От Луки 19 глава

От Луки, святое благовествование
Cовременный перевод WBTC → Пераклад Сабілы і Малахава

Иисус проходил через город Иерихон.

І, увайшоўшы, праходзіў праз Ярыхон.

И был там богатый человек по имени Закхей, старший над сборщиками налогов.

І вось мужчына, называемы імем Закхей, а ён быў начальнікам мытнікаў і багацеям,

Он старался увидеть, кто же Иисус, но не мог за толпой, так как был мал ростом.

таксама імкнуўся ўбачыць Ісуса, Хто Ён, але ня мог з-за натоўпу, бо быў малы ростам;

Побежав вперёд, он взобрался на сикомор, чтобы увидеть Иисуса, ибо Он собирался пройти той дорогой.

і, забегшы наперад, залез на сікамору, каб убачыць Яго, бо Яму належала праходзіць міма яе.

Когда Иисус пришёл на то место, Он взглянул наверх, и, увидев Закхея, сказал: "Закхей, поскорее спускайся вниз, ибо Я должен остановиться сегодня в твоём доме".

І калі прыйшоў на гэтае мейсца, глянуўшы ўверх, Ісус убачыў яго і сказаў яму: Закхей! Хутчэй злазь, бо сягоньня трэба Мне быць у цябе ў доме.

Тот поспешил спуститься и с радостью оказал Ему гостеприимство.

І той пасьпешна зьлез і прыняў яго з радасьцю.

И все, видя это, стали роптать, говоря: "Он остановился у грешника".

І ўсе, убачыўшыя, наракалі, кажучы: да грэшнага чалавека зайшоў Ён.

Но Закхей встал и сказал Господу: "Господи! Половину состояния своего я отдам бедным, и если я обманул кого в деньгах, то заплачу вчетверо больше!"

Устаўшы ж Закхей сказаў Госпаду: вось, палову маёмасьці маёй, Госпадзе, аддаю я ўбогім, і калі каго чым-небудзь пакрыўдзіў (то) аддам у чатыры разы больш.

Иисус сказал ему: "Сегодня спасение пришло в этот дом, ибо и этот человек истинный сын Авраама.

А Ісус сказаў яму: сягоньня настала выратаваньне дому гэтаму, бо і ён — сын Абрагама.

Сын Человеческий пришёл искать и спасти погибающих".

Бо Сын Чалавечы прыйшоў знайсьці і выратаваць загінуўшае.

Иисус подходил ближе и ближе к Иерусалиму, и некоторые думали, что скоро уже настанет Царство Божье.

А як яны слухалі гэтае, дадаўшы, сказаў прыповесьць, бо Ён быў блізка ад Ярузаліму, і яны думалі, што хутка павінна зьявіцца Гаспадарства Бога.

Зная об этом, Он рассказал им притчу: "Человек знатного рода собирался в далёкую страну, чтобы венчаться там на царство, а затем возвратиться и править своим народом.

Дык (Ён) сказаў: нейкі чалавек знатнага роду пайшоў у далёкую краіну, каб атрымаць сабе гаспадарства і вярнуцца.

Он призвал десятеро своих слуг, дал им десять золотых монет и сказал: "Вложите их в дело до моего возвращения".

І, паклікаўшы, дзесяць рабоў сваіх, даў ім дзесяць мінаў і сказаў ім: пусьціце ў абарачэньне, пакуль ня вярнуся.

Но подданные ненавидели его и послали вслед за ним гонцов, чтобы сказать в той далёкой стране: "Мы не хотим, чтобы этот человек правил нами!"

Але ягоныя грамадзяне нянавідзілі яго і паслалі ўсьлед за ім пасольства, кажучы: ня хочам яго, каб (ён) гаспадарыў над намі.

Но он стал правителем той страны, возвратился домой и послал за слугами, которым дал деньги, чтобы узнать, какую прибыль они получили.

І сталася: пры вяртаньні сваім, атрымаўшы гаспадарства, сказаў ён паклікаць да сябе тых рабоў, якім (ён) даў срэбра, каб даведацца, хто што прыдбаў.

