По Луке 1 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Поскольку уже многие брались описывать свершившееся у нас,

Як ўжо многія прыклалі руку скласці аповесць пра падзеі, што адбыліся ў нас,

в соответствии с тем, что поведано нам очевидцами и служителями Слова,

як перадалі нам тыя, што ад пачатку былі відавочцамі і служкамі Слова,

решил и я, тщательно всё исследовав, по порядку изложить это тебе, почтенный Феофил,

вырашыў і я, дакладна даследаваўшы ўсё ад пачатку, напісаць па парадку пра іх табе, найшаноўнейшы Тэофіле,

чтобы ты убедился в правдивости учения, в которое тебя посвятили.

каб ты пераканаўся ў непарушнасці тых слоў, у якіх ты быў настаўлены.

Жил в Иудее при царе Ироде священник Захария, из смены потомков Авии, с женой своей Елизаветой, чей род тоже восходил к Аарону.

Быў у дні Ірада, іудзейскага цара, адзін святар імем Захарыя з Авіявай чарады, а жонка ў яго была з дачок Ааронавых. І імя ёй — Елісавета.

Они были праведны пред Богом, безукоризненно соблюдали все предписания и заповеди Господа.

Былі ж яны абое праведныя перад Богам, ходзячы беззаганна паводле ўсіх запаведзяў і правілаў Гасподніх.

Детей у них не было; Елизавета была бесплодна, и оба уже состарились.

І не мелі дзіцяці, бо Елісавета была бясплодная, і абое яны былі на схіле сваіх гадоў.

Однажды, когда службу пред Богом несла смена Захарии,

І сталася: калі ў парадку свае чарады ён служыў перад Богам,

выпал ему, как священнику, жребий воскурить фимиам в Храме Господа,

паводле звычаю святарства выпаў яму жэраб кадзіць, увайшоўшы ў храм Гасподні,

а толпа молящихся, как и полагалось в час воскурений, стояла вне храма.

а ўсё мноства народу малілася з надворку ў гадзіну каджэння.

И вот справа от алтаря воскурений явился ему ангел Господа.

І паказаўся яму Анёл Гасподні, стоячы праваруч кадзільнага ахвярніка.

Ужаснулся Захария, страх охватил его,

І Захарыя, убачыўшы, уразіўся і страх напаў на яго.

но ангел сказал: — Не бойся, Захария. Твоя молитва услышана; жена Елизавета родит тебе сына, и ты назовёшь его Иоанн.

Але Анёл сказаў яму: Не бойся, Захарыя, бо твая просьба пачута. І твая жонка Елісавета народзіць табе сына, і назавеш яго імем Іаан.

Он принесет тебе ликование и радость, многие возрадуются его рождению,

І будзе табе радасць і весялосць, і многія нараджэнню яго ўсцешацца.

ибо он будет велик пред Господом. Он не будет касаться вина и браги, он исполнится Святым Духом ещё в материнском чреве.

Бо ён будзе вялікі перад Госпадам, і не будзе піць ні віна, ні сікера і Святым Духам напоўніцца яшчэ ва ўлонні сваёй маці

Многих израильтян он обратит к Господу, Богу их.

і многіх з Ізраілевых сыноў далучыць да Госпада, іхняга Бога.

Он проложит Господу путь, как предтеча, духом и силой равный Илии, примиряя отцов с детьми, обращая мятежных на праведный путь, готовя народ к приходу Господа.

І ён будзе ісці перад Ім у духу і сіле Іліі, каб сэрцы бацькоў павярнуць да дзяцей, і непакорных да розуму праведных, каб падрыхтаваць Госпаду народ дасканалы.

Захария сказал: — Как я в это поверю? Ведь я уже стар, да и жена моя в возрасте.

І Захарыя сказаў Анёлу: Па чым я пазнаю гэта? Бо я стары і мая жонка на схіле сваіх дзён.

Ангел ответил: — Я Гавриил, предстоящий пред Богом, я послан к тебе с этой доброй вестью.

