По Луке 16 глава

Евангелие по Луке
Русского Библейского Центра → Пераклад Васіля Сёмухі

Иисус сказал ученикам: «Один богач держал управляющего, и от людей он узнал, что держит расхитителя.

Сказаў жа і вучням Сваім: адзін чалавек быў багаты і меў упраўніка, на якога данесьлі яму, што распускае маёмасьць ягоную;

Он призвал управляющего и говорит: “Что это о тебе я слышу? Дай мне отчет по хозяйству. Хозяйством ты больше заведовать не будешь.”

і паклікаўшы яго, сказаў яму: што гэта я чую пра цябе?

Управляющий задумался: “Как быть? Хозяин меня прогоняет. В земле ковыряться не с руки, нищенствовать — стыдно...

Тады ўпраўнік сказаў сам сабе: што мне рабіць? гаспадар мой адбірае ў мяне ўправу над домам: капаць не магу, прасіць саромеюся;

Нет, я знаю, что делать. Вот где я получу место, когда останусь не у дел!”

ведаю, што зрабіць, каб прынялі мяне ў дамы свае, калі адхілены буду ад управы над домам.

Одного за другим он потребовал к себе должников хозяина и первому говорит: “Сколько ты должен моему хозяину?”

І паклікаўшы даўжнікоў гаспадара свайго, кожнага паасобку, сказаў першаму: колькі ты вінен гаспадару майму?

Тот отвечал: “Сто кувшинов масла.” Говорит ему: “Вот твоя расписка. Скорей садись и пиши: пятьдесят.”

Той сказаў: сто мераў алею. І сказаў яму: вазьмі тваю расьпіску і сядай, хутчэй напішы: пяцьдзясят.

Потом другому говорит: “А ты сколько должен?” Тот сказал: “Сто мешков пшеницы.” И говорит ему: “Вот твоя расписка. Пиши: восемьдесят.”

Потым другому сказаў: а ты колькі вінен? той сказаў: сто мераў пшаніцы. І сказаў яму: вазьмі тваю расьпіску і напішы: восемдзесят.

И хозяин обманщика готов был восхищаться тем, как ловко тот выкрутился. Люди этого мира по-своему сметливее тех, кто несет в себе свет.

І пахваліў гаспадар упраўніка нявернага, што абачліва зрабіў; бо сыны веку гэтага здагадлівейшыя за сыноў сьвету ў сваім родзе.

Говорю вам: приобретайте себе друзей маммоной облыжной. Иссякнет маммона, и они примут вас в свои вечные обители.

І Я кажу вам: набывайце сабе сяброў багацьцем няправедным, каб яны, калі зубожыцеся, прынялі вас у вечныя сялібы.

Тот, кому можно довериться в малом, не подведет и в большом. А кто ненадежен в малом, ненадежен и в большом.

Верны ў малым і ў вялікім верны, а няверны ў малым няверны і ў вялікім.

Если вам нельзя доверить маммону облыжную, кто вам доверит истинное богатство?

Дык вось, калі вы ў няправедным багацьці ня былі верныя, хто даверыць вам сапраўднае?

Если вам нельзя доверить чужое, кто вам даст ваше?

І калі ў чужым ня былі верныя, хто дасьць вам вашае?

Слуга не может иметь двух господ. Одному он будет служить с охотой, а другому кое-как; одним будет дорожить, а другим пренебрегать. Нет, нельзя сразу служить и Богу, и маммоне.

Ніякі слуга ня можа служыць двум гаспадарам, бо альбо аднаго будзе ненавідзець, а другога любіць; альбо аднаму пачне рупліва дагаджаць, а пра другога ня дбаць. Ня можаце служыць Богу і мамоне.

Фарисеи, у которых душа горит до денег, отозвались на это с насмешкой.

Чулі ўсё гэта і фарысэі, якія былі срэбралюбцы, і яны сьмяяліся зь Яго.

Иисус сказал: «Вы заноситесь перед людьми, но Бог видит вас насквозь. На что зарится человек, то мерзость перед Богом.

Ён сказаў ім: вы аказваеце сябе праведнікамі перад людзьмі, але Бог ведае сэрцы вашыя: бо, што высока ў людзей, тое брыдота перад Богам.

Закон и Пророки были до Иоанна. А с Иоанна возвещается Божье Царство и поощрение всем, кто дерзает в него войти.

Закон і прарокі да Яна; з гэтага часу Царства Божае зьвястуецца, і кожны з намогаю ўваходзіць у яго.

