδδουκαιων επληϲθηϲαν ζηλουϲ
18 και επεβαλον ταϲ χειραϲ επι τουϲ αποϲτολουϲ και εθεντο αυτουϲ εν τηρηϲει δημοϲια
19 αγγελοϲ δε κ̅υ̅ δια νυκτοϲ ηνοιξε ταϲ θυραϲ τηϲ φυλακηϲ εξαγαγων δε αυτουϲ ειπεν
20 πορευεϲθε και ϲταθεντεϲ λαλειτε εν τω ιερω τω λαω παντα τα ρηματα τηϲ ζωηϲ ταυτηϲ
21 ακουϲα̅τεϲ δε ειϲηλθον υπο το̅ ορθρον ειϲ το ιερον και εδιδαϲκον {παραγενομενοι} [2] δε ο αρχιερευϲ και οι ϲυν αυτω ϲυνεκαλεϲαν το ϲυνεδριον και παϲαν την γερουϲιαν των υιων ιϲραηλ και απεϲτειλαν ειϲ το δεϲμωτηριον αχθηναι αυτουϲ
22 οι δε παραγενομενοι υπηρεται ουχ ευρο̅ αυτουϲ εν τη φυλακη αναϲτρεψαντεϲ δε απηγγειλαν
23 λεγοντεϲ οτι το δεϲμωτηριον ευρομεν κεκλειϲμενο̅ εν παϲη αϲφαλεια και τουϲ φυλακαϲ εϲτωταϲ επι των θυρων ανοιξαντεϲ δε εϲω ουδενα ευρομεν
24 ωϲ δε ηκουϲαν τουϲ λογουϲ τουτουϲ ο τε ϲτρατηγοϲ του ιερου και οι αρχιερειϲ διηπορουν περι αυτω̅ τι αν γενοιτο τουτο
25 παραγενομενοϲ δε τιϲ απηγγειλεν αυτοιϲ οτι ιδου οι ανδρεϲ ουϲ εθεϲθαι εν τη φυλακη ειϲιν εν τω ιερω εϲτωτεϲ και διδαϲκοντεϲ τον λαον
26 τοτε απελθω̅ ο ϲτρατηγοϲ ϲυν τοιϲ υπηρεταιϲ ηγεν αυτουϲ ου μετα βιαϲ εφοβουντο γαρ τον λαον μη λιθαϲθωϲιν
27 αγαγοντεϲ δε αυτουϲ εϲτηϲαν εν τω ϲυνεδριω και επηρωτηϲεν αυτουϲ ο αρχιερευϲ
28 λεγων παραγγελια παρηγγειλαμεν υμιν μη διδαϲκειν επι τω ονοματι τουτω και ιδου πεπληρωκατε την ιερουϲαλημ τηϲ διδαχηϲ υμων και βουλεϲθε επαγαγειν εφ ημαϲ το αιμα του ανθρωπου τουτου
29 αποκριθειϲ δε πετροϲ και οι αποϲτολοι ειπαν πειθαρχειν δει θ̅ω̅ μαλλον η ανθρωποιϲ
30 ο θ̅ϲ̅ των πατερων ημων ηγειρεν ι̅ν̅ ον υμειϲ διεχειριϲαϲθε κρεμαϲαντεϲ επι ξυλου
31 τουτον ο θ̅ϲ̅ αρχηγον και ϲωτηρα υψωϲεν τη δεξια αυτου του δουναι μετανοιαν τω ιϲραηλ και αφεϲιν αμαρτιων
32 και ημειϲ εν αυτω μαρτυρεϲ τω̅ ρηματων τουτων και το πνευμα το αγιον εδωκεν ο θ̅ϲ̅ τοιϲ πειθαρχουϲιν αυτω
33 οι δε ακουϲαντεϲ διεπρειοντο και εβουλοντο ανελειν αυτουϲ
34 αναϲταϲ δε τιϲ εν τω ϲυνεδριω φαρειϲαιοϲ ονοματι γαμαλιηλ νομοδιδαϲκαλοϲ τιμιοϲ παντι τω λαω εκελευϲεν εξω βραχυ τουϲ ανθρωπουϲ ποιηϲαι
35 ειπε̅ τε προϲ αυτουϲ ανδρεϲ ιϲραηλειται προϲεχετε εαυτοιϲ επι τοιϲ ανθρωποιϲ τουτοιϲ τι μελλετε πραϲϲειν
36 προ γαρ τουτων των ημερων ανεϲτη θευδαϲ λεγων ειναι τινα εαυτον ω προϲεκλιθη ανδρων αριθμοϲ ωϲ τετρακοϲιων οϲ ανηρεθη και παντεϲ οϲοι επειθοντο αυτω διελυθηϲαν και εγενοντο ειϲ ουδεν
37 μετα τουτον ανεϲτη ιουδαϲ ο γαλειλαιοϲ εν ταιϲ ημεραιϲ τηϲ απογραφηϲ και απεϲτηϲε λαον οπιϲω αυτου κακεινοϲ απωλετο και παντεϲ οϲοι επειθοντο αυτω διεϲκορπιϲθηϲαν
38 και {} [3] νυν λεγω υμιν αποϲτητε απο τω̅ ανθρωπων τουτων και αφετε αυτουϲ οτι εαν η εξ ανθρωπων η βουλη αυτη η το εργον τουτο καταλυθηϲεται
39 ει δε εκ θ̅υ̅ εϲτιν ου δυνηϲεϲθε καταλυϲαι αυτουϲ μηποτε και θεομαχοι ευρεθητε επειϲθηϲαν δε αυτω
40 και προϲκαλεϲαμενοι τουϲ αποϲτολουϲ δειραντεϲ παρηγγειλα̅ μη λαλειν επι τω ονοματι του ι̅υ̅ και απελυϲα̅
41 οι μεν ουν επορευοντο χαιροντεϲ απο προϲωπου του ϲυνεδριου οτι κατηξιωθηϲαν υπερ του ονοματοϲ ατιμαϲθηναι
42 παϲαν τε ημερα̅ εν τω ιερω και κατ οικον ουκ επαυοντο διδαϲκο̅τεϲ και ευαγγελιζομενοι τον χ̅ν̅ ι̅ν̅
Примечания:
21 [2] {παραγενομενοϲ}
38 [3] {τα}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.