Деяния 21 глава

Деяния Апостолов
Открытый перевод → Пераклад праваслаўнай царквы

 
 

Когда же мы, расставшись с ними, отплыли, то пришли прямым путем в Кос, а на следующий день в Родос, и оттуда в Патару,
 
Пасля таго, як мы, расста́ўшыся з імі, адплылí, то прамы́м шля́хам прыбылí на Кос, а насту́пнага дня — на Ро́дас, і адтуль у Пата́ру;

и, найдя корабль, идущий в Финикию, сели на него и отплыли.
 
і, знайшо́ўшы карабе́ль, які накіро́ўваўся ў Фінікíю, мы ўзышлí на яго і адплылí.

И, заметив Кипр и оставив его слева, мы поплыли в Сирию и пришли в Тир, ибо там корабль выгружал груз.
 
Калі паказа́ўся Кіпр, мы, пакíнуўшы яго зле́ва, паплылí ў Сíрыю і прыста́лі ў Ты́ры, бо там трэба было́ з карабля́ вы́грузіць тавар.

И, найдя учеников, остались тут на семь дней. Они Духом говорили Павлу не ходить в Иерусалим.
 
І, знайшо́ўшы ву́чняў, мы засталíся там на сем дзён; яны, па натхне́нню Ду́ха, каза́лі Паўлу не ісці ў Іерусалім.

И когда окончились эти дни, мы вышли и отправились в путь, и все они вместе с жёнами и детьми провожали нас за город. И, встав на колени на берегу, помолившись.
 
Пасля таго, як мы правялí гэтыя дні, мы вы́йшлі і адпра́віліся ў дарогу, і праводзілі нас усе з жанчы́намі і дзе́цьмі аж за горад; а на бе́разе, стаўшы на кале́ні, мы памалíліся.

Попрощавшись друг с другом, мы взошли на корабль, а они вернулись к себе.
 
І, развіта́ўшыся адны з аднымі, мы ўзышлí на карабе́ль, а яны вярну́ліся да сябе.

И мы, окончив плавание, прибыли из Тира в Птолемаиду и, приветствовав братьев, оставались у них один день.
 
Мы, завяршы́ўшы пла́ванне з Ты́ра, прыбылí ў Пталемаíду і, прывіта́ўшы брато́ў, засталíся на адзін дзень у іх.

И на следующий день, выйдя, мы пришли в Кесарию и, войдя в дом Филиппа-благовестника, который был одним из семи, остались у него.
 
Назаўтра ж мы, якія былí з Паўлам, адпра́віліся і прыйшлі ў Кесары́ю і, увайшоўшы ў дом Філіпа дабраве́сніка, аднаго з сямі дыя́канаў, засталíся ў яго.

У него были четыре незамужние дочери, пророчествующие.
 
А ў яго былí чатыры дачкí, дзевы, якія праро́чылі.

10 Мы задержались там на много дней. Тем временем пришел из Иудеи некий пророк, по имени Агав,
 
У той час, як мы на праця́гу многіх дзён застава́ліся ў іх, прыбы́ў з Іудзеі нейкі прарок, па íмені Ага́ў,

и, войдя к нам и взяв пояс Павла, связал себе ноги и руки и сказал: — Так говорит Дух Святой: «Мужа, чей этот пояс, так свяжут в Иерусалиме евреи и отдадут в руки иноверцев».
 
і, прыйшоўшы да нас, узяў пояс Паўла і, звяза́ўшы сабе но́гі і ру́кі, сказаў: так гаво́рыць Дух Святы́: «му́жа, якому нале́жыць гэты пояс, звя́жуць у Іерусаліме Іудзеі і аддаду́ць у ру́кі язы́чнікаў».

Когда же мы услышали это, то и мы и местные просили, чтобы он не ходил в Иерусалим.
 
Калі мы пачулі гэта, то і мы, і та́машнія прасілі, каб ён не ішоў у Іерусалім.

Но Павел ответил: — Что вы делаете, плача и разбивая моё сердце? Я не только готов быть связанным, но и умереть в Иерусалиме за имя Господа Иисуса!
 
Але Павел у адказ сказаў: што вы робіце, пла́чучы і разрыва́ючы маё сэ́рца?а́ я не толькі хачу быць вя́знем, але і паме́рці ў Іерусаліме гатовы за імя́ Госпада Іісуса.

