1 και ειϲηλθεν παλιν ειϲ καπερναουμ δι ημερων και ηκουϲθη οτι ειϲ οικον εϲτιν
2 και ευθεωϲ ϲυνηχθηϲαν πολλοι ωϲτε μηκετι χωρειν μηδε τα προϲ την θυραν και ελαλει αυτοιϲ το̅ λογον
3 και ερχονται προϲ αυτον παραλυτικον φεροντεϲ αιρομενον υπο τεϲϲαρων
4 και μη δυναμενοι προϲεγγιϲαι αυτω δια τον οχλον απεϲτεγαϲαν την ϲτεγην οπου ην και εξορυξαντεϲ χαλωϲιν τον κραβαττον εφ ω ο παραλυτικοϲ κατεκειτο
5 ιδων δε ο ι̅ϲ̅ την πιϲτιν αυτων λεγει τω παραλυτικω τεκνον αφεω̅ται ϲοι αι {αμαρτυριαι} [4] ϲου
6 ηϲαν δε τινεϲ των γραμματαιω̅ εκει καθημενοι και διαλογιζομενοι εν ταιϲ καρδιαιϲ αυτω̅
7 τι ουτοϲ ουτω λαλει βλαϲφημειαϲ τιϲ δυναται αφιεναι αμαρτιαϲ ει μη ειϲ ο θ̅ϲ̅
8 και ευθεωϲ επιγνουϲ ο ι̅ϲ̅ τω π̅ν̅ι̅ αυτου οτι ουτωϲ αυτοι διαλογιζονται εν εαυτοιϲ ειπεν αυτοιϲ τι ταυτα διαλογιζεϲθαι εν ταιϲ καρδιαιϲ υμων
9 τι εϲτιν ευκοπωτερον ειπειν τω παραλυτικω αφεωνται ϲοι αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και αρον τον κραβαττον ϲου και περιπατει
10 ινα δε ιδητε οτι εξουϲιαν εχει ο υ̅ϲ̅ του α̅ν̅ο̅υ̅ αφιεναι επι τηϲ γηϲ αμαρτιαϲ λεγει τω παραλυτικω
11 ϲοι λεγω εγειρε και αρον τον κραβαττον ϲου και υπαγε ειϲ τον οικον ϲου
12 και ηγερθη ευθεωϲ και αραϲ τον κραβαττο̅ εξηλθεν εναντιον παντων ωϲτε εξιϲταϲθαι παντεϲ και δοξαζειν τον θ̅ν̅ λεγονταϲ οτι ουδεποτε ουτωϲ ιδομε̅
13 και εξηλθεν παλιν παρα την θαλαϲϲαν και παϲ ο οχλοϲ ηρχετο προϲ αυτον και εδιδαϲκεν αυτουϲ
14 και παραγων ιδεν λευι τον του αλφαιου καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθει μοι και αναϲταϲ ηκολουθηϲεν αυτω
15 και εγενετο εν τω κατακειϲθε αυτον εν τη οικια αυτου και πολλοι τελωναι και αμαρτωλοι ελθοντεϲ ϲυνανεκειντο τω ι̅υ̅ και τοιϲ μαθηταιϲ αυτου ηϲα̅ γαρ πολλοι και ηκολουθηϲαν αυτω
16 και οι γραμματειϲ και οι φαριϲαιοι ιδοντεϲ αυτον μετα των τελωνων και αμαρτωλων εϲθιοντα ελεγον τοιϲ μαθηταιϲ αυτου τι οτι μετα τω̅ τελωνων και αμαρτωλων εϲθιει και πινει
17 και ακουϲαϲ ο ι̅ϲ̅ λεγει αυτοιϲ ου χριαν εχουϲιν οι ιϲχυοντεϲ ιατρου αλλ οι κακωϲ εχοντεϲ ουκ ηλθον καλεϲαι δικαιουϲ αλλα αμαρτωλουϲ
18 και ηϲαν οι μαθηται ιωαννου και οι φαριϲαιοι νηϲτευοντεϲ και ερχονται και λεγουϲιν αυτω δια τι οι μαθηται ιωαννου νηϲτευουϲιν οι δε ϲοι μαθηται ου νηϲτευουϲιν
19 και ειπεν αυτοιϲ ο ι̅ϲ̅ μη δυνανται οι υιοι του νυμφωνοϲ εν ω ο νυμφιοϲ μετ αυτων εϲτιν νηϲτευειν οϲον χρονον μεθ εαυτων εχουϲιν τον νυμφιον ου δυνανται νηϲτευειν
20 ελευϲονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοϲ και τοτε νηϲτευϲουϲιν εν εκεινη τη ημερα
21 ουδειϲ επιβλημα ρακουϲ αγναφου επιραπτει επι ιματιω παλαιω ει δε μη αιρει απ αυτου το πληρωμα το καινον του παλαιου και χειρον ϲχιϲμα γεινεται
22 και ουδειϲ βαλλει οινον νεο̅ ειϲ αϲκουϲ παλαιουϲ ει δε μη ρηϲϲει ο οινοϲ ο νεοϲ τουϲ αϲκουϲ και ο οινοϲ εκχειται και οι αϲκοι απολουνται αλλα οινον νεον ειϲ αϲκουϲ καινουϲ βλητεον
23 και εγενετο παραπορευεϲθαι αυτον εν τοιϲ ϲαββαϲιν δια των ϲποριμων και ηρξαντο οι μαθηται αυτου οδον ποιειν τιλλοντεϲ τουϲ ϲταχυαϲ
24 και οι φαριϲαιοι ελεγον αυτω ιδε τι ποιουϲιν ο ουκ εξεϲτιν τοιϲ ϲαββαϲιν
25 και αυτοϲ ελεγεν αυτοιϲ ουδεποτε ανεγνωτε τι εποιηϲε̅ δ̅α̅δ̅ οτε χρειαν εϲχεν και επιναϲεν αυτοϲ και οι μετ αυτου
26 πωϲ ειϲηλθεν ειϲ τον οικον του θ̅υ̅ επι αβιαθαρ του αρχιερεωϲ και τουϲ αρτουϲ τηϲ προθεϲεωϲ εφαγεν ουϲ ουκ εξεϲτιν φαγει̅ ει μη τοιϲ ιερευϲιν και εδωκε̅ και τοιϲ ϲυν αυτω ουϲιν
27 και ελεγεν αυτοιϲ το ϲαββατον δια τον α̅ν̅ο̅ν̅ εγενετο ουχ ο α̅ν̅ο̅ϲ̅ δια το ϲαββατον
28 ωϲτε κ̅ϲ̅ εϲτι̅ ο υιοϲ του α̅ν̅ο̅υ̅ και του ϲαββατου
Примечания:
5 [4] {αμαρτιαι}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Марка, 2 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Александрийский кодекс — 5 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.