1 η αγνοειτε αδελφοι γινωϲκουϲιν γαρ νομον λαλω οτι ο νομοϲ κυριευει του ανθρωπου εφ οϲον χρονον ζη
2 η γαρ υπανδροϲ γυνη τω ζωντι ανδρι δεδεται νομω εα̅ δε αποθανη ο ανηρ κατηργηται απο του νομου του ανδροϲ
3 αρα ουν ζωντοϲ του ανδροϲ μοιχαλιϲ χρηματιϲει εαν γενηται ανδρι εταιρω εαν δε αποθανη ο ανηρ ελευθερα εϲτιν απο του νο του μη ειναι αυτη̅ μοιχαλιδα γενομενην ανδρι εταιρω
4 ωϲτε και υμειϲ αδελφοι μου εθανατωθητε τω νομω δια του ϲωματοϲ του χ̅ρ̅υ̅ ειϲ το γενεϲθαι υμαϲ ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι ινα καρποφορηϲωμεν τω θ̅ω̅
5 οτε γαρ ημεν εν τη ϲαρκι τα παθηματα των αμαρτιων τα δια του νομου ενηργειτο εν τοιϲ μελεϲιν ημων ειϲ το καρποφορηϲαι τω θανατω
6 νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου αποθανοντεϲ εν ω κατειχομεθα ωϲτε δουλευειν ημαϲ εν καινοτητι π̅ν̅ϲ̅ και ου παλαιοτητι γραμματοϲ
7 τι ουν ερουμεν ο νομοϲ αμαρτια μη γενοιτο αλλα την αμαρτια̅ ουκ εγνων ει μη δια νομου την τε γαρ επιθυμιαν ουκ ηδιν ει μη ο νομοϲ ελεγεν ουκ επιθυμηϲειϲ
8 αφορμην δε λαβουϲα η αμαρτια δια τηϲ εντοληϲ κατειργαϲατο εν εμοι παϲαν επιθυμιαν χωριϲ γαρ νομου αμαρτια νεκρα
9 εγω δε εζων χωριϲ νομου ποτε ελθουϲηϲ δε τηϲ εντοληϲ η αμαρτια ανεζηϲεν
10 εγω δε απεθανον και ευρεθη μοι η εντολη η ειϲ ζωην αυτη ειϲ θανατον
11 η γαρ αμαρτια αφορμην λαβουϲα δια τηϲ εντοληϲ εξηπατηϲεν με και δι αυτηϲ απεκτινεν
12 ωϲτε ο μεν νομοϲ αγιοϲ και η εντολη αγια και δικαια και αγαθη
13 το ουν αγαθον εμοι εγενετο θανατοϲ μη γενοιτο αλλα η αμαρτια ινα φανη αμαρτια δια του αγαθου μοι κατεργαζομενη θανατον ινα γενηται καθ υπερβολην αμαρτωλοϲ η αμαρτια δια τηϲ εντοληϲ
14 οιδαμεν γαρ οτι ο νομοϲ π̅ν̅ι̅κ̅ο̅ϲ̅ εϲτιν εγω δε ϲαρκινοϲ ειμι πεπραμενοϲ υπο την αμαρτιαν
15 ο γαρ κατεργαζομαι ου γινωϲκω ου γαρ ο θελω τουτο πραϲϲω αλλα ο μιϲω τουτο ποιω
16 ει δε ο ου θελω τουτο ποιω ϲυνφημι τω νομω οτι καλοϲ
17 νυνι δε ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλ η ενοικουϲα εν εμοι αμαρτια
18 οιδα γαρ οτι ουκ οικει εν εμοι τουτ εϲτι̅ εν τη ϲαρκι μου αγαθον το γαρ θελιν παρακειται μοι το δε κατεργαζεϲθε το καλον ου
19 ου γαρ ο θελω ποιω αγαθον αλλα ο ου θελω κακον τουτο πραϲϲω
20 ει δε ο ου θελω εγω τουτο ποιω ουκετι εγω κατεργαζομαι αυτο αλλα η οικουϲα εν εμοι αμαρτια
21 ευριϲκω αρα τον νομον τω θελοντι εμοι ποιειν το καλον οτι εμοι το κακον παρακειται
22 ϲυνηδομαι γαρ τω νομω του θ̅υ̅ κατα τον εϲω ανθρωπο̅
23 βλεπω δε ετερον νομον εν τοιϲ μελεϲιν μου αντιϲτρατευομενον τω νομω του νοοϲ μου και αιχμαλωτιζοντα με ε̅ τω νομω τηϲ αμαρτιαϲ τω οντι ε̅ τοιϲ μελεϲιν μου
24 ταλαιπωροϲ εγω ανθρωποϲ τιϲ με ρυϲεται εκ του ϲωματοϲ του θανατου τουτου
25 {ευχαριϲτω} [22] τω θ̅ω̅ δια ι̅υ̅ χ̅υ̅ του κ̅υ̅ ημων αρα ουν αυτοϲ εγω τω νοι δουλευω νομω θ̅υ̅ τη δε ϲαρκι νομω αμαρτιαϲ
Примечания:
25 [22] {χαριϲ δε}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 7 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.