Да Філіпійцаў 1 глава

Ліст да Філіпійцаў
Пераклад Анатоля Клышкi → Аверинцев: отдельные книги

Павел і Цімафей, рабы1 Хрыста Ісуса, — усім святым у Хрысце Ісусе, што знаходзяцца ў Філіпах, з епіскапамі і дыяканамі:

ласка вам і мір ад Бога, нашага Бацькі, і Госпада Ісуса Хрыста.

Дзякую майму Богу пры кожным успаміне пра вас,

заўсёды, у кожным маім маленні за ўсіх вас, з радасцю творачы малітву,

за ваш удзел у дабравешчанні з першага дня аж да гэтага часу,

будучы ўпэўнены якраз у гэтым, што Той, Хто пачаў у вас добрую справу, закончыць яе да дня Хрыста Ісуса,

як і справядліва мне гэта думаць пра ўсіх вас, таму што я маю вас у сэрцы і ў маіх кайданах, і ў абароне, і ў сцверджанні Дабравесця, усе вы саўдзельнікі ласкі са мною.

Бо сведка мне Бог, як я тужу па ўсіх вас у сардэчнай любові Хрыста Ісуса.

І аб тым я малюся, каб ваша любоў усё болей і болей прымнажалася ў пазнанні і ўсякім пачуцці,

каб вы распазнавалі тое, што лепшае, каб вы былі чыстыя і беззаганныя ў дзень Хрыстоў,

напоўненыя пладамі праведнасці, якія праз Ісуса Хрыста, у славу і хвалу Божую.

Хачу ж, каб вы ведалі, браты, што мае абставіны спрычыніліся больш да поспеху Дабравесця,

так што мае кайданы ў Хрысце сталі вядомыя ўсёй прэторыі і ўсім астатнім;

і большасць братоў, упэўненыя ў Госпадзе праз мае кайданы, яшчэ больш бясстрашна адважыліся казаць слова Божае.

Некаторыя нават з зайздрасці і спрэчкі, а некаторыя — з добрай волі прапаведуюць Хрыста;

адны з любові, ведаючы, што я пастаўлены на абарону Дабравесця,

другія ж з-за своекарыслівасці абвяшчаюць Хрыста няшчыра, думаючы, што дадуць цяжару да маіх кайданоў.

Так што ж? Толькі тое, што ў кожным разе ці прытворна, ці праўдзіва, Хрыстос абвяшчаецца, і гэтаму я радуюся. Так і буду радавацца,

бо я ведаю, што гэта паслужыць мне на выратаванне праз ваша маленне і падтрымку Духа Ісуса Хрыста,

паводле майго чакання і надзеі, што я ні ў чым не буду пасаромлены, а з усёю адвагай, як заўсёды, так і цяпер будзе ўзвялічаны Хрыстос у маім целе, ці то праз жыццё, ці праз смерць.

Бо для мяне жыць — гэта Хрыстос, і памерці — набытак.

А калі жыць у целе — гэта для мяне плод дзейнасці, то я не ведаю, што выберу.

Цягне мяне і тое, і другое: мне хочацца адысці і быць з Хрыстом, бо гэта нашмат лепш;

а заставацца ў целе — неабходней дзеля вас.

І, упэўнены ў гэтым, я ведаю, што застануся і буду з усімі вамі дзеля вашага поспеху і радасці веры,

каб ваша пахвала прымножылася ў Хрысце Ісусе праз мяне пры новым маім прыходзе да вас.

Толькі жывіце годна Дабравесця Хрыстовага, каб я, ці прыйшоўшы і ўбачыўшы вас, ці не быўшы, — чуў пра вас, што вы стаіце ў адным духу, аднадушна змагаючыся ўсе разам за евангельскую веру

і ні ў чым не баючыся праціўнікаў; гэта для іх ёсць доказ іх пагібелі, а для вас выратавання, і гэта ад Бога;

таму што вам было даравана дзеля Хрыста не толькі верыць у Яго, але і пакутаваць дзеля Яго,

маючы такое самае змаганне, якое вы бачылі ўва мне, і пра якое цяпер чуеце, што яно ўва мне.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

1 1: Або: рабы.

« 6 глава 2 глава »