Деяния 21 глава

Деяния Апостолов
Открытый перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Когда же мы, расставшись с ними, отплыли, то пришли прямым путем в Кос, а на следующий день в Родос, и оттуда в Патару,

І калі мы, развітаўшыся з імі, адплылі, то пайшлі наўпрост і прыйшлі ў Кос, а на другі дзень у Родас і адтуль у Патару.

и, найдя корабль, идущий в Финикию, сели на него и отплыли.

І, знайшоўшы карабель, што плыў у Фінікію, мы ўзышлі на яго і адплылі.

И, заметив Кипр и оставив его слева, мы поплыли в Сирию и пришли в Тир, ибо там корабль выгружал груз.

А калі паказаўся Кіпр, мы, пакінуўшы яго злева, паплылі ў Сірыю і прысталі ў Тыры, бо там карабель выгружаў груз.

И, найдя учеников, остались тут на семь дней. Они Духом говорили Павлу не ходить в Иерусалим.

І, знайшоўшы вучняў, мы засталіся там на сем дзён; яны праз Духа казалі Паўлу, каб ён не ішоў у Іерусалім.

И когда окончились эти дни, мы вышли и отправились в путь, и все они вместе с жёнами и детьми провожали нас за город. И, встав на колени на берегу, помолившись.

І калі мы завяршылі гэтыя дні, то выйшлі і пайшлі, і яны ўсе з жонкамі і дзецьмі праводзілі нас аж за горад. І на беразе, схіліўшы калені і памаліўшыся,

Попрощавшись друг с другом, мы взошли на корабль, а они вернулись к себе.

мы развіталіся адны з аднымі і ўзышлі на карабель, а яны вярнуліся дадому.

И мы, окончив плавание, прибыли из Тира в Птолемаиду и, приветствовав братьев, оставались у них один день.

Мы ж, скончыўшы плаванне, з Тыра прыйшлі ў Пталемаіду; і, прывітаўшы братоў, засталіся адзін дзень у іх.

И на следующий день, выйдя, мы пришли в Кесарию и, войдя в дом Филиппа-благовестника, который был одним из семи, остались у него.

І, назаўтра выйшаўшы, мы, [якія былі з Паўлам], прыйшлі ў Кесарыю; і, увайшоўшы ў дом Філіпа-дабравесніка, аднаго з сямі дыяканаў, засталіся ў яго.

У него были четыре незамужние дочери, пророчествующие.

А ў гэтага чалавека былі чатыры дачкі — дзяўчаты, якія прарочылі.

10 Мы задержались там на много дней. Тем временем пришел из Иудеи некий пророк, по имени Агав,

І калі мы заставаліся там цягам многіх дзён, прыйшоў з Іудзеі адзін прарок, імем Агаў.

и, войдя к нам и взяв пояс Павла, связал себе ноги и руки и сказал: — Так говорит Дух Святой: «Мужа, чей этот пояс, так свяжут в Иерусалиме евреи и отдадут в руки иноверцев».

І ён, прыйшоўшы да нас, узяў Паўлаў пояс і, звязаўшы сабе ногі і рукі, сказаў: Гэта кажа Святы Дух: «Чалавека, чый гэты пояс, гэтак звяжуць у Іерусаліме іудзеі і выдадуць у рукі язычнікаў».

Когда же мы услышали это, то и мы и местные просили, чтобы он не ходил в Иерусалим.

Калі ж мы гэта пачулі, то і мы і мясцовыя ўпрошвалі яго, каб ён не ішоў у Іерусалім.

Но Павел ответил: — Что вы делаете, плача и разбивая моё сердце? Я не только готов быть связанным, но и умереть в Иерусалиме за имя Господа Иисуса!

Тады Павел адказаў: Што вы робіце, плачучы і раздзіраючы мне сэрца? Бо я не толькі быць звязаным, але і памерці гатовы ў Іерусаліме за імя Госпада Ісуса.

