1 да карыньцянаў 14 глава

Першае Пасланьне Апостала Паўлы да карыньцянаў
Пераклад Сабілы і Малахава → Синода́льный перево́д

 
 

Імкніцеся да любові, ру́пцеся пра (дары) духовыя, асабліва ж, каб (вам) прарочыць.
 
Достига́йте любви́; ревну́йте о дара́х духо́вных, осо́бенно же о том, что́бы проро́чествовать.

Таму што той, хто гаворыць (нейкай) мовай, гаворыць ня людзям, але Богу; бо ніхто ня разумее (яго), (бо) ён духам гаворыць тайны;
 
И́бо кто говори́т на незнако́мом языке́, тот говори́т не лю́дям, а Бо́гу; потому́ что никто́ не понима́ет его́, он та́йны говори́т ду́хом;

а хто прарочыць, той гаворыць людзям на збудаваньне і перасьцярогу, і суцяшэньне.
 
а кто проро́чествует, тот говори́т лю́дям в назида́ние, увеща́ние и утеше́ние.

Той, хто гаворыць (нейкай) мовай, сябе збудоўвае, а той, хто прарочыць, збудоўвае царкву.
 
Кто говори́т на незнако́мом языке́, тот назида́ет себя́; а кто проро́чествует, тот назида́ет це́рковь.

Жадаю ж, (каб) усім вам гаварыць мовамі; але лепш, каб вам прарочыць; бо той, хто прарочыць, большы за таго, хто гаворыць мовамі, хíба, калі ён будзе (яшчэ і) тлумачыць, каб царква атрымала збудаваньне.
 
Жела́ю, что́бы вы все говори́ли языка́ми; но лу́чше, что́бы вы проро́чествовали; и́бо проро́чествующий превосхо́днее того́, кто говори́т языка́ми, ра́зве он прито́м бу́дет и изъясня́ть, что́бы це́рковь получи́ла назида́ние.

Цяпер жа, браты, калі я прыйду да вас гаворачы мовамі, якую прынясу вам карысьць, калі ня буду вам гаварыць ці то адкрыцьцём, ці то веданьнем, ці то прароцтвам, ці то навукаю?
 
Тепе́рь, е́сли я приду́ к вам, бра́тия, и ста́ну говори́ть на незнако́мых языка́х, то каку́ю принесу́ вам по́льзу, когда́ не изъясню́сь вам и́ли открове́нием, и́ли позна́нием, и́ли проро́чеством, и́ли уче́нием?

І бяздушныя (прылады), якія выдаюць гук, ці то жалейка, ці то гарпа, калі ня даюць розных мелёдыяў, якім чынам будзе распазна́на, што іграецца на жалейцы або на гарпе?
 
И безду́шные ве́щи, издаю́щие звук, свире́ль и́ли гу́сли, е́сли не произво́дят разде́льных то́нов, как распозна́ть то, что игра́ют на свире́ли и́ли на гу́слях?

Бо і калі труба будзе выдаваць няразборлівае гучаньне, хто будзе рыхтавацца да бою?
 
И е́сли труба́ бу́дет издава́ть неопределённый звук, кто ста́нет гото́виться к сраже́нию?

Гэтак і вы, калі на (нейкай) мове ска́жаце нязразумелае слова, якім чынам будзе распазнана ска́занае? Дык вы будзеце гаварыць на вецер.
 
Так, е́сли и вы языко́м произно́сите невразуми́тельные слова́, то как узна́ют, что вы говори́те? Вы бу́дете говори́ть на ве́тер.

Колькі напрыклад ёсьць у сьвеце ўсякіх слоў, і ніводнага зь іх няма бяз значэньня.
 
Ско́лько, наприме́р, разли́чных слов в ми́ре, и ни одного́ из них нет без значе́ния.

Калі ж я ня разумею значэньня слова, то я буду для таго, хто гаворыць, чужаземцам, і той, хто гаворыць, для мяне — чужаземец.
 
Но е́сли я не разуме́ю значе́ния слов, то я для говоря́щего чужестра́нец, и говоря́щий для меня́ чужестра́нец.

Так і вы, паколькі зьяўляецеся прыхільнікамі духовых (рэчаў), імкніцеся да ўмацаваньня царквы, каб вам (узрастаць і) памнажацца.
 
