От Луки 19 глава

От Луки, святое благовествование
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Иисус проходил через город Иерихон.

Увайшоўшы, Ён праходзіў праз Ерыхон.

И был там богатый человек по имени Закхей, старший над сборщиками налогов.

І вось, чалавек па імені Закхей, кіраўнік мытнікаў і багаты,

Он старался увидеть, кто же Иисус, но не мог за толпой, так как был мал ростом.

стараўся ўбачыць Езуса, хто Ён такі, але не мог з-за натоўпу, таму што быў малога росту.

Побежав вперёд, он взобрался на сикомор, чтобы увидеть Иисуса, ибо Он собирался пройти той дорогой.

Забегшы наперад, ён залез на смакоўніцу, каб убачыць Яго, бо Ён павінен быў там праходзіць.

Когда Иисус пришёл на то место, Он взглянул наверх, и, увидев Закхея, сказал: "Закхей, поскорее спускайся вниз, ибо Я должен остановиться сегодня в твоём доме".

А калі Езус прыйшоў на гэтае месца, паглядзеў уверх і сказаў яму: «Закхей, хутчэй спускайся, бо сёння Мне трэба быць у тваім доме».

Тот поспешил спуститься и с радостью оказал Ему гостеприимство.

Той хутка спусціўся і прыняў Яго з радасцю.

И все, видя это, стали роптать, говоря: "Он остановился у грешника".

А ўсе, убачыўшы гэта, пачалі наракаць і казалі: «Ён зайшоў пагасціць да грэшнага чалавека».

Но Закхей встал и сказал Господу: "Господи! Половину состояния своего я отдам бедным, и если я обманул кого в деньгах, то заплачу вчетверо больше!"

Закхей жа ўстаў і сказаў Пану: «Вось, палову маёмасці сваёй, Пане, я аддам убогім і, калі каго ў чым ашукаў, аддам у чатыры разы больш».

Иисус сказал ему: "Сегодня спасение пришло в этот дом, ибо и этот человек истинный сын Авраама.

Езус сказаў яму: «Сёння прыйшло збаўленне ў дом гэты, таму што і ён сын Абрагама.

Сын Человеческий пришёл искать и спасти погибающих".

Бо Сын Чалавечы прыйшоў знайсці і выратаваць тое, што загінула».

Иисус подходил ближе и ближе к Иерусалиму, и некоторые думали, что скоро уже настанет Царство Божье.

Калі ж яны слухалі гэта, Ён расказаў прыпавесць, бо блізка быў да Ерузалема, а яны думалі, што зараз з’явіцца Божае Валадарства.

Зная об этом, Он рассказал им притчу: "Человек знатного рода собирался в далёкую страну, чтобы венчаться там на царство, а затем возвратиться и править своим народом.

Таму сказаў: «Пэўны чалавек шляхетнага паходжання адпраўляўся ў далёкую краіну, каб здабыць сабе каралеўства і вярнуцца.

Он призвал десятеро своих слуг, дал им десять золотых монет и сказал: "Вложите их в дело до моего возвращения".

Паклікаўшы дзесяць сваіх слугаў, даў ім дзесяць мін і сказаў ім: “Зарабляйце, пакуль не вярнуся”.

Но подданные ненавидели его и послали вслед за ним гонцов, чтобы сказать в той далёкой стране: "Мы не хотим, чтобы этот человек правил нами!"

Але суайчыннікі ненавідзелі яго і адправілі следам за ім пасланцоў, сказаўшы: “Не хочам, каб валадарыў над намі!”

Но он стал правителем той страны, возвратился домой и послал за слугами, которым дал деньги, чтобы узнать, какую прибыль они получили.

Калі ж ён, здабыўшы каралеўства, вярнуўся, загадаў паклікаць да сябе тых слуг, якім даў срэбра, каб даведацца, што яны зарабілі.

