По Луке 16 глава

Евангелие по Луке
Русского Библейского Центра → Пераклад Рыма-Каталіцкага Касцёла

Иисус сказал ученикам: «Один богач держал управляющего, и от людей он узнал, что держит расхитителя.

Казаў таксама вучням сваім: «Адзін багаты чалавек меў эканома, на якога данеслі яму, што растрачвае маёмасць яго.

Он призвал управляющего и говорит: “Что это о тебе я слышу? Дай мне отчет по хозяйству. Хозяйством ты больше заведовать не будешь.”

Той, паклікаўшы яго, сказаў яму: “Што гэта я чую пра цябе? Зрабі справаздачу пра кіраванне сваё, бо ўжо не можаш быць эканомам”.

Управляющий задумался: “Как быть? Хозяин меня прогоняет. В земле ковыряться не с руки, нищенствовать — стыдно...

Тады эканом сказаў сам сабе: “Што мне рабіць, бо гаспадар мой адбірае ў мяне кіраўніцтва домам? Капаць не маю сілаў, жабраваць саромеюся.

Нет, я знаю, что делать. Вот где я получу место, когда останусь не у дел!”

Ведаю, што зрабіць, каб людзі прынялі мяне ў дамы свае, калі адхілены буду ад кіраўніцтва домам”.

Одного за другим он потребовал к себе должников хозяина и первому говорит: “Сколько ты должен моему хозяину?”

Паклікаўшы асобна кожнага з даўжнікоў свайго гаспадара, ён сказаў першаму: “Колькі ты павінен гаспадару майму?”

Тот отвечал: “Сто кувшинов масла.” Говорит ему: “Вот твоя расписка. Скорей садись и пиши: пятьдесят.”

Той сказаў: “Сто кадзяў алею”. Тады сказаў яму: “Вазьмі сваю распіску, сядай хутчэй і напішы пяцьдзясят”.

Потом другому говорит: “А ты сколько должен?” Тот сказал: “Сто мешков пшеницы.” И говорит ему: “Вот твоя расписка. Пиши: восемьдесят.”

Потым другому сказаў: “А ты колькі павінен?” Той сказаў: “Сто кор пшаніцы”. І яму сказаў: “Вазьмі сваю распіску і напішы восемдзесят”.

И хозяин обманщика готов был восхищаться тем, как ловко тот выкрутился. Люди этого мира по-своему сметливее тех, кто несет в себе свет.

І пахваліў гаспадар несправядлівага эканома, што ён разумна ўчыніў. Бо сыны гэтага веку мудрэйшыя за сыноў святла ў адносінах да свайго пакалення.

Говорю вам: приобретайте себе друзей маммоной облыжной. Иссякнет маммона, и они примут вас в свои вечные обители.

І Я кажу вам: здабывайце сяброў сабе несправядлівай мамонай, каб, калі яна праміне, прынялі вас у вечныя шатры.

Тот, кому можно довериться в малом, не подведет и в большом. А кто ненадежен в малом, ненадежен и в большом.

Верны ў малым і ў вялікім верны, а несправядлівы ў малым несправядлівы і ў вялікім.

Если вам нельзя доверить маммону облыжную, кто вам доверит истинное богатство?

Таму, калі вы ў несправядлівай мамоне не былі верныя, хто даручыць вам сапраўднае?

Если вам нельзя доверить чужое, кто вам даст ваше?

І калі ў чужым не былі верныя, хто дасць вам вашае?

Слуга не может иметь двух господ. Одному он будет служить с охотой, а другому кое-как; одним будет дорожить, а другим пренебрегать. Нет, нельзя сразу служить и Богу, и маммоне.

Ніякі слуга не можа служыць двум гаспадарам, бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць, ці аднаго будзе трымацца, а другім пагарджаць. Не можаце служыць Богу і мамоне».

Фарисеи, у которых душа горит до денег, отозвались на это с насмешкой.

Чулі ўсё гэта і фарысеі, якія любілі грошы, і насміхаліся з Яго.

Иисус сказал: «Вы заноситесь перед людьми, но Бог видит вас насквозь. На что зарится человек, то мерзость перед Богом.

І сказаў ім: «Вы паказваеце сябе праведнымі перад людзьмі, але Бог ведае сэрцы вашыя. Бо што вялікае ў людзей, тое брыдкае перад Богам.