И когда мы не смогли убедить его, то умолкли, сказав: — Да будет воля Господа.

І, не здолеўшы пераканаць яго, мы супакоіліся, сказаўшы: Няхай будзе воля Госпада!

После этих дней, собравшись, мы пошли в Иерусалим.

І пасля гэтых дзён, падрыхтаваўшыся, пайшлі ў Іерусалім.

Вместе с ними шли некоторые ученики из Кесарии, отводя нас к некоему Мнасону с Кипра, давнему ученику, у которого мы должны были остановиться.

І разам з намі пайшлі і некаторыя вучні з Кесарыі, ведучы нас да нейкага Мнасана, кіпрыёта, даўняга вучня, у якога меліся спыніцца.

И когда мы прибыли в Иерусалим, братья с радостью приняли нас.

І калі мы прыйшлі ў Іерусалім, браты з радасцю прынялі нас.

На другой день Павел пришёл с нами к Иакову, явились и все старейшины.

А на другі дзень Павел разам з намі прыйшоў да Іякава; і пасходзіліся ўсе прасвітары.

И, приветствовав их, он рассказывал по порядку о том, что совершил Бог среди иноверцев через его служение.

І, прывітаўшы іх, ён пачаў падрабязна расказваць, што Бог зрабіў між язычнікаў праз яго служэнне.

Выслушав, они восславили Бога и сказали ему: — Видишь, брат, какое множество поверивших среди евреев? И все они сторонники Закона.

І яны, выслухаўшы, праслаўлялі Бога і сказалі яму: Бачыш, браце, колькі тысяч сярод іудзеяў уверавалі; і ўсе яны рупліўцы закона.

А о тебе ходят слухи, что ты всех евреев, живущих среди иноверцев, учишь отпадению от Моисея, говоря: младенцев не обрезать, обряды не соблюдать.

І ім стала вядома пра цябе, што ты вучыш усіх іудзеяў, якія жывуць між язычнікаў, адступацца ад Маісея, кажучы, каб яны не абразалі сваіх дзяцей і не трымаліся звычаяў.

Итак, что же? Все услышат, что ты пришел.

Дык што рабіць? Вядома, [збяруцца многія, бо] пачуюць, што ты прыйшоў.

Поэтому сделай то, что мы тебе говорим: у нас есть четыре человека, принявшие обет.

Дык зрабі тое, што мы табе кажам: у нас ёсць чатыры чалавекі, што ўзялі зарок.

Возьми их, и очистись с ними, и оплати их расходы, чтобы они обрили себе голову. И все узнают, что слухи о тебе — пустое, наоборот — ты и сам соблюдаешь Закон.

Вазьмі іх і ачысціся разам з імі і аплаці іх выдаткі, каб яны абстрыглі сабе галовы, і ўсе ўведаюць, што нічога таго няма, што яны чулі пра цябе, а, наадварот, ты і сам жывеш, захоўваючы закон.

А что касается поверивших из неевреев, мы написали, определив, чтобы они берегли себя от жертв идолам, крови, задушенного и разврата.

А пра язычнікаў, якія ўверавалі, мы напісалі, пастанавіўшы, каб яны засцерагаліся ад ахвяраванага ідалам, крыві, задушанага і распусты.

Тогда Павел взял тех людей и на следующий день, очистившись с ними, вошёл в Храм, уведомляя о завершении дней очищения, когда за каждого из них будет принесена жертва.

Тады Павел, узяўшы тых людзей, на другі дзень, ачысціўшыся з імі, увайшоў у святыню, аб’яўляючы заканчэнне дзён ачышчэння, пасля чаго за кожнага з іх будзе прынесена ахвяра.

Когда же семь дней кончались, асийские евреи, увидев его в храме, возмутили всю толпу и набросились на него,

Калі ж сем дзён канчаліся, іудзеі з Азіі, убачыўшы яго ў святыні, прывялі ў сумятню ўвесь натоўп і наклалі на яго рукі,

крича: — Мужи израильские, помогите! Это человек, который повсюду учит всех против народа, и Закона, и этого места! Ещё и греков привёл в Храм и осквернил это святое место!

