От Луки 19 глава

От Луки, святое благовествование
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Анатоля Клышкi

Иисус проходил через город Иерихон.

І Ён, увайшоўшы, праходзіў праз Іерыхон.

И был там богатый человек по имени Закхей, старший над сборщиками налогов.

І вось чалавек, званы імем Закхей, а быў ён галоўным зборшчыкам падаткаў і быў багаты;

Он старался увидеть, кто же Иисус, но не мог за толпой, так как был мал ростом.

і шукаў ўбачыць Ісуса, хто Ён, і не мог з-за натоўпу, таму што быў ростам малы.

Побежав вперёд, он взобрался на сикомор, чтобы увидеть Иисуса, ибо Он собирался пройти той дорогой.

І, забегшы наперад, узлез на сікамору, каб убачыць Яго, бо тою дарогаю Ён меўся праходзіць.

Когда Иисус пришёл на то место, Он взглянул наверх, и, увидев Закхея, сказал: "Закхей, поскорее спускайся вниз, ибо Я должен остановиться сегодня в твоём доме".

І Ісус, калі прыйшоў на гэтае месяца, паглядзеўшы ўгару, [ўбачыў яго] і сказаў яму: Закхею, хутчэй злазь, бо сёння Мне трэба застацца ў тваім доме.

Тот поспешил спуститься и с радостью оказал Ему гостеприимство.

І той спешна злез і прыняў Яго, радуючыся.

И все, видя это, стали роптать, говоря: "Он остановился у грешника".

І, убачыўшы, усе пачалі наракаць, кажучы: Ён зайшоў спыніцца ў грэшнага чалавека.

Но Закхей встал и сказал Господу: "Господи! Половину состояния своего я отдам бедным, и если я обманул кого в деньгах, то заплачу вчетверо больше!"

А Закхей, устаўшы, сказаў Госпаду: Вось, палавіну маёй паёмасці, Госпадзе, я даю ўбогім, і калі ў каго, што ашуканствам узяў, аддаю ў чатыры разы больш.

Иисус сказал ему: "Сегодня спасение пришло в этот дом, ибо и этот человек истинный сын Авраама.

Ісус жа сказаў яму: Сёння прыйшло выратаванне гэтаму дому, бо і ён сын Аўраамаў;

Сын Человеческий пришёл искать и спасти погибающих".

бо Сын Чалавечы прыйшоў шукаць і ўратаваць загінулае.

Иисус подходил ближе и ближе к Иерусалиму, и некоторые думали, что скоро уже настанет Царство Божье.

Калі ж яны слухалі гэта, Ён у дадатак сказаў прыпавесць, бо Ён быў блізка ад Іерусаліма, і ім здавалася, што тут жа павінна з’явіцца Царства Божае.

Зная об этом, Он рассказал им притчу: "Человек знатного рода собирался в далёкую страну, чтобы венчаться там на царство, а затем возвратиться и править своим народом.

Дык Ён сказаў: Адзін чалавек знатнага роду выпраўляўся ў далёкую краіну, каб прыняць сабе царства і вярнуцца.

Он призвал десятеро своих слуг, дал им десять золотых монет и сказал: "Вложите их в дело до моего возвращения".

І, паклікаўшы дзесяць сваіх слуг, ён даў ім дзесяць мінаў48 і сказаў ім: Пускайце ў ход, пакуль я не прыйду.

Но подданные ненавидели его и послали вслед за ним гонцов, чтобы сказать в той далёкой стране: "Мы не хотим, чтобы этот человек правил нами!"

Але яго грамадзяне ненавідзелі яго і паслалі ўслед за ім пасольства, кажучы: «Мы не хочам, каб гэты чалавек быў чаром над намі».

Но он стал правителем той страны, возвратился домой и послал за слугами, которым дал деньги, чтобы узнать, какую прибыль они получили.

І сталася: калі ён вярнуўся, прыняўшы царства, сказаў паклікаць да яго тых слуг, якім даў серабра, каб даведацца, што яны прыдбалі49.