І ў адказ яму Анёл сказаў: Я Гаўрыіл, што перад Богам стаю, і пасланы гаварыць з табою і дабравесціць табе гэта;

А теперь ты лишишься дара речи и, пока все это не исполнится, не сможешь говорить — за то что не поверил моим словам, которые подтвердятся в срок.

і вось, ты будзеш маўчаць і не змажаш гаварыць да дня, калі збудзецца гэта, за тое, што ты не паверыў маім словам, якія спраўдзяцца ў свой час.

Народ меж тем ждал Захарию, удивляясь, что он всё ещё в Храме.

І народ чакаў Захарыю і дзівіўся, што ён марудзіў у храме.

А он, выйдя, не мог говорить, и они догадались, что в Храме ему было видение. Он объяснялся знаками и оставался нем.

А, выйшаўшы, той не мог гаварыць з імі, і яны зрамзумелі, што ён бачыў з’явенне ў храме; а ён падаваў ім знакі і заставаўся нямы.

Когда же кончились дни его служения, он вернулся домой.

І сталася: калі скончыліся дні яго службы, ён пайшоў у свой дом.

Вскоре его жена Елизавета зачала. Пять месяцев она не выходила из дому, повторяя:

Пасля ж гэтых дзён зачала яго жонка Елісавета і таілася пяць месяцаў, кажучы:

«Наконец Господь сжалился надо мной и снял с меня позор пред людьми».

Так мне зрабіў Госпад ў дні, калі ласкава паглядзеў на мяне, каб зняць з мяне ганьбу сярод людзей.

А на шестой месяц Бог послал ангела Гавриила в галилейский город Назарет,

А ў шосты месяц быў пасланы ад Бога Анёл Гаўрыіл у Галілейскі горад пад назваю Назарэт,

к девушке по имени Мария, обрученной с Иосифом, потомком Давида.

да Дзевы, заручанай з чалавекам імем Іосіф, з дому Давідавага; а імя Дзевы — Марыям.

Ангел вошел к ней и сказал: — Здравствуй, отмеченная милостью! Господь — с тобою!

І [Анёл], увайшоўшы да Яе, сказаў: Радуйся, ласкаю адораная! Госпад з Табою! [Дабраславёная Ты між жанчын!]

Та испугалась, не понимая этого приветствия.

Яна ж, [убачыўшы яго], збянтэжылася ад гэтага слова і разважала, што б гэта было за прывітанне.

Но ангел сказал: — Не бойся, Мария, ты угодна Богу!

І сказаў Ёй Анёл: Не бойся, Марыям, бо знайшла Ты ласку ў Бога.

Ты зачнёшь и родишь сына, и назовёшь Его Иисус.

І вось, Ты зачнеш ва ўлонні і народзіш Сына і назавеш Яго імем Ісус.

Он станет велик и наречётся Сыном Всевышнего. Он получит от Господа Бога престол Своего предка Давида

Ён будзе вялікі, і Сынам Усявышняга будзе названы, і дасць Яму Госпад Бог трон Давіда, Яго бацькі,

и будет царствовать над народом Иакова вовек, Его царствованию не будет конца.

і будзе цараваць Ён над домам Іякава навекі, і Яго Царству не будзе канца.

Мария спросила: — Как это может быть? Ведь я ещё девушка.

А Марыям сказала Анёлу: Як будзе гэта, калі мужа не знаю?

Ангел ответил: — Святой Дух снизойдет на тебя, сила Всевышнего тебя осенит — рожденное от тебя будет свято и наречётся Сыном Божьим.

І ў адказ Анёл сказаў Ёй: Святы Дух зыдзе на Цябе, і сіла Усявышняга ахіне цябе; таму і Святое, што народзіцца, будзе названа Сынам Божым.

И родственница твоя Елизавета зачала сына, хотя она и стара. Её называли бесплодной, а она уже шестой месяц беременна,

І вось, Елісавета, Твая сваяка, — і яна зачала сына ў сваёй старасці, і гэта шосты месяц у яе, якую называюць бясплоднай,

ибо всякое слово Бога сбудется.

