По Луке 19 глава

Евангелие по Луке
Открытый перевод → Пераклад Анатоля Клышкi

Войдя в Иерихон, Иисус шел по городу,

І Ён, увайшоўшы, праходзіў праз Іерыхон.

а там был некто по имени Заккай, глава местных откупщиков, человек очень богатый.

І вось чалавек, званы імем Закхей, а быў ён галоўным зборшчыкам падаткаў і быў багаты;

Он хотел увидеть Иисуса, но ему мешала толпа, потому что он был невысокого роста.

і шукаў ўбачыць Ісуса, хто Ён, і не мог з-за натоўпу, таму што быў ростам малы.

И вот, забежав вперёд, он забрался на сикомор, чтобы увидеть, как пройдет Иисус.

І, забегшы наперад, узлез на сікамору, каб убачыць Яго, бо тою дарогаю Ён меўся праходзіць.

Поравнявшись с тем местом, Иисус посмотрел наверх и сказал: — Заккай, немедленно спускайся, ибо сегодня Я буду гостем в твоем доме.

І Ісус, калі прыйшоў на гэтае месяца, паглядзеўшы ўгару, [ўбачыў яго] і сказаў яму: Закхею, хутчэй злазь, бо сёння Мне трэба застацца ў тваім доме.

И тот, сразу же спустившись вниз, радостно принял Его.

І той спешна злез і прыняў Яго, радуючыся.

Видя это, все роптали, недовольные тем, что Он остановился у грешника.

І, убачыўшы, усе пачалі наракаць, кажучы: Ён зайшоў спыніцца ў грэшнага чалавека.

Но Заккай, поднявшись, сказал Господу: — Половину имущества, Господин мой, я сейчас же отдам беднякам, а если с кого взял лишнее, то возмещу ему вчетверо.

А Закхей, устаўшы, сказаў Госпаду: Вось, палавіну маёй паёмасці, Госпадзе, я даю ўбогім, і калі ў каго, што ашуканствам узяў, аддаю ў чатыры разы больш.

Иисус сказал: — Сегодня в этом доме свершилось спасение. Ведь этот человек тоже потомок Авраама.

Ісус жа сказаў яму: Сёння прыйшло выратаванне гэтаму дому, бо і ён сын Аўраамаў;

А Сын Человеческий для того и пришел, чтобы найти и спасти погибших.

бо Сын Чалавечы прыйшоў шукаць і ўратаваць загінулае.

Они слушали, и Он рассказал ещё одну притчу, поскольку был уже близко к Иерусалиму и все ждали скорого наступления Царства Божьего.

Калі ж яны слухалі гэта, Ён у дадатак сказаў прыпавесць, бо Ён быў блізка ад Іерусаліма, і ім здавалася, што тут жа павінна з’явіцца Царства Божае.

Иисус сказал: — Один знатный человек отправился в дальнюю страну, чтобы добиться царской власти, а потом вернуться.

Дык Ён сказаў: Адзін чалавек знатнага роду выпраўляўся ў далёкую краіну, каб прыняць сабе царства і вярнуцца.

Призвав десять своих рабов и вручив им десять мин серебра, он сказал: «Пустите их в оборот на то время, пока я в отъезде».

І, паклікаўшы дзесяць сваіх слуг, ён даў ім дзесяць мінаў48 і сказаў ім: Пускайце ў ход, пакуль я не прыйду.

Но подданные его ненавидели и отправили к нему посольство с заявлением: «Мы не хотим, чтобы этот человек был нашим царем».

Але яго грамадзяне ненавідзелі яго і паслалі ўслед за ім пасольства, кажучы: «Мы не хочам, каб гэты чалавек быў чаром над намі».

Царем его все же признали. Вернувшись домой, он вызвал слуг, которым дал деньги, и спросил, какой они получили доход.

І сталася: калі ён вярнуўся, прыняўшы царства, сказаў паклікаць да яго тых слуг, якім даў серабра, каб даведацца, што яны прыдбалі49.