Первый пришёл и сказал: "Господин, монета, которую ты дал мне, принесла ещё десять золотых монет".

І прыйшоў першы, кажучы: Гаспадару, твая міна прыспорыла дзесяць мінаў.

И сказал он ему: "Хорошо, добрый слуга. Ты был верен в малом, за это у тебя во власти будут десять городов".

І ён сказаў яму: Выдатна, добры слуга; за тое, што ў самым малым быў верны, май уладу над дзесяццю гарадамі.

Потом пришёл второй слуга и сказал: "Господин, золотая монета, которую ты дал мне, принесла ещё пять монет". И царь сказал этому слуге:

і прыйшоў другі, кажучы: Твая міна, гаспадару, дала пяць мінаў.

"И ты будешь управлять пятью городами".

Сказаў жа і гэтаму: А ты будзь над пяццю гарадамі.

Тогда третий слуга пришёл и сказал: "Господин, вот твоя монета, которую я завернул в платок и спрятал.

І астатні прыйшоў, кажучы: Гаспадару, вось твая міна, якую я, адклаўшы, хаваў у хустцы;

Я боялся тебя, ибо ты могущественный и жёсткий человек: берёшь, чего не клал, и жнёшь, чего не сеял".

таму што я баяўся цябе, бо ты чалавек патрабавальны: бярэш, чаго не клаў. І жнеш, чаго не сеяў.

И хозяин сказал слуге: "Я буду судить тебя твоими же словами, негодный слуга! Ты знал, что я человек жёсткий, берущий, чего не клал, и жнущий, чего не сеял?

Той кажа яму: Тваімі вуснамі буду судзіць цябе, ліхі слуга. Ты ведаў, што я чалавек патрабавальны: бяру, чаго не клаў, і жну, чаго не сеяў.

Почему же ты не пустил мои деньги в оборот? Тогда я, вернувшись, получил бы их с прибылью".

Чаму ж не даў ты майго серабра ліхвярам?50 І я, прыйшоўшы, атрымаў бы яго з прыбыткам.

А стоящим рядом сказал: "Заберите золотую монету у него и отдайте заработавшему десять монет".

І тым, што стаялі побач, сказаў: Вазьміце ад яго міну і дайце таму, у каго дзесяць мінаў.

И они сказали ему: "Господин, у него уже есть десять монет".

І сказалі яму: Гаспадару, ён мае дзесяць мінаў.

"Говорю вам, — ответил царь, — всякому имущему ещё больше дано будет, а у неимущего взято будет и то, что он имеет.

Кажу вам, што кожнаму, хто мае, будзе дадзена, а ў таго, хто не мае, і тое, што мае, адымецца.

Врагов же моих, которые не хотели, чтобы я царствовал над ними, приведите сюда и убейте передо мною".

А ворагаў маіх, гэтых, што не хацелі, каб я быў царом над імі, прывядзіце сюды і забіце іх перада мною.

Сказав это, Иисус пошёл далее, в Иерусалим.

І, сказаўшы гэта, Ён пайшоў наперадзе, узыходзячы ў Іерусалім.

Подходя к Виффагии и Вифании, у горы, называемой Елеонской, Он послал вперёд двух Своих учеников, сказав:

І сталася: калі Ён наблізіўся да Віфагіі, да гары, што завецца Аліўнаю, паслаў Ён двух [сваіх] вучняў,

"Идите в селение, что перед вами. Когда войдёте, увидите привязанного необъезженного ослёнка. Отвяжите его и приведите сюда.

кажучы: Ідзіце ў сяло насупроць, пры ўваходзе ў яго знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей ніколі не садзіўся, і, адвязаўшы яго, прывядзіце.

А если кто-нибудь спросит вас: "Зачем забираете ослёнка?", скажете: "Он нужен Господу".

І, калі хто будзе пытацца ў вас: «навошта адвязваеце?», скажыце так: «Яно патрэбна Госпаду».

И отправились посланные и нашли всё так, как Он сказал им.

І пасланыя пайшлі і знайшлі, як Ён сказаў ім.

