1 και εν τω ϲυνπληρουϲθαι την ημεραν τηϲ πεντηκοϲτηϲ ηϲαν παντεϲ ομου επι το αυτο
2 και εγενετο αφνω εκ του ουρανου ηχοϲ ωϲπερ φερομενηϲ πνοηϲ βιαιαϲ και επληρωϲε̅ ολον τον οικον ου ηϲα̅ καθημενοι
3 και ωφθηϲαν αυτοιϲ διαμεριζομεναι γλωϲϲαι ωϲει πυροϲ και εκαθιϲεν εφ ενα εκαϲτον αυτων
4 και επληϲθηϲαν παντεϲ πνευματοϲ αγιου και ηρξαντο λαλειν ετεραιϲ γλωϲϲαιϲ καθωϲ το πνευμα εδιδου αποφθεγγεϲθαι αυτοιϲ
5 ηϲαν δε ε̅ ιερουϲαλημ κατοικου̅τεϲ ιουδαιοι ανδρεϲ ευλαβειϲ απο παντοϲ εθνουϲ των υπο τον ουρανον
6 γενομενηϲ δε τηϲ φωνηϲ ταυτηϲ ϲυνηλθε το πληθοϲ και ϲυνεχυθη οτι ηκουϲεν ειϲ εκαϲτοϲ τη ιδια διαλεκτω λαλου̅των αυτων
7 εξιϲταντο δε και εθαυμαζον λεγοντεϲ ουχι ιδου {παντεϲ} [1] ουτοι ειϲιν οι λαλου̅τεϲ γαλειλαιοι
8 και πωϲ ημειϲ ακουομεν εκαϲτοϲ τη ιδια διαλεκτω ημω̅ εν η εγεννηθημεν
9 παρθοι και μηδοι και αιλαμειται και οι κατοικου̅τεϲ την μεϲοποταμια̅ ιουδαιαν τε και καππαδοκιαν ποντον και την αϲιαν
10 φρυγιαν τε και παμφυλιαν αιγυπτο̅ και τα μερη τηϲ λιβυηϲ τηϲ κατα κυρηνην και οι επιδημουντεϲ ρωμαιοι
11 ιουδαιοι τε και προϲηλυτοι κρητεϲ και αραβεϲ ακουομεν λαλου̅των αυτων ταιϲ ημετεραιϲ γλωϲϲαιϲ τα μεγαλεια του θ̅υ̅
12 εξιϲταντο δε παντεϲ και διηπορουντο αλλοϲ προϲ αλλον λεγοντεϲ τι θελει τουτο ειναι
13 ετεροι δε διαχλευαζοντεϲ ελεγο̅ οτι γλευκουϲ μεμεϲτωμενοι ειϲιν
14 ϲταθειϲ δε ο πετροϲ ϲυν τοιϲ ενδεκα επηρεν την φωνην αυτου και απεφθεγξατο αυτοιϲ ανδρεϲ ιουδαιοι και οι κατοικουντεϲ ιερουϲαλημ παντεϲ τουτο υμιν γνωϲτον εϲτω και ενωτιϲαϲθε τα ρηματα μου
15 ου γαρ ωϲ υμειϲ υπολαμβανετε ουτοι μεθυουϲιν εϲτιν γαρ ωρα τριτη τηϲ ημεραϲ
16 αλλα τουτο εϲτιν το ειρημενον δια του προφητου ιωηλ
17 και εϲται μετα ταυτα λεγει ο θ̅ϲ̅ εκχεω απο του πνευματοϲ μου επι παϲαν ϲαρκα και προφητευϲουϲιν οι υιοι υμω̅ και αι θυγατερεϲ υμω̅ και οι νεανιϲκοι υμω̅ οραϲειϲ οψονται και οι πρεϲβυτεροι υμων ενυπνιοιϲ ενυπνιαϲθηϲο̅ται
18 και γε επι τουϲ δουλουϲ μου και επι ταϲ δουλαϲ μου εν ταιϲ ημεραιϲ εκειναιϲ εκχεω απο του πνευματοϲ μου και προφητευϲουϲιν
19 και δωϲω τερατα εν τω ουρανω ανω και ϲημεια επι τηϲ γηϲ κατω αιμα και πυρ και ατμειδα καπνου
20 ο ηλιοϲ μεταϲτραφηϲεται ειϲ ϲκοτοϲ και η ϲεληνη ειϲ αιμα πριν η ελθειν ημεραν κ̅υ̅ την μεγαλην και επιφανη
21 και εϲται παϲ οϲ εαν επικαλεϲηται το ονομα κ̅υ̅ ϲωθηϲεται
22 ανδρεϲ ιϲτραηλειται ακουϲατε τουϲ λογουϲ τουτουϲ ι̅ν̅ τον ναζωραιον ανδρα αποδεδειγμενον απο του θ̅υ̅ ειϲ υμαϲ δυναμεϲι και τεραϲι και ϲημειοιϲ οιϲ εποιηϲεν δι αυτου ο θ̅ϲ̅ εν μεϲω υμων καθωϲ αυτοι οιδατε
23 τουτον τη ωριϲμενη βουλη και προγνωϲει του θ̅υ̅ εκδοτον δια χειροϲ ανομων προϲπηξαντεϲ ανειλατε
24 ο̅ ο θ̅ϲ̅ ανεϲτηϲε λυϲαϲ ταϲ ωδειναϲ του θανατου καθοτι ουκ ην δυνατο̅ κρατειϲθαι αυτον υπ αυτου