бо ў Бога няма ніводнага немажлівага слова.

Мария сказала: — Я во власти Господа, и пусть всё будет, как ты сказал. И ангел ушёл от неё.

І Марыям сказала: Вось, я — раба Гасподняя; няхай будзе Мне паводле твайго слова. — І Анёл адышоў ад Яе.

Мария собралась и поспешила в город на Иудейском нагорье;

І, устаўшы, Марыям у тыя дні пайшла з паспешлівасцю ў горную мясцовасць, у горад Іуды,

она вошла в дом Захарии и поздоровалась с Елизаветой.

і ўвайшла ў Захарыеў дом і прывітала Елісавету.

Как только та услышала слова Марии, младенец шевельнулся у неё в утробе. Елизавета, исполнившись Святым Духом,

І сталася: калі пачула Елісавета Марыіна прывітанне, падскочыла дзіцятка ў яе ўлонні, і Елісавета напоўнілася Святым Духам,

воскликнула: — Благословенна ты среди женщин, и благословен Тот, Кого ты родишь!

і ўсклікнула моцным голасам і сказала: Дабраславёная Ты між жанчын і дабраславёны плод Твайго ўлоння!

И за что мне только такая честь, что мать Господа моего навестила меня?!

І адкуль мне гэта, каб Маці майго Госпада прыйшла да мяне?

Как только ты поздоровалась со мной, младенец во мне запрыгал от радости.

Бо вось, калі дайшоў голас Твайго прывітання да маіх вушэй, падскочыла ад радасці дзіцятка ў маім ўлонні,

Благословенна поверившая обещанию Господа!

і шчаслівая Тая, якая паверыла, што спраўдзіцца сказанае ёй ад Госпада!

И сказала Мария: — Прославляет Господа моя душа,

І Марыям сказала: Мая душа ўзвялічвае Госпада,

радуется дух мой Богу, Спасителю моему,

і ўзрадаваўся Мой дух у Богу, Майму Збаўцу,

ибо вспомнил Он неприметную служанку Свою. Отныне все поколенья будут меня звать благословенной,

таму што глянуў Ён на паніжэнне Свае Рабы. Бо вось з гэтага часу будуць дабраслаўляць мяне ў се пакаленні;

ибо великое дело сотворил для меня Могучий, Тот, Чьё имя свято,

бо Магутны стварыў Мне вялікае. І святое Яго імя;

Чья милость — ко всем чтущим Его, на многие поколенья.

і Яго міласэрнасць — на пакаленні і пакаленні тых, што Яго баяцца.

Показал Он силу Своей десницы, рассеял возомнивших о себе гордецов,

Ён стварыў сілу Сваёю рукою; рассеяў ганарлівых думкамі сэрца іх;

низверг владык, неприметных — возвысил,

скінуў уладароў з тронаў і ўзвысіў пакорлівых,

нуждающихся обогатил, а богачей отослал ни с чем.

галодных насыціў дабром, а багатых адаслаў ні з чым.

Он помог Израилю, рабу Своему, вспомнив о милости,

Ён прыйшоў на дапамогу Ізраілю, Свайму слузе, памятаючы пра міласэрнасць, —

обещанной навек нашим предкам, Аврааму и потомству его.

як сказаў Ён нашым бацькам, — Аўрааму і яго патомкам.

Пробыв у неё месяца три, Мария вернулась домой.

Заставалася ж Марыям з ёю месяцаў са тры і вярнулася ў Свой дом.

А Елизавета, когда подошел срок, родила сына.

А Елісавеце надышоў час радзіць, і яна нарадзіла сына.

Соседи и родичи, узнав, что Господь оказал ей такую великую милость, поздравляли её.

І яе суседзі і сваякі пачулі, што ўзвялічыў Госпад Сваю міласэрнасць да яе, і цешыліся з ёю.

На восьмой день пришли обрезать младенца, и хотели назвать его Захарией, как отца.

І сталася: у восьмы дзень прыйшлі абразаць дзіцятка, і хацелі яго назваць імем яго бацькі, Захарыем.