Первый слуга, явившись, сказал: «Господин, твоя мина принесла доход в десять мин».

І прыйшоў першы, кажучы: Гаспадару, твая міна прыспорыла дзесяць мінаў.

Хозяин сказал: «Отлично, мой верный слуга! Раз ты оказался надёжен в малом, то получи в управление десять городов».

І ён сказаў яму: Выдатна, добры слуга; за тое, што ў самым малым быў верны, май уладу над дзесяццю гарадамі.

Второй слуга пришел и сказал: «Твоя мина, хозяин, дала прибыль в пять мин».

і прыйшоў другі, кажучы: Твая міна, гаспадару, дала пяць мінаў.

Хозяин сказал: «Получи пять городов».

Сказаў жа і гэтаму: А ты будзь над пяццю гарадамі.

Третий слуга пришел и сказал: «Господин, вот твоя мина, я хранил ее в платке.

І астатні прыйшоў, кажучы: Гаспадару, вось твая міна, якую я, адклаўшы, хаваў у хустцы;

Я боялся тебя, ибо ты очень строг. Ты любитель брать то, что не клал, и снимать урожай там, где не сеял».

таму што я баяўся цябе, бо ты чалавек патрабавальны: бярэш, чаго не клаў. І жнеш, чаго не сеяў.

Хозяин сказал: «Негодный раб, твои же слова тебя обличают! Ты ведь знал, что я строг и люблю брать то, что не клал, и снимать урожай там, где не сеял.

Той кажа яму: Тваімі вуснамі буду судзіць цябе, ліхі слуга. Ты ведаў, што я чалавек патрабавальны: бяру, чаго не клаў, і жну, чаго не сеяў.

Почему же ты не отдал мои деньги в рост, чтобы, вернувшись, я получил от них прибыль?»

Чаму ж не даў ты майго серабра ліхвярам?50 І я, прыйшоўшы, атрымаў бы яго з прыбыткам.

И он велел стоящим рядом: «Отберите у него мину и отдайте имеющему десять мин».

І тым, што стаялі побач, сказаў: Вазьміце ад яго міну і дайце таму, у каго дзесяць мінаў.

Те возразили: «Господин, у него и так уже есть десять!»

І сказалі яму: Гаспадару, ён мае дзесяць мінаў.

Он ответил: «Говорю вам, что всякому, кто имеет, дадут еще, а у неимущего отнимут и то, что у него есть.

Кажу вам, што кожнаму, хто мае, будзе дадзена, а ў таго, хто не мае, і тое, што мае, адымецца.

И ещё: врагов моих, которые не желали, чтобы я был их царем, приведите сюда и тут же, у меня на глазах, казните».

А ворагаў маіх, гэтых, што не хацелі, каб я быў царом над імі, прывядзіце сюды і забіце іх перада мною.

Рассказав это, Иисус пошел дальше, к Иерусалиму.

І, сказаўшы гэта, Ён пайшоў наперадзе, узыходзячы ў Іерусалім.

Подходя к Бет-Паге и Бет-Анийя, достигнув так называемой Масличной горы, Он послал вперед двух учеников, велев им:

І сталася: калі Ён наблізіўся да Віфагіі, да гары, што завецца Аліўнаю, паслаў Ён двух [сваіх] вучняў,

— Отправляйтесь в ту деревню, что перед вами. Там вы найдете необъезженного ослёнка; отвяжите его и приведите сюда.

кажучы: Ідзіце ў сяло насупроць, пры ўваходзе ў яго знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей ніколі не садзіўся, і, адвязаўшы яго, прывядзіце.

Если вас спросят, зачем вы его отвязываете, отвечайте: «Он нужен Господу».

І, калі хто будзе пытацца ў вас: «навошта адвязваеце?», скажыце так: «Яно патрэбна Госпаду».

Посланные пошли и нашли то, о чём им было сказано.

І пасланыя пайшлі і знайшлі, як Ён сказаў ім.

