По Иоанну 20 глава

Евангелие по Иоанну
Под редакцией Кулаковых → Пераклад Анатоля Клышкi

 
 

В первый день недели, рано утром, когда еще было темно, пришла к гробнице Мария Магдалина. Камень от входа в гробницу был отвален. Увидев это,
 
А ў першы дзень тыдня Марыя Магдаліна прыходзіць рана, яшчэ поцемкам, да магільні і бачыць, што камень адвалены ад магільні.

она побежала, нашла Симона Петра и другого ученика, которого Иисус особенно любил, и сказала им: «Унесли Господа нашего из гробницы, а где положили Его — не знаем!»
 
Тады яна бяжыць і прыходзіць да Сімана Пятра і да другога вучня, якога любіў Ісус, і кажа ім: Забралі Госпада з магільні і не ведаем, дзе паклалі Яго.

Петр и тот ученик сразу же вышли из дома и поспешили к гробнице.
 
Тады выйшаў Пётр і другі вучань і прыйшлі да магільні.

Сначала они бежали вместе, но тот ученик, бежавший быстрее, чем Петр, оказался первым у гробницы.
 
Беглі яны абодва разам, але другі вучань прабег хутчэй за Пятра і прыйшоў першы да магільні,

Нагнувшись, он заглянул в склеп и увидел лежавшие там погребальные пелены, но внутрь он не вошел.
 
і, нахіліўшыся, бачыць, што ляжаць пялёны, аднак усярэдзіну ён не ўвайшоў.

Тут следом за ним прибежал и Симон Петр. Он вошел в гробницу и увидел там и погребальные пелены,
 
Тады прыходзіць таксама Сіман Пётр услед за ім, і ён увайшоў у магільню і бачыць, што ляжаць пялёны,

и платок, которым повязывают голову покойника.1 Платок был свернут и лежал не вместе с пеленами, а отдельно от них.
 
і што хустка, якая была на Яго галаве, не з пялёнамі ляжыць, а асобна скручаная ў адным месцы.

Тогда и ученик, прибежавший к гробнице первым, вошел в нее. Он тоже всё увидел и поверил.
 
Тады ўвайшоў і другі вучань, што першы прыйшоў да магільні, і ўбачыў і паверыў:

(Тогда они еще не понимали, что по Писанию Иисус должен был воскреснуть из мертвых.)
 
бо яны яшчэ не разумелі Пісання, што Яму належала ўваскрэснуць з мёртвых.

После этого ученики вернулись домой.
 
Тады вучні пайшлі зноў да сябе.

А Мария стояла у гробницы и плакала. Обливаясь слезами, она заглянула, наклонившись, в гробницу
 
Марыя ж стаяла каля магільні знадворку плачучы. І вось, калі плакала, нахілілася яна ў магільню,

и увидела двух ангелов в белых одеждах. Они сидели там, где прежде лежало тело Иисуса: один — в изголовье, а другой — в ногах.
 
і бачыць, што сядзяць два Анёлы ў белым, адзін у галавах, другі ў нагах, дзе ляжала Ісусава цела.

«Что ты плачешь, женщина?» — спросили они Марию. «Унесли Господа моего, и не знаю, где положили Его», — ответила она.
 
І яны кажуць ёй: Жанчына, чаго ты плачаш? — Яна кажа ім: Забралі майго Госпада і не ведаю, дзе Яго паклалі .

Сказав это, она оглянулась и увидела стоявшего позади нее Иисуса. Но она не узнала Его.
 
Сказаўшы гэта, яна павярнулася назад і бачыць, што стаіць Ісус, але яна не пазнала, што гэта Ісус.

«Что ты плачешь, женщина? — спросил Иисус. — Кого ищешь?» «Господин, — сказала она, думая, что это садовник, — если это ты унес Его, то скажи, где положил Его, и я заберу Его».
 
Кажа ёй Ісус: Жанчына, чаго ты плачаш? Каго шукаеш? — Яна, думаючы, што гэта садоўнік, кажа Яму: Гаспадару, калі ты вынес Яго, скажы мне, дзе Ты паклаў Яго, і я Яго вазьму.

«Мария!» — позвал Иисус. «Раввуни!» — воскликнула она и повернулась к Нему. ( Сказано это было по-еврейски и означало «Учитель».)
 
Ісус кажа ёй: Марыям!50 — Яна, павярнуўшыся, кажа яму па-яўрэйску: Раввуні (што азначае «Настаўнік»)!

«Не удерживай Меня, — остановил ее Иисус, — ведь Я еще не восходил к Отцу. Пойди к братьям Моим и скажи: „Я восхожу к Тому, Кто Отец Мой и Кто ваш Отец тоже, Он Бог Мой и ваш Бог“».
 