Первый пришёл и сказал: "Господин, монета, которую ты дал мне, принесла ещё десять золотых монет".

І прыйшоў першы, кажучы: гаспадар! Міна твая прынесла прыбытак у дзесяць мінаў.

И сказал он ему: "Хорошо, добрый слуга. Ты был верен в малом, за это у тебя во власти будут десять городов".

І (ён) сказаў яму: добра, добры раб! за тое, што (ты) у найменшым быў верны, будзь уладаром над дзесяцьцю местамі,

Потом пришёл второй слуга и сказал: "Господин, золотая монета, которую ты дал мне, принесла ещё пять монет". И царь сказал этому слуге:

і прыйшоў другі, кажучы: гаспадар! міна твая прынесла пяць мінаў.

"И ты будешь управлять пятью городами".

Сказаў жа і гэтаму: і ты будзь (уладаром) над пяцьцю местамі.

Тогда третий слуга пришёл и сказал: "Господин, вот твоя монета, которую я завернул в платок и спрятал.

І (яшчэ) адзін прыйшоў, кажучы: вось міна твая, якую (я) трымаў, схаваўшы ў хустцы,

Я боялся тебя, ибо ты могущественный и жёсткий человек: берёшь, чего не клал, и жнёшь, чего не сеял".

таму, што баяўся цябе, бо ты чалавек жорсткі: бярэш, чаго ня клаў, і жнеш, чаго ня сеяў.

И хозяин сказал слуге: "Я буду судить тебя твоими же словами, негодный слуга! Ты знал, что я человек жёсткий, берущий, чего не клал, и жнущий, чего не сеял?

(Гаспадар) жа кажа яму: вуснамі тваімі буду судзіць цябе, нягодны раб! Ты ведаў, што я чалавек жорсткі, бяру, чаго ня клаў, і жну, чаго ня сеяў.

Почему же ты не пустил мои деньги в оборот? Тогда я, вернувшись, получил бы их с прибылью".

Дык чаму (ты) ня аддаў срэбра майго мянялу, і я, прыйшоўшы, атрымаў бы яго з прыбыткам?

А стоящим рядом сказал: "Заберите золотую монету у него и отдайте заработавшему десять монет".

І сказаў прысутным: вазьміце ў яго міну і аддайце таму, у каго дзесяць мінаў.

И они сказали ему: "Господин, у него уже есть десять монет".

І сказалі яму: гаспадар! ён (жа) мае дзесяць мінаў!

"Говорю вам, — ответил царь, — всякому имущему ещё больше дано будет, а у неимущего взято будет и то, что он имеет.

Дык кажу вам, што кожнаму, хто мае, дадзена будзе, а ў таго, хто ня мае, будзе аднята і тое, што мае.

Врагов же моих, которые не хотели, чтобы я царствовал над ними, приведите сюда и убейте передо мною".

А ворагаў маіх, тых, што ня захацелі мяне, каб (я) гаспадарыў над імі, прывядзіце сюды і забіце перада мною.

Сказав это, Иисус пошёл далее, в Иерусалим.

І, сказаўшы гэта, ішоў далей, узыходзячы да Ярузаліму.

Подходя к Виффагии и Вифании, у горы, называемой Елеонской, Он послал вперёд двух Своих учеников, сказав:

І сталася, калі наблізіўся да Бітхвагі і Бітані, да гары, што называецца (гарой) Аліваў, паслаў двух вучняў Сваіх,

"Идите в селение, что перед вами. Когда войдёте, увидите привязанного необъезженного ослёнка. Отвяжите его и приведите сюда.

сказаўшы: пайдзіце ў сяло, што насупраць, у каторым, уваходзячы, знойдзеце прывязанае асьляня, на якое ніхто ніколі із людзей ня садзіўся; адвязаўшы яго, прывядзіце.

А если кто-нибудь спросит вас: "Зачем забираете ослёнка?", скажете: "Он нужен Господу".

І, калі хто спытаецца ў вас: нашто адвязваеце? Скажыце яму так: яно патрэбна Госпаду.