Но мать воспротивилась: «Нет! Назовем его Иоанном».

Але яго маці сказала ў адказ: Не, а будзе названы ён Іаанам.

Ей возразили: «В твоём роду никто не носит такого имени».

І сказалі ёй: Нікога няма ў тваёй радні, хто называўся б гэтым імем.

И стали делать знаки отцу, чтобы он дал знать, как он хочет назвать ребёнка.

І пыталіся знакамі ў яго бацькі, як ён хацеў бы, каб назвалі яго.

Тот попросил дощечку и, к общему удивлению, написал: «Имя ему — Иоанн».

І ён, папрасіўшы дошчачку, напісаў, паведамляючы: «Яго імя — Іаана». І ўсе здзівіліся..

И тотчас к нему вернулась речь, и он заговорил, восхваляя Бога.

І зараз жа раскрыліся яго вусны і ажыў язык яго, і ён загаварыў, дабраславячы Бога.

Все соседи были испуганы; слух разнесся по всему Иудейскому нагорью.

І ахапіў страх усіх, што жылі навокал іх, і па ўсёй горнай Іудзеі расказвалі пра ўсё гэта.

Услышав эту весть, все с удивлением спрашивали: «Кем станет этот ребёнок?» Ибо ясно было, что с ним рука Господа.

І ўсе, што чулі, бралі сабе да сэрца, кажучы: Кім жа будзе гэтае дзіцятка? — Бо і рука Гасподняя была з ім.

Захария же, отец его, исполнившись Святым Духом, изрек пророчество:

І яго бацька Захарыя напоўніўся Святым Духам і прарочыў, кажучы:

— Благословен Господь, Бог Израиля! Вспомнил Он свой народ и принес ему избавление,

Дабраславёны Госпад, Бог Ізраілеў, што наведаў Свой народ і даў яму вызваленне,

Послал Он нам могучего спасителя, потомка раба Господнего Давида

і падняў нам рог выратавання ў доме Давіда, Свайго слугі, —

(как и обещал Он издревле через святых пророков Своих),

як сказаў ад веку вуснамі Сваіх святых прарокаў, —

избавил Он нас от врагов, от всех, кто нас ненавидит.

што ўратуе нас ад нашых ворагаў і ад рукі ўсіх ненавіснікаў нашых,

Обещал Он милость праотцам нашим, и помнит Он о святом Договоре,

створыць міласэрнасць нашым бацькам і ўспомніць Свой святы запавет,

о клятве, которую дал Он нашему праотцу Аврааму:

клятву, якой пакляўся нашаму бацьку Аўрааму, што дасць нам,

избавить нас от вражеских рук, чтобы мы служили Ему без страха,

бясстрашна, выбавіўшы з рукі ворагаў, служыць Яму

благочестиво и праведно, во все дни нашей жизни.

ў святасці і праведнасці перад Ім ва ўсе нашы дні1.

А тебя, дитя, назовут пророком Всевышнего, и пойдешь ты, пролагая Господу путь,

І ты, дзіцятка, будзеш звацца прарокам Ўсявышняга, бо ты пойдзеш перад [абліччам] Госпада, каб падрыхтаваць Яму дарогі,

возвестишь Его народу спасенье и прощенье грехов.

каб даць Яго народу пазнаць выратаванее ў адпушчэнні іх грахоў,

По милосердию нашего Бога с небес воссияет нам солнце,

праз сардэчную міласэрнасць нашага Бога, у якой наведае2 нас Усход з вышыні,

светя живущим во мраке, под сенью смерти, являя им дорогу мира.

каб даць святло тым, што сядзяць у цемры і смяротным цені, і скіраваць нашы ногі на дарогу міру.

Ребенок вырос и укрепился духом. Он оставался в пустыне, пока не явился Израилю.

Хлопчык жа рос і ўмацоўвася духам, і быў ён у пустэльнях да дня свайго з’яўлення перад Ізраілем.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

75 1: У некат. рукап.: дні нашага жыцця.

78 2: У некат. рукап.: наведаў.

« 16 глава 2 глава »