Но при этом скорее небо и земля сойдут на нет, чем один штришок из Закона утратит силу.

Але хутчэй неба і зямля мінуцца, чым адна рыска з закону прападзе.

Кто уходит от жены и женится на другой — нарушает верность. И кто женится на разведенной — нарушает верность.

Кожны, хто разводзіцца з жонкай сваёю і жэніцца зь іншаю, чыніць пералюб; і кожны, хто жэніцца з разьведзенай з мужам, чыніць пералюб.

Один человек жил на широкую ногу, одевался в пурпур тонкого полотна и каждый день задавал пир горой.

Нейкі чалавек быў багаты, апранаўся ў парфіру і вісон і кожны дзень банкетаваў раскошна.

А нищий, по имени Лазарь, лежал у его ворот весь в струпьях

Быў таксама нейкі жабрак, на імя Лазар, які ляжаў каля варотаў ягоных ў струпах

И довольствовался крошками со стола богача. Псы приходили слизывать с него струпья.

і хацеў накарміцца крошкамі, што падалі са стала багацея, і сабакі праходзілі і лізалі струпы ягоныя.

В свое время умер нищий, и ангелы отнесли его в укромы Авраамовы. Умер и богач. Похоронили его.

Памёр жабрак і ўзьнесены быў анёламі на ўлоньне Абрагамавае; памёр і багаты, і пахавалі яго;

И в аду, пребывая в муках, он поднял глаза и увидел вдали Авраама и с ним Лазаря.

і ў пекле, ужо ў пакутах, ён узьвёў вочы свае, убачыў удалечыні Абрагама і Лазара на ўлоньні ягоным,

И крикнул: “Сжалься надо мной, отче Авраам! Пошли ко мне Лазаря. Пусть омочит в воде кончик пальца и охладит мне язык. Ведь как я мучусь в этом огне!”

і загаласіўшы, сказаў: Войча Абрагаме! умілажалься сэрцам зь мяне і пашлі Лазара, каб умачыў канец пальца свайго ў ваду і ахаладзіў язык мой, бо я пакутую ў полымі гэтым.

Но Авраам сказал: “Чадо! Вспомни, что ты сполна получил свое хорошее в жизни, а Лазарь, напротив — обидное. И сейчас он здесь утешен, а ты претерпеваешь мучения.

Але Абрагам сказаў: дзіця! згадай, што ты атрымаў ужо добраснае тваё ў жыцьці тваім, а Лазар ліхое; і цяпер ён тут суцяшаецца, а ты пакутуеш;

К тому же между нами пролегла бездонная пропасть, и отсюда к вам никто не может перебраться, как бы ни хотел, да и от вас к нам.”

і звыш таго паміж намі і вамі пакладзена вялізная прорва, так што тыя, хто хоча перайсьці адсюль да вас, ня могуць, гэтак сама і адтуль да нас не пераходзяць.

Тогда богач говорит: “Если так, прошу тебя, отче, пошли его в дом моего отца.

Тады сказаў ён: дык прашу цябе, войча, пашлі яго ў дом бацькі майго,

Там у меня пятеро братьев. Пусть он им все расскажет, а то и они угодят сюда на мучения.”

бо ў мяне пяць братоў: хай ён засьведчыць ім, каб і яны ня прыйшлі ў гэтае месца пакуты.

Авраам говорит ему: “У них есть Моисей и пророки: пусть их слушают.”

Абрагам сказаў яму: у іх ёсьць Майсей і прарокі; хай слухаюцца іх.

Отвечает: “Нет, отче Авраам! Вот если бы кто из мертвых встал и пришел к ним — покаются.”

А ён сказаў: не, войча Абрагаме! але калі хто зь мёртвых прыйдзе да іх, пакаюцца.

Но Авраам на это возразил: “Если они Моисея и пророков не слушают, то и воскресший из мертвых ничему их не научит”».

Тады Абрагам сказаў яму: калі Майсея і прарокаў ня слухаюцца, дык, калі б хто і зь мёртвых уваскрэс, не павераць.

Примечания:

Пераклад Васіля Сёмухі

2 У друкаванай версіі прапушчана выраженіе: «Дай справаздачу з гаспадараваньня твайго, бо ты ня можаш балей гаспадараваць». Павінна быць: «і паклікаўшы яго, сказаў яму: што гэта я чую пра цябе? Дай справаздачу з гаспадараваньня твайго, бо ты ня можаш балей гаспадараваць».

« 15 глава 17 глава »