Когда они отвязывали ослёнка, его хозяева спросили их: «Зачем вы его отвязываете?»

А калі яны адвязалі асляня, яго гаспадары сказалі ім: Што вы адвязваеце асляня?

Они ответили: «Он нужен Господу».

Яны ж сказалі: Яно пастрэбна Госпаду.

Затем они привели ослёнка к Иисусу и, набросив на ослёнка свои одежды, помогли Иисусу сесть на него верхом.

І прывялі яго да Ісуса; і, накінуўшы сваю вопратку на асляня, пасадзілі Ісуса.

Иисус ехал, и люди расстилали перед Ним на дороге свои одежды.

І, калі Ён ехаў, яны падсцілалі сваю вопратку на дарозе.

А когда Он достиг спуска с Масличной горы, целая толпа учеников начала громко и радостно славить Бога за те чудеса, которые им довелось увидеть:

А калі Ён набліжаўся ўжо да спуску з Аліўнай гары, усё мноства вучняў, радуючыся, пачало моцным голасам хваліць Бога за ўсе з’явы сілы, што яны ўбачылі,

Благословен Царь, грядущий во имя Господне! Мир в небесах, слава на высотах!

кажучы: Дабраславёны Цар, Які прыходзіць у імя Гасподняе! У небе мір і слава ў вышніх!

Некоторые из фарисеев, что были в толпе, сказали Иисусу: — Учитель, вели Своим ученикам замолчать.

І некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўніку, забарані Сваім вучням!

Он ответил: — Говорю вам, даже если они замолчат, вместо них начнут восклицать вот эти камни!

А Ён у адказ сказаў: Кажу вам, калі яны змоўкнуць, закрычаць камяні.

Когда Он подъехал к Иерусалиму и увидел город, то заплакал о нём

І, калі Ён наблізіўся, то, убачыўшы горад, заплакаў па ім,

и сказал: — О если бы ты хоть сегодня понял, что может принести тебе мир! Но это от тебя сокрыто.

кажучы: Калі б і ты хоць у гэты твой дзень зразумеў, што служыць для міру твайго, ды цяпер гэта схавана ад тваіх вачэй.

Придет время, и враги окружат тебя валом, отовсюду обложат осадой.

Бо прыйдуць для цябе дні, і твае ворагі узвядуць вакол цябе вал, і абложаць цябе, і сціснуць цябе адсюль,

Они сравняют тебя с землей и перебьют твоих жителей, даже младенцев, не оставив в тебе даже камня на камне, — за то, что ты не смог распознать часа, когда пришел к тебе Бог.

і зраўняюць цябе з зямлёю і паб’юць тваіх дзяцей у табе, і не пакінуць каменя на камені за тое, што ты не распазнаў часу адведзін цябе.

Войдя в Храм, Он принялся изгонять оттуда торгующих.

І, увайшоўшы ў святыню, пачаў выганяць прадаўцоў [у ім і пакупнікоў],

Он говорил им: — В Писании сказано: «И станет Дом Мой местом молитвы». А вы превратили его в разбойничий притон!

кажучы ім: Напісана: «І будзе Мой дом домам малітвы51», вы ж яго зрабілі пячорай52 разбойнікаў.

Он каждый день проповедовал в Храме, а первосвященники, книжники и виднейшие люди искали случая Его погубить.

І Ён кожны дзень навучаў у святыні. А першасвятары, і кніжнікі шукалі, як бы Яго загубіць, таксама і першыя людзі народу,

Но они ничего не могли с Ним поделать, потому что народ жадно слушал Его.

ды не знаходзілі, што зрабіць, бо ўвесь народ неадступна лухаў Яго.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

13 48: Міна — сярэбраная манета вагою каля 570 г., 100 драхмаў.

15 49: У некат. рукап.: хто што прыдбаў.

23 50: Літаральна: на стол (грашамена).

46 51: У некат. рукап.: Мой дом — дом малітвы.

46 52: Або: прытонам.

« 18 глава 20 глава »