25 δαυειδ γαρ λεγει ειϲ αυτον προορωμην τον κ̅ν̅ ενωπιον μου δια πα̅τοϲ οτι εκ δεξιων μου εϲτιν ινα μη ϲαλευθω
26 δια τουτο ηυφρανθη μου η καρδια και ηγαλλιαϲατο η γλωϲϲα μου ετι δε και η ϲαρξ μου καταϲκηνωϲει επ ελπιδι
27 οτι ουκ ενκαταλειψειϲ την ψυχην μου ειϲ αδη̅ ουδε δωϲειϲ τον οϲιον ϲου ιδειν διαφθοραν
28 εγνωριϲαϲ μοι οδουϲ ζωηϲ πληρωϲειϲ με ευφροϲυνηϲ μετα του προϲωπου ϲου
29 ανδρεϲ αδελφοι εξον ειπειν μετα παρρηϲιαϲ προϲ υμαϲ περι του πατριαρχου δαυειδ οτι και ετελευτηϲεν και εταφη και το μνημα αυτου εϲτιν εν ημιν αχρι τηϲ ημεραϲ ταυτηϲ
30 προφητηϲ ουν υπαρχων και ειδωϲ οτι ορκω ωμοϲεν αυτω ο θ̅ϲ̅ εκ καρπου τηϲ οϲφυοϲ αυτου καθιϲαι επι τον θρονον αυτου
31 προιδων ελαληϲεν περι τηϲ αναϲταϲεωϲ του χ̅υ̅ οτι ουτε ενκατελειφθη ειϲ αδην ουδε η ϲαρξ αυτου ειδε̅ διαφθοραν
32 τουτον τον ι̅ν̅ ανεϲτηϲεν ο θ̅ϲ̅ ου παντεϲ ημειϲ εϲμε̅ μαρτυρεϲ
33 τη δεξια ου̅ του θ̅υ̅ υψωθειϲ την τε επαγγελιαν του πνευματοϲ του αγιου λαβω̅ παρα του πατροϲ εξεχεεν τουτο ο υμειϲ και βλεπετε και ακουετε
34 ου γαρ δαυειδ ανεβη ειϲ τουϲ ουρανουϲ λεγει δε αυτοϲ ειπεν κ̅ϲ̅ τω κ̅ω̅ μου καθου εκ δεξιων μου
35 εωϲ αν θω τουϲ εχθρουϲ ϲου υποποδιο̅ των ποδων ϲου
36 αϲφαλωϲ ου γεινωϲκετω παϲ οικοϲ ιϲραηλ οτι και κ̅ν̅ αυτον και χ̅ν̅ εποιηϲε̅ ο θ̅ϲ̅ τουτον τον ι̅ν̅ ον υμειϲ εϲταυρωϲατε
37 ακουϲαντεϲ δε κατενυγηϲαν την καρδιαν ειπον τε προϲ τον πετρο̅ και τουϲ λοιπουϲ αποϲτολουϲ τι ποιηϲωμε̅ ανδρεϲ αδελφοι
38 πετροϲ δε προϲ αυτουϲ μετανοηϲατε και βαπτιϲθητω εκαϲτοϲ υμων εν τω ονοματι ι̅υ̅ χ̅υ̅ ειϲ αφεϲιν των αμαρτιων υμων και λημψεϲθε την δωρεαν του αγιου πνευματοϲ
39 υμιν γαρ εϲτιν η επαγγελια και τοιϲ τεκνοιϲ υμων και παϲι τοιϲ ειϲ μακραν οϲουϲ αν προϲκαλεϲηται κ̅ϲ̅ ο θ̅ϲ̅ ημων
40 ετεροιϲ τε λογοιϲ πλειοϲι̅ διεμαρτυρατο και παρεκαλει αυτουϲ λεγω̅ ϲωθητε απο τηϲ γενεαϲ τηϲ ϲκολιαϲ ταυτηϲ
41 οι μεν ουν αποδεξαμενοι τον λογον αυτου εβαπτιϲθηϲαν και προϲετεθηϲαν εν τη ημερα εκεινη ψυχαι ωϲει τριϲχειλιαι
42 ηϲαν δε προϲκαρτερουντεϲ τη διδαχη των αποϲτολω̅ και τη κοινωνια τη κλαϲει του αρτου και ταιϲ προϲευχαιϲ
43 εγεινετο δε παϲη ψυχη φοβοϲ πολλα δε τερατα και ϲημεια δια των αποϲτολων εγεινετο
44 παντεϲ δε οι πιϲτευϲαντεϲ επι το αυτο ειχον απα̅τα κοινα
45 και τα κτηματα και ταϲ υπαρξειϲ επιπραϲκον και διεμεριζον αυτα παϲιν καθοτι αν τιϲ χρειαν ειχεν
46 καθ ημεραν τε προϲκαρτερουντεϲ ομοθυμαδον εν τω ιερω κλωντεϲ τε κατ οικον αρτο̅ μετελαμβανον τροφηϲ εν αγαλλιαϲει και αφελοτητι καρδιαϲ
47 αινουντεϲ τον θ̅ν̅ και εχοντεϲ χαριν προϲ ολον τον λαον ο δε κ̅ϲ̅ προϲετιθει τουϲ ϲωζομενουϲ καθ ημερα̅ επι το αυτο
Примечания:
7 [1] {απαντεϲ}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Деяния апостолов, 2 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Ватиканский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.