Первый пришёл и сказал: "Господин, монета, которую ты дал мне, принесла ещё десять золотых монет".

Прыйшоў першы і сказаў: “Гаспадару, твая міна прынесла дзесяць мін”.

И сказал он ему: "Хорошо, добрый слуга. Ты был верен в малом, за это у тебя во власти будут десять городов".

Той адказаў яму: “Добра, слуга добры; за тое, што ты ў малым быў верны, валадар над дзесяццю гарадамі”.

Потом пришёл второй слуга и сказал: "Господин, золотая монета, которую ты дал мне, принесла ещё пять монет". И царь сказал этому слуге:

Прыйшоў і другі, кажучы: “Гаспадару, твая міна прынесла пяць мін”.

"И ты будешь управлять пятью городами".

Таксама сказаў гэтаму: “І ты валадар над пяццю гарадамі”.

Тогда третий слуга пришёл и сказал: "Господин, вот твоя монета, которую я завернул в платок и спрятал.

Прыйшоў і іншы, кажучы: “Гаспадару, вось твая міна, якую я трымаў у хустцы,

Я боялся тебя, ибо ты могущественный и жёсткий человек: берёшь, чего не клал, и жнёшь, чего не сеял".

бо баяўся цябе, таму што ты чалавек жорсткі: бярэш чаго не клаў, і жнеш, чаго не сеяў”.

И хозяин сказал слуге: "Я буду судить тебя твоими же словами, негодный слуга! Ты знал, что я человек жёсткий, берущий, чего не клал, и жнущий, чего не сеял?

Той сказаў яму: “Паводле вуснаў тваіх суджу цябе, нягодны слуга! Ты ведаў, што я чалавек жорсткі, бяру чаго не клаў, і жну, чаго не сеяў.

Почему же ты не пустил мои деньги в оборот? Тогда я, вернувшись, получил бы их с прибылью".

Чаму ж ты не пусціў срэбра майго ў абарот, каб я, прыйшоўшы, забраў яго з прыбыткам?”

А стоящим рядом сказал: "Заберите золотую монету у него и отдайте заработавшему десять монет".

Пасля сказаў тым, хто стаяў побач: “Забярыце ў яго міну і аддайце таму, хто мае дзесяць мін”.

И они сказали ему: "Господин, у него уже есть десять монет".

І сказалі яму: “Гаспадару, ён ужо мае дзесяць мін!”

"Говорю вам, — ответил царь, — всякому имущему ещё больше дано будет, а у неимущего взято будет и то, что он имеет.

Кажу вам, што кожнаму, хто мае, дадзена будзе; а ў таго, хто не мае, адымецца і тое, што мае.

Врагов же моих, которые не хотели, чтобы я царствовал над ними, приведите сюда и убейте передо мною".

А тых ворагаў маіх, якія не хацелі, каб я валадарыў над імі, прывядзіце сюды і забіце іх перада мною!»

Сказав это, Иисус пошёл далее, в Иерусалим.

Сказаўшы гэта, Езус пайшоў далей, узыходзячы ў Ерузалем.

Подходя к Виффагии и Вифании, у горы, называемой Елеонской, Он послал вперёд двух Своих учеников, сказав:

Калі Ён наблізіўся да Бэтфагіі і Бэтаніі, да гары, называнай Аліўнай, паслаў двух вучняў сваіх,

"Идите в селение, что перед вами. Когда войдёте, увидите привязанного необъезженного ослёнка. Отвяжите его и приведите сюда.

кажучы: «Ідзіце ў паселішча, што перад вамі. Калі ўвойдзеце ў яго, знойдзеце прывязанае асляня, на якое ніхто з людзей ніколі яшчэ не сядаў. Адвяжыце яго і прывядзіце.

А если кто-нибудь спросит вас: "Зачем забираете ослёнка?", скажете: "Он нужен Господу".

А калі нехта спытаецца ў вас: “Навошта адвязваеце?”, адкажыце яму так: “Яно патрэбна Пану”».

