По Луке 16 глава

Евангелие по Луке
Русского Библейского Центра → Пераклад Анатоля Клышкi

Иисус сказал ученикам: «Один богач держал управляющего, и от людей он узнал, что держит расхитителя.

І Ён казаў таксама [сваім] вучням: Быў адзін багаты чалавек, які меў аканома, і яму данеслі на яго, што той растрачвае яго маёмасць.

Он призвал управляющего и говорит: “Что это о тебе я слышу? Дай мне отчет по хозяйству. Хозяйством ты больше заведовать не будешь.”

І ён, паклікаўшы яго, сказаў яму: Што гэта я чую пра цябе? Дай рахунак з твайго аканомства, бо ты ўжо не можаш быць аканомам.

Управляющий задумался: “Как быть? Хозяин меня прогоняет. В земле ковыряться не с руки, нищенствовать — стыдно...

Аканом жа сказаў сам сабе: Што мне рабіць, бо мой гаспадар адымае ў мяне аканомства? Капаць не здужаю, жабраваць саромеюся.

Нет, я знаю, что делать. Вот где я получу место, когда останусь не у дел!”

Ведаю, што зраблю, каб мяне, калі знімуць з аканомства, прынялі ў свае дамы.

Одного за другим он потребовал к себе должников хозяина и первому говорит: “Сколько ты должен моему хозяину?”

І, паклікаўшы паасобку кожнага з даўжнікоў свайго гаспадара, спытаўся ў першага: Колькі ты вінен майму гаспадару?

Тот отвечал: “Сто кувшинов масла.” Говорит ему: “Вот твоя расписка. Скорей садись и пиши: пятьдесят.”

І той сказаў: Сто батаў38 алею. — Ён жа сказаў яму: Вазьмі сваю распіску і, сеўшы, хуценька напішы: пяцьдзесят».

Потом другому говорит: “А ты сколько должен?” Тот сказал: “Сто мешков пшеницы.” И говорит ему: “Вот твоя расписка. Пиши: восемьдесят.”

Пасля другому сказаў: А ты колькі вінен? — І той сказаў: Сто кораў39 пшаніцы. — Кажа яму: Вазьмі сваю распіску і напішы: «восемдзесят».

И хозяин обманщика готов был восхищаться тем, как ловко тот выкрутился. Люди этого мира по-своему сметливее тех, кто несет в себе свет.

І пахваліў гаспадар неправеднага аканома, што ён разумна зрабіў; бо сыны гэтага веку разумнейшыя за сыноў святла для свайго пакалення.

Говорю вам: приобретайте себе друзей маммоной облыжной. Иссякнет маммона, и они примут вас в свои вечные обители.

І Я вам кажу: Здабывайце сабе сяброў багаццем40 няправеднага свету, каб, калі яго не стане, яны прынялі вас у вечныя сялібы.

Тот, кому можно довериться в малом, не подведет и в большом. А кто ненадежен в малом, ненадежен и в большом.

Верны ў найменшым і ў многім верны, а няправедны ў найменшым няправедны і ў многім.

Если вам нельзя доверить маммону облыжную, кто вам доверит истинное богатство?

Дык калі ў няправедным багацці40 не сталі верныя, хто вам праўдзівае даверыць?

Если вам нельзя доверить чужое, кто вам даст ваше?

І калі вы ў чужым не сталі верныя, хто вам дасць ваша?

Слуга не может иметь двух господ. Одному он будет служить с охотой, а другому кое-как; одним будет дорожить, а другим пренебрегать. Нет, нельзя сразу служить и Богу, и маммоне.

Ніяк слуга не можа служыць двум гаспадарам: бо ці аднаго будзе ненавідзець, а другога будзе любіць, або аднаго будзе трымацца, а другім пагарджаць. Не можаце Богу служыць і мамоне.

Фарисеи, у которых душа горит до денег, отозвались на это с насмешкой.

І чулі ўсё гэта фарысеі, што былі срэбралюбцы, і насміхаліся з Яго.

Иисус сказал: «Вы заноситесь перед людьми, но Бог видит вас насквозь. На что зарится человек, то мерзость перед Богом.

І Ён сказаў ім: Вы выдаеце сябе за праведных перад людзьмі, але Бог ведае вашы сэрцы; бо высокае ў людзей — брыдота перад Богам.

Закон и Пророки были до Иоанна. А с Иоанна возвещается Божье Царство и поощрение всем, кто дерзает в него войти.