крычачы: Мужы ізраільскія, дапамажыце! Гэты чалавек, які ўсіх і ўсюды вучыць супроць народу, і закона, і гэтага месца; а яшчэ ён і элінаў увёў у святыню і апаганіў гэтае святое месца.

Поскольку они раньше видели с ним в городе эфесянина Трофима, которого, как они думали, Павел привёл в храм.

Бо яны перад тым бачылі з ім у горадзе Трафіма, эфесяніна, якога, як яны думалі, Павел увёў у святыню.

Весь город пришёл в движение, и сбежался народ. И, схватив Павла, они потащили его из Храма, и двери тотчас были заперты.

І ўвесь горад узрушыўся, і збегся народ; і, схапіўшы Паўла, яны пацягнулі яго прэч са святыні і адразу ж замкнулі дзверы.

И когда они стремились убить его, до трибуна когорты дошла весть, что во всём Иерусалиме волнения.

І калі яны хацелі забіць яго, да тысячаначальніка кагорты дайшла вестка, што ўвесь Іерусалім у сумятні.

Он, тотчас взяв солдат и сотников, бросился к ним, а они, увидев трибуна и солдат, прекратили избиение Павла.

І ён, адразу ўзяўшы воінаў і сотнікаў, бягом спусціўся да іх; і яны, убачыўшы тысячаначальніка і воінаў, перасталі біць Паўла.

Тогда трибун, приблизившись, схватил его и приказал сковать двумя цепями. И спрашивал: — Кто это? Что он сделал?

Тады тысячаначальнік, наблізіўшыся, схапіў яго і загадаў звязаць двума ланцугамі; і пытаўся, хто ён і што ён зрабіў.

В толпе один выкрикивал одно, другие — другое. И поскольку в шуме невозможно было ничего разобрать, он приказал вести его в казарму.

І адны ў натоўпе выкрыквалі адно, другія — другое. Калі ж ён не змог з-за сумятні даведацца нічога пэўнага, загадаў завесці яго ў крэпасць.

И когда он был на лестнице, то из-за напора толпы солдатам пришлось его нести,

І калі Павел апынуўся на прыступках, выйшла так, што яго неслі воіны з-за напору натоўпу;

потому что множество народа шло вслед, крича: — Долой его!

бо мноства народу ішло ўслед і крычала: Забі яго!

При входе в казарму Павел сказал трибуну: — Можно ли мне сказать тебе кое-что? А тот сказал: — Ты знаешь греческий?

І калі меліся ўвесці яго ў крэпасць, Павел кажа тысячаначальніку: Ці можна мне штосьці сказаць табе? — Ён жа спытаўся: Ты ведаеш грэцкую мову?

Так, значит, ты не тот Египтянин, который несколько дней назад поднял восстание и вывел в пустыню четыре тысячи сикариев?

Дык ты не той егіпцянін, які некалькі дзён назад падняў паўстанне і вывеў у пустэльню чатыры тысячы чалавек кінжальшчыкаў?

Павел же сказал: — Я еврей, гражданин известного города Тарса в Киликии. Прошу тебя, разреши мне обратится к народу.

Павел жа сказаў: Я іудзей, тарсянін, з Кілікіі, грамадзянін немалаважнага горада, і я прашу цябе: дазволь мне прамовіць да народу.

Тот позволил. Павел, стоя на лестнице, сделал рукой знак народу. И когда установилось глубокое молчание, он обратился к ним по-еврейски, говоря:

І калі той дазволіў яму, Павел, стоячы на прыступках, даў народу знак рукою. І калі настала поўная ціша, ён звярнуўся да іх на яўрэйскай мове, кажучы:

« 20 глава 22 глава »