Лявіт 24 глава

Кніга Лявіт
Пераклад Антонія Бокуна → Елизаветинская на русском

І прамовіў ГОСПАД да Майсея, кажучы:

И рече Господь к моисею, глаголя:

«Загадай сынам Ізраіля, каб прынесьлі табе для сьвечніка найчысьцейшага алею, выціснутага з алівак, празрыстага, каб гарэлі лямпы [сьвечніка] заўсёды.

заповеждь сыном израилевым, да возмут ти елей от масличия чист исцежен в светение, да горит светило всегда,

Прыгатуе яго Аарон за заслонай сьведчаньня ў Намёце Спатканьня, каб заўсёды ад вечара аж да раніцы гарэў перад абліччам ГОСПАДА. Гэта пастанова вечная для пакаленьняў вашых.

вне завесы в скинии свидения, и возжигати будут его аарон и сынове его от вечера до заутра пред Господем непрестанно, законно вечно в роды вашя:

Прыгатуе ён тыя лямпы на чыстым сьвечніку, каб гарэлі заўсёды перад абліччам ГОСПАДА.

на светилнице чистем возжигати будете светила пред Господем даже до утра.

Вазьмі таксама мукі і сьпячы з яе дванаццаць боханаў [хлеба]; у кожным бохане павінна быць дзьве дзясятых эфы.

И возмете муки пшеничны, и сотворите от нея дванадесять хлебов: дву десятин да будет хлеб един:

І пакладзеш іх у два шэрагі, па шэсьць у кожным шэрагу, на чыстым стале перад абліччам ГОСПАДА,

и возложите их на два положения, по шести хлебов едино положение на трапезе чисте пред Господем:

і пакладзеш на кожны шэраг найчысьцейшага кадзіла; гэта будзе памятная частка хлеба, ахвяра агнявая для ГОСПАДА.

и возложите на едино положение ливан чист и соль, и да будут хлебы в память предлежащыя пред Господем:

У кожную суботу заўсёды будуць класьці іх перад абліччам ГОСПАДА як дар ад сыноў Ізраіля, як запавет вечны.

в день субботы да предлагаются пред Господем всегда от сынов израилевых, завет вечный:

Яны належаць Аарону і сынам ягоным, каб спажывалі іх у месцы сьвятым, бо гэта сьвятое сьвятых, гэта [належыць] яму спаміж ахвяраў агнявых для ГОСПАДА. Гэта пастанова вечная».

и да будут аарону и сыном его, и да снедят я на месте святе, суть бо святая святых: сие им от жертв Господу в закон вечный.

І выйшаў спаміж сыноў Ізраіля сын адной Ізраільцянкі, народжаны ад Эгіпцяніна. І ён пасварыўся ў табары з адным Ізраільцянінам,

И изыде сын жены израилтяныни, и сей бе сын египтянина в сынех израилевых: и пряхуся в полце иже от израилтяныни и муж израилтянин:

і сын Ізраільцянкі блюзьніў супраць імя [Госпада], і кляў Яго. І прывялі яго да Майсея. Імя маці ягонай — Шэляміт, дачка Дыбры, з калена Дана.

и нарек сын жены израилтяныни имя (Господне) прокля. И приведоша его к моисею. Имя же матере его саломииф, дщерь давриина, от племене данова.

Аддалі яго пад варту, пакуль ня высьветліцца, што [прамовяць] вусны ГОСПАДА.

И ввергоша его в темницу, разсудити о нем повелением Господним.

І прамовіў ГОСПАД да Майсея, кажучы:

И рече Господь к моисею, глаголя:

«Выведзі блюзьнерцу па-за табар, і ўсе, хто яго чуў, паложаць рукі свае на галаву ягоную, і ўся грамада ўкамянуе яго.

изведи клявшаго вне полка, и да возложат вси слышавшии руце свои на главу его, и да побиют его камением весь сонм:

А да сыноў Ізраіля прамоў, кажучы: “Чалавек, які будзе клясьці Бога свайго, панясе грэх свой.

и сыном израилевым глаголи и речеши к ним: человек человек, иже аще прокленет Бога своего, грех приимет:

І хто зблюзьніць супраць імя ГОСПАДА, сьмерцю памрэ. Уся грамада, камянуючы, укамянуе яго, ці ён будзе прыхадзень, ці тутэйшы. Хто блюзьніць на імя ГОСПАДА, той сьмерцю памрэ.

нарицаяй же имя Господне смертию да умрет: камением да побиют его весь сонм израильский: аще туземец, или пришлец, егда наречет имя Господне, да умрет:

Хто ўдарыць і заб’е душу чалавечую, сьмерцю памрэ.

и человек, иже аще поразит всяку душу человечу, и умрет, смертию да умрет:

Хто заб’е жывёлу, будзе абавязаны да звароту: жывёлу за жывёлу.

и иже аще ударит скота, и умрет, да воздаст душу вместо души:

Калі хто скалечыць бліжняга свайго, як ён зрабіў, так і яму зробяць.

и аще кто сотворит порок ближнему, якоже сотвори ему, такожде и ему да сотворят:

Пералом за пералом, вока за вока, зуб за зуб. У які спосаб ён скалечыў, такім чынам і ён будзе скалечаны.

изломление за изломление, око за око, зуб за зуб: якоже сотворил порок человеку, такожде да сотворят и ему:

Хто заб’е жывёлу, аддасьць іншую [жывёлу]; хто заб’е чалавека, сьмерцю памрэ.

иже аше ударит человека, и умрет смертию да умрет:

Роўны суд няхай будзе ў вас, ці для прыхадня, ці для тутэйшага. Бо Я — ГОСПАД, Бог ваш!”»

оправдание едино будет пришелцу и туземцу, яко аз есмь Господь Бог ваш.

І прамовіў Майсей да сыноў Ізраіля, і вывелі блюзьнерцу па-за табар і ўкаменавалі яго камянямі. І сыны Ізраіля зрабілі так, як загадаў ГОСПАД Майсею.

И глагола моисей к сыном израилевым, и изведоша клявшаго вне полка, и побиша его камением весь сонм: и сынове израилевы сотвориша, якоже заповеда Господь моисею.

« 23 глава 25 глава »