Когда они отвязывали ослёнка, хозяева спросили их: "Зачем вы отвязываете ослёнка?"

А калі яны адвязалі асляня, яго гаспадары сказалі ім: Што вы адвязваеце асляня?

Они сказали: "Он нужен Господу".

Яны ж сказалі: Яно пастрэбна Госпаду.

Они привели ослёнка к Иисусу, набросили свои одежды на спину животного и усадили на него Иисуса.

І прывялі яго да Ісуса; і, накінуўшы сваю вопратку на асляня, пасадзілі Ісуса.

И когда Он ехал к Иерусалиму, люди расстилали на Его пути одежды.

І, калі Ён ехаў, яны падсцілалі сваю вопратку на дарозе.

Видя Его приближение, множество учеников собралось у подножия горы Елеонской, и все они стали радостно восхвалять Господа громкими голосами за все чудеса, которые видели,

А калі Ён набліжаўся ўжо да спуску з Аліўнай гары, усё мноства вучняў, радуючыся, пачало моцным голасам хваліць Бога за ўсе з’явы сілы, што яны ўбачылі,

говоря: "Благословен Царь, грядущий во имя Господне!" Мир на небесах и слава Всевышнему!"

кажучы: Дабраславёны Цар, Які прыходзіць у імя Гасподняе! У небе мір і слава ў вышніх!

И некоторые из фарисеев, бывших в толпе, стали говорить Иисусу: "Учитель, укори учеников Своих!"

І некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: Настаўніку, забарані Сваім вучням!

А Он ответил: "Я говорю вам, если они умолкнут, камни закричат!"

А Ён у адказ сказаў: Кажу вам, калі яны змоўкнуць, закрычаць камяні.

Когда Он подошёл и увидел город, то заплакал о нём

І, калі Ён наблізіўся, то, убачыўшы горад, заплакаў па ім,

и сказал: "Хотел бы Я, чтобы ты знал сегодня, что принесёт тебе мир! Но теперь это скрыто от глаз твоих.

кажучы: Калі б і ты хоць у гэты твой дзень зразумеў, што служыць для міру твайго, ды цяпер гэта схавана ад тваіх вачэй.

Придут дни, когда враги твои возведут вокруг тебя укрепления и окружат тебя со всех сторон.

Бо прыйдуць для цябе дні, і твае ворагі узвядуць вакол цябе вал, і абложаць цябе, і сціснуць цябе адсюль,

Они сравняют тебя с землёй, тебя и всех людей в твоих стенах. Камня на камне не оставят от тебя, ибо ты не узнал времени, когда Бог пришёл, чтобы спасти тебя".

і зраўняюць цябе з зямлёю і паб’юць тваіх дзяцей у табе, і не пакінуць каменя на камені за тое, што ты не распазнаў часу адведзін цябе.

Войдя во двор храма, Иисус стал выгонять торгующих там,

І, увайшоўшы ў святыню, пачаў выганяць прадаўцоў [у ім і пакупнікоў],

говоря им: "Написано: "Мой дом будет домом молитвенным". Но вы превратили его в разбойничье логово!"

кажучы ім: Напісана: «І будзе Мой дом домам малітвы51», вы ж яго зрабілі пячорай52 разбойнікаў.

И учил Он каждый день в храме, а первосвященники, законники и предводители народа искали, как им убить Его.

І Ён кожны дзень навучаў у святыні. А першасвятары, і кніжнікі шукалі, як бы Яго загубіць, таксама і першыя людзі народу,

Однако, они были бессильны сделать это, ибо весь народ восторженно ловил каждое слово Иисуса.

ды не знаходзілі, што зрабіць, бо ўвесь народ неадступна лухаў Яго.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

13 48: Міна — сярэбраная манета вагою каля 570 г., 100 драхмаў.

15 49: У некат. рукап.: хто што прыдбаў.

23 50: Літаральна: на стол (грашамена).

46 51: У некат. рукап.: Мой дом — дом малітвы.

46 52: Або: прытонам.

« 18 глава 20 глава »