1 Затым Езус пайшоў за Галілейскае або Тэбэрядзкае мора.
2 А ішоў за ім вялікі натоўп людзей, бо бачылі цуды, дакананыя над хворымі.
3 Затым Езус узыйшоў на гару і сеў там з Сваімі вучнямі.
4 Збліжалася Пасха, сьвяточны дзень Юдэйскі.
5 Калі Езус падняў вочы і ўбачыў ідучы да Сябе вялікі натоўп людзей сказаў Філіпу: "Скуль купіў хлеба, каб маглі яны пад'есьці?"
6 А гаварыў, каб выпрабаваць іх, бо Сам ведаў, што меў зрабіць.
7 Адказаў яму Філіп: "Дзьвесьце дынараў ня хопіць купіць ім хлеба, каб кожын з іх атрымаў хоць крыху".
8 Сказаў Яму адзін з Яго вучняў Андрэй, брат Сымона Пятра:
9 "Ёсьць што праўда адзін юнак, які мае пяць ячменных хлябоў, і дзьве рыбы, але што гэта на так шмат людзей?"
10 Затым сказаў ім Езус: "Загадайце людзям сесьці". А было на тым месцы многа травы. Дык так села мужчын каля пяці тысяч.
11 Тады Езус узяў хлябы, учыніў падзяку і раздаў седзячым; падобна і рыб, колькі хто хацеў.
12 А калі наеліся, загадаў вучням Сваім: "Сабярыце астаткі (кавалкі), каб не змарнаваліся".
13 Дык сабралі з пяці хлябоў ячменных і налажылі дванаццаць кашоў кускамі, якія засталіся па тых, што елі.
14 Людзіж тыя, бачачы цуд, учыніўшы Хрыстом казалі: "Сапраўды гэта Прарок, які меў прыйсьці на сьвет".
15 А Езус пазнаўшы, што меліся прыйсьці, ўзяць Яго і абвясьціць каралём, удаліўся Сам адзін на гару.
16 А калі зьвечарэла, вучні Ягоны спусьціліся над мора.
17 Улезшы ў лодкі паплылі на другі бераг у Кафарнаўм. Затым сьцямнела ўжо, а Езус не вяртаўся да іх.
18 Мора пачало бурліць, бо дуў моцны вецер.
19 Дык калі адплылі за дваццаць пяць або і трыццаць стадыяў, увідзілі Езуса ідучага па мору і падыходзячага да лодкі. Дык спалохаліся.
20 Але Езус сказаў ім: "Гэта я, ня бойцеся".
21 Дык узялі Яго тады ў лодку, а лодку незадоўга прыплыла да берагу, да якога яны плылі.
22 Назаўтра, калі натоўп застаўшыся за морам, замеціў, што не было там другой лодкі, толькі адна, ды што Езус ня сеў у лодку з Сваімі вучнямі, а што вучні адплылі самі.
23 А іншыя жа лодкі падплылі ад Тыбэр'яд блізка месца, дзе спажывалі хлеб, дзе Госпад падзяку складаў.
24 Калі затым натоўп убачыў, што там няма Езуса ані Ягоных вучняў, селі ў лодкі і прыплылі ў Кафарнаўм, шукаючы Езуса.
25 Затым знайшоўшы Езуса за морам, сказалі Яму: "Вучыцелю, калі сюды прыбыў?"
26 У адказ сказаў ім Езус: "Сапраўды, сапраўды кажу вам, што шукаеце Мяне не таму, што вы відзілі цуды, але што вы елі хлеб і наеліся.
27 Рупцеся не пра ежу, якая прападае, але якая прычыняецца да жыцьця вечнага, якое даець вам Сын Чалавечы, бо на Ім палажыў пячаць Сваю Айцец Бог".
28 Сказалі тады Яму: "Што маем рабіць, каб спаўняць чыны, справы Божыя?"
29 А Езус адказаў ім: "Гэта справа Божая, каб верылі ў Таго, Каго Ён паслаў".
30 Тады складалі Яму: "Дык што за цуд учыніш, каб мы ўбачылі і ўверылі Табе? Што зробіш?"
31 Бацькі нашыя елі манну ў пустыні, як напісана: "Хлеб з неба даў ім да яды (Вых. 16:4; Пс. 77:24).
32 Сказаў тады ім Езус: "Сапраўды, сапраўды кажу вам, не Майсей даў вам хлеб з неба, але Айцец Мой дае вам праўдзівы хлеб з неба.
33 Бо гэты вось хлеб Божы, які з неба сыйшоў, дае жыцьцё сьвету.
34 Затым сказалі Яму: "Госпадзе, дай нам заўсёды гэтага хлеба". Сказаў ім Езус:
35 "Я Хлеб Жыцця, хто прыходзіць да Мяне, ня будзе чуць голаду, а хто верыць у Мяне, ніколі смагнуць ня будзе.
36 Казаў жа Я вам і бачылі Мяне, а ня верыце.
37 Усё, што дае Мне Айцец да Мяне прыйдзе, а хто да Мяне прыходзіць ня выкіну проч.
38 Бо Я сыйшоў з неба, каб не сваю волю чыніць, але волю Таго, Хто Мяне паслаў.
39 А волай Айца, Які Мяне паслаў, каб Я нічога не ўтраціў з таго, што Ён Мне даў, але гэта ўскрасіў у апошні дзень.