И когда мы не смогли убедить его, то умолкли, сказав: — Да будет воля Господа.
 
І паколькі ён не паддава́ўся ўгаво́рам, мы супако́іліся і сказалі: няхай будзе воля Гасподняя!

После этих дней, собравшись, мы пошли в Иерусалим.
 
Пасля гэтых дзён, падрыхтава́ўшыся, мы пайшлі ў Іерусалім;

Вместе с ними шли некоторые ученики из Кесарии, отводя нас к некоему Мнасону с Кипра, давнему ученику, у которого мы должны были остановиться.
 
ішлі з намі і некато́рыя вучні з Кесары́і, право́дзячы нас да нейкага Мна́сана Кіпрыёта, да́ўняга вучня, каб нам пажы́ць у яго.

И когда мы прибыли в Иерусалим, братья с радостью приняли нас.
 
Калі ж мы прыбылí ў Іерусалім, браты́ з радасцю прынялí нас.

На другой день Павел пришёл с нами к Иакову, явились и все старейшины.
 
На другі дзень Павел прыйшоў з намі да Іакава, прыйшлі і ўсе прасвітары.

И, приветствовав их, он рассказывал по порядку о том, что совершил Бог среди иноверцев через его служение.
 
І, павітаўшы іх, Павел стаў расказваць падрабя́зна, што́ зрабіў Бог у язычнікаў праз служэ́нне яго.

Выслушав, они восславили Бога и сказали ему: — Видишь, брат, какое множество поверивших среди евреев? И все они сторонники Закона.
 
Вы́слухаўшы яго, яны сла́вілі Бога і казалі: бачыш, брат, колькі тысяч Іудзеяў уве́равалі, і ўсе яны руплíўцы закона;

А о тебе ходят слухи, что ты всех евреев, живущих среди иноверцев, учишь отпадению от Моисея, говоря: младенцев не обрезать, обряды не соблюдать.
 
а пра цябе яны чулі, бы́ццам ты ўсіх Іудзеяў, якія жыву́ць сярод язы́чнікаў, навуча́еш адсту́пніцтву ад Маісея, ка́жучы, каб яны не абрэ́звалі сваіх дзяцей і не трыма́ліся айцоўскіх звы́чаяў.

Итак, что же? Все услышат, что ты пришел.
 
Дык што ж? Напэўна, збяру́цца многія, бо пачу́юць, што ты прыйшоў.

Поэтому сделай то, что мы тебе говорим: у нас есть четыре человека, принявшие обет.
 
Зрабі ж тое, што́ мы скажам табе: ёсць у нас чатыры мужы́, якія ма́юць на сабе абе́т;

Возьми их, и очистись с ними, и оплати их расходы, чтобы они обрили себе голову. И все узнают, что слухи о тебе — пустое, наоборот — ты и сам соблюдаешь Закон.
 
вазьмі іх і ачы́сціся з імі, і прымí на сябе выда́ткі на ахвяру за іх, каб яны абстры́глі свае гало́вы; тады даве́даюцца ўсе, што пачу́тае імі пра цябе — няпраўда, а што і сам ты жыве́ш, захо́ўваючы закон.

А что касается поверивших из неевреев, мы написали, определив, чтобы они берегли себя от жертв идолам, крови, задушенного и разврата.
 
А пра язы́чнікаў, якія ўве́равалі, мы піса́лі пасла́нне, пастанавíўшы, каб яны нічога такога не прытры́мліваліся, а толькі асцерага́ліся ідалаахвя́рнага, крывí, заду́шанага і блу́ду.

Тогда Павел взял тех людей и на следующий день, очистившись с ними, вошёл в Храм, уведомляя о завершении дней очищения, когда за каждого из них будет принесена жертва.
 
Тады Павел, узя́ўшы тых мужо́ў і ачы́сціўшыся з імі, на другí дзень увайшоў у храм і абвясцíў пра заканчэ́нне дзён ачышчэ́ння, калі павінна быць прыне́сена за кожнага з іх прынашэ́нне.