И отправились посланные и нашли всё так, как Он сказал им.

Пасланцы пайшлі і знайшлі ўсё так, як сказаў ім.

Когда они отвязывали ослёнка, хозяева спросили их: "Зачем вы отвязываете ослёнка?"

А калі яны адвязвалі асляня, яго гаспадары спыталіся ў іх: «Навошта адвязваеце асляня?»

Они сказали: "Он нужен Господу".

Яны адказалі: «Яно патрэбна Пану».

Они привели ослёнка к Иисусу, набросили свои одежды на спину животного и усадили на него Иисуса.

Прывялі яго да Езуса і, накінуўшы на асляня свае плашчы, пасадзілі Езуса.

И когда Он ехал к Иерусалиму, люди расстилали на Его пути одежды.

А калі Ён ехаў, рассцілалі свае плашчы на дарозе.

Видя Его приближение, множество учеников собралось у подножия горы Елеонской, и все они стали радостно восхвалять Господа громкими голосами за все чудеса, которые видели,

Калі ж Ён наблізіўся да падножжа гары Аліўнай, усё мноства вучняў Ягоных пачало ў радасці гучным голасам праслаўляць Бога за ўсе цуды, якія яны бачылі,

говоря: "Благословен Царь, грядущий во имя Господне!" Мир на небесах и слава Всевышнему!"

кажучы: «Благаслаўлёны Кароль, які прыходзіць у імя Пана!Спакой у небе і хвала на вышынях!»

И некоторые из фарисеев, бывших в толпе, стали говорить Иисусу: "Учитель, укори учеников Своих!"

Некаторыя фарысеі з натоўпу сказалі Яму: «Настаўнік, забарані вучням Тваім!»

А Он ответил: "Я говорю вам, если они умолкнут, камни закричат!"

А Ён адказаў: «Кажу вам, калі яны змоўкнуць, дык камяні закрычаць!»

Когда Он подошёл и увидел город, то заплакал о нём

Калі Ён наблізіўся і ўбачыў горад, заплакаў над ім

и сказал: "Хотел бы Я, чтобы ты знал сегодня, что принесёт тебе мир! Но теперь это скрыто от глаз твоих.

і сказаў: «Калі б і ты ў гэты дзень пазнаў, што служыць для спакою твайго! Аднак цяпер гэта схавана ад вачэй тваіх.

Придут дни, когда враги твои возведут вокруг тебя укрепления и окружат тебя со всех сторон.

Бо прыйдуць да цябе такія дні, калі ворагі твае абкапаюць цябе валам, і акружаць цябе, і сціснуць з кожнага боку,

Они сравняют тебя с землёй, тебя и всех людей в твоих стенах. Камня на камне не оставят от тебя, ибо ты не узнал времени, когда Бог пришёл, чтобы спасти тебя".

зраўнаюць з зямлёю цябе і дзяцей тваіх у табе, і не пакінуць каменя на камені за тое, што ты не пазнаў часу сваіх адведзінаў ».

Войдя во двор храма, Иисус стал выгонять торгующих там,

Увайшоўшы ў святыню, Ён пачаў выганяць гандляроў,

говоря им: "Написано: "Мой дом будет домом молитвенным". Но вы превратили его в разбойничье логово!"

кажучы ім: «Напісана: “Дом Мой — гэта дом малітвы”, а вы зрабілі з яго пячору разбойнікаў».

И учил Он каждый день в храме, а первосвященники, законники и предводители народа искали, как им убить Его.

І штодня вучыў Ён у святыні. Але першасвятары, кніжнікі і старэйшыны народу шукалі, як забіць Яго.

Однако, они были бессильны сделать это, ибо весь народ восторженно ловил каждое слово Иисуса.

І не знаходзілі, што зрабіць з Ім, бо ўвесь народ абступаў Яго, каб слухаць.

« 18 глава 20 глава »