40 А гэта воля Айца Майго, Які Мяне паслаў, каб кожны, хто глядзіць на Сына і верыць у Яго, меў жыцьцё вечнае і Я яго ўскрашу ў апошні дзень".
41 Дык (шэмралі) наракалі Юдэі на Езуса, што Ён сказаў: "Я хлеб сыйшоўшы з неба".
42 Ды казалі: "Ці ж гэта не Езус, сын Юзэфа, Якога бацьку і маці знаем? Дык як жа можа Ён казаць: "Сыйшоў з неба".
43 У адказ сказаў ім Езус: "Не наракайце між сабой:
44 Ніхто ня можа прыйсьці да Мяне, калі яго не пацягне Айцец, як Мяне паслаў, ды Я яго ўваскрашу ў апошні дзень.
45 Напісана Прарокамі: І будуць усе вучнямі Божымі (Із. 54:13) (Ер. 31:33). Кожны, хто пачуў ад Айца і навучыўся, прыходзіць да Мяне.
46 Гэта ня значыць быццам хто Айца відзеў, бо толькі Той, Хто ад Бога, Той відзеў Айца.
47 Сапраўды, сапраўды кажу вам: Хто верыць у Мяне, мае жыцьцё вечнае.
48 Я хлеб жыцьця.
49 Бацькі вашыя елі манну ў пустыні і паўміралі.
50 А гэты хлеб, які з неба сыходзіць, каб кожны, хто яго есьці будзе, не памёр.
51 Я хлеб жывы, які з неба сыйшоў.
52 Хто б еў гэты хлеб, жыць будзе вечна, а хлеб, які Я дам яму, ёсьць целам Маім за жыцьцё сьвету.
53 Дык спрачаліся Юдэі між сабою і казалі: Як жа Ён можа нам даць цела сваё на яду?
54 Сказаў затым ім Езус: Сапраўды, сапраўды кажу вам: калі б вы ня елі цела Сына Чалавечага ды не пілі крыві Ягонай, ня будзеце мець жыцьця ў сабе.
55 Хто есьць Цела Маё і п'е кроў Маю, мае жыцьцё вечнае, і Я яго ўскрашу ў апошні дзень.
56 Бо Цела Маё праўдзіва ежа, а Кроў Мая ёсьць праўдзіва пітвом.
57 Хто есьць цела Маё ды п'е кроў Маю, у ва Мне прабывае, а Я ў ім.
58 Як Мяне паслаў жывы Айцец і Я жыву для Айца, ды хто есьць Мяне, дык і той будзе жыць для Мяне.
59 Гэта хлеб, які з неба сыйшоў, не як бацькі вашыя елі манну і паўміралі. Хто есьць гэты хлеб, будзе жыць вечна.
60 Гэта казаў навучаючы ў сынагодзе ў Кафарнаўме.
61 Дык многа з вучняў Яго, чуючы гэта, казала: жорсткая (цьвёрдая) гэта мова і хто яе слухаць можа?
62 А Езус, ведаючы, што наракалі на гэта вучні Ягоныя, сказаў ім: Гэта вас горшыць (зводзіць)?
63 А што ж тады, калі ўвідзіце Сына Чалавечага ўзыходзячага туды, дзе перш быў?
64 Дух ёсьць тым, хто ажыўляе, цела нічым не паможа. Словы, якія я вам сказаў — духам ёсьць і жыцьцём.
65 Аднак ёсьць між вамі такія, што ня вераць. Бо ведаў Езус ад пачатку, хто ў гэта ня верылі і хто меў Яго выдаць.
66 Далей казаў: Дзеля таго і сказаў, што ніхто ня можа прыйсьці да Мяне, калі б яму не было дадзена Айцом Маім.
67 Ад той хвіліны многа вучняў Ягоных адыйшло ды ўжо з Ім не хадзілі.
68 Дык спытаўся Езус Дванаццаці: "Ці і вы маніцеся пакінуць Мяне?"
69 Адказаў тады Яму Сымон-Пётр: "Госпадзе, да каго ж пойдзем? Ты маеш словы жыцьця вечнага.
70 Мы ж уверылі і пераканаліся, што Ты Хрыстус, Сын Божы".
71 Адказаў ім Езус: "Ці не Дванаццаць вас выбраў? А адзін з вас шатанам".
72 А гаворыў пра Юду Іскарыёту Сымона, ён хоць быў адным з дванаццаці, але меў Яго выдаць.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Сябры, вельмі патрэбныя наступныя папяровыя выданні:
- Сьвятая Бібля ў перакладзе Янкі Станкевіча 1973 (і Новы Закон 1970).
- Эвангельле Мацьвея, Марка, Лукі, Іоана — 1926−1930, Лодзь.
- Евангелля і Дзеі ў перакладах Гадлеўскага і Татарыновіча.
- Генезіс і Кніга Эклезіяста, або Прапаведніка ў перакладзе Яна Пятроўскага, 1984, 1987.
Калі вы імі валодаеце і можаце прадаць, патэлефануеце па тэлефоне +375296422269, ці напішыце — bible-man@mail.ru.
Калі вы чытаеце на беларускай мове, паспрабуйце новы праект — biblia.by:
Эвангельле паводле Яна, 6 раздзел. Пераклад Чарняўскага — арыгінал.
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў, паралельнымі спасылкамі, тэкстамі з нумарамі Стронг. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.