Так и вы, ревну́я о дара́х духо́вных, стара́йтесь обогати́ться и́ми к назида́нию це́ркви.

Таму, хто гаворыць (нейкай нязразумелай) мовай, хай моліцца, каб мог і тлумачыць.
 
А потому́, говоря́щий на незнако́мом языке́, моли́сь о да́ре истолкова́ния.

Бо калі я малюся (нейкай нязразумелай) мовай, то дух мой моліцца, а розум мой застаецца бясплодным.
 
И́бо когда́ я молю́сь на незнако́мом языке́, то хотя́ дух мой и мо́лится, но ум мой остаётся без плода́.

Дык што ж? Буду маліцца духам, буду маліцца і розумам; буду сьпяваць духам, буду сьпяваць і розумам.
 
Что же де́лать? Ста́ну моли́ться ду́хом, ста́ну моли́ться и умо́м; бу́ду петь ду́хом, бу́ду петь и умо́м.

Таму што, калі ты будзеш дзякаваць (Богу) духам, (то той), што стаіць побач і ня разумее, (што ты гаворыш), як ён скажа «амін» пры тваім дзякаваньні? Таму што (тое), што ты гаворыш, ён ня разумее.
 
И́бо е́сли ты бу́дешь благословля́ть ду́хом, то стоя́щий на ме́сте простолюди́на как ска́жет: «ами́нь» при твоём благодаре́нии? И́бо он не понима́ет, что ты говори́шь.

Бо хаця ты добра дзякуеш, але другі ня збудоўваецца.
 
Ты хорошо́ благодари́шь, но друго́й не назида́ется.

Дзякую Богу майму, што больш за ўсіх вас гавару мовамі;
 
Благодарю́ Бо́га моего́: я бо́лее всех вас говорю́ языка́ми;

але ў царкве хачу пяць слоў сказаць маім розумам, каб і другіх навучыць, чым (сказаць) мноства слоў на нязразумелай мове.
 
но в це́ркви хочу́ лу́чше пять слов сказа́ть умо́м мои́м, что́бы и други́х наста́вить, не́жели тьму слов на незнако́мом языке́.

Браты! ня будзьце дзецьмі розумам, а (вось) на ліхое будзьце нямаўлятамі; па розуму ж будзьце ста́лымі.
 
Бра́тия! не бу́дьте де́ти умо́м: на зло́е бу́дьте младе́нцы, а по уму́ бу́дьте совершенноле́тни.

У Законе напісана: замежнымі мовамі і іншымі вуснамі буду гаварыць народу гэтаму; і (нават) тады ня паслухаюць Мяне, — кажа Госпад.
 
В зако́не напи́сано: «ины́ми языка́ми и ины́ми уста́ми бу́ду говори́ть наро́ду сему́; но и тогда́ не послу́шают Меня́, говори́т Госпо́дь».

Так што мовы зьяўляюцца знакам ня для вернікаў, але для нявернікаў; а прароцтва — ня для нявернікаў, але для вернікаў.
 
Ита́к, языки́ суть знаме́ние не для ве́рующих, а для неве́рующих; проро́чество же не для неве́рующих, а для ве́рующих.

Калі ж уся царква зыдзецца разам, і ўсе загавораць на (нейкіх) мовах, ды ўвойдуць ня разумеючыя ці нявернікі, то ці ня скажуць, што вы шале́еце?
 
Е́сли вся це́рковь сойдётся вме́сте, и все ста́нут говори́ть незнако́мыми языка́ми, и войду́т к вам незна́ющие и́ли неве́рующие, то не ска́жут ли, что вы бесну́етесь?

Калі ж усе прарочаць, і ўвойдзе хто-небудзь няве́рнік альбо той, хто ня разумее, то ён (стаецца) усімі дасьледаваным (і) ўсімі дакараным.
 
Но когда́ все проро́чествуют, и войдёт кто неве́рующий и́ли незна́ющий, то он все́ми облича́ется, все́ми су́дится.

І такім чынам тайны сэрца ягонага стаюцца відавочнымі, і таму, упаўшы на аблічча, ён паклоніцца Богу, кажучы: сапраўды з вамі ёсьць Бог.
 
