1 τι ουν το περιϲϲον του ιουδαιου η τιϲ ωφελια τηϲ περιτομηϲ
2 πολυ κατα παντα τροπον πρωτον μεν γαρ οτι επιϲτευθηϲαν τα λογια του θ̅υ̅
3 τι γαρ ει ηπιϲτηϲαν τινεϲ μη η απιϲτια αυτω̅ την πιϲτιν του θ̅υ̅ καταργηϲει
4 μη γενοιτο γινεϲθω δε ο θ̅ϲ̅ αληθηϲ παϲ δε ανθρωποϲ ψευϲτηϲ καθαπερ γεγραπτε οπωϲ αν δικαιωθηϲ εν τοιϲ λογοιϲ ϲου και νικηϲειϲ εν τω κρινεϲθαι ϲε
5 ει δε η αδικια ημω̅ θ̅υ̅ δικαιοϲυνην ϲυνιϲτηϲιν τι ερουμεν μη αδικοϲ ο θ̅ϲ̅ ο επιφερων την οργην αυτου κατα ανθρωπον λεγω
6 μη γενοιτο επει πωϲ κρινι ο θ̅ϲ̅ τον κοϲμον
7 ει δε η αληθια του θ̅υ̅ εν τω εμω ψευϲματι επεριϲϲευϲεν ειϲ την δοξαν αυτου τι ετι καγω ωϲ αμαρτωλοϲ κρινομαι
8 και μη καθωϲ βλαϲφημουμεθα και καθωϲ φαϲιν τινεϲ ημαϲ λεγιν οτι ποιηϲωμεν τα κακα ινα ελθη τα αγαθα ων το κριμα ενδικον εϲτιν
9 τι ουν προεχομεθα ου παντωϲ προητιαϲαμεθα γαρ ιουδαιουϲ τε και ελληναϲ πανταϲ υφ αμαρτιαν ειναι
10 καθωϲ γεγραπται οτι ουκ εϲτιν διϗοϲ ουδε ειϲ
11 ουκ εϲτιν ο ϲυνιων ουκ εϲτιν ο εκζητω̅ τον θ̅ν̅
12 παντεϲ εξεκλιναν αμα ηχρεωθηϲαν ουκ εϲτιν ο ποιω̅ χρηϲτοτητα ουκ εϲτιν εωϲ αινοϲ
13 ταφοϲ ανεωγμενοϲ ο λαρυγξ αυτω̅ ταιϲ γλωϲϲαιϲ αυτων εδολιουϲαν ιοϲ αϲπιδων υπο τα χιλη αυτων
14 ων το ϲτομα αραϲ και πικριαϲ γεμει
15 οξειϲ οι ποδεϲ αυτων εκχεαι αιμα
16 ϲυντριμμα και ταλαιπωρια εν ταιϲ οδοιϲ αυτων
17 και οδον ιρηνηϲ ουκ εγνωϲαν
18 ουκ εϲτι̅ φοβοϲ θ̅υ̅ απεναντι των οφθαλμω̅ αυτων
19 οιδαμεν δε οτι οϲα ο νομοϲ λαλει τοιϲ εν τω νομω λαλει ινα παν ϲτομα φραγη και υποδικοϲ γενηται παϲ ο κοϲμοϲ τω θ̅ω̅
20 διοτι εξ εργων νομου ου δικαιωθηϲεται παϲα ϲαρξ ενωπιον αυτου δια γαρ νομου επιγνωϲιϲ αμαρτιαϲ
21 νυνει δε χωριϲ νομου δικαιοϲυνη θ̅υ̅ πεφανερωται μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων
22 δικαιοϲυνη δε θ̅υ̅ δια πιϲτεωϲ ι̅υ̅ χ̅υ̅ ειϲ πανταϲ τουϲ πιϲτευονταϲ ου γαρ εϲτιν διαϲτολη
23 παντεϲ γαρ ημαρτον και υϲτερουνται τηϲ δοξηϲ του θ̅υ̅
24 δικαιουμενοι δωρεαν τη αυτου χαριτι δια τηϲ απολυτρωϲεωϲ τηϲ εν χ̅ω̅ ι̅υ̅
25 ον προεθετο ο θ̅ϲ̅ ιλαϲτηριον δια πιϲτεωϲ εν τω αυτου αιματι ειϲ ενδιξι̅ τηϲ δικαιοϲυνηϲ αυτου δια την παρεϲιν των προγεγονοτων αμαρτηματων
26 εν τη ανοχη του θ̅υ̅ προϲ την ενδιξιν τηϲ δικαιοϲυνηϲ αυτου εν τω νυν ϗρω ειϲ το ειναι αυτον δικαιον και δικαιουντα τον εκ πιϲτεωϲ ι̅υ̅
27 που ουν η καυχηϲιϲ εξεκλιϲθη δια ποιου νομου τω̅ εργων ουχι αλλα δια νομου πιϲτεωϲ
28 λογιζομεθα γαρ δικαιουϲθαι πιϲτι ανθρωπον χωριϲ εργων νομου
29 η ιουδαιων ο θ̅ϲ̅ μονον ουχι και εθνω̅ ναι και εθνων
30 ειπερ ειϲ ο θ̅ϲ̅ οϲ δικαιωϲει περιτομην εκ πιϲτεωϲ και ακροβυϲτιαν δια τηϲ πιϲτεωϲ
31 νομον ουν καταργουμεν δια τηϲ πιϲτεωϲ {νη} [8] γενοιτο αλλα νομον ιϲτανομεν
Примечания:
31 [8] {μη}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 3 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.