Когда же семь дней кончались, асийские евреи, увидев его в храме, возмутили всю толпу и набросились на него,
 
Калі ж сем дзён завярша́ліся, Асійскія Іудзеі, уба́чыўшы яго ў храме, падбухто́рылі ўвесь народ і накла́лі на яго ру́кі,

крича: — Мужи израильские, помогите! Это человек, который повсюду учит всех против народа, и Закона, и этого места! Ещё и греков привёл в Храм и осквернил это святое место!
 
закрыча́ўшы: мужы́ Ізра́ільскія, дапамажы́це! гэты чалавек усіх усю́ды навуча́е су́праць народа, і закона, і месца гэтага; а яшчэ і Э́лінаў увёў у храм і апага́ніў святое ме́сца гэтае.

Поскольку они раньше видели с ним в городе эфесянина Трофима, которого, как они думали, Павел привёл в храм.
 
Бо яны перад тым бачылі з ім у горадзе Трафíма Эфе́сяніна і думалі, што Павел увёў яго ў храм.

Весь город пришёл в движение, и сбежался народ. И, схватив Павла, они потащили его из Храма, и двери тотчас были заперты.
 
Узру́шыўся ўвесь горад, і сышо́ўся народ; і, схапíўшы Паўла, яны пацягну́лі яго прэч з храма, і адразу зачы́нены былí дзверы.

И когда они стремились убить его, до трибуна когорты дошла весть, что во всём Иерусалиме волнения.
 
Калі ж яны хацелі забіць яго, дайшла да тысячанача́льніка палка́ вестка, што ўвесь Іерусалім узбу́раны;

Он, тотчас взяв солдат и сотников, бросился к ним, а они, увидев трибуна и солдат, прекратили избиение Павла.
 
той, адразу ўзя́ўшы воінаў і сотнікаў, пабег да іх; яны ж, уба́чыўшы тысячанача́льніка і воінаў, пераста́лі біць Паўла.

Тогда трибун, приблизившись, схватил его и приказал сковать двумя цепями. И спрашивал: — Кто это? Что он сделал?
 
Тады тысячанача́льнік, наблíзіўшыся, узяў яго і загада́ў звяза́ць яго двума́ ланцуга́мі, і пытаўся, хто ён і што зрабіў.

В толпе один выкрикивал одно, другие — другое. И поскольку в шуме невозможно было ничего разобрать, он приказал вести его в казарму.
 
У натоўпе адны крыча́лі адно, а другія — другое; і ён, не здо́леўшы з-за шуму даве́дацца нічога пэ́ўнага, загада́ў ве́сці яго ў крэпасць.

И когда он был на лестнице, то из-за напора толпы солдатам пришлось его нести,
 
Калі ж Павел апыну́ўся на прысту́пках, то воінам прыйшло́ся не́сці яго з прычыны на́ціску нато́ўпу,

потому что множество народа шло вслед, крича: — Долой его!
 
бо мноства народу ішло ўслед і крыча́ла: смерць яму́!

При входе в казарму Павел сказал трибуну: — Можно ли мне сказать тебе кое-что? А тот сказал: — Ты знаешь греческий?
 
Пры ўваходзе ў крэпасць Павел кажа тысячанача́льніку: можна мне сказа́ць нешта табе́ А той сказаў: дык ты ўме́еш па-грэчаску?

Так, значит, ты не тот Египтянин, который несколько дней назад поднял восстание и вывел в пустыню четыре тысячи сикариев?
 
значыць, ты не той Егіпця́нін, які нядаўна ўчынíў бунт і вы́веў у пустыню чатыры тысячы чалавек сіка́рыяў?

Павел же сказал: — Я еврей, гражданин известного города Тарса в Киликии. Прошу тебя, разреши мне обратится к народу.
 
Павел жа сказаў: я Іудзей, Тарся́нін, грамадзя́нін немалазна́чнага Кілікíйскага горада; прашу цябе, дазволь мне прамо́віць да народу.

Тот позволил. Павел, стоя на лестнице, сделал рукой знак народу. И когда установилось глубокое молчание, он обратился к ним по-еврейски, говоря:
 
Калі ж той дазволіў, Павел, сто́ячы на прысту́пках, даў народу знак рукой; і калі наста́ла глыбокае маўча́нне, ён пачаў гаварыць на яўрэйскай мове, ка́жучы:



2007–2024. Сделано с любовью для любящих и ищущих Бога. Если у вас есть вопросы или пожелания, то пишите нам: bible-man@mail.ru.