1 εγενετο δε εν τω ϲυναχθηναι τον οχλον και ακουει̅ τον λογον του θ̅υ̅ και αυτοϲ ην εϲτωϲ παρα την γεννηϲαρετ
2 και ειδε̅ πλοια εϲτωτα παρα την λιμνην οι δε αλεειϲ αυτων αποβαντεϲ επλυναν τα δικτυα
3 εμβαϲ δε ειϲ εν των πλοιων ο η̅ ϲιμωνοϲ ηρωτηϲεν αυτον απο τηϲ γηϲ επαναγαγιν ολιγον καθιϲαϲ δε εν τω πλοιω εδιδαϲκεν τουϲ οχλουϲ
4 ωϲ δε επαυϲατο λαλων ειπεν προϲ τον ϲιμωνα επαναγαγε ειϲ το βαθοϲ και χαλαϲατε τα δικτυα υμων ειϲ αγραν
5 και αποκριθειϲ ειπεν ϲιμων επιϲτατα δι οληϲ νυκτοϲ κοπιαϲαντεϲ ουδεν ελαβομεν επι δε τω ρηματι ϲου χαλαϲω τα δικτυα
6 και τουτο ποιηϲα̅τεϲ ϲυνεκλιϲαν πληθοϲ ιχθυων πολυ διερρηϲϲετο δε τα δικτυα αυτω̅
7 και κατενευϲεν τοιϲ μετοχοιϲ εν τω ετερω πλοιω {τουϲ} [34] ελθονταϲ {ϲυ̅λαμβανεϲθε} [35] αυτοιϲ και ηλθαν και επληϲαν {αμφοτεροι} [36] τα πλοια ωϲτε βυθιζεϲθαι αυτα
8 ιδων δε ϲιμων πετροϲ προϲεπεϲεν τοιϲ γοναϲιν ι̅υ̅ λεγων εξελθε απ εμου οτι ανηρ αμαρτωλοϲ ειμι {} [37]
9 θαμβοϲ γαρ περιεϲχεν αυτουϲ και πανταϲ τουϲ ϲυν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων η ϲυνελαβον
10 ομοιωϲ δε και ιακωβοϲ και ιωαννηϲ οι υιοι ζεβεδαιου οι ηϲα̅ κοινωνοι τω ϲιμωνι και ειπεν προϲ τον ϲιμωνα ο ι̅ϲ̅ μη φοβου απο του νυν ανθρωπουϲ εϲη ζωγρων
11 και καταγαγοντεϲ τα πλοια επι την γην αφε̅τεϲ παντα ηκολουθηϲαν αυτω
12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν μια των πολεω̅ και ιδου ανηρ πληρηϲ λεπραϲ ιδων δε τον ι̅ν̅ πεϲων επι προϲωπον εδεηθη αυτου λεγων κ̅ε̅ εαν θεληϲ δυναϲαι με καθαριϲαι
13 και εκτιναϲ {ταϲ χειραϲ ηψατο} [38] αυτου {εγων} [39] θελω καθαριϲθητι και ευθεωϲ {α} [40] η λεπρα απηλθεν απ αυτου
14 και αυτοϲ παρηγγιλεν αυτω μηδενι ειπιν αλλα απελθων {} [41] προϲενεγκαι περι του καθαριϲμου ϲου καθωϲ προϲεταξεν μωυϲηϲ ειϲ μαρτυριον αυτοιϲ
15 διηρχετο δε μαλλον ο λογοϲ {} [42] αυτου και ϲυνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και θεραπευεϲθαι απο τω̅ αϲθενιων αυτω̅
16 αυτοϲ δε ην υποχωρων εν ταιϲ ερημοιϲ και προϲευχομενοϲ
17 και εγενετο εν μια των ημερων και αυτοϲ ην διδαϲκων και ηϲαν καθημενοι φαριϲαιοι και νομοδιδαϲκαλοι {} [43] ηϲαν εληλυθοτεϲ εκ παϲηϲ κωμηϲ τηϲ γαλιλαιαϲ και ιουδαιαϲ και ιερουϲαλημ και δυναμιϲ κ̅υ̅ ην ειϲ το ιαϲθαι αυτον
18 και ιδου ανδρεϲ φεροντεϲ ανθρωπο̅ επι κλινηϲ βεβληβλημενον οϲ η̅ παραλελυμενοϲ και εζητουν αυτο̅ ειϲενεγκειν και θειναι ενωπιον αυτου
19 και μη ευροντεϲ ποιαϲ ειϲενεγκωϲιν αυτο̅ δια τον οχλον αναβαντεϲ επι το δωμα δια των κεραμων καθηκαν αυτον ϲυν τω κλινιδιω ειϲ το μεϲον εμπροϲθεν του ι̅υ̅
20 και ιδων την πιϲτι̅ αυτων ειπεν ανθρωπε αφεωντε ϲου αι αμαρτιαι
21 και ηρξαντο διαλογιζεϲθε οι γραμματιϲ και οι φαριϲαιοι λεγοντεϲ τιϲ εϲτιν ουτοϲ οϲ λαλει βλαϲφημιαϲ τιϲ δυναται αφιεναι αμαρτιαϲ ει μη μονοϲ ο θ̅ϲ̅