Закон і прарокі — да Іаана: з таго часу Царства Божае дабравесціцца, і кожны сілаю прабіваецца ў яго.

Но при этом скорее небо и земля сойдут на нет, чем один штришок из Закона утратит силу.

Ды лягчэй небу і зямлі прайсці, чым каб прапала адна рыска ў законе.

Кто уходит от жены и женится на другой — нарушает верность. И кто женится на разведенной — нарушает верность.

Кожны, хто адпускае сваю жонку і бярэ іншую, чужаложыць, і той, хто бярэ ў жонкі адпушчаную мужам, чужаложыць.

Один человек жил на широкую ногу, одевался в пурпур тонкого полотна и каждый день задавал пир горой.

Адзін чалавек быў багаты і апранаўся ў парфіру і вісон і штодня раскошна весяліўся.

А нищий, по имени Лазарь, лежал у его ворот весь в струпьях

І адзін убогі, імем Лазар, ляжаў каля яго варотаў, увесь у скуллі

И довольствовался крошками со стола богача. Псы приходили слизывать с него струпья.

і прагнуў наесціся таго, што падала41 са стала багацея; яшчэ і сабакі прыходзілі і лізалі яго скулле.

В свое время умер нищий, и ангелы отнесли его в укромы Авраамовы. Умер и богач. Похоронили его.

І сталася: убогі памёр, і яго аднеслі Анёлы на Аўраамава ўлонне; памёр таксама і багаты, і яго пахавалі.

И в аду, пребывая в муках, он поднял глаза и увидел вдали Авраама и с ним Лазаря.

І ў пекле, зносячы мукі, узняў ён свае вочы і бачыць здалёку Аўраама і Лазара на яго ўлонні.

И крикнул: “Сжалься надо мной, отче Авраам! Пошли ко мне Лазаря. Пусть омочит в воде кончик пальца и охладит мне язык. Ведь как я мучусь в этом огне!”

І ён, усклікнуўшы, сказаў: Татухна Аўрааме, злітуйся нада мною і пашлі Лазара, каб ён абмакнуў канец свайго пальца ў ваду і астудзіў мой язык, бо я мучуся ў гэтым полымі.

Но Авраам сказал: “Чадо! Вспомни, что ты сполна получил свое хорошее в жизни, а Лазарь, напротив — обидное. И сейчас он здесь утешен, а ты претерпеваешь мучения.

Аўраам жа сказаў: Дзіця, успомні, што ты ў сваім жыцці атрымаў сваё добрае, а Лазар гэтак жа ліхое; цяпер жа ён тут суцяшаецца, а ты мучышся.

К тому же между нами пролегла бездонная пропасть, и отсюда к вам никто не может перебраться, как бы ни хотел, да и от вас к нам.”

І да ўсяго гэтага між намі і вамі ўстаноўлена вялікая прорва, каб тыя, што хочуць перайсці адсюль да вас, не маглі, ані адтуль да нас не пераходзілі.

Тогда богач говорит: “Если так, прошу тебя, отче, пошли его в дом моего отца.

І ён сказаў: Дык прашу цябе, татухна, пашлі яго ў дом майго бацькі,

Там у меня пятеро братьев. Пусть он им все расскажет, а то и они угодят сюда на мучения.”

бо пяць братоў маю, каб ён перасцярог іх, каб і яны не прыйшлі ў гэтае месца мучэння.

Авраам говорит ему: “У них есть Моисей и пророки: пусть их слушают.”

І кажа [яму] Аўраам: Яны маюць Маісея і прарокаў: няхай слухаюць іх.

Отвечает: “Нет, отче Авраам! Вот если бы кто из мертвых встал и пришел к ним — покаются.”

А ён сказаў: Не, татухна Аўрааме, але калі хто з мёртвых прыйдзе да іх, пакаюцца.

Но Авраам на это возразил: “Если они Моисея и пророков не слушают, то и воскресший из мертвых ничему их не научит”».

Ды ён сказаў яму: Калі яны Маісея і прарокаў не слухаюць, то калі б і хто з мёртвых уваскрэс, не параканаюцца.

Примечания:

Пераклад Анатоля Клышкi

6 38: Бат — прыкладна 35 літраў.

7 39: Кор — прыкладна 220 літраў.

9, 11 40: У арыгінале ўжыта арамейскае слова «мамона».

21 41: У некат. рукап.: крошак, што падалі.

« 15 глава 17 глава »