1 αδελφοι η μεν ευδοκια τηϲ εμηϲ καρδιαϲ και η δεηϲιϲ {�υ� ��� ��} [27] υπερ αυτω̅ ειϲ ϲωτηριαν
2 μαρτυρω γαρ αυτοιϲ οτι ζηλον θ̅υ̅ εχουϲιν αλλ ου κατ επιγνωϲιν
3 αγνοουντεϲ γαρ την του θ̅υ̅ δικαιοϲυνην και την ιδιαν δικαιοϲυνην ζητουντεϲ ϲτηϲαι τη δικαιοϲυνη του θ̅υ̅ ουχ υπεταγηϲαν
4 τελοϲ γαρ νομου χ̅ϲ̅ ειϲ δικαιοϲυνην παντι τω πιϲτευο̅τι
5 μωυϲηϲ γαρ γραφει οτι την δικαιοϲυνην την εκ νομου ο ποιηϲαϲ ανθρωποϲ ζηϲεται εν αυτη
6 η δε εκ πιϲτεωϲ δικαιοϲυνη ουτωϲ λεγει μη ειπηϲ εν τη καρδια ϲου τιϲ αναβηϲεται ειϲ το̅ ουρανον τουτ εϲτιν χ̅ν̅ καταγαγειν
7 η τιϲ καταβηϲεται ειϲ την αβυϲϲον τουτ εϲτιν χ̅ν̅ εκ νεκρων αναγαγει̅
8 αλλα τι λεγει εγγυϲ ϲου το ρημα εϲτιν εν τω ϲτοματι ϲου ϗ εν τη καρδια ϲου τουτ εϲτιν το ρημα τηϲ πιϲτεωϲ ο κηρυϲϲομεν
9 οτι εαν ομολογηϲηϲ εν τω ϲτοματι ϲου κ̅ν̅ ι̅ν̅ και πιϲτευϲηϲ εν τη καρδια ϲου οτι ο θ̅ϲ̅ αυτον ηγειρεν εκ νεκρων ϲωθηϲη
10 καρδια γαρ πιϲτευεται ειϲ δικαιοϲυνην ϲτοματι δε ομολογειται ειϲ ϲωτηρια̅
11 λεγει γαρ η γραφη παϲ ο πιϲτευων επ αυτω ου κατεϲχυνθηϲεται
12 ου γαρ εϲτιν διαϲτολη ιουδαιου τε και ελληνοϲ ο γαρ αυτοϲ κ̅ϲ̅ παντων πλουτων ειϲ πανταϲ τουϲ επικαλουμενουϲ αυτο̅
13 παϲ γαρ οϲ αν επικαλεϲηται το ονομα κ̅υ̅ ϲωθηϲεται
14 πωϲ ουν επικαλεϲωνται ειϲ ον ουκ επιϲτευϲαν πωϲ δε πιϲτευϲωϲι̅ ου ουκ ηκουϲαν πωϲ δε ακουϲονται χωριϲ κηρυϲϲοντοϲ
15 πωϲ δε κηρυξωϲιν εαν μη αποϲταλωϲι̅ καθωϲ γεγραπται ωϲ ωρεοι οι ποδεϲ τω̅ ευαγγελιζομενω̅ τα αγαθα
16 αλλ ου παντεϲ υπηκουϲαν {εν} [28] τω ευαγγελιω ηϲαιαϲ γαρ λεγει κ̅ε̅ τιϲ επιϲτευϲεν τη ακοη ημων
17 αρα η πιϲτιϲ εξ ακοηϲ η δε ακοη δια ρηματοϲ {χ̅υ̅} [29]
18 αλλα λεγω μη ουκ ηκουϲαν μενουνγε ειϲ παϲαν την γη̅ εξηλθεν ο φθογγοϲ αυτων και ειϲ τα περατα τηϲ οικουμενηϲ τα ρηματα αυτω̅
19 αλλα λεγω μη ι̅η̅λ̅ ουκ εγνω πρωτοϲ μωυϲηϲ λεγει εγω παραζηλωϲω υμαϲ επ ουκ εθνι επ εθνι αϲυνετω παροργιω υμαϲ
20 ηϲαιαϲ δε αποτολμα και λεγει ευρεθη̅ τοιϲ εμε μη ζητουϲιν εμφανηϲ εγενομην τοιϲ εμε μη επερωτωϲιν
21 προϲ δε τον ι̅η̅λ̅ λεγι ολην την ημεραν εξεπεταϲα ταϲ χειραϲ μου προϲ λαον απιθουντα και αντιλεγοντα
Примечания:
1 [27] {προϲ τον θ̅ν̅}
16 [28] {}
17 [29] {θ̅υ̅}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Послание к Римлянам апостола Павла, 10 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.