Закон и Пророки были до Иоанна. А с Иоанна возвещается Божье Царство и поощрение всем, кто дерзает в него войти.

Закон і Прарокі былі да Яна. З таго часу абвяшчаецца Валадарства Божае, і кожны стараецца сілком уваходзіць у яго.

Но при этом скорее небо и земля сойдут на нет, чем один штришок из Закона утратит силу.

Але хутчэй неба і зямля мінуць, чым знікне адна рыска Закону.

Кто уходит от жены и женится на другой — нарушает верность. И кто женится на разведенной — нарушает верность.

Кожны, хто разводзіцца з жонкаю сваёй і жэніцца з іншай, чужаложыць. І хто жэніцца з разведзенай, чужаложыць.

Один человек жил на широкую ногу, одевался в пурпур тонкого полотна и каждый день задавал пир горой.

Быў адзін багаты чалавек, які апранаўся ў парфіру і вісон і кожны дзень цудоўна баляваў.

А нищий, по имени Лазарь, лежал у его ворот весь в струпьях

А нейкі жабрак, імем Лазар, ляжаў каля ягонай брамы ў струпах

И довольствовался крошками со стола богача. Псы приходили слизывать с него струпья.

і хацеў насыціцца тым, што падала са стала багацея. Сабакі прыходзілі і лізалі ягоныя струпы.

В свое время умер нищий, и ангелы отнесли его в укромы Авраамовы. Умер и богач. Похоронили его.

Памёр жабрак і ўзнесены быў анёламі на ўлонне Абрагама. Памёр і багаты, і быў пахаваны.

И в аду, пребывая в муках, он поднял глаза и увидел вдали Авраама и с ним Лазаря.

У адхлані, будучы ў пакутах, ён узняў вочы свае і ўбачыў здалёк Абрагама і Лазара на ўлонні ягоным.

И крикнул: “Сжалься надо мной, отче Авраам! Пошли ко мне Лазаря. Пусть омочит в воде кончик пальца и охладит мне язык. Ведь как я мучусь в этом огне!”

Усклікнуўшы, ён сказаў: “Ойча Абрагаме, змілуйся нада мною і пашлі Лазара, каб абмакнуў канец пальца свайго ў ваду і ахаладзіў мой язык, бо я пакутую ў полымі гэтым”.

Но Авраам сказал: “Чадо! Вспомни, что ты сполна получил свое хорошее в жизни, а Лазарь, напротив — обидное. И сейчас он здесь утешен, а ты претерпеваешь мучения.

Але Абрагам сказаў: “Дзіця, успомні, што ты атрымаў ужо сваё дабро пры жыцці сваім, падобным чынам і Лазар — ліха. Цяпер жа ён тут суцяшаецца, а ты пакутуеш.

К тому же между нами пролегла бездонная пропасть, и отсюда к вам никто не может перебраться, как бы ни хотел, да и от вас к нам.”

І да ўсяго гэтага паміж намі і вамі вялізная прорва, так што тыя, хто хоча, не могуць перайсці адсюль да вас, ні адтуль да нас не могуць перайсці”.

Тогда богач говорит: “Если так, прошу тебя, отче, пошли его в дом моего отца.

Тады сказаў ён: “Дык прашу цябе, ойча, пашлі яго ў дом бацькі майго,

Там у меня пятеро братьев. Пусть он им все расскажет, а то и они угодят сюда на мучения.”

бо ў мяне пяць братоў. Няхай засведчыць ім, каб і яны не прыйшлі ў гэтае месца пакуты”.

Авраам говорит ему: “У них есть Моисей и пророки: пусть их слушают.”

Абрагам адказаў: “У іх ёсць Майсей і Прарокі, няхай слухаюцца іх”.

Отвечает: “Нет, отче Авраам! Вот если бы кто из мертвых встал и пришел к ним — покаются.”

А той сказаў: “Не, ойча Абрагаме, толькі калі хтосьці з мёртвых прыйдзе да іх, пакаюцца”.

Но Авраам на это возразил: “Если они Моисея и пророков не слушают, то и воскресший из мертвых ничему их не научит”».

Тады Абрагам сказаў яму: “Калі Майсея і Прарокаў не слухаюцца, то, калі хто і ўваскрэсне з мёртвых, не павераць”».

« 15 глава 17 глава »