22 επιγνουϲ δε ο ι̅ϲ̅ τουϲ διαλογιϲμουϲ αυτω̅ αποκριθειϲ ειπε̅ προϲ αυτουϲ τι διαλογιζεϲθε εν ταιϲ καρδιεϲ υμων
23 τι εϲτιν ευκοπωτερον ειπειν αφεω̅ται ϲου αι αμαρτιαι η ειπειν εγειρε και περιπατι
24 ινα δε ειδητε οτι εξουϲιαν εχει ο υ̅ϲ̅ του ανθρωπου επι τηϲ γηϲ αφιεναι αμαρτιαϲ ειπεν τω παραλυτικω ϲοι λεγω εγειρε και αρον το κλινιδιον ϲου και πορευου ειϲ τον οικον ϲου
25 και παραχρημα αναϲταϲ ενωπιον αυτου αραϲ εφ ο κατεκειτο απηλθεν ειϲ τον οικον αυτου δοξαζων τον θ̅ν̅
26 και εκϲταϲειϲ ελαβεν απανταϲ και εδοξαζον τον θ̅ν̅ και επληϲθηϲαν φοβου λεγοντεϲ οτι ειδομεν παραδοξα ϲημερον
27 και μετα ταυτα εξηλθεν και εθεαϲατο τελωνην ονοματι λευειν καθημενον επι το τελωνιον και λεγει αυτω ακολουθι μοι
28 και καταλιπων απανταϲ αναϲταϲ ηκολουθηϲεν αυτω
29 και εποιηϲεν δοχην μεγαλην λευειϲ εν τω οικω αυτου και ην οχλοϲ πολυϲ τελωνων οι ηϲαν μετ αυτω̅ κατακειμενοι
30 και εγογγυζον οι φαριϲαιοι και οι γραμματειϲ προϲ τουϲ μαθηταϲ αυτου λεγοντεϲ δια τι μετα των τελωνων ϗ αμαρτωλων εϲθιεται και πινετε
31 και αποκριθειϲ ο ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτουϲ ου χριαν εχουϲιν οι υγιαινοντεϲ ιατρου αλλ οι κακωϲ εχοντεϲ
32 ουκ εληλυθα καλεϲαι δικαιουϲ αλλα {αϲεβειϲ} [44] ειϲ μετανοιαν
33 οι δε ειπον προϲ αυτον δια τι οι μαθηται ιωαννου νηϲτευουϲιν πυκνα και δεηϲειϲ ποιουνται ομοιωϲ και οι των φαριϲαιων οι δε ϲοι εϲθιουϲιν και πινουϲιν
34 ο δε ι̅ϲ̅ ειπεν προϲ αυτουϲ μη δυνα̅ται οι υιοι του νυμφωνοϲ εν ω ο νυμφιοϲ μετ αυτων εϲτιν νηϲτευειν
35 ελευϲονται δε ημεραι οταν απαρθη απ αυτων ο νυμφιοϲ και τοτε νηϲτευϲουϲιν εν εκειναιϲ ταιϲ ημεραιϲ
36 ελεγεν προϲ αυτουϲ παραβολην οτι ουδιϲ επιβλημα απο ιματιου καινου ϲχιϲαϲ επιβαλλει επι ιματιον παλαιον ει δε μη γε το καινον ϲχιϲει και τω παλαιω ου ϲυμφωνηϲει το επιβλημα το απο του καινου
37 και ουδειϲ βαλλει οινον νεον ειϲ αϲκουϲ παλαιουϲ ει δε μη γε ρηξει ο οινοϲ τουϲ αϲκουϲ και αυτοϲ εκχυθηϲεται και οι αϲκοι απολου̅ται
38 αλλα οινον νεον ειϲ αϲκουϲ καινουϲ {βαλλουϲιν} [45]
39 και ουδιϲ πιων παλαιον θελει νεον λεγει γαρ ο παλαιοϲ χρηϲτοϲ εϲτιν
Примечания:
7 [34] {του}
7 [35] {ϲυ̅λαβεϲθε}
7 [36] {αμφοτερα}
8 [37] {κ̅ε̅}
13 [38] {την χειρα ηψατο}
13 [39] {λεγων}
13 [40] {}
14 [41] {διξον ϲεαυτον τω ιερι ϗ}
15 [42] {περι}
17 [43] {οι}
32 [44] {αμαρτωλουϲ}
38 [45] {βλητεον}
Нашли в тексте ошибку? Выделите её и нажмите:
Ctrl + Enter
Евангелие от Луки, 5 ΚΕΦΆΛΑΙΟ. Синайский кодекс — 4 век.
Обратите внимание. Номера стихов — это ссылки, ведущие на раздел со сравнением переводов, параллельными ссылками, текстами с номерами Стронга. Попробуйте, возможно, вы будете приятно удивлены.