И отправились посланные и нашли всё так, как Он сказал им.

Пайшоўшы ж, пасланыя знайшлі, як (Ён) сказаў ім.

Когда они отвязывали ослёнка, хозяева спросили их: "Зачем вы отвязываете ослёнка?"

Калі ж яны адвязвалі асьляня, гаспадары ягоныя сказалі ім: нашто адвязваеце асьляня?

Они сказали: "Он нужен Господу".

Яны ж сказалі: яно патрэбна Госпаду.

Они привели ослёнка к Иисусу, набросили свои одежды на спину животного и усадили на него Иисуса.

І прывялі яго да Ісуса; і, накінуўшы на асьляня свае вопраткі, пасадзілі на (яго) Ісуса.

И когда Он ехал к Иерусалиму, люди расстилали на Его пути одежды.

І калі Ён ехаў, падсьцілалі вопраткі свае на дарозе.

Видя Его приближение, множество учеников собралось у подножия горы Елеонской, и все они стали радостно восхвалять Господа громкими голосами за все чудеса, которые видели,

А калі Ён ужо пад’яжджаў да спуску з гары Аліваў, усё мноства (Ягоных) вучняў пачало, радуючыся, моцным голасом славіць Бога за ўсе цуды, якія (яны) убачылі,

говоря: "Благословен Царь, грядущий во имя Господне!" Мир на небесах и слава Всевышнему!"

кажучы: Багаслаўлены Гаспадар, што ідзе ў імя Госпада! Мір на Небе, і слава ў вышэйшых нябёсах!

И некоторые из фарисеев, бывших в толпе, стали говорить Иисусу: "Учитель, укори учеников Своих!"

Тады нікаторыя хварысэі з натоўпу сказалі Яму: Настаўнік! забарані вучням Тваім!

А Он ответил: "Я говорю вам, если они умолкнут, камни закричат!"

І, адказаўшы, сказаў ім: кажу вам, што калі яны замоўкнуць, дык каменьні закрычаць.

Когда Он подошёл и увидел город, то заплакал о нём

І калі наблізіўся, то ўбачыўшы места, заплакаў па ім,

и сказал: "Хотел бы Я, чтобы ты знал сегодня, что принесёт тебе мир! Но теперь это скрыто от глаз твоих.

кажучы: о, каб ты (Ярузалім) зразумеў хоць у гэты твой дзень, што для міру твайго! Цяпер жа (гэта) укрыта ад вачэй тваіх,

Придут дни, когда враги твои возведут вокруг тебя укрепления и окружат тебя со всех сторон.

бо прыйдуць на цябе дні, і ворагі твае акружаць цябе валам і сьціснуць цябе адусюль,

Они сравняют тебя с землёй, тебя и всех людей в твоих стенах. Камня на камне не оставят от тебя, ибо ты не узнал времени, когда Бог пришёл, чтобы спасти тебя".

і зьнішчаць цябе і дзяцей тваіх у табе і ня пакінуць у табе каменя на камені за тое, што ня распазнаў (ты) часу наведаньня цябе.

Войдя во двор храма, Иисус стал выгонять торгующих там,

І, увайшоўшы ў Сьвятыню, пачаў выганяць тых, хто прадаваў у ёй і купляў,

говоря им: "Написано: "Мой дом будет домом молитвенным". Но вы превратили его в разбойничье логово!"

кажучы ім: напісана: Дом Мой ёсьць Дом малітвы, а вы яго зрабілі лагвом разбойнікаў (Гісая 56:7; Яр. 7:4).

И учил Он каждый день в храме, а первосвященники, законники и предводители народа искали, как им убить Его.

І вучыў (Ён) у Сьвятыні кожны дзень; архірэі ж і кніжнікі шукалі, як Яго загубіць, і старэйшыны народу;

Однако, они были бессильны сделать это, ибо весь народ восторженно ловил каждое слово Иисуса.

і ня знаходзілі, што зрабіць (зь Ім), бо ўвесь народ абступаў Яго, слухаючы.

« 18 глава 20 глава »