И таки́м о́бразом та́йны се́рдца его́ обнару́живаются, и он падёт ниц, покло́нится Бо́гу и ска́жет: «и́стинно с ва́ми Бог».

Дык што, браты? Калі вы зьбіраецеся, кожны з вас мае псальм, мае навуку, мае (нейкую) мову, мае адкрыцьцё, мае тлумачэньне, — усё (гэта) хай будзе на збудаваньне.
 
Ита́к, что же, бра́тия? Когда́ вы схо́дитесь, и у ка́ждого из вас есть псало́м, есть поуче́ние, есть язы́к, есть открове́ние, есть истолкова́ние, — всё сие́ да бу́дет к назида́нию.

Калі хто гаворыць (нязнаёмаю) моваю, (то хай гавораць) двое, ці найбольш — трое, і (то) па чарзе, а адзін хай тлумачыць.
 
Е́сли кто говори́т на незнако́мом языке́, говори́те дво́е, и́ли мно́го тро́е, и то по́рознь, а оди́н изъясня́й.

Калі ж няма тлумача, у царкве маўчы; але гавары сабе і Богу.
 
Е́сли же не бу́дет истолкова́теля, то молчи́ в це́ркви, а говори́ себе́ и Бо́гу.

Прарокі ж гаварыце двое ці трое, а астатнія — разважайце.
 
И проро́ки пусть говоря́т дво́е и́ли тро́е, а про́чие пусть рассужда́ют.

Калі ж другому з тых, што сядзяць, будзе адкрыта, (то) першы маўчы.
 
Е́сли же друго́му из сидя́щих бу́дет открове́ние, то пе́рвый молчи́.

Бо вы ўсе адзін за адным можаце прарочыць, каб усім вучыцца і ўсім быць суцяша́нымі.
 
И́бо все оди́н за други́м мо́жете проро́чествовать, что́бы всем поуча́ться и всем получа́ть утеше́ние.

І духі прарокаў прарокам паслухмяныя,
 
И ду́хи проро́ческие послу́шны проро́кам,

таму што (Бог) ня ёсьць Бог бязладзьдзя, але міру, як ва ўсіх цэрквах у сьвятых.
 
потому́ что Бог не есть Бог неустро́йства, но ми́ра. Так быва́ет во всех церква́х у святы́х.

Жонкі вашыя ў цэрквах няхай маўчаць, бо ня дазволена ім гаварыць, а быць у паслушэнстве, як і Закон кажа.
 
Жёны ва́ши в церква́х да молча́т, и́бо не позво́лено им говори́ть, а быть в подчине́нии, как и зако́н говори́т.

Калі ж яны хочуць чаму-небудзь навучыцца, (дык) хай пытаюцца дома ў сваіх мужоў, бо няпрыстойна жонкам гаварыць у царкве.
 
Е́сли же они́ хотя́т чему́ научи́ться, пусть спра́шивают о том до́ма у муже́й свои́х; и́бо неприли́чно жене́ говори́ть в це́ркви.

Ці ад вас выйшла Слова Бога, ці да вас адных дайшло?
 
Ра́зве от вас вы́шло сло́во Бо́жие? И́ли до вас одни́х дости́гло?

Калі хто лічыць сябе прарокам альбо духовым, хай разумее, што я вам пішу, таму што гэта Прыказаньні Госпада.
 
Е́сли кто почита́ет себя́ проро́ком и́ли духо́вным, тот да разуме́ет, что я пишу́ вам, и́бо э́то за́поведи Госпо́дни.

Калі ж хто (гэтага) ня прызнае́, дык хай сабе ня прызнае́.
 
А кто не разуме́ет, пусть не разуме́ет.

Так што, браты, рупцеся, каб прарочыць; і гаварыць (нязнаёмымі) мовамі ня перашкаджайце.
 
Ита́к, бра́тия, ревну́йте о том, что́бы проро́чествовать, но не запреща́йте говори́ть и языка́ми;

Няхай усё прыстойна і ў парадку робіцца.
 
то́лько всё должно́ быть благопристо́йно и чи́нно.



2007–2024. Зроблена з любоўю для тых, што любяць і шукаюць Бога. Калі ў вас ёсць пытанні ці пажаданні, то пішыце нам: bible-man@mail.ru.