Ісус кажа ёй: Не дакранайся да Мяне, бо Я яшчэ не ўзышоў да [Майго] Бацькі; а ідзі да Маіх братоў і скажы ім: Я ўзыходжу да Бацькі Майго і Бацькі вашага і да Бога Майго і Бога вашага.

Мария Магдалина поспешила к ученикам и сказала: «Я видела Господа». И она передала им всё то, что сказал Он ей.
 
Марыям51 Магдаліна прыходзіць і аб’яўляе вучням: Я Госпада бачыла, — і што Ён гэта сказаў ёй.

Вечером того же первого дня недели, когда ученики Его собрались вместе и из страха перед иудейскими властями заперли двери, вдруг пришел Иисус, стал среди них и сказал им: «Мир вам!»
 
Увечары таго дня, першага дня тыдня, калі дзверы там, дзе знаходзіліся вучні, былі замкнёныя са страху перад іудзеямі, прыйшоў Ісус, і стаў пасярэдзіне, і кажа ім: Мір вам!

Сказав это, Он показал им и руки Свои, и бок Свой. Ученики были вне себя от радости, когда увидели Господа.
 
І, сказаўшы гэта, Ён паказаў ім [Свае] рукі, ногі і бок. І ўзрадаваліся вучні, убачыўшы Госпада.

«Мир вам! — повторил [Иисус]. — Как Меня Отец послал, так и Я посылаю вас».
 
Тады [Ісус] зноў сказаў ім: Мір вам; як паслаў Мяне Бацька, так і Я пасылаю вас.

Сказав это, дунул Он на них и добавил: «Примите Духа Святого!
 
І, сказаўшы гэта, Ён дзьмухнуў і кажа ім: Прыміце Святога Духа;

Кому вы простите грехи, тому они простятся, а на ком оставите, на том они и останутся».
 
калі даруеце каму грахі, таму даруюцца, і, калі ж пакінеце на кім, пакінуцца.

Фома же по прозвищу Близнец, тоже один из Двенадцати, не был с ними, когда приходил Иисус.
 
А Фама, адзін з дванаццаці, якога называлі Блізня, не быў з імі, калі прыйшоў Ісус.

И он, когда другие ученики говорили ему: «Мы видели Господа», сказал: «Не поверю, пока сам не увижу на руках Его ран от гвоздей и не коснусь их пальцем,2 пока не вложу руку мою в рану у Него на боку».
 
Другія ж вучні казалі яму: Мы бачылі Госпада. — А ён сказаў ім: Калі не ўбачу на Яго руках следу ад цвікоў, і не ўкладу свайго пальца ў след ад цвікоў, і не ўкладу сваёй рукі ў Яго бок, не паверу.

Через восемь дней снова были Его ученики вместе. Теперь был с ними и Фома. Вдруг опять пришел к ним Иисус, хотя и была заперта дверь. Стал Он среди них и сказал: «Мир вам!»
 
І праз восем дзён Яго вучні зноў былі ў доме і Фама з імі. Прыходзіць Ісус, калі дзверы былі замкнёныя; і стаў пасярэдзіне, і сказаў: Мір вам!

А потом Он обратился к Фоме: «Вот руки Мои, прикоснись к ним пальцем твоим.3 Протяни руку свою и вложи ее в рану Мою на боку. Не сомневайся более, но верь!»4
 
Пасля кажа Фаме: Дай сюды свой палец і паглядзі на Мае рукі, і дай сваю руку і ўкладзі ў Мой бок, і не будзь нявернікам, а будзь вернікам.

«Господь мой и Бог мой!» — воскликнул Фома.
 
Фама сказаў Яму ў адказ: Госпад мой і Бог мой!

А Иисус сказал ему: «Ты потому поверил, что увидел Меня? Блаженны те, кто поверил, не видев».
 
Ісус кажа яму: Ты паверыў, таму што ўбачыў Мяне? Шчаслівыя тыя, што не бачылі і ўверавалі.

Много и других знамений, которые не описаны в книге этой, сотворил Иисус перед учениками [Своими].
 
Шмат жа і іншых знакаў зрабіў Ісус перад Сваімі вучнямі, пра якіх не напісана ў гэтай кнізе.

А об этом написано, чтобы поверили вы, что Иисус есть Мессия, Сын Божий, и чтобы, веруя, обрели жизнь во имя Его.
 
Гэта напісана, каб вы веравалі, што Ісус — Хрыстос, Сын Божы, і каб, веруючы, мелі жыццё ў Яго імя.

Примечания:

 
Под редакцией Кулаковых
7  [1] — Букв.: который был на голове Его.
25  [2] — Букв.: не вложу палец мой в рану/след от гвоздей.
27  [3] — Букв.: протяни палец твой сюда и посмотри на руки Мои.
27  [4] — Букв.: и не будь неверующим, но верующим.
 
Пераклад Анатоля Клышкi
16 50: У некат. рукап.: Марыя.
18 51: У некат. рукап.: Марыя.
 


2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.